Οίκος των Βοργία

Με το επίθετο Βοργία (ιταλικά: Borgia) φέρεται σπουδαία οικογένεια της Ιταλίας του 15ου αιώνα, τα μέλη της οποίας κατέλαβαν υψηλές θέσεις και διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην ιστορία της εποχής. Μεταξύ των σημαντικότερων μελών της ήταν ο Πάπας Αλέξανδρος ΣΤ΄, ο Καίσαρας Βοργίας και η ονομαστή Λουκρητία Βοργία.

Καταγωγή

Αρχικά η οικογένεια αυτή ήταν ισπανικής καταγωγής προερχόμενη από τη Βόρχι (Borjia) της Βαλένθια, με αρχαιότερο όνομα Λάνκολ (Lankol). Πρώτος αντιπρόσωπος της οικογένειας εκείνης φέρεται στην ιστορία ο Αλφόνσος Βοργίας, ο οποίος είχε διατελέσει επίσκοπος της Μαγιόρκα, ύστερα της Βαλένθια και στη συνέχεια σε ηλικία περίπου 80 ετών εξελέγη Πάπας της Ρώμης, οπότε έλαβε το όνομα Πάπας Κάλλιστος Γ΄.

Σύμφωνα με κάποιους ιστορικούς, η αδελφή του Κάλλιστου, η Ισαβέλλα, παντρεύτηκε τον συγγενή της, Γοδεφρείδο Βοργία. Κατ΄ άλλους, ο Βοργίας αυτός ανήκε σε άλλη οικογένεια των Λατζούλη της Αραγωνίας, αλλά πήρε το επίθετο Βοργίας για να μη σβήσει το όνομα μετά το θάνατο του Κάλλιστου ελλείψει αρρένων απογόνων. Από τον παραπάνω γάμο γεννήθηκαν δύο παιδιά, ο Πέτρος Λουδοβίκος Βοργίας και ο Ροδερίγος Βοργίας.

Ο Πέτρος Λουδοβίκος Βοργίας διετέλεσε διοικητής στη Ρώμη και διαχειριστής της περιουσίας του ναού του Αγίου Πέτρου. Ο δε Ροδερίγος Βοργίας το 1455 ανέλαβε καρδινάλιος και το 1492 εκλέχθηκε Πάπας με το όνομα Αλέξανδρος ΣΤ΄. Ο τελευταίος άφησε πολλά νόθα τέκνα, μεταξύ των οποίων τον Καίσαρα Βοργία, τον Ιωάννη Βοργία, τον Γοδεφρείδο Βοργία και την Λουκρητία Βοργία.

Οίκος των Βοργία

Για την οικογένεια αυτή και τα κυριότερα μέλη της γράφτηκαν τόσα πολλά από τους διάφορους χρονικογράφους, ιστορικούς και ιστοριοδίφες που έχει δημιουργηθεί ολόκληρη φιλολογία στηριζόμενη τόσο σε ιστορικές μαρτυρίες και έγγραφα όσο και σ΄ ένα πλήθος θρύλων που περιλαμβάνουν ραδιουργίες, βιασμούς, αιμομιξίες, μέχρι και δολοφονίες.

Όλοι όμως οι ιστορικοί που έχουν σχετικά ασχοληθεί δεν συμφωνούν. Ειδικότερα οι ιστορικοί του ΙΘ΄ αιώνα παρέστησαν τους Βοργίες με τα μελανότερα χρώματα. Οι νεότεροι όμως αυτών, απαλλαγμένοι από τις θρησκοληψίες, τα πάθη και τις προκαταλήψεις των εχθρικά διακείμενων χρονικογράφων της οικογένειας αυτής της Αναγέννησης, αλλά και των ρομαντικών του ΙΘ΄ αιώνα, αποκατέστησαν την ιστορική αλήθεια, η οποία απέχει κατά πολύ από τις κατηγορίες εκείνες της ανηθικότητας και των εγκλημάτων που καταλόγιζαν στα μέλη της ως δήθεν πρωταγωνιστές σε κάποια μερίδα ευθύνης τους.