Το 431 π.Χ. είχε ξεκινήσει ο Πελοποννησιακός πόλεμος ανάμεσα στους Αθηναίους και τους Σπαρτιάτες με την εισβολή των Πελοποννησίων με αρχηγό τον Αρχίδαμο στην Αττική. Όμως η εισβολή αυτή δεν είχε αντίκρυσμα καθώς οι Αθηναίοι κλείστηκαν στα Μακρά Τείχη και με το στόλο τους έκαναν επιδρομές στα λακωνικά εδάφη. Το δεύτερο χρόνο του πολέμου (430 π.Χ.) εισέβαλαν ξανά χωρίς αποτελέσματα κι αυτή τη φορά. Την επόμενη χρόνια, το 429 π.Χ. , ο λοιμός των Αθηνών αποδεκάτισε τον πληθυσμό της Αθήνας, ανάμεσα του και τον Περικλή.
Οι Αθηναίοι υπό τον Ξενοφώντα εξεστράτευσαν στη Θράκη για να επιτεθούν στη Σπάρτωλο. Εκεί ο αντιαθηναϊκός συνασπισμός ζήτησε τη βοήθεια της Ολύνθου. Τότε ήρθε ένας μεγάλος στρατός από την ένωση της Χαλκιδικής. Οι δύο δυνάμεις συναντήθηκαν όπου οι Αθηναίοι οπλίτες κατάφεραν να νικήσουν τους οπλίτες της ένωσης της Χαλκιδικής και εκείνοι αποχώρησαν στη Σπάρτωλο. Το ιππικό τους όμως κατάφερε να νικήσει το αθηναϊκό στρατό. Τότε ήρθαν ενισχύσεις για την ένωση της Χαλκιδικής από την Όλυνθο και όλες οι δυνάμεις επιτέθηκαν κατά των Αθηναίων. Οι Αθηναίοι τράπηκαν σε φυγή και είχαν 430 νεκρούς.