Μεσιέ 46

ανοικτό αστρικό σμήνος στον αστερισμό Πρύμνη

Συντεταγμένες: Sky map 07h 41.8m 00s, −14° 49′ 00″

Το Μεσιέ 46 (γνωστό και ως M 46 και NGC 2437) είναι ανοικτό σμήνος σε απόσταση περίπου 5.400 ετών φωτός στον αστερισμό Πρύμνη.

Μεσιέ 46
Το Μεσιέ 46 από το 2MASS project.
Παρατηρησιακά δεδομένα (J2000 Εποχή)
ΑστερισμόςΠρύμνη
Ορθή αναφορά07h 41.8m
Απόκλιση-14° 49′
Απόσταση5.400 έτη φωτός (1.700 pc)
Φαινόμενο μέγεθος (V)6,1
Φαινόμενες διαστάσεις (V)27’
Αξιοπρόσεκτα
χαρακτηριστικά
υπερκαλύπτεται από το NGC 2438
Άλλοι προσδιορισμοίNGC 2437, Cr 159, Mel 75
Δείτε επίσης: Ανοικτό σμήνος, Κατάλογος ανοικτών σμηνών

Ιστορικό

Επεξεργασία

Το Μεσιέ 46 ανακαλύφθηκε από το Σαρλ Μεσιέ το 1771. Είναι το πρώτο αντικείμενο που ανακάλυψε ο Σαρλ Μεσιέ ύστερα από τη συμπλήρωση της πρώτης έκδοσης του καταλόγου που περιελάμβανε τα αντικείμενα 1 έως 45. Το πρόσθεσε στο κατάλογό του τις 19 Φεβρουαρίου 1771, τρεις μέρες μετά την παρουσίασή του αντικειμένου στην ακαδημία, μαζί με τα αντικείμενα Μεσιέ 47, Μεσιέ 48 και Μεσιέ 49.

Χαρακτηριστικά

Επεξεργασία

Το Μεσιέ 46 είναι ένα πλούσιο σμήνος που αποτελείται από συνολικά περισσότερα από 500 μέλη, εκ των οποίων 150 έχουν φαινόμενο μέγεθος μεταξύ 10 με 13. Τα λαμπρότερα άστρα, τα οποία είναι φασματικού τύπου Α0, είναι περίπου 100 φορές λαμπρότερα από τον Ήλιο. Το λαμπρότερο μέλος έχει μέγεθος 8,7. Η διάμετρός του είναι περίπου 30 έτη φωτός και η ηλικία του είναι περίπου 300 εκατομμύρια έτη.[1]

Το πλανητικό νεφέλωμα NGC 2438 μοιάζει να βρίσκεται στη βόρεια άκρη του σμήνους (ο αχνός κύκλος κέντρο πάνω στην εικόνα), αλλά είναι απίθανο να έχει κάποια με το σμήνος, καθώς δεν έχει την ακτινική ταχύτητα του σμήνους.[1][2] Αυτή η περίπτωση μπορεί να είναι ένα άλλο παράδειγμα υπερκαλυπτόμενου ζεύγος, όπως συμβαίνει και στην περίπτωση του NGC 2818. [3][1]

Το M46 είναι περίπου μία μοίρα ανατολικά του Μεσιέ 47 στον ουρανό και τα δύο αποτελούν ένα όμορφο ζευγάρι όταν φαίνονται με κιάλια ή τηλεσκόπια ευρέως πεδίου.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 1,2 Majaess D. J., Turner D., Lane D. (2007). In Search of Possible Associations between Planetary Nebulae and Open Clusters Αρχειοθετήθηκε 2019-10-06 στο Wayback Machine., PASP, 119, 1349
  2. Kiss, L. L., Szabó, Gy. M., Balog, Z., Parker, Q. A., Frew, D. J. (2008). AAOmega radial velocities rule out current membership of the planetary nebula NGC 2438 in the open cluster M46, MNRAS
  3. Mermilliod, J.-C., Clariá, J. J., Andersen, J., Piatti, A. E., Mayor, M. (2001). Red giants in open clusters. IX. NGC 2324, 2818, 3960 and 6259, A&A

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία