Ξενοφών Γρηγόρης
Ο Ξενοφών Γρηγόρης (Σπανοχώρι Λευκάδας 1902-1988) ήταν Έλληνας γιατρός και πολιτικός της Αριστεράς. Ήταν βουλευτής Λευκάδας έπειτα από τις βουλευτικές εκλογές του 1963 και έπειτα από τις βουλευτικές εκλογές του 1964 με απόφαση του Εκλογοδικείου, τον Ιούλιο του του 1964[1] Ήταν παντρεμένος με τη Χαρίκλεια και απέκτησαν 3 παιδιά το Γιώργο,την Έμη και την Παναγιώτα.
Ξενοφών Γρηγόρης | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ξενοφών Γρηγόρης (Ελληνικά) |
Γέννηση | 1902 Σπανοχώρι Λευκάδας |
Θάνατος | 4 Μαΐου 1988 |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός |
Πολιτική τοποθέτηση | |
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Λευκάδας) |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΠρώτα χρόνια και σπουδές
ΕπεξεργασίαΚαταγόταν από φτωχική οικογένεια της Λευκάδας. Φοίτησε στο Γυμνάσιο της Χώρας στα 1914 και σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου των Αθηνών. Αρνήθηκε να συνεχίσει τις σπουδές του στις ΗΠΑ με υποτροφία του ιδρύματος Ροκφέλερ. Αφοσιώθηκε με ευθύνη στο λειτούργημά του και σε ολόκληρο το νησί όταν έλεγαν "ο γιατρός" εννοούσαν τον ίδιο.
Πολεμική και αντιστασιακή δράση
ΕπεξεργασίαΚατά τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο του 1940 έλαβε μέρος και προσέφερε τις υπηρεσίες του. Ανέπτυξε αντιστασιακή δράση εναντίον των Ναζί (και ως γραμματέας του ΕΑΜ Λευκάδας) έπειτα από την εισβολή των Γερμανών στην Ελλάδα, το 1941. Παράλληλα μερίμνησε για τη δημιουργία ιατρείων και κέντρων εμβολιασμού αλλά και για τη συγκρότηση ενόπλων ομάδων κατά των κατακτητών. Για την τελευταία του δράση φυλακίστηκε στην απομόνωση από τους Ιταλούς επί πέντε μήνες. Την περίοδο εκείνη προσβλήθηκε από φυματίωση και η υγεία του επιδεινώθηκε από τον εκτοπισμό του μετά την απελευθέρωση.
Βουλευτής
ΕπεξεργασίαΠολιτεύτηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του και εξελέγη βουλευτής με την ΕΔΑ το 1963 και το 1964. Κατά την επταετία της χούντας, ο Ξενοφών Γρηγόρης και η σύζυγός του, Χαρίκλεια, υπέστησαν νέες εξορίες στη Γυάρο και στη Λέρο. Το 1970 εξαιτίας "ανηκέστου βλάβης της υγείας του" επέστρεψε από την εξορία στη Λευκάδα, όπου συνέχισε να ασκεί το ιατρικό του λειτούργημα αφιλοκερδώς (σε πολλές περιπτώσεις πλήρωνε ο ίδιος για τα φάρμακα των ασθενών του).
Θάνατος και κληρονομιά
ΕπεξεργασίαΠέθανε στις 4 Μαΐου 1988 σε ηλικία 86 ετών.[2] Το ιατρικό υλικό του (ανάμεσα στο οποίο και το μικροσκόπιο που χρησιμοποιούσε), δωρίστηκαν στη Χαραμόγλειο Βιβλιοθήκη από την κόρη του Ξενοφώντα, Παναγιώτα Γρηγόρη.
Παραπομπές
ΕπεξεργασίαΠηγές
Επεξεργασία- Άρθρα και ομιλίες των: Απόστολου Μαργέλη, Γιώργου Κτενά, Πάνου Σταματέλου, Γιάννη Αθηνιώτη, από το έργο – αφιέρωμα του Συλλόγου Λευκαδίων Πάτρας (2001).
- Σύλλογος Λευκαδίων Ηλιούπολης «Η Φανερωμένη», Ημερολόγιο 2001. Προσωπικότητες της Λευκάδας του 19ου και του 20ού αιώνα.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Αφιέρωμα: Ξενοφώντας Γρηγόρης, ο Γιατρός, ο Άνθρωπος -Α΄Μέρος, Βιολέττας Σάντα, εφ. Λευκαδίτικα Νέα, ανάκτηση 29 Ιουνίου 2013.
- Αφιέρωμα στον Ξενοφώντα Γρηγόρη, 2ο μέρος, ανάκτηση 29-6-2013
- Ξενοφών Γρηγόρης στον Πανδέκτη, του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών.