Ο Μιχάηλο, σερβικά Михаило Обреновић (16 Σεπτεμβρίου 1823 - 10 Ιουνίου 1868) από τον Οίκο των Ομπρένοβιτς ήταν δύο φορές πρίγκιπας της Σερβίας (1839-42 και 1860-68). Την πρώτη φορά τον διαδέχθηκε ο Αλέξανδρος Καραγεώργεβιτς και τη δεύτερη φορά ο Μίλαν Γ΄ Ομπρένοβιτς. Ήταν ο διαφωτιστής ηγεμόνας της Σερβίας και προώθησε την ιδέα μιας Βαλκανικής Συμμαχίας εναντίον των Οθωμανών.

Μιχάηλο Ομπρένοβιτς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Михаило Обреновић (Σερβικά)
Γέννηση4ιουλ. / 16  Σεπτεμβρίου 1823γρηγ.[1]
Κραγκούγιεβατς[2]
Θάνατος29 Μαΐουιουλ. / 10  Ιουνίου 1868γρηγ.[1]
Τόπτσιντερ
Αιτία θανάτουπυροβόλο
Συνθήκες θανάτουανθρωποκτονία
Τόπος ταφήςΚαθεδρικός Ναός του Αγίου Μιχαήλ (44°49′5″ s. š., 20°27′8″ v. d.)
ΚατοικίαΚραγκούγιεβατς
Χώρα πολιτογράφησηςΠριγκιπάτο της Σερβίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΣερβικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμονάρχης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΙουλία Ουνιάδη ντε Κέτελι
ΤέκναΒέλιμιρ Μιχάιλο Τεοντόροβιτς
ΓονείςΜίλος Ομπρένοβιτς και Λιούμπιτσα Βουκομάνοβιτς
ΑδέλφιαΜίλαν Β΄ Ομπρένοβιτς
ΟικογένειαΟίκος των Ομπρένοβιτς
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμονάρχης
ΒραβεύσειςOrder of the Cross of Takovo
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η νεότητά του

Επεξεργασία

Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Μίλος Ομπρένοβιτς πρίγκιπα της Σερβίας και της Λιουμπίκα Βουκομάνοβιτς. Γεννήθηκε στο Κραγκούγιεβατς και σπούδασε στο Ποζάρεβατς, ενώ έπειτα με τη μητέρα του πήγε στη Βιέννη.

 
Η ομιλία του πρίγκιπα Μιχάηλο στην Εταιρεία Σέρβων Λογίων κατά την ίδρυσή της το 1842

Πρίγκιπας για πρώτη φορά

Επεξεργασία

Το 1839 ο πατέρας του παραιτήθηκε υπέρ του πρωτότοκου Μίλαν Β΄ Ομπρένοβιτς, που όμως ήταν από παιδί ασθενής και απεβίωσε έπειτα από 25 ημέρες πρίγκιπας. Έτσι τον διαδέχθηκε στις 8 Ιουλίου 1839 και έπειτα από δύο έτη ενηλικιώθηκε. Την πρώτη περίοδο που ήταν πρίγκιπας έδειξε απροσεξία, ενώ η Σερβία ήταν σε μια περίπλοκη κατάσταση. Το 1842 μια στάση υπό τον Τόμα Βούσιτς-Πέρισιτς τον εκτόπισε και μετά ο Αλέξανδρος Καραγεώργεβιτς έγινε πρίγκιπας της Σερβίας. Έζησε εξόριστος στη Ρωσία και έπειτα με τον πατέρα του στη Βιέννη, όπου νυμφεύτηκε την κόμισσα Ιουλία Ουνυάδη ντε Κεθελύ. Έμαθε γαλλικά και γερμανικά.

 
Η θερινή κατοικία στο Aranđelovac, όπου κατά τη διαδρομή του προς αυτή δολοφονήθηκε

Πρίγκιπας για δεύτερη φορά

Επεξεργασία

Το 1858 επέστρεψε ο πατέρας του ως πρίγκιπας της Σερβίας και απεβίωσε δύο έτη μετά. Τον διαδέχθηκε ο Μιχάηλο, που κυβέρνησε ως πεφωτισμένος δεσπότης. Επέτυχε να εγκαταλείψουν οι Οθωμανοί μερικά οχυρά στη Σερβία, με τη διπλωματική υποστήριξη της Ρωσίας και της Αυστρίας. Το διάστημα 1866-68 υπέγραφε συμφωνίες με άλλες Βαλκανικές χώρες με σκοπό μια Συμμαχία εναντίον των Οθωμανών.

Ο Μιχάηλο ερωτεύθηκε την Καταρίνα Κωνσταντίνοβιτς, κόρη της εξαδέλφης του Άνκας και προσπάθησε να πάρει διαζύγιο από τη σύζυγό του Ιουλία. Η Καταρίνα και η μητέρα της μετακόμισαν στο παλάτι. Αντέδρασαν σε αυτό ο κλήρος, ο λαός και οι πολιτικοί· ο χαρισματικός Πρωθυπουργός του Ηλίγια Γκαρασανίν απολύθηκε όταν αντιτέθηκε.

Η κυβέρνησή του της πεφωτισμένης δεσποτείας προκάλεσε συνωμοσία. Οι αδελφοί Κόστα, Παύλε και Τζόρτζιε Ραντοβάνοβιτς, που ζητούσαν την απελευθέρωση του αδελφού τους Λιουμπομίρ, πυροβόλησαν τον πρίγκιπα μέσα στην άμαξά του με την Καταρίνα και τη μητέρα της, καθώς εκείνοι πήγαιναν στη θερινή κατοικία. Σκοτώθηκε ο Μιχάηλο και η Άνκα, ενώ τραυματίσθηκε η Καταρίνα. Τον διαδέχθηκε ο Μίλαν Γ΄ Ομπρένοβιτς, γιος του εξαδέλφου του Μίλος. Κάποιοι υπέθεσαν ότι πίσω από τη συνωμοσία κρυβόταν οι Καραγεώργεβιτς, αλλά αυτό δεν αποδείχθηκε.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 28  Απριλίου 2014.
  2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2014.
  • Celia Hawkesworth, Voices in the Shadows: Women and Verbal Art in Serbia and Bosnia, Google Books, 2000, retrieved June 16, 2010
  • Marek, Miroslav. "Obrenovic family". Genealogy.EU.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία