Αποξηραμένο μοσχολέμονο

Τα αποξηραμένα μοσχολέμονα (ή αποξηραμένα λάιμ (dried lime) επίσης γνωστά ως: μαύρα λάιμ ή μαύρα μοσχολέμονα·^[1] νοόμι Μπάσρα (Βασόρας) ((noomi basra) Ιράκ)·^[2] λίμοο Αμανή (Ομάν) ((limoo amani) Ιράν)· λίμοο ((limoo) Ομάν)^[3]) είναι μοσχολέμονα τα οποία έχουν χάσει την περιεκτικότητά τους σε νερό, συνήθως αφού πέρασαν ένα μεγάλο μέρος του χρόνου αποξήρανσής τους στον ήλιο. Χρησιμοποιούνται, ολόκληρα, κομμένα σε τεμάχια ή τριμμένα, ως καρύκευμα στα φαγητά της Μέσης Ανατολής. Με καταγωγή τον Περσικό Κόλπο, εξ ου και η Περσική ονομασία «λίμοο Αμανή» ((limoo amani) λάιμ του Ομάν), τα αποξηραμένα μοσχολέμονα είναι δημοφιλή στη μαγειρική ολόκληρης της Μέσης Ανατολής.

Χρήσεις

Τα αποξηραμένα λάιμ χρησιμοποιούνται για να προσθέσουν μια ξινή γεύση στα φαγητά, μέσω μιας διαδικασίας που είναι γνωστή ως ξίνισμα (souring).^{[Σημ. 1]}^[4] Στην Περσική κουζίνα,^{[Σημ. 2]}χρησιμοποιούνται για να αρωματίσουν βραστά και σούπες.^[5] Σε όλο τον Περσικό Κόλπο, χρησιμοποιούνται μαγειρεμένα με ψάρια, ενώ στο Ιράκ κονιορτοποιούνται και προστίθενται σε πιάτα με ρύζι και στη γέμιση.^[3] Επίσης, γίνονται ζεστό ρόφημα, που ονομάζεται Hamidh (ξινό). Η σκόνη του αποξηραμένου μοσχολέμονου, χρησιμοποιείται και σαν συστατικό τύπου-μπαχαράτ στον Περσικό Κόλπο (ένα μείγμα μπαχαρικών που επίσης ονομάζεται kabsa ή kebsa). Πρόκειται για ένα παραδοσιακό συστατικό της Αραβικής και Περσικής μαγειρικής.

Γεύση

Τα αποξηραμένα λάιμ είναι έντονα αρωματισμένα. Έχουν γεύση ξινή και εσπεριδοειδή σαν του μοσχολέμονου, αλλά επίσης έχουν ένα γήινο και κάπως καπνιστό άρωμα, στερούμενα όμως τη γλυκύτητα του φρέσκου λάιμ. Επειδή διατηρούνται, έχουν μια ελαφρά πικράδα, ζυμωμένη γεύση, αλλά οι πικροί τόνοι, συγκεντρώνονται κυρίως στον εξωτερικό φλοιό και τους σπόρους του μοσχολέμονου.

Δείτε επίσης

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Αποξηραμένο μοσχολέμονο

(Αγγλικά) Spice Pages: Lime
(Αγγλικά) Black Lemons Αρχειοθετήθηκε 2015-09-06 στο Wayback Machine.

Σημειώσεις

↑ Το ξίνισμα ή ξύνισμα (souring), είναι μια τεχνική μαγειρέματος η οποία χρησιμοποιεί την έκθεση σε ένα οξύ προκειμένου να πραγματοποιηθεί μια φυσική και χημική αλλαγή στο τρόφιμο. Αυτό το οξύ μπορεί να προστεθεί ρητά (για παράδειγμα, με τη μορφή ξιδιού, χυμό λεμονιού, χυμό λάιμ κλπ.) ή μπορεί να παραχθεί μέσα στο ίδιο το τρόφιμο από ένα μικρόβιο όπως το Lactobacillus.
Το ξύνισμα είναι παρόμοιο με το τουρσί (διατήρηση σε ξύδι) ή τη ζύμωση, αλλά το ξίνισμα συνήθως συμβαίνει μέσα σε λίγα λεπτά ή ώρες, ενώ οι διεργασία του τουρσιού ή της ζύμωσης, μπορεί να διαρκέσει πολύ περισσότερο χρόνο.
↑ Η 'Ιρανική κουζίνα' ή άλλως η 'Περσική κουζίνα', είναι το παραδοσιακό και το σύγχρονο ύφος μαγειρικής στο Ιράν (παλαιότερα γνωστή ως Περσία). Βρίσκεται στην Μέση Ανατολή και τη Δυτική Ασία με ποικίλο πληθυσμό διαφόρων εθνοτήτων, το Ιρανικό μαγειρικό ύφος είναι μοναδικό στο Ιράν, αν και έχει ιστορικά τόσο επηρεάσει όσο και επηρεάστηκε από τις γειτονικές με το Ιράν καθώς και τις κατακτημένες περιοχές, στα διάφορα στάδια της μακρόχρονης ιστορίας του. Συγκεκριμένα, υπήρξαν αμοιβαίες γαστρονομικές επιρροές από και προς την Τουρκική κουζίνα, κουζίνα του Αζερμπαϊτζάν, Κουρδική κουζίνα, κουζίνα του Καυκάσου, Ιρακινή κουζίνα, Λεβαντίνικη κουζίνα, Ελληνική κουζίνα, κουζίνα της Κεντρικής Ασίας και ήσσονος σημασίας επιρροές από τη Ρωσική κουζίνα.^{[Παρ. Σημ. 1]}^{[Παρ. Σημ. 2]}^{[Παρ. Σημ. 3]}^{[Παρ. Σημ. 4]}

Παραπομπές σημειώσεων

↑ M. Price, [1], 2001, Persian Cuisine, a Brief History
↑ B. Fragner, ĀŠPAZĪ, in Encyclopaedia Iranica, 1987, ret. August 2012 from the online edition
↑ «Iranian Food». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2014.
↑ «Culture of IRAN». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2014.

Παραπομπές

↑ Mallos, Tess (2007). Middle Eastern Cooking. VT, USA: Periplus Editions. σελ. 16. ISBN 9780794650346.
↑ What is Noomi Basra? | Ayelet's Comfort. 2015. What is Noomi Basra? | Ayelet's Comfort. [ONLINE] Available at: http://ayeletscomfort.com/2012/03/04/what-is-noomi-basra/ Αρχειοθετήθηκε 2015-12-02 στο Wayback Machine.. [Accessed 10 October 2015].
↑ ^3,0 ^3,1 Basan, Ghillie (2007). Middle Eastern Kitchen. NY, USA: Hippocrene Books Inc. σελίδες 78. ISBN 9780781811903.
↑ Butcher, Sally (2012). «Legumes and Pulses». Veggiestan: A Vegetable Lover's Tour of the Middle East. London, UK: Pavilion Books. ISBN 9781909108226.
↑ Shafia, Louisa (2013). The New Persian Kitchen. CA, USA: Ten Speed Press. σελίδες 10. ISBN 9781607743576.

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Dried lime (έκδοση 685017566) της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).

[4] Το ξίνισμα ή ξύνισμα (souring), είναι μια τεχνική μαγειρέματος η οποία χρησιμοποιεί την έκθεση σε ένα οξύ προκειμένου να πραγματοποιηθεί μια φυσική και χημική αλλαγή στο τρόφιμο. Αυτό το οξύ μπορεί να προστεθεί ρητά (για παράδειγμα, με τη μορφή ξιδιού, χυμό λεμονιού, χυμό λάιμ κλπ.) ή μπορεί να παραχθεί μέσα στο ίδιο το τρόφιμο από ένα μικρόβιο όπως το Lactobacillus.
Το ξύνισμα είναι παρόμοιο με το τουρσί (διατήρηση σε ξύδι) ή τη ζύμωση, αλλά το ξίνισμα συνήθως συμβαίνει μέσα σε λίγα λεπτά ή ώρες, ενώ οι διεργασία του τουρσιού ή της ζύμωσης, μπορεί να διαρκέσει πολύ περισσότερο χρόνο.

[10] Η 'Ιρανική κουζίνα' ή άλλως η 'Περσική κουζίνα', είναι το παραδοσιακό και το σύγχρονο ύφος μαγειρικής στο Ιράν (παλαιότερα γνωστή ως Περσία). Βρίσκεται στην Μέση Ανατολή και τη Δυτική Ασία με ποικίλο πληθυσμό διαφόρων εθνοτήτων, το Ιρανικό μαγειρικό ύφος είναι μοναδικό στο Ιράν, αν και έχει ιστορικά τόσο επηρεάσει όσο και επηρεάστηκε από τις γειτονικές με το Ιράν καθώς και τις κατακτημένες περιοχές, στα διάφορα στάδια της μακρόχρονης ιστορίας του. Συγκεκριμένα, υπήρξαν αμοιβαίες γαστρονομικές επιρροές από και προς την Τουρκική κουζίνα, κουζίνα του Αζερμπαϊτζάν, Κουρδική κουζίνα, κουζίνα του Καυκάσου, Ιρακινή κουζίνα, Λεβαντίνικη κουζίνα, Ελληνική κουζίνα, κουζίνα της Κεντρικής Ασίας και ήσσονος σημασίας επιρροές από τη Ρωσική κουζίνα.^{[Παρ. Σημ. 1]}^{[Παρ. Σημ. 2]}^{[Παρ. Σημ. 3]}^{[Παρ. Σημ. 4]}

[6] M. Price, [1], 2001, Persian Cuisine, a Brief History

[7] B. Fragner, ĀŠPAZĪ, in Encyclopaedia Iranica, 1987, ret. August 2012 from the online edition

[8] «Iranian Food». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2014.

[9] «Culture of IRAN». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2014.

[1] Mallos, Tess (2007). Middle Eastern Cooking. VT, USA: Periplus Editions. σελ. 16. ISBN 9780794650346.

[2] What is Noomi Basra? | Ayelet's Comfort. 2015. What is Noomi Basra? | Ayelet's Comfort. [ONLINE] Available at: http://ayeletscomfort.com/2012/03/04/what-is-noomi-basra/ Αρχειοθετήθηκε 2015-12-02 στο Wayback Machine.. [Accessed 10 October 2015].

[Basan-3] 3,0 ^3,1 Basan, Ghillie (2007). Middle Eastern Kitchen. NY, USA: Hippocrene Books Inc. σελίδες 78. ISBN 9780781811903.

[5] Butcher, Sally (2012). «Legumes and Pulses». Veggiestan: A Vegetable Lover's Tour of the Middle East. London, UK: Pavilion Books. ISBN 9781909108226.

[11] Shafia, Louisa (2013). The New Persian Kitchen. CA, USA: Ten Speed Press. σελίδες 10. ISBN 9781607743576.

[1]

[2]

[3]

[Σημ. 1]

[4]

[Σημ. 2]

[5]

[Παρ. Σημ. 1]

[Παρ. Σημ. 2]

[Παρ. Σημ. 3]

[Παρ. Σημ. 4]