Μοχάμεντ Χαν Κατζάρ
Ο Αγά Χαν Μοχάμεντ Κατζάρ (1742-1797, Περσικά: آغا محمد خان قاجار) ήταν ο ιδρυτής της Δυναστείας των Κατζάρ της Περσικής Αυτοκρατορίας και κυβέρνησε ως απόλυτος μονάρχης στην περίοδο 1789-1797 ως σάχης. Ήταν αρχικά οπλαρχηγός του κλάδου Κουγιουνλού της φυλής Κατζάρ. Το 1789, ο Αγά Μοχάμεντ Χαν ενθρονίστηκε ως βασιλέας της Περσίας, αλλά στέφθηκε επίσημα τον Μάρτιο του 1796. Στις 17 Ιουνίου 1797 δολοφονήθηκε και τον διαδέχθηκε ο ανιψιός του Φαθ Αλί Σαχ Κατζάρ.
| Μοχάμεντ Χαν Κατζάρ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | آغا محمد خان قاجار (Περσικά) και Ağa Məhəmməd şah Qacar (Αζερμπαϊτζανικά) |
| Γέννηση | 1742[1][2][3] Γκοργκάν |
| Θάνατος | 17 Ιουνίου 1797[4][3][5] Σουσά |
| Αιτία θανάτου | τραύμα από μαχαίρι |
| Συνθήκες θανάτου | ανθρωποκτονία |
| Τόπος ταφής | Νατζάφ και Μασχάντ |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ιράν |
| Θρησκεία | Σιιτισμός |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ηγεμόνας |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Maryam Khanom Asiye Khanum Ezzeddin Qajar |
| Γονείς | Μοχάμεντ Χασάν Χαν Κατζάρ και Jeeran Khanum |
| Αδέλφια | Χουσεΐν Κολί Χαν Κατζάρ Morteza Qoli Khan Qajar |
| Οικογένεια | Δυναστεία των Κατζάρων |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Σάχης (1789–1797) |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η βασιλεία του Αγά Μοχάμεντ Χαν είναι αξιοσημείωτη λόγω της επανένωσης της Περσίας. Μετά τον θάνατο του Ναντέρ Σαχ (δ. 1747), πολλά από τα περσικά εδάφη στην περιοχή του Καυκάσου είχαν διαμελιστεί σε διάφορα χανάτα ή είχαν δηλώσει de facto ανεξαρτησία, όπως η Γεωργία. Μετά από 48 χρόνια όλα υποτάχθηκαν στον Αγά Μοχάμεντ Χαν. Ορισμένες από τις ανακαταλήψεις του κρίνονται ακόμη και για την εποχή του εξαιρετικά σκληρές, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη υποταγή της Γεωργίας, κατά την οποία λεηλάτησε την πρωτεύουσα Τιφλίδα και έσφαξε πολλούς από τους κατοίκους της, παίρνοντας περίπου 15.000 Γεωργιανούς αιχμαλώτους στην ηπειρωτική Περσία.
Κατά την βασιλεία του Αγά Μοχάμεντ Χαν μετακινήθηκε επίσης η πρωτεύουσα της Περσίας στην Τεχεράνη.
Βίος
ΕπεξεργασίαΟ Αγά Μοχάμεντ Χαν γεννήθηκε περίπου το 1742 στο Αστραμπάντ και ανήκε στον κλάδο Κογιουνλού της φυλής Κατζάρ. Η φυλή είχε διάφορους άλλους με γνωστότερο τον κλάδο Ντεβελού, ο οποίος βρισκόταν συχνά σε αντιπαράθεση με τον κλάδο Κογιουνλού[6]. Ο Αγά Μοχάμεντ Χαν ήταν ο πρωτότοκος γιος του οπλαρχηγού της πατριάς Κογιουνλού Μοχάμεντ Χασάν Χαν Κατζάρ και εγγονός του Φαθ Αλί Χαν, εξέχοντος αριστοκράτη, ο οποίος εκτελέστηκε από του σάχη Ταχμάσπ Β΄ (ενδεχομένως με την προτροπή του Ναντέρ Κολί Μπεγκ, ο οποίος αργότερα θα γίνει γνωστός ως Ναντέρ Σαχ σφετεριζόμενος τον θρόνο της Περσίας το 1736 και θεμελιώνοντας τη δυναστεία των Αφσαριδών[6]. Ο Αγά Μοχάμεντ Χαν είχε αρκετούς αδελφούς και ετεροθαλείς αδελφούς, τους Χουσεΐν Κολί Χαν, Μορτετζά Κολί Χαν, Μουσταφά Κολί Χαν, Ρεζά Κολί Χαν, Τζαφάρ Κολί Χαν, Μαχντί Κολί Χαν, Αμπάς Κολί Χαν και Αλί Κολί Χαν[7].
Σε νεαρή ηλικία αιχμαλωτίστηκε από τον Αντέλ Σαχ Αφσάρ και ευνουχίστηκε, οπότε έμεινε χωρίς απογόνους και είναι γνωστός ως ο ευνούχος μονάρχης.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη βιογραφία ενός προσώπου χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |
Παραπομπές σημειώσεις
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 124384951. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Agha-Mohammad-Khan. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Gran Enciclopèdia Catalana» (Καταλανικά) Grup Enciclopèdia. 0000944.
- ↑ pantheon
.world /profile /person /Agha _Mohammad _Khan _Qajar. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017. - ↑ «Proleksis enciklopedija» (Κροατικά) 7094.
- ↑ 6,0 6,1 Perry 1984, σελίδες 602–605.
- ↑ Hambly 1991, σελ. 112.
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Hambly, Gavin R.G (1991). «Agha Muhammad Khan and the establishment of the Qajar dynasty». The Cambridge History of Iran, Vol. 7: From Nadir Shah to the Islamic Republic. Cambridge: Cambridge University Press. σελίδες 104–144. ISBN 9780521200950.
- Perry, J. R. (1984). «ĀḠĀ MOḤAMMAD KHAN QĀJĀR ». Encyclopaedia Iranica, Vol. I, Fasc. 6, σσ. 602–605.