Ίλιον Αττικής
Συντεταγμένες: 38°1′59.99″N 23°42′0.00″E / 38.0333306°N 23.7000000°E
Το Ίλιον είναι αστική περιοχή και δήμος του Δυτικού Τομέα Αθηνών στην Περιφέρεια Αττικής. Με πληθυσμό 84.793 κατοίκων το 2011, έκταση 9,453 τ.χμ. και πυκνότητα της τάξεως των 8.970 ατόμων ανά τ.χμ., το Ίλιον αναπτύσσεται γύρω από το νεότερο οικισμό των Νέων Λιοσίων (ο δήμος Ν. Λιοσίων της Επαρχίας και του Νομού Αττικής μετονομάζεται σε δήμο Ιλίου και ο ομώνυμος συνοικισμός "Νέα Λιόσια" - τα σε - Ίλιον[3], το - με βάση το Προεδρικό Διάταγμα Υπ. Αρ. 300 του 1994 όπως δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 159, Τεύχος Πρώτο - 29/09/1994) γειτνιάζοντας στα νότια με το Δήμο Περιστερίου, ανατολικά με το Δήμο Αγίων Αναργύρων - Καματερού και δυτικά με την Πετρούπολη. Δήμαρχος του Ιλίου είναι από το 2024 η Ανδριάνα Αλεβίζου-Κουκουβίνου.
| Ίλιον Αττικής | |
|---|---|
 | |
  Ίλιον Αττικής | |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Διοικητική υπαγωγή | Δήμος Ιλίου |
| Έκταση | 9,453 km²[2] |
| Υψόμετρο | 150 μέτρα και 90 μέτρα |
| Πληθυσμός | 84.004 (2021) |
| Ταχ. κωδ. | 131 xx, 133 xx |
| Τηλ. κωδ. | 210 |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ιστορία της πόλης
ΕπεξεργασίαΗ σύγχρονη ιστορία της πόλης του Ιλίου ξεκινά με την ίδρυση του οικισμού Ίλιον Τρωάς, το Μάρτιο του 1858, όπου αρχικά κατοικούσαν οι οικογένειες των εργατών του κτήματος Επταλόφου (γνωστότερο και ως Πύργος Βασιλίσσης), Βαυαροί αξιωματικοί, αυλικοί και εύποροι Αθηναίοι ευνοούμενοι της Βασιλικής Αυλής. Ο πληθυσμός του μικρού οικισμού ήταν μόλις 227 κάτοικοι, σύμφωνα με την απογραφή που πραγματοποιήθηκε το 1861.
Στα επόμενα χρόνια, μετά την έξωση του Όθωνα από την Ελλάδα, το ενδιαφέρον για την περιοχή των χωρικών των Λιοσίων (Άνω Λιοσίων), της Φυλής και των Αχαρνών, καθώς και πλούσιων αθηναϊκών οικογενειών έκανε πολλούς από αυτούς να εγκατασταθούν στον οικισμό και άλλους να αγοράσουν κτήματα. Έτσι, ο οικισμός μετονομάστηκε αρχικά Κάτω Λιόσια -για να ξεχωρίζει από τα Λιόσια (Παλαιά)- και αργότερα, κατά το τέλος του αιώνα, πήρε το όνομα Νέα Λιόσια, το οποίο έφερε μέχρι και το 1994.[4]
Τα πρώτα χρόνια της κοινότητας ήταν δύσκολα. Η πλήρης αναδιοργάνωση, η αντιμετώπιση των πολλών προβλημάτων της περιοχής, η υλοποίηση και η επέκταση μεγάλων έργων υποδομής ήταν οι κυριότερες από τις προτεραιότητες των διοικούντων, αλλά τα πενιχρά οικονομικά της κοινότητας δεν βοηθούσαν. Στην αυγή της κρίσιμης δεκαετίας του 1930 σχεδόν κανένα από τα μεγάλα προβλήματα της περιοχής δεν είχε ακόμα επιλυθεί και η αδυναμία της Κοινοτικής Αρχής να τα αντιμετωπίσει ήταν πια προφανής, με αποτέλεσμα οι απογοητευμένοι κάτοικοι να καταφύγουν σε διαμαρτυρίες.
Τη δεκαετία 1951 - 1961 η πληθυσμιακή έκρηξη, η οποία είχε σημαντικές επιπτώσεις όχι μόνο στα Νέα Λιόσια, αλλά και σε ολόκληρο το Λεκανοπέδιο Αθηνών, ήταν η αιτία της σχεδόν πλήρους οικοπεδοποίησης των εναπομεινασών εκτάσεων της κοινότητας. Τα πρώτα χρόνια μετά τον πόλεμο, η οικιστική ανάπτυξη συρρίκνωσε σταδιακά τον αγροκτηνοτροφικό χαρακτήρα της περιοχής, ενώ την ίδια εποχή άρχισε και η συρρίκνωση του κτήματος του Πύργου Βασιλίσσης. Τον Απρίλιο του 1963, με το Βασιλικό Διάταγμα 212 η Κοινότητα Νέων Λιοσίων έγινε Δήμος.
Σήμερα στο Δήμο Ιλίου έχουν ολοκληρωθεί οι βασικές υποδομές, εκσυγχρονίστηκαν οι θεσμοί παροχής υπηρεσιών, υλοποιήθηκε η αντιπλημμυρική θωράκιση, δημιουργήθηκαν χώροι πρασίνου και αναψυχής, οργανώθηκε δίκτυο κοινωνικής προστασίας και πραγματοποιήθηκε έργο ορατό στους τομείς του αθλητισμού, του πολιτισμού και της παιδείας.
Δήμαρχος από το 2006 μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2023 ήταν ο Νίκος Ζενέτος. Το 2006, στις Δημοτικές Εκλογές συγκέντρωσε ποσοστό 36,89% στο πρώτο γύρο και 56,21% στο δεύτερο γύρο, στις Δημοτικές Εκλογές του Νοεμβρίου 2010 επανεκλέχθηκε από τον α' γύρο συγκεντρώνοντας ποσοστό 52,02% και εξελέγη ξανά στις δημοτικές εκλογές του 2014 (46,04% στο πρώτο γύρο και 69,52% στο δεύτερο γύρο). Με τις εκλογές του 2019 επανεξελέγη δήμαρχος ο Νίκος Ζενέτος (στο δεύτερο γύρο) με ποσοστό 69,16% και 13.868 ψήφους (49,45% στο πρώτο γύρο).
Στις Δημοτικές Εκλογές του 2023, η Ανδριάνα Αλεβίζου - Κουκουβίνου κέρδισε με ποσοστό 58,10% τη δεύτερη Κυριακή, 15 Οκτωβρίου 2023, έναντι του αντιπάλου της Νίκου Ζενέτου. Από την 1η Ιανουαρίου 2024, η κυρία Ανδριάνα Αλεβίζου - Κουκουβίνου είναι η Δήμαρχος Ιλίου.[5]
Υποδομές
ΕπεξεργασίαΟ Δήμος Ιλίου με ολοκληρωμένες υποδομές στους τομείς της καθαριότητας, του πράσινου, του περιβάλλοντος, καθώς επίσης και στους τομείς του Πολιτισμού και Αθλητισμού και της Κοινωνικής Μέριμνας, αποτελεί σήμερα ένα σύγχρονο Δήμο της Δυτικής Αθήνας. Στο Δήμο Ιλίου εδρεύουν το Διαδημοτικό Κέντρο Κέντρο Πρόληψης της χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών - "Φαέθων" των Δήμων Ιλίου, Αγ. Αναργύρων–Καματερού-Πετρούπολης, καθώς και ο Μητροπολιτικός Ναός Ευαγγελιστρίας της Ι.Μ. Ιλίου – Αχαρνών και Πετρουπόλεως.
Η πόλη του Ιλίου διαθέτει 327 οργανωμένους χώρους πρασίνου και περισσότερα από 10.000 δέντρα σε συνολική έκταση 175 στρεμμάτων. Η αρμόδια υπηρεσία φροντίζει: 71 πλατείες, 57 τρίγωνα, 14 νησίδες, 60 προαύλειους χώρους σχολείων, 32 παιδικές χαρές, 66 πεζόδρομους, 27 χώρους που διαθέτουν εστίες πρασίνου (δημόσια κτήρια, ιεροί ναοί κλπ.) Στον δήμο Ιλίου βρίσκεται και το πάρκο Τρίτση το οποίο ανήκει τόσο και στον δήμο Αγίων Αναργύρων όσο και στον Δήμο Καματερού.
Όπως οι περισσότερες σύγχρονες ευρωπαϊκές πόλεις, έτσι και το Ίλιον, διαθέτει πλέον, ποδηλατόδρομο, ο οποίος σε συνδυασμό με τα μεγάλα πεζοδρόμια και τα δεκάδες δένδρα δημιουργούν πράσινη διαδρομή. Ο Δήμος Ιλίου έχει ολοκληρωμένες δράσεις στον τομέα του περιβάλλοντος, όπως προγράμματα ανακύκλωσης:
- Γυαλιού, χαρτιού, πλαστικού, μετάλλου.
- Συσκευών ηλεκτρικού και ηλεκτρολογικού εξοπλισμού.
- Οικιακής κομποστοποίησης.
Στο Δήμο Ιλίου λειτουργούν 10 Βρεφονηπιακοί Σταθμοί και 9 Κ.Α.Π.Η., τα οποία μαζί με το το Γραφείο Υποστήριξης Ανέργων, το πρόγραμμα Διατροφής Απόρων, το Κέντρο Πρόληψης Εξαρτησιογόνων Ουσιών, το Κέντρο Κοινωνικής και Συμβουλευτικής Υποστήριξης Παιδιών και το κέντρο Ατόμων με Αναπηρία αποτελούν ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο κοινωνικής προστασίας για όλους τους Δημότες.
Οι δραστηριότητες του Πολιτιστικού Κέντρου περιλαμβάνουν επιλεγμένες θεατρικές παραστάσεις, κινηματογραφικές προβολές, συναυλίες, λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, παρουσιάσεις βιβλίων, συγγραφέων και άλλων καλλιτεχνών, εικαστικές εκθέσεις, εκδηλώσεις με θέμα την παράδοση, διαλέξεις επιστημόνων και ανθρώπων του πνεύματος και ημερίδες με ποικίλα αντικείμενα. Η συμμετοχή και η προσέλευση σε όλες αυτές τις δραστηριότητες είναι δωρεάν και για τα σχολεία του δήμου, αλλά και για όλους τους δημότες. Η Πολιτιστική δραστηριότητα στο Δήμο Ιλίου ενισχύεται με 2 βιβλιοθήκες, Δημοτικό Ωδείο και Φιλαρμονική και 25 επιμορφωτικά τμήματα όπως Μαθήματα Πληροφορικής, Αγιογραφίας, Παραδοσιακών Χορών και άλλα.
Σημαντικό τομέα δράσης αποτελεί στο Δήμο ο αθλητισμός, με 21 αθλητικές εγκαταστάσεις και 25 προγράμματα μαζικού Αθλητισμού. Παράλληλα καταβάλλονται προσπάθειες για την επέκταση και βελτίωση των αθλητικών υποδομών
Ο δήμος Ιλίου απέκτησε ένα υπερσύγχρονο κλειστό κολυμβητήριο. Το Κολυμβητήριο βρίσκεται επί της λεωφόρου Φυλής (8η στάση) και Σπύρου Θεολόγου 1.Διαθέτει κολυμβητική δεξαμενή με 8 διαδρομές, κολυμβητική δεξαμενή εκμάθησης και μία θεραπευτική που θα εξυπηρετεί όλες τις ανάγκες του ΕΚΑ. Επίσης, διαθέτει βοηθητικούς χώρους, ιατρείο και αποδυτήρια. Η λειτουργία του ξεκίνησε στις 15 Ιανουαρίου 2020.
Λαογραφικό Μουσείο Ιλίου
ΕπεξεργασίαΣτους τοίχους της εισόδου του μουσείου δεσπόζει ένα παζλ από εικόνες της παλιάς πόλης, που συνθέτουν το αστικό τοπίο στο κέντρο της, ένας παλιός χάρτης των Λιοσίων, ο μητροπολιτικός ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου καθώς και οι παλιές κατοικίες της περιοχής, τα αρχοντικά των ντόπιων μεγαλονοικοκυραίων και οι μικρές κατοικίες των χωρικών. Στο χώρο του λαογραφικού Μουσείου Ιλίου εκτίθενται μοναδικά κομμάτια καθημερινής χρήσης, παραδοσιακές φορεσιές, έπιπλα, οικιακά σκεύη και πλούσιο φωτογραφικό υλικό από τις οικογένειες των γηγενών και σημαντικών προσώπων που συνέδεσαν τη ζωή τους με την πόλη, όψεις της κοινωνικής ζωής κ.ά.
Μητροπολιτικό Πάρκο «Αντώνης Τρίτσης»
ΕπεξεργασίαΤο Μητροπολιτικό Πάρκο «Αντώνης Τρίτσης» βρίσκεται εντός των διοικητικών ορίων του Δήμου Ιλίου και συνορεύει με το Δήμο Αγ. Αναργύρων – Καματερού με έκταση 1.150 στρεμμάτων και αποτελεί σημαντικό πόλο έλξης για όλους τους κατοίκους της Αθήνας. Στο Πάρκο δραστηριοποιείται η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία με διάφορα εκπαιδευτικά προγράμματα σε σχολεία της Αττικής.
Το πάρκο σήμερα είναι ένα από τα τελευταία καταφύγια άγριας ζωής στο αστικό περιβάλλον της Αθήνας. Ο περιβαλλοντικός θησαυρός του Πάρκου περιλαμβάνει έξι τεχνητές λίμνες, οι οποίες περιβάλλονται από καλαμώνες και αγροτικές καλλιέργειες. Η καλλιέργεια των οπωροφόρων δέντρων γίνεται με βιολογική μέθοδο.
Σημαντική για την παρουσία των πουλιών είναι και η ποικιλομορφία στη βλάστηση. Στο οικοσύστημα αυτό φωλιάζουν 177 είδη πουλιών, πολλά από τα οποία είναι σπάνια για το αστικό περιβάλλον, καθώς και αμφίβια, ερπετά, νυχτερίδες, μικροθηλαστικά και σκαντζόχοιροι. Οι δεντροστοιχίες αποτελούνται από κυπαρίσσια, οι συστάδες ευκαλύπτων, ακακιών και ψευδακακιών, καθώς και κήποι από πλήθος φυτικών ειδών.
Κεραία Ραδιοφωνίας
ΕπεξεργασίαΜια από τις γειτονιές του Ιλίου, σε απόσταση από το Πάρκο Τρίτση, είναι η περιοχή της Ραδιοφωνίας, που οφείλει το όνομά της στον ραδιοφωνικό πομπό που εξέπεμψε για πρώτη φορά το 1938 εγκαινιάζοντας μια νέα εποχή για την ελληνική ραδιοφωνία. Ο ραδιοφωνικός πομπός κατασκευάστηκε από την γερμανική εταιρεία TELEFUNKEN και κατά τη διάρκεια του Β΄ παγκοσμίου πολέμου και της γερμανικής κατοχής, χρησιμοποιήθηκε από τους Γερμανούς ως όπλο για τη διάδοση της προπαγάνδας τους και του ελέγχου των πληροφοριών. Λίγο πριν αποχωρήσουν οριστικά οι Γερμανοί από την Ελλάδα σχεδίαζαν να ανατινάξουν τον πομπό, το οποίο όμως απετράπη χάρη σε έναν αυστριακό φιλέλληνα που πρόδωσε το σχέδιο τους. Για τα επόμενα χρόνια οι ραδιοφωνικές εκπομπές της ΕΡΤ εξέπεμπαν από τις κεραίες του Ιλίου μέχρι και το 1999, οπότε έπαυσαν οριστικά. Παρ' όλο, όμως, που ο πομπός έχει τεθεί σε σίγαση, οι κεραίες ύψους 85 μέτρων στέκουν μέχρι σήμερα λειτουργώντας ως σήμα κατατεθέν της περιοχής ενώ παράλληλα για πολλά χρόνια λειτουργούσαν ως εμπόδιο στα σχέδια πολιτικών μηχανικών και εργολάβων στους οποίους δεν επιτρεπόταν να χτίσουν δεύτερο όροφο προκειμένου να διασφαλιστεί η απρόσκοπτη μετάδοση του σήματος. Αποτέλεσμα αυτής της απαγόρευσης ήταν η περιοχή γύρω από τις κεραίες να αποτελείται ως επί το πλείστον από ιδιόκτητες οικογενειακές μονοκατοικίες και μονοόροφα κτίσματα δίνοντας ένα ιδιαίτερο ύφος στη γειτονιά που κάθε άλλο παρά αστικό κέντρο θυμίζει. Σήμερα, η έκταση εντός της οποίας βρίσκονται οι δύο κεραίες, έχει χαρακτηριστεί ως διατηρητέο βιομηχανικό μνημείο και αναμένεται να γίνει Πάρκο το οποίο θα πάρει την ονομασία Πάρκο Ραδιοφωνίας.
Δήμος Ιλίου
Επεξεργασία| Δήμος Ιλίου | |
| Δήμος | |
|
| |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Διοίκηση | |
| • Δήμαρχος | Ανδριάνα Αλεβίζου Κουκουβίνου (2024-σήμερα) |
| Διοικητική υπαγωγή | |
| • Περιφέρεια | Αττικής |
| • Περιφ. ενότητα | Δυτικού Τομέα Αθηνών |
| Διαμέρισμα | Στερεά Ελλάδα |
| Έκταση | 9,453 km2 |
| Ιστότοπος | ilion.gr |
Ο δήμος Ιλίου βρίσκεται στην Περιφερειακή ενότητα Δυτικού Τομέα Αθηνών της Περιφέρειας Αττικής. Με την εφαρμογή της νέας διοικητικής διαίρεσης της χώρας κατά το πρόγραμμα Καλλικράτης το 2011 ουδεμία μεταβολή επήλθε στο Δήμο.
Συνοικίες
ΕπεξεργασίαΟ Δήμος Ιλίου διαιρείται στις ακόλουθες συνοικίες:
- Άγιος Νικόλαος
- Ζωοδόχος Πηγή
- Κέντρο
- Μιχελή[6]
- Νέα Σεπόλια (Μπουρνάζι)[7]
- Παλατιανή[8]
- Πολυτέκνων
- Πύργος Βασιλίσσης
- Ριμινιτών
- Άγιος Φανούριος / Φλέβας
Διατελέσαντες πρόεδροι της Κοινότητας
ΕπεξεργασίαΠρόεδροι της Κοινότητας Νέων Λιοσίων (αναγνωρίστηκε το 1925) διετέλεσαν οι:[9]
| Διάρκεια θητείας | Όνομα |
|---|---|
| 1925 | Στάμος Λιόσης |
| 1927 | Αθανάσιος Λιόσης |
| 1929 | Ανδρέας Καρακίτσος |
| 1932-1950 | Ηλίας Χιονάκος, Ευάγγελος Λιόσης, Νικ. Νώε, Ευάγγελος Λιόσης |
| 1951 | Κανέλλος Κανελλόπουλος |
| 1957 | Αλ. Γκιόκας |
| 1959 | Γεώργιος Κακούρης (19??-1986) |
Διατελέσαντες δήμαρχοι
ΕπεξεργασίαΔιατελέσαντες δήμαρχοι Ιλίου Αττικής (Νέων Λιοσίων ως το 1994)[10]
| Διάρκεια θητείας | Όνομα | Ποσοστό % του νικητή (έτος εκλογών)[11] | Σημειώσεις | |
|---|---|---|---|---|
| 1963-1964 | Γεώργιος Κακούρης (19??-1986) (πέθανε τον Ιούλιο του 1986) | Δημαρχεύων. Πρόεδρος της Κοινότητας Νέων Λιοσίων ως το 1964, οπότε η Κοινότητα έγινε Δήμος. | ||
| 1964 - 1967 | Αθανάσιος Π. Οικονόμου | Αιρετός | Εξελέγη για πρώτη φορά σε ηλικία 29 ετών (ο νεότερος, μέχρι τότε, δήμαρχος στα Βαλκάνια) και ο πρώτος δήμαρχος του Δήμου Νέων Λιοσίων με τη Δημοκρατική Εξόρμηση Αλλαγής | |
| 1967-1970 | Γεώργιος Διον. Κακούρης (19??-1986)[12] | Διορισμένος από τη στρατιωτική δικτατορία | ||
| 1970-1974 | Δημήτριος Λυκουρέσης | Διορισμένος από τη στρατιωτική δικτατορία | ||
| 24 Σεπτ. 1974 - 31 Μαΐου 1975 | Σωτήριος Βερβέσος | Διορισμένος | Δικαστικός, διορισμένος από την κυβέρνηση εθνικής ενότητας. | |
| 1975-1978 | Αθανάσιος Π. Οικονόμου | Αιρετός 60,3% (1975) | Εξελέγη μεταπολιτευτικά για δεύτερη τετραετία το 1975 με τη Δ.Ε.Α. - Δημοκρατική Εξόρμηση Αλλαγής[13] | |
| 1978-1982 | Κωνσταντίνος Τσίγκος | 60,59% (1978) | ||
| 1983-2006 | Βασίλειος Κουκουβίνος | 67,64% (1982) / 60,61% (1986)/ 64,33% (1990)/ 66,59% (1994)/ 50,15% (1998, από τον πρώτο γύρο)/ 56,60% (2002) | Δήμαρχος επί 6 τετραετίες. | |
| 2007-2023 | Νικόλαος Ζενέτος (1955-) |
56,21% (2006) / 52,02% (2010 από τον πρώτο γύρο)/ 69,30% (2014) / 69,16% (2019) | Ηλεκτρονικός και επιχειρηματίας από τα Καλυβάκια Αρκαδίας, Δημοτικός Σύμβουλος Ιλίου (1991-2006).[14] | |
| 2024-σήμερα | Ανδριάνα Αλεβίζου-Κουκουβίνου | 58,10% (2023) | Είναι φιλόλογος και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στη γλωσσολογία και σπουδές στα νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. |
Προσωπικότητες της περιοχής
Επεξεργασία- Κωνσταντίνος Αργυρός, Τραγουδιστής
- Ανδρέας Ντόι, Ποδοσφαιριστης του Ολυμπιακού
- Γιώργος Μασούρας, Ποδοσφαιριστης του Ολυμπιακού
Εικόνες
Επεξεργασία-
Γειτονιά -
Είσοδος στον οικισμό -
Φοινικόδεντρα -
Γρασίδι -
Αθλητικό κέντρο -
Κέντρο εξυπηρέτησης -
-
Πηγές
Επεξεργασία- Μπαλάσκα, Ελένη (20 Απριλίου 2021). «Όταν οι Έλληνες άκουσαν για πρώτη φορά τη φωνή του βασιλιά στο ραδιόφωνο. Πώς έγινε η πρώτη μετάδοση από τον πομπό στο Ίλιον. Οι αντιδράσεις για το μουσικό σήμα (βίντεο)». www.mixanitouxronou.gr. Μηχανή του χρόνου.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ 2,0 2,1 dlib
.statistics .gr /Book /GRESYE _02 _0101 _00098%20 .pdf. - ↑ «ΦΕΚ 154» (PDF).
- ↑ Φ.Ε.Κ. 159/29-9-1994
- ↑ «Αυτοδιοικητικές εκλογές 2023: Όλοι οι νικητές του β' γύρου στις 6 Περιφέρειες και στους 84 δήμους». ProtoThema. 15 Οκτωβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουλίου 2024.
- ↑ Η συνοικία αυτή έλαβε τη συγκεκριμένη ονομασία επειδή την εποχή που ήταν ακόμα εκτός σχεδίου πόλης, κατοικούσε εκεί πέρα μόνο μια οικογένεια Μιχελή η οποία είχε μεγάλη περιουσία.
- ↑ Αυτή η συνοικία ανήκει η μισή στο Δήμο Ιλίου κι η άλλη μισή στο Δήμο Περιστερίου.
- ↑ Βρίσκεται κοντά στα σύνορα με το Δήμο Περιστερίου. Συνορεύει με τη συνοικία των Νέων Σεπολίων (Μπουρναζίου) και πήρε την ονομασία αυτή επειδή πρωτοκατοικήθηκε από πρόσφυγες οι οποίοι ήρθαν απ' την Προκόννησο της Προποντίδας, επειδή ο κύριος οικισμός του νησιού ονομαζόταν Παλάτια.
- ↑ Βύρων Πολύδωρας, "Η Μείζων Αθήνα", Καστανιώτης 2002, σελ. 380.
- ↑ Διατελέσαντες δήμαρχοι Δήμου Ιλίων Αρχειοθετήθηκε 2014-09-28 στο Wayback Machine., ιστότοπος Δήμου Ιλίων, ανάκτηση 7 Μαρτίου 2015.
- ↑ Αποτελέσματα δημοτικών εκλογών στο Δήμο Ιλίου[νεκρός σύνδεσμος], ΕΕΤΑΑ, ανάκτηση 7-3-2015.
- ↑ Τα Νέα, 9 Ιουλίου 1987, σελ. 45.
- ↑ Αποτελέσματα εκλογών του 1975[νεκρός σύνδεσμος], Ψηφιακή βιβλιοθήκη Πέργαμος του ΕΚΠΑ, ανάκτηση 7-3-2015.
- ↑ Βιογραφικό του Ν. Ζενέτου Αρχειοθετήθηκε 2015-04-26 στο Wayback Machine. στον ιστότοπο eklogika.gr, ανάκτηση 7-3-2015.