Μοχαμάντ Χασίμ Μαϊβαντβάλ
Ο Μοχαμάντ Χασίμ Μαϊβαντβάλ (νταρί: محمد هاشم میوندوال, 12 Μαρτίου 1921 – 1 Οκτωβρίου 1973) ήταν Aφγανός πολιτικός κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ζαχίρ Σαχ.
| Μοχαμάντ Χασίμ Μαϊβαντβάλ | |
|---|---|
 Ο Μοχαμάντ Χασίμ Μαϊβαντβάλ, ως πρέσβης του Αφγανιστάν, σε συνάντηση με τον Τζον Φιτζέραλντ Κέννεντυ στην Ουάσινγκτον το 1961 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | محمد هاشم میوندوال (Περσικά) |
| Γέννηση | 12 Μαρτίου 1921 Καμπούλ |
| Θάνατος | 1 Οκτωβρίου 1973[1] Καμπούλ |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αφγανιστάν |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ντάρι Αγγλικά |
| Σπουδές | Habibia High School |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός διπλωμάτης δημοσιογράφος |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Προοδευτικό Δημοκρατικό Κόμμα του Αφγανιστάν |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | πρέσβης Πρωθυπουργός του Αφγανιστάν (1965–1967) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΜετά την αποφοίτησή του από το λύκειο, ο Μοχαμάντ Χασίμ έγινε δημοσιογράφος, όντας αρχισυντάκτης σε αρκετές εφημερίδες. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950, διορίστηκε πρεσβευτής του Αφγανιστάν στη Βρετανία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Πακιστάν εναλλάξ από το 1955 έως το 1963.[2]
Τον Οκτώβριο του 1965, μετά την εκλογή του νέου νομοθετικού σώματος, αδιέξοδο το οποίο προέκυψε κατά την έγκρισή του νέου υπουργικού συμβουλίου προκάλεσε αναταραχές και παρέμβαση του στρατού, οδηγώντας στο θάνατο τουλάχιστον τριών σπουδαστών διαδηλωτών. Το προτεινόμενο υπουργικό συμβούλιο αποσύρθηκε και η σύσταση ενός νέου υπό την ηγεσία του Μοχάμεντ Χασίμ Μαϊβαντβάλ, ανώτερου διπλωμάτη, εγκρίθηκε με ελάχιστη αντίσταση. Υποστηριζόμενος από τον βασιλιά, δημιούργησε γρήγορα φιλικές σχέσεις με τους σπουδαστές, ενώ κατέστησε σαφές ότι ήταν υπεύθυνος για την κυβέρνηση και ότι επρόκειτο να υπάρξουν όρια στη φοιτητική πολιτική δραστηριότητα.[3]
Διετέλεσε πρωθυπουργός του Αφγανιστάν από τις 2 Νοεμβρίου 1965 έως τις 11 Οκτωβρίου 1967. Παραιτήθηκε λόγω προβλημάτων που είχε με την υγεία του. Ο Μαϊβαντβάλ δεν είχε παιδιά, και άφησε όλη του την περιουσία στον ανιψιό του, ο οποίος είχε μεταναστεύσει στον Καναδά, αλλά η περιουσία δεσμεύτηκε από το κράτος.
Το 1966 ίδρυσε το Τζαμ'ιάτ Ντεμοκρατε-γιέ Μοταρακί (Προοδευτικό Δημοκρατικό Κόμμα), ένα αριστερό μοναρχικό κόμμα. Υποστήριζε τον εξελικτικό σοσιαλισμό και την κοινοβουλευτική δημοκρατία. Ο Μαϊβαντβάλ, ο οποίος εξελέγη το 1965, έχασε την έδρα του όταν η κυβέρνηση νόθευσε επιλεκτικά την ψηφοφορία.[4]
Η άνοδος του Μοχάμεντ Νταούντ Χαν στην εξουσία μετά το πραξικόπημα του 1973 έπληξε άλλους υποψήφιους διαδόχους, όπως ο Σαρντάρ Αμπντούλ Βάλι, ο οποίος φυλακίστηκε σε σύντομο διάστημα. Μια απόπειρα πραξικοπήματος, η οποία ίσως είχε σχεδιαστεί πριν από την ανάληψη της εξουσίας από τον Νταούντ, καταβλήθηκε σύντομα μετά το πραξικόπημα. Το εάν ο Μαϊβαντάλ συμμετείχε στο σχέδιο από την αρχή είναι ένα ανοικτό ερώτημα, αλλά η φιλοδυτική φήμη του ίσως εξηγεί γιατί επιλέχθηκε για την καθοδήγησή του. Αυτό οδήγησε στη σύλληψη του Μαϊβαντάλ και είκοσι άλλων ατόμων στις 20 Σεπτεμβρίου 1973, συμπεριλαμβανομένου του προσφάτως προβιβασμένου αρχηγού του επιτελείου της αεροπορίας, δύο υπηρετούντων αντιστρατήγων, πέντε συνταγματαρχών και ενός μέλους της καταργημένης πλέον Βολεσί Τζιργκά (Βουλή των Αντιπροσώπων).[5]
Την 1η Οκτωβρίου 1973, λέγεται ότι αυτοκτόνησε εν αναμονή της δίκης. Πέθανε στη φυλακή σε μια περίοδο που το Παρτσάμ έλεγχε το Υπουργείο Εσωτερικών υπό συνθήκες που επιβεβαίωναν την ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση ότι είχε βασανιστεί μέχρι θανάτου. Αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο η διεθνής κοινότητα στην Καμπούλ θεωρεί ότι σκοτώθηκε όταν χρησιμοποιήθηκαν μέθοδοι τρίτου βαθμού για να επιβάλουν την ομολογία του. Για την ακρίβεια πέθανε από εσωτερικές αιμορραγίες που προκλήθηκαν από κλωτσιές στην κοιλιά από τον επικεφαλής μέλος του Παρτσάμ που ήταν υπεύθυνος για την ανάκριση του, ενώ βρισκόταν στο πάτωμα λόγω προηγούμενων χτυπημάτων. Το σώμα του τάφηκε κρυφά από το αστυνομικό τμήμα στο νεκροταφείο Σουχαντά-ε Σαλιχίν στη νότια Καμπούλ, και ανακαλύφθηκε το 2004 από τον Νταούντ Μαλικυάρ.[6]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 123329639. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2015.
- ↑ Lentz, Harris M. (2014). Heads of States and Governments Since 1945. London: Routledge. σελ. 19. ISBN 9781134264902.
- ↑ Emadi, Hafizullah (2005). Culture and Customs of Afghanistan. Westport, Connecticut: Greenwood Publishing Group. σελ. 22. ISBN 9780313330896.
- ↑ Simon, Reeva S.· Mattar, Philip (1996). Encyclopedia of the Modern Middle East. USA: Macmillan Reference. σελ. 49. ISBN 9780028970615.
- ↑ Afghan, Fazel Ahmed (2015). Conspiracies and Atrocities in Afghanistan: 1700–2014. London: Xlibris Corporation. σελ. 376. ISBN 9781503573000.
- ↑ Tribute website Αρχειοθετήθηκε 2007-12-06 στο Wayback Machine.