Λουτσιάνο ντε Σόουζα
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Λουτσιάνο ντε Σόουζα (πορτογαλικά: Luciano de Souza, προφορά ΔΦΑ: [luˈsjɐ̃nu dʒi ˈsowzɐ]) είναι Βραζιλιάνος πρώην ποδοσφαιριστής και νυν προπονητής, γεννημένος στις 21 Αυγούστου του 1972. Αγωνίστηκε στη θέση του επιθετικού μέσου και φημίζεται για τη δεξιοτεχνία του καθώς και για την ικανότητα του στις εκτελέσεις των φάουλ. Απέκτησε την ελληνική υπηκοότητα στις 14 Ιανουαρίου του 2009[1][2].
Ο Λουσιάνο με την φανέλα της Παναχαϊκής | |||
Προσωπικές πληροφορίες | |||
---|---|---|---|
Ημερ. γέννησης | 21 Αυγούστου 1972 | ||
Τόπος γέννησης | Βόλτα Ρεντόντα, Βραζιλία | ||
Θέση | Μέσος | ||
Ομάδες νέων | |||
1990-1991 | Σάο Ζοζέ | ||
1992 | Κορίνθιανς Παουλίστα | ||
1992 | Ιντερνασιονάλ | ||
1993 | Πορτουγκέσα (Σάο Πάολο) | ||
Επαγγελματική καριέρα* | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
1994-1995 | Σάντος | 0 | (0) |
1995-1998 | Ξάνθη | 64 | (19) |
1996 | →Καστοριά | 14 | (5) |
1998-2001 | Ολυμπιακός Πειραιώς | 57 | (13) |
2001-2002 | ΠΑΟΚ | 9 | (0) |
2002-2004 | ΑΕΛ Λεμεσού | 31 | (9) |
2004 | Πορτουγκέσα (Σάο Πάολο) | 0 | (0) |
2004-2006 | Ξάνθη | 34 | (2) |
2006 | Πανιώνιος | 14 | (10) |
2006-2008 | Ατρόμητος Αθηνών | 49 | (9) |
2008-2009 | ΠΑΣ Γιάννινα | 27 | (6) |
2009-2010 | Ξάνθη | 15 | (1) |
2010-2011 | Παναχαϊκή | 9 | (6) |
2011 | ΑΕΛ Καλλονής | 0 | (0) |
Προπονητική καριέρα | |||
Περίοδος | Ομάδα | ||
2011-2012 | ΑΕΛ Καλλονής | ||
2013-2014 | Αιγάλεω | ||
2013-2014 | Νίκη Βόλου | ||
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). |
Προφίλ
ΕπεξεργασίαΟ Λουσιάνο έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του αγωνιζόμενος σε ελληνικές ομάδες. Ήρθε στην Ελλάδα από τη Σάντος για την ομάδα της Ξάνθης στην οποία αγωνίστηκε από το 1995 έως το 1998 αφήνοντας πολύ καλές εντυπώσεις. Για ένα μικρό διάστημα το 1996 δόθηκε με τη μορφή δανεισμού στην Καστοριά, την οποία και βοήθησε να ανέβει στην Α' εθνική.
Το 1998 αποκτήθηκε από τον Ολυμπιακό στον οποίο αγωνίστηκε τρία χρόνια και κέρδισε 3 πρωταθλήματα (1999, 2000, 2001) και ένα κύπελλο (1999). Κορυφαία του στιγμή στον Ολυμπιακό ήταν ο αγώνας απέναντι στο Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο στις 21 Μαρτίου 2001 όταν η εξαιρετική του απόδοση συνοδεύτηκε από ένα εντυπωσιακό γκολ που σημείωσε από εκτέλεση φάουλ ενθουσιάζοντας τους φιλάθλους[3].
Τη σεζόν 2001-2002 αγωνίστηκε στον ΠΑΟΚ[4], ενώ για τα επόμενα δυο χρόνια στην Κύπρο για λογαριασμό της ΑΕΛ Λεμεσού[5]. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 2004 για να αγωνιστεί άλλα δυο χρόνια για τη Skoda Ξάνθη[6]. Το 2006 αποκτήθηκε από τον Πανιώνιο[7][8][9], το 2007 από τον Ατρόμητο[10], ενώ το 2008 από τον ΠΑΣ Γιάννινα. Το 2009 επέστρεψε στη Skoda Ξάνθη[11][12][13], ενώ το καλοκαίρι του 2010 αποκτήθηκε από την Παναχαϊκή[14], αποχώρησε όμως τον Ιανουάριο του 2011 από τους Πατρινούς για να συνεχίσει στην Α.Ε.Λ. Καλλονής[15][16].
Αγωνίστηκε σε περισσότερους από 300 επίσημους αγώνες, από τους οποίους 280 περίπου αγώνες πρωταθλημάτων Α΄ και Β΄ εθνικής κατηγορίας στην Ελλάδα και στην Κύπρο, και πέτυχε περισσότερα από 70 γκολ[17][18].
Σύλλογοι
ΕπεξεργασίαΩς παίκτης
ΕπεξεργασίαΟι ποδοσφαιρικές ομάδες στις οποίες έχει αγωνιστεί ο Λουσιάνο, οι συμμετοχές του στα πρωταθλήματα και τα γκολ που έχει πετύχει έχουν ως εξής:
- ως το 1995: Σάντος
- 1995-1996: Ξάνθη: 10 (0)
- 1996 (δανεικός): Καστοριά: 14 (5)
- 1996-1998: Ξάνθη: 54 (19)
- 1998-2001: Ολυμπιακός: 57 (13)
- 2001-2002: ΠΑΟΚ: 9 (0)
- 2002-2004: ΑΕΛ Λεμεσού: 31 (9)
- 2004-Δεκ. 2005: Ξάνθη: 34 (2)
- Ιαν.-Δεκ. 2006: Πανιώνιος: 14 (10)
- 2007-2008: Ατρόμητος Αθηνών: 49 (9)
- 2008-2009: ΠΑΣ Γιάννινα:
- 2009-2010 : Ξάνθη:
- 2010-2011 :Παναχαϊκή ; (6)
- 2011 (δανεικός): Α.Ε.Λ. Καλλονής
Ως προπονητής
Επεξεργασία- 2011-2012: ΑΕΛ Καλλονής
- 2013: Αιγάλεω Α.Ο.
- 2013: Γλυφάδα
- 2013: Νίκη Βόλου
Διακρίσεις (ως παίκτης)
Επεξεργασία- Με τον Ολυμπιακό
- Πρωτάθλημα Ελλάδας (1999, 2000, 2001)
- Κύπελλο Ελλάδας (1999)
- Καλύτερος ξένος ποδοσφαιριστής (2005)
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Ο Λουτσιάνο απέκτησε την ελληνική υπηκοότητα». in.gr. 15 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «Έλληνας ο Λουτσιάνο Ντε Σόουζα». naftemporiki.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ Ξανθόπουλος, Γιώργος (21 Μαρτίου 2019). «Το 1-4 στη Λεωφόρο και το 0-1 του Ματ στο ΟΑΚΑ: Σαν να μην πέρασαν 18 και 9 χρόνια αντίστοιχα (vids)». Το ΦΩΣ των Σπορ. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «Στη Γερμανία ο Γιασεμάκης». ΤΑ ΝΕΑ. 18 Ιουλίου 2001. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ (Αγγλικά) «AEL make double signing». UEFA.com. 8 Ιουλίου 2002. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ ««Παρών» φωνάζει η ακριτική Ξάνθη». Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ Ιωακείμογλου, Άκης (23 Ιανουαρίου 2006). «Πάει...πλατεία ο Λουτσιάνο». contra.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «Από την Ξάνθη ο Λουτσιάνο κατηφόρισε στη Νέα Σμύρνη και τον Πανιώνιο». in.gr. 25 Ιανουαρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ Γεωργάκης, Γιάννης (5 Ιανουαρίου 2011). «Ποδοσφαιρικές μετακινήσεις: Ο Πανιώνιος τροφοδότης του ΠΟΚ με κορυφαίους άσους της μπάλας». ΤΟ ΒΗΜΑ. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ Μπασάρας, Γιώργος (3 Ιουνίου 2006). «Στο Περιστέρι ο Λουτσιάνο». contra.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ: «Τελειώνει» ο Λουτσιάνο». sport-fm.gr. 3 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «Στην Ξάνθη θα κλείσει την καριέρα του ο Λουτσιάνο, ανακοινώθηκε και ο Γκουεντέ». in.gr. 6 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ Τομαράς, Δημήτρης (6 Ιουλίου 2009). «Από Γιάννενα στην Ξάνθη!». gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «Ο 38χρονος Λουτσιάνο υπέγραψε στην Παναχαϊκή». in.gr. 19 Αυγούστου 2010. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «Στην Καλλονή ο Λουτσιάνο!». sport-fm.gr. 25 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ Κεφαλάς, Δημήτρης (25 Ιανουαρίου 2011). «Στην Καλλονή ο Λουτσιάνο». SPORT 24. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «Λουτσιάνο ντε Σόουζα, ο σπεσιαλίστας των φάουλ (vid)». Novasports. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ Μυλωνάς, Γιώργος (1 Απριλίου 2015). «Οι γυρολόγοι των ελληνικών γηπέδων». contra.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2021.