Μαργαρίτα Καραπάνου
Η Μαργαρίτα Καραπάνου ήταν Ελληνίδα πεζογράφος.
| Μαργαρίτα Καραπάνου | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Μαργαρίτα Καραπάνου (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 19 Ιουλίου 1946[1][2] Αθήνα |
| Θάνατος | 2 Δεκεμβρίου 2008[3] Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα[4][5] Γαλλικά Αγγλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μυθιστοριογράφος συγγραφέας |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Μαργαρίτα Λυμπεράκη |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Γαλλικό βραβείο ξένης λογοτεχνίας (1988) |
| Υπογραφή | |
 | |
Βιογραφικό
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στην Αθήνα το 1946. Ήταν κόρη της πεζογράφου και θεατρικής συγγραφέα Μαργαρίτας Λυμπεράκη και του ποιητή και δικηγόρου Γιώργου Καραπάνου και εγγονή του Θέμου Λυμπεράκη και της Σαπφώς Φέξη. Το 1959 ακολούθησε τη μητέρα της στη Γαλλία. Σπούδασε κινηματογράφο και φιλοσοφία στο Παρίσι και νηπιαγωγός δι’ αλληλογραφίας στο Λονδίνο. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα εργάστηκε σαν νηπιαγωγός στην Αθήνα. Παντρεύτηκε αλλά ο γάμος της είχε μικρή διάρκεια.
Πέθανε στις 2 Δεκεμβρίου του 2008 στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν λόγω της πνευμονοπάθειας που την ταλαιπωρούσε.
Συγγραφικό έργο
ΕπεξεργασίαΤο πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο «Η Κασσάνδρα και ο Λύκος» κυκλοφόρησε το 1976. Το δεύτερο, «Ο Υπνοβάτης», τιμήθηκε με το βραβείο καλύτερου ξένου μυθιστορήματος στη Γαλλία το 1988. Βιβλία της έχουν εκδοθεί σε διάφορες χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ολλανδία, η Ιταλία, η Σουηδία και το Ισραήλ.
Λίγες ημέρες πριν τον θάνατό της κυκλοφόρησαν τα δύο τελευταία της αυτοβιογραφικά βιβλία. Το «Δε μ' αγαπάς. Μ' αγαπάς» στο οποίο περιλαμβάνονται 117 γράμματα που της έστειλε η μητέρα της από το Παρίσι και το «Η ζωή είναι αγρίως απίθανη», στο οποίο περιέχεται τα ημερολόγιο που τηρούσε από ηλικία δεκατριών έως τριάντα τριών ετών (1959-1979).[6][7]
Βιβλιογραφία
ΕπεξεργασίαΜυθιστορήματα
Επεξεργασία- Η Κασσάνδρα και ο Λύκος. 1976. Ερμής. 1997. Καστανιώτης. ISBN 960-03-1998-7
- Ο υπνοβάτης. 1985. Ερμής. 1997. Καστανιώτης. ISBN 960-03-0870-5
- Rien ne va plus. Ερμής. 1991.
- Ναι. 1999. Ωκεανίδα. ISBN 960-410-119-6
- Lee και Lou. 2003. Ωκεανίδα. ISBN 960-410-291-5
- Μαμά. 2004. Ωκεανίδα. ISBN 960-410-333-4
Βιογραφικά
Επεξεργασία- Μήπως;. 2006. Ωκεανίδα. ISBN 960-410-432-2 (δημόσια εξομολόγηση με τη καθηγήτρια Ψυχολογίας Φωτεινή Τσαλίκογλου)
- Δε μ' αγαπάς. Μ' αγαπάς. 2008. Ωκεανίδα. ISBN 960-03-4837-5
- Η ζωή είναι αγρίως απίθανη. 2008. Ωκεανίδα. ISBN 960-410-541-8
Συμμετοχές σε ανθολογίες
Επεξεργασία- Harper's Anthology, Bitches and sad Iadies. Νέα Υόρκη. 1975.
- Alberto Manguel, The gates af Paradise. The Anthology of Erotic short fiction. Τορόντο. 1993.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 «Nationalencyklopedin» (Σουηδικά) margarita-karapanou. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 LIBRIS. Εθνική Βιβλιοθήκη της Σουηδίας. 294266. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ www
.ana .gr /anaweb /user /showplain?maindoc=7095635&service=142. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb119094275. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0062867. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ Το μάδημα της Μαργαρίτας Αρχειοθετήθηκε 2012-04-30 στο Wayback Machine., της Λώρης Κέζα, Το Βήμα, 23 Νοεμβρίου 2008, ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2008.
- ↑ Η ζωή της ήταν αγρίως απίθανη Αρχειοθετήθηκε 2012-02-16 στο Wayback Machine., της Όλγας Σέλλα, Η Καθημερινή, 3 Δεκεμβρίου 2008, ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2008.
Πηγές
Επεξεργασία- Βιογραφικό και κριτικές του έργου της Μαργαρίτας Καραπάνου από την ιστοσελίδα «Ελλάδα: Τιμώμενη χώρα στην έκθεση βιβλίου της Φραγκφούρτης 2001»
- Το μάδημα της Μαργαρίτας, της Λώρης Κέζα, Το Βήμα, 23 Νοεμβρίου 2008, ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2008.
- Στην αγκαλιά της μαμάς Μαργαρίτας, της Δέσποινας Σαββοπούλου, Ελεύθερος Τύπος, 3 Δεκεμβρίου 2008, ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2008.
- Το λυπημένο κορίτσι του Παρισιού και της Ύδρας, του Βασίλη Κ. Καλαμαρά, Ελευθεροτυπία, 3 Δεκεμβρίου 2008, ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2008.
- Τελευταίο αντίο στη συγγραφέα του «Υπνοβάτη», του Νίκου Μπακουνάκη, Το Βήμα, 3 Δεκεμβρίου 2008, ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2008.
- Η ζωή της ήταν αγρίως απίθανη, της Όλγας Σέλλα, Η Καθημερινή, 3 Δεκεμβρίου 2008, ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2017.