Νίκολας Άντοντζ
Ο Νίκολας Άντοντζ ή Άντοντς (αρμενικά: Նիկողայոս Ադոնց «Νικοχάγιος Άντοντς», ρωσικά: Никола́й Гео́ргиевич Адо́нц «Νικολάι Γκεόργκιεβιτς Αντόντς»[1], Μπρνακότ, Ρωσική Αυτοκρατορία, 22 Ιανουαρίου 1871 - Βρυξέλλες, Βέλγιο, 27 Ιανουαρίου 1942[1]) ήταν σημαντικός Αρμένιος ιστορικός και βυζαντινολόγος[2]. Αναφέρεται ως ο θεμελιωτής της αρμενικής αναλυτικής ιστοριογραφίας[3].
| Νίκολας Άντοντζ | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Նիկողայոս Գևորգի Ադոնց (Αρμενικά) και Николай Георгиевич Адонц (Ρωσικά) |
| Γέννηση | 22 Ιανουαρίου 1871 Μπρνακότ, Ρωσική Αυτοκρατορία |
| Θάνατος | 27 Ιανουαρίου 1942 Βρυξέλλες, Βέλγιο |
| Εθνικότητα | Αρμένιος |
| Υπηκοότητα | Ρωσική Αυτοκρατορία και Βέλγιο |
| Σπουδές | Γκεβορκιάν Θεολογική Σχολή και σχολή ανατολικών σπουδών του Πανεπιστημίου της Αγίας Πετρούπολης |
| Επιστημονική σταδιοδρομία | |
| Ερευνητικός τομέας | Ιστορία |
| Ιδιότητα | ιστορικός, αρμενολόγος, βυζαντινολόγος και φιλόλογος |
| Φοιτητές του | Κιρίλ Τουμάνοφ και Παναγιώτης Χαρανής |
| δεδομένα () | |
Βιογραφία
Επεξεργασία_phot._Vruyr.JPG)
Γεννήθηκε το 1871 στον οικισμό Μπρνακότ, κοντά στο Σισιάν της σημερινής Αρμενίας (περιοχή που εκείνη την εποχή αποτελούσε έδαφος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας) και ονομαζόταν Νικοχάγιος Τερ-Αβετικιάν[3]. Αρχικά φοίτησε σε σχολή του Ετσμιατζίν και της Τιφλίδας[3] και αργότερα εισήλθε στο Πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης[1] όπου σπούδασε ιστορία και φιλολογία[3], ολοκληρώνοντας τη φοίτησή του το 1889[1]. Μεταξύ των καθηγητών του συγκαταλέγεται και ο Γεωργιανός (σκωτσέζικης καταγωγής) ιστορικός Νίκολας ή Νικολάι Μαρ[3], μαζί με τον οποίο συμμετείχε αργότερα σε αρχαιολογικές έρευνες στην περιοχή του Ανί[4] της σημερινής Τουρκίας.
Το 1908 ο Άντοντζ δημοσίευσε στα ρωσικά την επιστημονική μελέτη του με τίτλο «Η Αρμενία την εποχή του Ιουστινιανού»[1][3] - η οποία θεωρείται ως το έργο που εγκαινιάζει τη σύγχρονη αρμενική ιστοριογραφία[1][5] - και το 1916 κατέθεσε τη διδακτορική του διατριβή «Ο Διονύσιος ο Θράκας και οι Αρμένιοι ερμηνευτές». Το ίδιο έτος διορίστηκε καθηγητής στο πανεπιστήμιο, ωστόσο εγκατέλειψε τη Ρωσία το 1920, κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου. Κατόπιν έζησε στη Γαλλία μέχρι το 1930, έτος κατά το οποίο διορίστηκε στο πανεπιστήμιο των Βρυξελλών[1][3]. Απεβίωσε τον Ιανουάριο[1] του 1942, στο κατεχόμενο[3] από τις δυνάμεις του Άξονα, Βέλγιο.
Αποτίμηση
ΕπεξεργασίαΟ Άντοντζ αναφέρεται ως ο θεμελιωτής της αρμενικής αναλυτικής ιστοριογραφίας[3], κυρίως για το σύγγραμμά του «Η Αρμενία την εποχή του Ιουστινιανού», το οποίο είναι η πρώτη εργασία που καταπιάστηκε με τo φεουδαρχικό ναχαραρσικό σύστημα της αρχαίας και μεσαιωνικής Αρμενίας[1][3]. Στο ενεργητικό του περιλαμβάνονται ακόμη δεκάδες άρθρα ιστορικού και πολιτισμικού περιεχομένου, με αντικείμενα τους ενδιαφέροντος τους Αρμένιους ιστορικούς όπως ο Μωησής ο Χωρηνός και ο Φαύστος ο Βυζάντιος[1], την ελληνική επιρροή στην αρμενική διανόηση, τους Αρμένιους που πρωταγωνίστησαν στη δημόσια ζωή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας[3] κλπ. Το όνομα του Άντοντζ έχει δοθεί από το αρμενικό κράτος στο Μουσείο Ιστορίας του Σισιάν[2] που βρίσκεται κοντά στη γενέτειρά του.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια. 3ος. Αθήνα: Εκδοτική Εταιρεία Ακάδημος. 1979. σελ. 173.
- ↑ 2,0 2,1 «Museum». sisianmuseum.am (στα Αγγλικά). Sisian History Museum. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2020.
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 Adalian, Rouben Paul (2010). Historical Dictionary of Armenia (β΄ έκδοση). Scarecrow Press. σελ. 71-72.
- ↑ «Nikolai Marr and his excavations at Ani». virtualani.org (στα Αγγλικά). VirtualANI. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2020.
- ↑ Adalian (2010). σελ. lii.
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια. τόμος 3ος. Αθήνα: Εκδοτική Εταιρεία Ακάδημος. 1979.
- Adalian, Rouben Paul (2010). Historical Dictionary of Armenia (β΄ έκδοση). Scarecrow Press.