Ο Γουίλιαμ Έβερετ Πρέστον (αγγλικά: William Everett Preston, 2 Σεπτεμβρίου 1946 - 6 Ιουνίου 2006) ήταν Αμερικανός μουσικός και τραγουδιστής, του οποίου η δουλειά περιλάμβανε R&B, ροκ, σόουλ, φανκ και γκόσπελ. Ο Πρέστον ήταν κορυφαίος κιμπορντίστας τη δεκαετία του 1960, κατά τη διάρκεια της οποίας υποστήριξε καλλιτέχνες όπως ο Λιτλ Ρίτσαρντ, ο Σαμ Κουκ, ο Ρέι Τσαρλς, οι Everly Brothers, ο αιδεσιμότατος Τζέιμς Κλίβελαντ, οι The Beatles και οι The Rolling Stones. Κέρδισε την προσοχή ως σόλο καλλιτέχνης με επιτυχημένα singles όπως «Έτσι το σχεδίασε ο Θεός», το βραβευμένο με Grammy «Outa-Space», το «Θα γυρίσει σε κύκλους», το «Space Race», το «Τίποτα από το τίποτα» και το «Μαζί σου είμαι αναγεννημένος». Επιπλέον, ο Πρέστον συνέγραψε το «You Are So Beautiful», το οποίο έγινε #5 επιτυχία για τον Τζο Κόκερ.

Μπίλι Πρέστον
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Billy Preston (Αγγλικά) και William E. Preston (Αγγλικά)
Γέννηση2  Σεπτεμβρίου 1946[1]
Χιούστον[2][3]
Θάνατος6  Ιουνίου 2006[4][5][6]
Σκότσντεϊλ
Αιτία θανάτουνεφρική ανεπάρκεια και κακοήθης υπέρταση
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο Ίνγκλγουντ Παρκ
ΕθνικότηταΑφροαμερικανοί[3]
ΠαρατσούκλιThe Fifth Beatle
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΑγγλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΑμερικανικά αγγλικά
Αγγλικά
ΣπουδέςSusan Miller Dorsey High School[7]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητατραγουδιστής
τραγουδιστής-τραγουδοποιός
συνθέτης
πιανίστας
ηθοποιός[8]
κιμπορντίστας
ηθοποιός ταινιών
μουσικός ηχογραφήσεων[9]
τραγουδοποιός
Επηρεάστηκε απόΡέι Τσαρλς
Περίοδος ακμής1956 - 2005
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςRock and Roll Hall of Fame (2021)[10]
Ιστότοπος
www.billypreston.net
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Πρέστον είναι ο μόνος μουσικός που δεν είναι Beatle που έλαβε πίστωση σε ηχογράφηση των Beatles κατόπιν αιτήματος του συγκροτήματος. Το σινγκλ του συγκροτήματος «Get Back» του 1969 πιστώθηκε ως «The Beatles με τον Μπίλι Πρέστον». Συνέχισε να ηχογραφεί και να παίζει με τον Τζωρτζ Χάρισον μετά τη διάλυση των Beatles, μαζί με άλλους καλλιτέχνες όπως ο Έρικ Κλάπτον και οι Rolling Stones σε πολλά από τα άλμπουμ και τις περιοδείες του συγκροτήματος κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970. Στις 12 Μαΐου 2021, το Rock and Roll Hall of Fame ανακοίνωσε ότι ο Πρέστον θα εισαχθεί με το Βραβείο Μουσικής Αριστείας.

Ζωή και καριέρα

Επεξεργασία

Πρώιμη ζωή

Επεξεργασία

Ο Πρέστον γεννήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 1946 στο Χιούστον[11] αλλά μετακόμισε στο Λος Άντζελες ως παιδί με τη μητέρα του, Ρόμπι Λι Γουίλιαμς. Γνωστός ως παιδί θαύμα, ο Πρέστον ήταν εντελώς αυτοδίδακτος και δεν είχε ποτέ μάθημα μουσικής. Μέχρι την ηλικία των δέκα ετών, έπαιζε εκκλησιαστικό όργανο στη σκηνή υποστηρίζοντας αρκετούς τραγουδιστές γκόσπελ όπως η Μαχάλια Τζάκσον.[12]  Στα 11, ο Πρέστον εμφανίστηκε σε ένα επεισόδιο της τηλεοπτικής εκπομπής NBC του Νατ Κινγκ Κόουλ τραγουδώντας την επιτυχία του Φατς Ντόμινο "Blueberry Hill" με τον Κόουλ. Εμφανίστηκε επίσης στο St. Louis Blues, τηβιογραφική ταινία του W. C. Handy του 1958 με πρωταγωνιστή τον Νατ Κινγκ Κόουλ. Ο Πρέστον έπαιξε με τον Χάντι σε μικρότερη ηλικία.[12]

Το 1962, ο Πρέστον εντάχθηκε στο συγκρότημα του Λιτλ Ρίτσαρντ ως οργανίστας και ενώ έπαιζε στο Αμβούργο γνώρισε τους Beatles.[12]  Το 1963, έπαιξε εκκλησιαστικό όργανο στο άλμπουμ Night Beat του Sam Cooke και κυκλοφόρησε το δικό του ντεμπούτο άλμπουμ, 16 Yr. Old Soul, για την εταιρεία SAR του Cooke.[13] Το 1965, κυκλοφόρησε το άλμπουμ Το πιο συναρπαστικό όργανο ποτέκαι εμφανίστηκε στο ροκ εν ρολ σόουShindig! Τον Μάιο ή τον Ιούνιο του 1965, είχε μια συνεδρία με τον Λιτλ Ρίτσαρντ και τον Τζίμι Χέντριξ , στη Νέα Υόρκη, αποδίδοντας το κλασικό dirge της Soul "I Don't Know What You've Got". Το 1967 εντάχθηκε στο συγκρότημα τουΡέι Τσαρλς.[11] Μετά από αυτή την έκθεση, αρκετοί μουσικοί άρχισαν να ζητούν από τον Πρέστον να συνεισφέρει στις συνεδρίες τους.[12]

Οι Μπιτλς

Επεξεργασία

Ο Πρέστον είναι μεταξύ εκείνων που μερικές φορές είναι γνωστοί ως "Πέμπτος Beatle". Αφού έγινε φίλος με την ομάδα το 1962, ο Πρέστον εντάχθηκε στις συνεδρίες Get Back τον Ιανουάριο του 1969. (Κάποια στιγμήο Τζον Λένονπρότεινε την ιδέα να ενταχθεί ο Πρέστον στο συγκρότημα. Ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ αντέτεινε ότι ήταν αρκετά δύσκολο να επιτευχθούν συμφωνίες με τέσσερις.[14])  Ο Πρέστον έπαιξε εκκλησιαστικό όργανο και ηλεκτρικό πιάνο για τους Beatles κατά τη διάρκεια αρκετών από τις συνεδρίεςGet Back. Μερικές από αυτές τις συνεδρίες εμφανίστηκαν στην ταινία Let It Beκαι στο συνοδευτικό άλμπουμ της. Πλάνα από τη συνεργασία τους εμφανίστηκαν επίσης στο ντοκιμαντέρ του 2021The Beatles: Get Back σε σκηνοθεσία Πίτερ Τζάκσον. Ο Πρέστον συνόδευσε επίσης το συγκρότημα με ηλεκτρικό πιάνο γιατη συναυλία του στον τελευταίο όροφο, την τελευταία δημόσια εμφάνιση του συγκροτήματος.[15]  Τον Απρίλιο του 1969, το single τους "Get Back" πιστώθηκε στο "The Beatles with Billy Preston", τη μόνη φορά που ένας καλλιτέχνης πιστώθηκε ως συν-ερμηνευτής με τους Beatles αφού το συγκρότημα άρχισε να ηχογραφεί ως ανεξάρτητοι καλλιτέχνες.[16]  Τα εύσημα δόθηκαν από τους Beatles για να αντικατοπτρίζουν την έκταση της παρουσίας του Πρέστον στην πίστα. Το ηλεκτρικό πιάνο του είναι εμφανές σε όλη τη διάρκεια και παίζει ένα εκτεταμένο σόλο. Ο Πρέστον εργάστηκε επίσης, σε έναν πιο περιορισμένο ρόλο, στο άλμπουμ Abbey Roadτου 1969, συνεισφέροντας εκκλησιαστικό όργανο στα κομμάτια "I Want You (She's So Heavy)" και "Something".

Το 1978, εμφανίστηκε ως Sgt. Pepper στην ταινία του Ρόμπερτ Στίγκγουντ Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band, η οποία βασίστηκε στο ομώνυμο άλμπουμ των Beatles, και τραγούδησε και χόρεψε στο "Get Back" ως το προτελευταίο τραγούδι.[17]

Σόλο καριέρα μετά τους Beatles

Επεξεργασία

Ο Πρέστον τραγουδάει στο πιάνο το 1971 Υπογεγραμμένος στη δισκογραφική εταιρεία Beatles'Apple, το 1969, ο Πρέστον κυκλοφόρησε το άλμπουμThat's the Way God Planned It, σε παραγωγή του Τζορτζ Χάρισον, το ομώνυμο τραγούδι από το οποίο ήταν ένα επιτυχημένο single στη Βρετανία. Η σχέση του με τον Χάρισον συνεχίστηκε μετά τη διάλυση των Beatles το 1970. Ο Πρέστον ήταν ο πρώτος καλλιτέχνης που ηχογράφησε την επακόλουθη διεθνή επιτυχία του Χάρισον "My Sweet Lord", στο άλμπουμ του 1970Encouraging Words, το οποίο ο Χάρισον ήταν συμπαραγωγός μαζί του. Εμφανίστηκε σε πολλά από τα σόλο άλμπουμ του Χάρισον της δεκαετίας του 1970, ξεκινώντας μετο All Things Must Pass. έκανε μια αξιοσημείωτη συμβολή στη συναυλία για το Μπαγκλαντές, το φιλανθρωπικό επίδομα που διοργάνωσε ο Χάρισον το 1971. εμφανίστηκε με τον πρώην Beatle στην περιοδεία του στη Βόρεια Αμερική το 1974. και έπαιξε στη συναυλία του 2002για τον Τζορτζ, που πραγματοποιήθηκε στο Royal Albert Hall του Λονδίνου. Ο Πρέστον εργάστηκε επίσης σε σόλο κυκλοφορίες από τον Λένον και τον Ρίνγκο Σταρ.

Το 1971, ο Πρέστον αποχώρησε από την Apple και υπέγραψε με την A&M Records του Χερμπ Άλπερτ. Την προηγούμενη χρονιά, συνέβαλε σε ένα άλλο επιτυχημένο single όταν ο Stephen Stills ζήτησε να χρησιμοποιήσει τη φράση του Preston "αν δεν μπορείς να είσαι με αυτόν που αγαπάς, αγάπησε αυτόν με τον οποίο είσαι", ένα τραγούδι στο ομώνυμο ντεμπούτο σόλο άλμπουμ του Stills.[18]

Μετά την κυκλοφορία του I Wrote a Simple Songστο A&M, η σόλο καριέρα του Preston κορυφώθηκε αυτή τη στιγμή, ξεκινώντας με το "Outa-Space" του 1972, ένα ορχηστρικό κομμάτι που διέδωσε περαιτέρω τον ήχο του clavinet στη funk μουσική. Το τραγούδι έφτασε στο νούμερο 2 του Αμερικανικού BillboardHot 100και έφτασε στην κορυφή του R&Bchart τουBillboard, πριν κερδίσει τοβραβείο Grammy για την Καλύτερη Ποπ Οργανική Ερμηνεία. Το "Outa-Space" πούλησε πάνω από 1 εκατομμύριο αντίτυπα στην Αμερική και βραβεύτηκε με χρυσό δίσκο από την RIAA τον Ιούνιο του 1972.  Αργότερα εκείνο το έτος[19], ο Πρέστον συνεισέφερε το ομώνυμο τραγούδι στην επιτυχημένη ταινία Σφαγή με πρωταγωνιστή τον Τζιμ Μπράουν.[20]

Τα επόμενα δύο χρόνια, ο Πρέστον ακολούθησε με τα κορυφαία σινγκλ των αμερικανικών τσαρτ "Will It Go Round in Circles" (το οποίο εκτόπισε το "Give Me Love (Give Me Peace on Earth)" του Χάρισον στην κορυφή στις 7 Ιουλίου 1973) και "Nothing from Nothing", και το νούμερο 4 επιτυχία "Space Race". Κάθε ένα από τα τρία singles πούλησε πάνω από 1 εκατομμύριο αντίτυπα. Ο Αμερικανόςπαρουσιαστής του Bandstand και εκτελεστικός παραγωγόςDick Clarkαπόλαυσε το "Space Race" τόσο πολύ που χρησιμοποίησε το ορχηστρικό για το διάλειμμα στο μέσο της παράστασης για σχεδόν το υπόλοιπο της πορείας του. Ο Πρέστον (καθισμένος πίσω από το πιάνο σε πρώτο πλάνο) εμφανίστηκε με τους Rolling Stones το 1975 Από το 1970, ο Πρέστον έπαιζε πλήκτρα (συμπεριλαμβανομένου πιάνου, εκκλησιαστικού οργάνου, κλαβινέτ και διαφόρων συνθεσάιζερ) για τουςRolling Stones, μερικές φορές μαζί με τους πιανίστεςΝίκι ΧόπκινςκαιΊαν Στιούαρτ, στα άλμπουμ τουςSticky Fingers, Exile on Main St., Goats Head Soup, It's Only Rock 'n RollκαιBlack and Blue . Ως ο κύριος κιμπορντίστας του συγκροτήματος από το 1973 έως το 1977, εμφανίστηκε επίσης ως support act με το δικό του συγκρότημα (συμπεριλαμβανομένου τουMick Taylorστην κιθάρα) στηνευρωπαϊκή περιοδεία τους το 1973. Μια εμφάνισηστο Μόναχοαπό αυτή την περιοδεία καταγράφηκε στο άλμπουμ του ΠρέστονLive European Tour1973. Το 1974, μαζί μετον Bruce Fisher, έναν από τους τακτικούς συνεργάτες του στη σύνθεση τραγουδιών τη δεκαετία του 1970, συνέθεσε μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες τουJoe Cocker, "You Are So Beautiful". Στις 11 Οκτωβρίου 1975, ήταν ο πρώτος μουσικός καλεσμένος στο επεισόδιο πρεμιέρας της σειράς του Saturday Night Live.[12]  Το τραγούδι του Πρέστον το 1973 "Do You Love Me" ήταν η βάση για το κομμάτι "Melody" των Rolling Stones, που κυκλοφόρησε σεΜαύρο και Μπλε το1976. Αν και δύο από τα τραγούδια του συμπεριλήφθηκαν στα ζωντανά σύνολα του συγκροτήματος το 1975 και το 1976 (συν το διάσημο El Mocambo), οι Stones και ο Preston χώρισαν το 1977, κυρίως λόγω διαφωνίας για τα χρήματα. Συνέχισε να παίζει σε σόλο δίσκους από μέλη των Stones, όπως τοWandering Spirit τουΜικ Τζάγκερ, και έκανε εμφανίσεις στοTattoo Youκαιτο Bridges to Babylon του συγκροτήματος.

Μετά από επτά χρόνια στην A&M, υπέγραψε με τηMotown. Το 1979, έκανε ντουέτο με τη Syreeta Wright[12] στην μπαλάντα "With You I'm Born Again", η οποία έφτασε στο νούμερο 4 των charts στις ΗΠΑ. Η καριέρα του Πρέστον έχασε τη δυναμική της τη δεκαετία του 1980 λόγω των εθισμών του στηνκοκαΐνηκαι το αλκοόλ. Έφυγε από τη Motown το 1984 και επικεντρώθηκε στη δουλειά συνεδρίων, συμβάλλοντας σε έργα καλλιτεχνών όπωςο Luther Vandross (τα σόλο του για εκκλησιαστικό όργανο συμπεριλήφθηκαν στην επιτυχία του Vandross το 1985 "Til My Baby Comes Home"), η Whitney Houstonκαιη Patti LaBelle, μεταξύ άλλων. Υπηρέτησε ως μουσικός διευθυντής γιατο Nightlife, ένα late-night talk show με παρουσιαστή τονΝτέιβιντ Μπρένερπου διήρκεσε μία σεζόν από το 1986 έως το 1987.[21]

Ο Πρέστον περιόδευσε μετον Έρικ Κλάπτον, ηχογράφησε με τον Γκάρι Γουόκερ, έναν από τους τραγουδιστές της μπάντας του με έδρα το Λος Άντζελες, και συνεργάστηκε με ένα ευρύ φάσμα άλλων καλλιτεχνών. Περιόδευσε επίσης με τον Ringo Starr, εμφανιζόμενος στοζωντανό άλμπουμ του το 1990.[22] Προσκλήθηκε να γίνει μέλος του Συγκροτήματος το 1991, μετά το θάνατο του πιανίσταΣταν Σέλεστ. Εμφανίστηκε σε περιοδεία με το συγκρότημα,αλλά η καταδίκη από τις κατηγορίες του για κοκαΐνη και σεξουαλική επίθεση το 1991 τερμάτισε τη συνεργασία.

Μεταγενέστερη εργασία

Επεξεργασία

Το 1997, ο Μπίλι Πρέστον ηχογράφησε το άλμπουμYou and I, στην Ιταλία, με το ιταλικό συγκρότημα Novecento. Την παραγωγή του άλμπουμ ανέλαβαν ο Βον Ντε Σπένζα και τα μέλη της Novecento, Λίνο και Πίνο Νικολόσι.[23]  Το 1998, ο Πρέστον έπαιξε εκκλησιαστικό όργανο κατά τη διάρκεια των αριθμών χορωδίας στην κωμική εκπομπήUPN Good News. Την ίδια χρονιά τραγούδησε και έπαιξε συνθεσάιζερ στην ταινίαBlues Brothers 2000, ως μέλος της υπερομάδαςLouisiana Gator Boys.

Στις 29 Νοεμβρίου 2001, ενώ έκανε περιοδείες και πάλευε με τα δικά του προβλήματα υγείας, ο Πρέστον έλαβε την είδηση ότι ο Τζορτζ Χάρισον πέθανε, μετά από μακρά ασθένεια. Ο Πρέστον, ανάμεσα σε πολλούς από τους μακροχρόνιους φίλους του Χάρισον, εμφανίστηκε στησυναυλία του Τζορτζτο 2002 στοRoyal Albert Hallστο Λονδίνο. Η ερμηνεία του Πρέστον στο "My Sweet Lord" απέσπασε εγκωμιαστικές κριτικές. Επιπλέον, τραγούδησε το "Is't It a Pity", παρείχε φωνητικά στα περισσότερα από τα άλλα τραγούδια και έπαιξε τοόργανο Hammondγια την παράσταση.

Το 2002, ο Πρέστον εμφανίστηκε στο άλμπουμτου Τζόνι ΚαςAmerican IV: The Man Comes Around, παίζοντας πιάνο στα "Personal Jesus" και "Tear-Stained Letter".

Το 2004, ο Πρέστον περιόδευσε μετους Funk Brothersκαιτον Steve Winwoodστην Ευρώπη, και στη συνέχεια με τον Clapton στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Μετά τις περιοδείες του Κλάπτον, πήγε στη Γαλλία, όπου εμφανίστηκε σε ένα επεισόδιο τουLegends Rock TV Show.[24]  Η ερμηνεία του περιλάμβανε ένα ντουέτο μετον Σαμ Μουρστο "You Are So Beautiful". αυτή ήταν η τελευταία μαγνητοσκοπημένη συναυλία του Πρέστον.

Το 2004, ο Πρέστον εμφανίστηκε ωςοργανίστας τζαζστοGenius Loves Company του Ρέι Τσαρλς, ένα άλμπουμ ντουέτων, στο τραγούδι "Here We Go Again" με τον Τσαρλς και τηΝόρα Τζόουνς.

Τον Μάρτιο του 2005, εμφανίστηκε στο φινάλε της τέταρτης σεζόντουAmerican Idol. Παίζοντας πιάνο, ερμήνευσε το "With You I'm Born Again" με τονVonzell Solomon (ο οποίος τερμάτισε τον διαγωνισμό στην τρίτη θέση). Την ίδια χρονιά, ηχογράφησε το "Go Where No One's Gone Before", το κύριο τραγούδι τίτλου για τη σειράanimeL / R: Άδεια από την Royalty.

Ο Πρέστον έπαιξεκλαβινέτοστο τραγούδι "Warlocks" για το άλμπουμStadium Arcadium τωνΚόκκινων Καυτερών Πιπεριών Τσίλι(2006). Αν και πολύ άρρωστος μέχρι αυτό το σημείο, πήδηξε από το κρεβάτι του αφού άκουσε μια κασέτα του τραγουδιού που του έδωσε το συγκρότημα, ηχογράφησε το μέρος του και επέστρεψε στο κρεβάτι.[25]  Οι τελευταίες ηχογραφημένες συνεισφορές του Πρέστον ήταν το εκκλησιαστικό όργανο με γκόσπελ στο άλμπουμ12 Songs (2005) τουNeil Diamondκαι η δουλειά του στα πλήκτρα στοThe Road to Escondido (2006) από τους Eric Clapton καιJ. J. Cale.

Στα τέλη του 2005, ο Πρέστον έκανε την τελευταία του δημόσια εμφάνιση, στο Λος Άντζελες, για να δημοσιοποιήσει την επανακυκλοφορία του ντοκιμαντέρ του 1972The Concert for Bangladesh. Έπαιξε ένα σύνολο τριών τραγουδιών του Χάρισον - "Give Me Love", "My Sweet Lord" και "Is't It a Pity" - με τουςΝτάνι Χάρισονκαι Σταρ να συμμετέχουν στην κιθάρα και τα ντραμς, αντίστοιχα, για το τελευταίο τραγούδι.

Προσωπική ζωή

Επεξεργασία

Θρησκεία

Επεξεργασία

Ο Πρέστον ανατράφηκε στην αφροαμερικανική ευαγγελική παράδοση. Ήταν αφοσιωμένος χριστιανός καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής του και εξέφρασε ανοιχτά την πίστη του σε έργα όπως η επιτυχία του της δεκαετίας του 1970 "Αυτός είναι ο τρόπος που το σχεδίασε ο Θεός". Οι προσωπικές του πεποιθήσεις ήταν μερικές φορές αντίθετες με τις στάσεις και τις μουσικές εκφράσεις του κοσμικού κόσμου του ροκ εν ρολ στον οποίο εργαζόταν συχνά, αλλά ήταν προφανώς πρόθυμος να αφήσει τις θρησκευτικές του απόψεις στην άκρη όταν δούλευε σε κομμάτια όπως το ανοιχτά αθεϊστικό τραγούδι του Τζον Λένον "God". Ο Πρέστον ήταν βαθιά δεμένος με τη μητέρα του, για την οποία έγραψε το τραγούδι που έγινε η πιο γνωστή του σύνθεση, "You Are So Beautiful".[26]

Σεξουαλικότητα

Επεξεργασία

Αν και οι λεπτομέρειες δεν έγιναν πλήρως γνωστές στο ευρύ κοινό παρά μόνο μετά το θάνατό του, ο Πρέστον αγωνίστηκε καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής του για να αντιμετωπίσει την ομοφυλοφιλία του και τις μακροχρόνιες επιπτώσεις της τραυματικής σεξουαλικής κακοποίησης που υπέστη ως αγόρι. Αν καιο σεξουαλικός του προσανατολισμόςέγινε γνωστός σε φίλους και συνεργάτες στον κόσμο της μουσικής (όπωςο Κιθ Ρίτσαρντς), ο Πρέστον δενβγήκεδημόσια ως ομοφυλόφιλος μέχρι λίγο πριν πεθάνει, εν μέρει επειδή ένιωθε ότι ερχόταν σε σύγκρουση με τις βαθιά ριζωμένες θρησκευτικές του πεποιθήσεις και τη δια βίου σχέση του με την εκκλησία. Στην αυτοβιογραφία του,Life, ο Κιθ Ρίτσαρντς ανέφερε τους αγώνες του Πρέστον με την ομοφυλοφιλία του.[27][28][29]

Σε μια συνέντευξη για ένα ντοκιμαντέρ του BBC Radio 4 του 2010 για τη ζωή και την καριέρα του, η μάνατζερ του Πρέστον, Τζόις Μουρ, αποκάλυψε ότι αφού άρχισε να χειρίζεται τις υποθέσεις του, ο Πρέστον της μίλησε για το δια βίου τραύμα που είχε υποστεί ως αποτέλεσμα της σεξουαλικής κακοποίησης ως παιδί.[30] Ο Πρέστον είπε στην Μουρ ότι σε ηλικία περίπου εννέα ετών, αφού αυτός και η μητέρα του μετακόμισαν στο Λος Άντζελες από το Χιούστον για να εμφανιστούν σε μια περιοδεύουσα παραγωγή τουAmos 'n' Andy, κακοποιήθηκε επανειλημμένα από τον πιανίστα της περιοδεύουσας εταιρείας. Όταν ο Πρέστον είπε στη μητέρα του για την κακοποίηση, εκείνη δεν τον πίστεψε και απέτυχε να τον προστατεύσει.  Η κακοποίηση συνεχίστηκε για όλο το καλοκαίρι και ο Πρέστον κακοποιήθηκε επίσης αργότερα από έναν τοπικό πάστορα.

Ένα άλλο τραυματικό περιστατικό, το οποίο φέρεται να επηρέασε βαθιά τον Πρέστον, συνέβη στις αρχές της δεκαετίας του 1970, ενώ ήταν αρραβωνιασμένος με την ηθοποιό/μοντέλο Κάθι Σίλβα. Εκείνη την εποχή ο Πρέστον είχε γίνει στενός φίλος με τον μουσικόSly Stone και είχε πολλές συνεισφορές στις ηχογραφήσεις του Στόουν της περιόδου (συμπεριλαμβανομένουτου άλμπουμ There's a Riot Goin' On). Σύμφωνα με τον Μουρ, ο Πρέστον ήταν συντετριμμένος όταν επέστρεψε στο σπίτι μια μέρα για να βρει τον Στόουν στο κρεβάτι με τον Σίλβα (ο οποίος αργότερα παντρεύτηκε περίφημα τον Στόουν στη σκηνή στοMadison Square Garden). Σύμφωνα με τον Μουρ, η σχέση της Σίλβα με τον Στόουν ήταν το έναυσμα που οδήγησε τον Πρέστον να σταματήσει να έχει σχέσεις με γυναίκες. Ήταν μετά από αυτό το περιστατικό που άρχισε να κάνει χρήσηκοκαΐνηςκαι να κάνει σεξ με άνδρες και η Μουρ δήλωσε ότι είδε τη χρήση ναρκωτικών ως τον τρόπο του να αντιμετωπίσει τις εσωτερικές συγκρούσεις που ένιωθε για τις «σεξουαλικές του ορμές».[26][31]

Νομικά ζητήματα και τοξικομανία

Επεξεργασία

Το 1991, ο Πρέστον μπήκε σε ένα πρόγραμμα απεξάρτησης από τα ναρκωτικά για να θεραπεύσει τους εθισμούς του.[32]

Ενώ βρισκόταν υπόεπιτήρησηγια μια καταδίκη γιαοδήγηση υπό την επήρεια μέθηςτον Αύγουστο του 1991[33],Ο Πρέστον συνελήφθη για σεξουαλική επίθεση σε ένα 16χρονο μεξικανό αγόρι, αφού τον πήρε σε ένα σημείο συγκέντρωσης για ημερήσιους εργάτες.[34]  Το αγόρι είπε στις αρχές ότι ο Πρέστον τον πήγε στο σπίτι του στοΜαλιμπού, κάπνιζε κοκαΐνη, του έδειξε πορνογραφικές φωτογραφίες και προσπάθησε να του επιτεθεί πριν δραπετεύσει.[35] Ο Πρέστον κατηγορήθηκε επίσης για επίθεση με φονικό όπλο που αφορούσε έναν άνδρα που πήρε για να κάνει δουλειά στο σπίτι του, μία ημέρα πριν από τη σύλληψή του στην υπόθεση που αφορούσε το αγόρι.  Αφού υποβλήθηκε σε τεστ ναρκωτικών, ο Πρέστον βρέθηκε θετικός στην κοκαΐνη. Δεν συμμετείχε στιςκατηγορίεςτης κοκαΐνης και της επίθεσης. Οι κατηγορίες για σεξουαλικό σκοπό, οι οποίες περιελάμβαναν πλημμεληματικές κατηγορίεςγια κακοποίηση παιδιώνκαι έκθεση πορνογραφικού υλικού σε ανήλικο, απορρίφθηκαν.[35] Καταδικάστηκε σε εννέα μήνες σε κέντροαπεξάρτησης από τα ναρκωτικάκαι σε τρεις μήνεςκατ' οίκον περιορισμό.

Το 1992, ο Πρέστον καταδικάστηκε σε φυλάκιση 30 ημερών για παραβίαση της αναστολής του σε καταδίκη για οδήγηση υπό την επήρεια μέθης.

Το 1997, ο Πρέστον καταδικάστηκε σε τρία χρόνια φυλάκισης στην Καλιφόρνια για κατοχή κοκαΐνης κατά παράβαση της αναστολής του.[36] Είχε τεθεί σε τριετή δοκιμασία νωρίτερα εκείνο το έτος αφού βρέθηκε θετικός σε χρήση κοκαΐνης. σύμφωνα με τους όρους, συμφώνησε να περάσει 90 ημέρες στη φυλακή και να παραμείνει χωρίς ναρκωτικά.

Ενώ ήταν στη φυλακή το 1998, ο Πρέστον κατηγορήθηκε για ένα σχέδιο ασφαλιστικής απάτης ύψους ενός εκατομμυρίου δολαρίων αφού έβαλε φωτιά στο σπίτι του στο Λος Άντζελες.[12][37] Ομολόγησε την ενοχή του και συμφώνησε να καταθέσει εναντίον άλλων κατηγορουμένων που εμπλέκονται στην απάτη.  Η έκκλησή του ζητούσε πέντε χρόνια αναστολής, φυλάκιση ενός έτους και αποζημίωση 60.000 δολαρίων. Η αναστολή και ο χρόνος φυλάκισης ήταν ταυτόχρονα με την καταδίκη του για κατοχή κοκαΐνης.  Στηνπολιτειακή φυλακή Avenal της Καλιφόρνια, ο Πρέστον διηύθυνε μια χορωδία και έπαιζε σε εκκλησιαστικές λειτουργίες. Εξέτισε 18 μήνες της τετραετούς ποινής του, μετά την οποία προφανώς απαλλάχθηκε από τα ναρκωτικά.[38]

Ο Πρέστον είχε υποστεί νεφρική νόσο στα τελευταία του χρόνια, που προκλήθηκε από την υπέρταση του. Έλαβε μεταμόσχευση νεφρού το 2002, αλλά η υγεία του συνέχισε να επιδεινώνεται. Είχε εισέλθει εθελοντικά σε κλινική απεξάρτησης από τα ναρκωτικά στο Μαλιμπού της Καλιφόρνια, μετά από υπόδειξη του κιθαρίστα Is'real Benton, και υπέφερε από περικαρδίτιδα εκεί, οδηγώντας σε αναπνευστική ανεπάρκεια που τον άφησε σε κώμα από τις 21 Νοεμβρίου 2005.[39]  Ο Πρέστον πέθανε στις 6 Ιουνίου 2006, στο Σκότσντεϊλ της Αριζόνα. [39]

Η κηδεία του Πρέστον πραγματοποιήθηκε στις 21 Ιουνίου 2006. Στην κηδεία, η οποία διήρκεσε σχεδόν τρεις ώρες, ο Τζο Κόκερ τραγούδησε, ο Λιτλ Ρίτσαρντ θυμήθηκε και μια μπάντα χάλκινων πνευστών έπαιξε μια συγκλονιστική εκδοχή του "Amazing Grace". Άλλοι μουσικοί ερμηνευτές ήταν ο βασικόςτραγουδιστής των The Temptations, Άλι Γούντσονκαι η τραγουδίστριαΜέρι Κλέιτον. Μια χορωδία γκόσπελ, ντυμένη με έντονο κόκκινο χρώμα, τραγούδησε σε όλη τη διάρκεια. Οι πενθούντες άκουσαν επίσης επιστολές γραμμένες από τον Πολ ΜακΚάρτνεϊ, τους Rolling Stones, τον Έρικ Κλάπτον και άλλους που είχαν περιοδεύσει και ηχογραφήσει με τον Πρέστον.[40]  Τάφηκε στο κοιμητήριο του Ίνγκλγουντ Παρκ στο Ίνγκλγουντ της Καλιφόρνια.[41]

Κληρονομιά

Επεξεργασία

Το άλμπουμ του Μάιλς Ντέιβις Get Up with Itτου 1974 περιλαμβάνει ένα κομμάτι που ονομάζεται "Billy Preston" προς τιμήν του.

Ο Ringo Starr, μιλώντας κατά τη διάρκεια των προβών για τη συναυλία για τον George το 2002, αποκάλεσε τον Preston έναν από τους μεγαλύτερουςοργανοπαίκτες Hammondόλων των εποχών. Σε μια άλλη συνέντευξη ο Σταρ είπε: «Ο Μπίλι δεν έβαλε ποτέ τα χέρια του σε λάθος μέρος. Ποτέ».[42]

Το τραγούδι του Πρέστον "Nothing from Nothing" εμφανίστηκε στα σάουντρακ τουΞωτικούτου 2003 και τουBe Kind Rewind του 2008.

Στην εισαγωγή του στο πρόγραμμα τουBBC Radio2010Billy Preston: That's the Way God Planned It, ο πρώην κιμπορντίστας τωνYes,Ρικ Γουέικμαν, είπε για τον Πρέστον: «Κάθε παίκτης πληκτρολογίου που γνωρίζω αγαπάει τον Μπίλι Πρέστον. Μπορείτε να τον δείτε να παίζει ένα μίλι μακριά, είτε πρόκειται για το όργανο Hammond, τοFender Rhodesή το πιάνο. Είχε μια τέτοιαπνευματική πινελιάστην τεχνική του. τον έκανε εντελώς μοναδικό».[43]

Το 2021, η White Horse Pictures και η Homegrown Pictures ανακοίνωσαν ότι γυρίζουν ένα ντοκιμαντέρ για το Πρέστον, το οποίο θα σκηνοθετήσειη Πάρις Μπαρκλάι.[44]

Βραβεία και υποψηφιότητες

Επεξεργασία

Ο Πρέστον ήταν υποψήφιος για εννέα βραβεία Grammy και κέρδισε δύο. Κέρδισε βραβείο Grammy για την καλύτερη ποπ οργανική ερμηνεία για το "Outa-Space" στα 15α ετήσια βραβεία Grammy το 1973. Κέρδισε επίσης ένα βραβείο Grammy για το Άλμπουμ της Χρονιάς για τη συμμετοχή του στο άλμπουμ The Concert For Bangla Desh στην ίδια τελετή.  Εισήχθη στην τάξη του 2021 του Rock and Roll Hall Fame με το Βραβείο Μουσικής Αριστείας.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 14524361. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 13  Δεκεμβρίου 2014.
  3. 3,0 3,1 Eileen Southern: «Biographical Dictionary of Afro-American and African Musicians» (Αγγλικά) Greenwood Publishing Group. 1982.
  4. www.nytimes.com/2006/06/07/arts/07preston.html.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb138986561. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  7. Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2021.
  8. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26  Ιουνίου 2015.
  9. Ανακτήθηκε στις 21  Ιανουαρίου 2019.
  10. billy-preston.
  11. 11,0 11,1 Womack 2014, σελ. 741.
  12. 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 12,5 12,6 «Billy Preston, 59, Soul Musician, Is Dead; Renowned Keyboardist and Collaborator». The New York Times. June 7, 2006. https://www.nytimes.com/2006/06/07/arts/07preston.html. Ανακτήθηκε στις February 22, 2019. 
  13. «Billy Preston's 16-Year-Old Soul to be Digitally re-re-released on February 22, 2011». The Urban Music Scene. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις December 12, 2013. https://web.archive.org/web/20131212030620/http://news-releases.theurbanmusicscene.com/2011/02/11/billy-prestons-16-year-old-soul-to-be-re.aspx.  "16 Year Old Soul is an album of percolating organ-infused instrumentals that offers insight into the roots of one of the music world's most innovative and genre-busting stars who died at the age of 59, in 2006. With songs covering a broad spectrum of styles from country ('Born to Loose') to R&B ('Good News') to jazz ('God Bless The Child') with pop and blues undertones aplenty, 16 Year Old Soul is a preserved-in-amber glimpse of an artist whose musical maturity belied his years."
  14. The Beatles - A/B Road: The Complete Get back Sessions, January 24
  15. Harrington, Richard (June 8, 2006). «'Fifth Beatle' Billy Preston Made the Greats Even Greater». The Washington Post. https://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2006/06/07/AR2006060702166.html. Ανακτήθηκε στις October 2, 2008. 
  16. «My Bonnie». 16 Μαρτίου 2008. 
  17. Maslin, Janet (July 21, 1978). «Screen: Son of 'Sgt. Pepper':Many Forms Involved». The New York Times. https://www.nytimes.com/1978/07/21/archives/screen-son-of-sgt-pepper-many-forms-involved.html. 
  18. «Song Stories: Love The One You're With». Rolling Stone. https://www.rollingstone.com/music/song-stories/love-the-one-you-re-with-stephen-stills. Ανακτήθηκε στις February 10, 2014. 
  19. Murrells, Joseph (1978). The Book of Golden Discs  (2nd έκδοση). London: Barrie and Jenkins. σελίδες 319, 334, and 349. ISBN 0-214-20512-6. 
  20. Tobler, John (2011). I Wrote a Simple Song/Music Is My Life (CD booklet). Billy Preston. BGO Records. σελίδες 4, 6. 
  21. He worked again with Little Richard on the US/UK album , "Lifetime Friend ", and later jammed with him on the Brenner show, in 1986. Chase, Donald (September 7, 1986). «He's On His Own In Late-night TV». The Philadelphia Inquirer. http://articles.philly.com/1986-09-07/entertainment/26074159_1_david-brenner-carson-s-tonight-show-joan-rivers. Ανακτήθηκε στις September 16, 2014. 
  22. Gehman, Geoff (20 Ιουλίου 1991). «Billy Preston Makes The Band Born Again». The Morning Call (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2019. 
  23. «Collaborations - Novecento and Billy Preston». Web.tiscali.it. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2013. 
  24. «Guest Artist of the Legends Rock TV Show». Legends-rock.com. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2013. 
  25. «Red Hot Chili Peppers - Peppers Get Sick Preston Out Of Bed». Contactmusic.com. http://www.contactmusic.com/new/xmlfeed.nsf/mndwebpages/peppers%20get%20sick%20preston%20out%20of%20bed_14_03_2006. Ανακτήθηκε στις December 4, 2013. 
  26. 26,0 26,1 Billy Preston: That's The Way God Planned It, BBC Radio 4, December 21, 2010.
  27. Richards, Keith (2010). Life. Weidenfeld & Nicolson. ISBN 978-0-297-85439-5. And he was gay at a time when nobody could be openly gay, which added difficulties to his life. Billy could be, most of time, a bundle of fun. but sometimes he would get on the rag. I had to stop him from beating up his boyfriend in an elevator once. 
  28. «Gay Singers». Unsung. TV One. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2012. 
  29. Fisher, Bruce (July 25, 2011). «Billy Preston». Unsung (TV One). 
  30. παραπάνω συνέντευξη στο BBC.
  31. Press, Houston (11 Μαρτίου 2015). «The Bitter Battle Over "Fifth Beatle" Billy Preston's Estate». Houston Press. [Getting high] was the only way he could do it," Moore says. "And when his sexual urges came down on him, he couldn't bring himself to ever touch a woman again. 
  32. «Singer Billy Preston To Seek Drug Treatment». Jet (Johnson Publishing Company) 80 (25): 65. October 7, 1991. https://books.google.com/books?id=AbwDAAAAMBAJ&pg=PA65. 
  33. «Billy Preston Sentenced To 30 Days In Jail». Jet (Johnson Publishing Company) 82 (25): 28. October 12, 1992. https://books.google.com/books?id=vcEDAAAAMBAJ&pg=PA28. 
  34. Boyer, Edward J. (August 19, 1991). «Singer Billy Preston Arrested in Sex Case». Los Angeles Times. https://www.latimes.com/archives/la-xpm-1991-08-19-me-736-story.html. 
  35. 35,0 35,1 «Musician Billy Preston Pleads No Contest to Assault and Drug Charges». Associated Press. 4 Σεπτεμβρίου 1992. 
  36. «News Flash: Billy Preston Jailed After Cocaine Arrest». MTV News (στα Αγγλικά). 5 Νοεμβρίου 1997. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2022. 
  37. «Billy Preston Indicted in Alleged Insurance Scam». Los Angeles Times (στα Αγγλικά). 10 Νοεμβρίου 1998. 
  38. «Billy Preston, 59, Organist Charted Funky Hits». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2022. 
  39. 39,0 39,1 Pareles, Jon (June 7, 2006). «Billy Preston, 59, Soul Musician, Is Dead; Renowned Keyboardist and Collaborator». The New York Times. https://www.nytimes.com/2006/06/07/arts/07preston.html. Ανακτήθηκε στις June 28, 2008. «Billy Preston, the splashy gospel-rooted keyboardist whose career included No. 1 solo hits and work with the Beatles and the Rolling Stones, died yesterday in Scottsdale, Ariz. He was 59.» 
  40. «Billy Preston Passes Away After Lengthy Illness». 6 Μαΐου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2021. 
  41. «Billy Preston». Celebritygraveland.com. 29 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2021. 
  42. Zollo, Paul (2016). More Songwriters on Songwriting. ISBN 9780306822445. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2021. 
  43. Wakeman, Rick (presenter); Wilson, John (producer) (2010). Billy Preston: That's the Way God Planned It (Radio 4 on Music documentary). BBC. Συμβαίνει στα 1:26–1:42. 
  44. Fleming, Mike Jr. (November 4, 2021). «Billy Preston Getting Docu Film Treatment In Paris Barclay-Helmed Film From White Horse & Homegrown Pictures». Deadline. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις November 4, 2021. https://web.archive.org/web/20211104192922/https://deadline.com/2021/11/billy-preston-documentary-fifth-beatle-paris-barclay-cheo-hodari-coker-1234868062/.