Ο Νύκτιμος ήταν ο 2ος μυθικός βασιλιάς της Αρκαδίας.

Νύκτιμος
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΤέκναΦυλόνομη
Periphetes[1]
ΓονείςΛυκάων
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαβασιλιάς της Αρκαδίας

Ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Λυκάονα , εγγονός του Πελασγού[2]. Όταν ήταν βασιλιάς ο Νύκτιμος ο αδελφός του Οίνωτρος του ζήτησε χρήματα και άντρες για να πάει να κτίσει αποικία στην Ιταλία , ο Νύκτιμος τον βοήθησε και ο Οίνωτρος έγινε βασιλιάς της Οινωτρίας χώρας στην Ιταλία και σύμφωνα με τον Παυσανία ήταν η πρώτη αποστολή ελλήνων για την δημιουργία αποικίας σε βαρβαρική χώρα.[3]. Τον διαδέχτηκε ο γιος του Αρκάς ονοματοδότης των Αρκάδων.[4]

Σύμφωνα με τον Απολλόδωρο κάποτε ο Δίας ντύθηκε με φτωχικά ρούχα και επισκέφτηκε το παλάτι του Λυκάονα , εκεί ο Λυκάονας και οι γιοί του παρέθεσαν γεύμα στον ξένο , μην ξέροντας ποιος είναι πραγματικά, έχοντας ανακατέψει το κρέας των ζώων με ενός παιδιού που είχαν θυσιάσει, ο Δίας αηδιασμένος ανέτρεψε το τραπέζι και σκότωσε με κεραυνούς τον Λυκάονα και τους γιους του, από την οργή του θεού επέζησε μόνο ο Νύκτιμος γιατί η Γαία του έπιασε το χέρι.[5] Η ασέβεια αυτή ήταν και η αιτία του Κατακλυσμού του Δευκαλίωνα η οποία έγινε κατά την βασιλεία του Νύκτιμου[6]

  1. Παυσανίας: (αρχαία ελληνικά) Ελλάδος περιήγησις.
  2. II. τρίτῃ δὲ ὕστερον γενεᾷ μετὰ Πελασγὸν ἔς τε πόλεων καὶ ἐς ἀνθρώπων πλῆθος ἐπέδωκεν ἡ χώρα. Νύκτιμος μὲν γὰρ πρεσβύτατός τε ἦν καὶ εἶχε τὸ πᾶν κράτος: Παυσανία Αρκαδικά
  3. [5] Οἴνωτρος δὲ ὁ τῶν παίδων νεώτατος Λυκάονι ἀρσένων Νύκτιμον τὸν ἀδελφὸν χρήματα καὶ ἄνδρας αἰτήσας ἐπεραιώθη ναυσὶν ἐς Ἰταλίαν, καὶ ἡ Οἰνωτρία χώρα τὸ ὄνομα ἔσχεν ἀπὸ Οἰνώτρου βασιλεύοντος. οὗτος ἐκ τῆς Ἑλλάδος ἐς ἀποικίαν στόλος πρῶτος ἐστάλη: ἀναριθμουμένῳ δὲ ἐς τὸ ἀκριβέστατον οὐδὲ ἐκ τῶν βαρβάρων οὐδένες πρότερον ἢ Οἴνωτρος ἀφίκοντο ἐς τὴν ἀλλοδαπήν. Παυσανία Αρκαδικά
  4. IV. μετὰ δὲ Νύκτιμον ἀποθανόντα Ἀρκὰς Παυσανία Αρκαδικά
  5. [...]Ζεὺς δὲ <μυσαχθεὶς> τὴν μὲν τράπεζαν ἀνέτρεψεν, ἔνθα νῦν Τραπεζοῦς καλεῖται ὁ τόπος, [...]Απολλόδωρου Βιβλιοθήκη Γ'
  6. [Γ 8,2] Νυκτίμου δὲ. τὴν βασιλείαν παραλαβόντος ὁ ἐπὶ Δευκαλίωνος κατακλυσμὸς ἐγένετο. [...]Απολλόδωρου Βιβλιοθήκη Γ'