Μητροπολίτης Ηλιουπόλεως Θεόδωρος Δημητρίου

Έλληνας Θεολόγος και Μητροπολίτης

Ο Μητροπολίτης Ηλιουπόλεως Θεόδωρος (κατά κόσμον Αντώνιος Δημητρίου; Ηράκλειο Κρήτης, 1953) είναι Έλληνας Θεολόγος και Μητροπολίτης του Παλαίφατου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής.

Μητροπολίτης Ηλιουπόλεως Θεόδωρος Δημητρίου
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1953
Ηράκλειο
ΘρησκείαΑνατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιερέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμητροπολίτης (2006–2009, Πατριαρχείο Αλεξανδρείας)

Βιογραφικά στοιχεία

Επεξεργασία

Είναι πτυχιούχος των Τμημάτων Θεολογίας και Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εκάρη αναγνώστης υπό του Αρχιεπισκόπου Κρήτης Ευγενίου στον Αγιο Φανούριο Ηρακλείου τον Αύγουστο του 1970. Εκάρη μοναχός στην Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Αγίου Ιωάννου Θεολόγου Πρέβελη στις 23 Αυγούστου 1975 υπό του Μητροπολίτου Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων Θεόδωρου.

Στις 31 Αυγούστου 1975 χειροτονήθηκε Διάκονος και στις 121 Σεπτεμβρίου 1975 Πρεσβύτερος υπό του υπό του Μητροπολίτου Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων Θεόδωρου. Υπηρέτησε την Μητρόπολη Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων ως Ιεροκήρυκας, Αρχιερατικός επίτροπος και υπεύθυνος του πνευματικού, κηρυκτικού και κατηχητικού έργου καθώς και ως Πρωτοσύγκελλος. Του απενεμήθη το οφφίκιο του Συγκέλλου τον Απρίλιο του 1978. Χειροθετήθηκε αρχιμανδρίτης τον Οκτώβριο του 1979 και τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους του απονεμήθηκε το οφφίκιο του Πνευματικού.

Είχε διακονήσει στις θέσεις του αντιπροέδρου του Οικοτροφείου Θηλέων «Η Παναγία η Λαμπηνή», του Προέδρου διαχειρίσεως περιουσίας του προσκυνήματος «Παναγία Ελεούσα», επαρχίας Αμαρίου, και του Τομεάρχου στον εράνων του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού στην Κρήτη. Επίσης του είχαν ανατεθεί τα καθήκοντα του Αντιπροέδρου του Συμβουλίου Οργανισμού Διοικήσεως Μοναστηριακής περιουσίας Νομού Ρεθύμνης μετα από απόφαση της Νομαρχείας Ρεθύμνης. Το έτος 1986 ορίσθηκε από την Ιερά Επαρχιακή Σύνοδο της Εκκλησίας Κρήτης, μέλος της Επιτροπής Αντιαιρετικού αγώνος. Είναι ιδρυτικό μέλος των Συλλόγων, Φίλων Αγίου Όρους Ηρακλείου Κρήτης, Προσκυνητών και συνδρομητών Αγίων Τόπων και της Χριστιανικής Ένωσης Ηρακλείου «Ο Απόστολος Παύλος».

Από την 1 Φεβρουαρίου 1991 εως της εκλογής του, υπηρέτησε ως Προϊστάμενος της Ενορίας Αγίου Νικολάου Νέας Αλικαρνασσού, παράλληλα του είχε ανατεθεί και η διακονία ως υπεύθυνου της Θρησκευτικής υπηρεσίας Φυλακών της Αρχιεπισκοπής. Το 1999 έλαβε το οφφίκιο του Αρχιμανδρίτου του Οικουμενικού Θρόνου. Το 2004 ενεγράφη ομοφώνως υπό του Ηγουμενοσυμβουλίου της Ιεράς Μονής Παναγίας Αγκαράθου, ως αδελφός αυτής.

Την 1 Νοεμβρίου 2006 εξελέγη παμψηφεί απο την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, επίσκοπος της νεοϊδρυθείσης Επισκοπής Μοζαμβίκης. Στις 27 Νοεμβρίου 2006 χειροτονήθηκε Επίσκοπος υπό του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Αλεξανδρείας Θεοδώρου στην Ιερά Πατριαρχική Μονή Σάββα του Ηγιασμένου στην Αλεξάνδρεια. Στην χειροτονία έλαβαν μέρος οι Μητροπολίτες Ειρηνουπόλεως Δημήτριος, Αρκαλοχωρίου Ανδρέας, Επίσκοποι Κολουέζι Μελέτιος, Μαρεώτιδος Γαβριήλ, Κανώπου Σπυρίδων καί Νειλουπόλεως Γεννάδιος[1].

Στις 6 Οκτωβρίου 2009 ανυψώθηκε από την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας σε Τιτουλάριο Μητροπολίτη Ηλιουπόλεως[2].

Στις 23 Νοεμβρίου 2013 η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας τον κατέταξε στους εν ενεργεία Μητροπολίτες του Πατριαρχικού Θρόνου[3].

Είχε τιμηθεί με το παράσημο των Αποστόλων Παύλου και Τίτου της Εκκλησίας Κρήτης, με τον Μεγαλόσταυρο του Αγίου Μάρκου μετά αστέρος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, με το Χρυσό Αετό της Αποκαλύψεως της Ιεράς Πατριαρχικής Μονής Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου Πάτμου και με το Χρυσό Σταυρό της Χιλιετηρίδος της Ιεράς Μονής Ξενοφώντος Αγίου Όρους, το Σταυρό του Ισαποστόλου Βλαδιμήρου Α΄ του Πατριαρχείου Ρωσίας καθώς και το Σταυρό της Αγίας Αικατερίνης της Ιεράς Μονής Σινά.

Παραπομπές

Επεξεργασία