Βικιπαίδεια

Λουκάς Παπαδήμος

Έλληνας οικονομολόγος και πρωθυπουργός

Ο Λουκάς Παπαδήμος (Αθήνα, 11 Οκτωβρίου 1947) είναι Έλληνας οικονομολόγος, τραπεζίτης, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας (11 Νοεμβρίου 2011 - 16 Μαΐου 2012). Ανέλαβε την προεδρία της κυβέρνησης η οποία προέκυψε από συνεργασία της προηγούμενης κυβέρνησης Παπανδρέου (ΠΑΣΟΚ) με την αξιωματική αντιπολίτευση (ΝΔ) και ακόμη ένα κόμμα του κοινοβουλίου (ΛΑΟΣ).

Λουκάς Παπαδήμος
Ο Λουκάς Παπαδήμος το 2012
Πρωθυπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας
Περίοδος
11 Νοεμβρίου 2011 – 16 Μαΐου 2012
ΠρόεδροςΚάρολος Παπούλιας
ΠροκάτοχοςΓιώργος Παπανδρέου
ΔιάδοχοςΠαναγιώτης Πικραμμένος
Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών
Περίοδος
12 Ιανουαρίου 2017 – 14 Ιανουαρίου 2018
ΠροκάτοχοςΘανάσης Βαλτινός
ΔιάδοχοςΑντώνιος Κουνάδης
Αντιπρόεδρος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας
Περίοδος
31 Μαΐου 2002 – 31 Δεκεμβρίου 2010
ΠρόεδροςΒιμ Ντούιζενμπεργκ
Ζαν-Κλοντ Τρισέ
ΠροκάτοχοςΚριστιάν Νουαγιέ
ΔιάδοχοςΒίτορ Κονστάνσιο
Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος
Περίοδος
26 Οκτωβρίου 1994 – 31 Μαΐου 2002
ΠροκάτοχοςΙωάννης Μπούτος
ΔιάδοχοςΝικόλαος Γκαργκάνας
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση11 Οκτωβρίου 1947 (1947-10-11) (77 ετών), Αθήνα, Ελλάδα
Πολιτικό κόμμαΑνεξάρτητος
ΣύζυγοςΣάνα Ίνγκραμ
ΣπουδέςΤεχνολογικό Ινστιτούτο Μασαχουσέτης
ΕπάγγελμαΚαθηγητής Πανεπιστημίου
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Υπήρξε διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος από το 1994 έως το 2002[1], και αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας από το 2002 ως το 2010[2]. Ανέλαβε διοικητής της ΤτΕ με προσωπική απόφαση του Ανδρέα Παπανδρέου, μετά από σύγκρουση του Ιωάννη Μπούτου με τον στενό συνεργάτη του Παπανδρέου, Αντώνη Λιβάνη.[3] Η θητεία του συνδέθηκε με την είσοδο της Ελλάδας στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ) και την Ευρωζώνη.[2][4]

Βιογραφικά στοιχεία

Επεξεργασία

Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 11 Οκτωβρίου 1947, κατάγεται από τη Δεσφίνα Φωκίδας και αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών. Σπούδασε φυσική στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), απ' όπου αποφοίτησε το 1970, ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές ως ηλεκτρολόγος μηχανικός (1972) και πραγματοποίησε διδακτορικό στην οικονομολογία (1978). Παράλληλα εργάστηκε ως βοηθός ερευνών και ειδικός επιστήμων στο ΜΙΤ. Το 1980 εργάστηκε ως οικονομολόγος στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα της Βοστώνης. Το 1985 επέστρεψε στην Ελλάδα αναλαμβάνοντας οικονομικός σύμβουλος της Τράπεζας της Ελλάδος (1985 - 1993). Το 1993 διορίστηκε υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος,[5] και τον επόμενο χρόνο διοικητής της Τράπεζας παραμένοντας μέχρι το 2002.[1] Το ίδιο έτος ανέλαβε αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, θέση από την οποία αποχώρησε το 2010.[2] Έχει διατελέσει μέλος του Συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ιδρύματος (1994 - 1998), πρόεδρος της Υποεπιτροπής Νομισματικής Πολιτικής της Επιτροπής των Διοικητών των Κεντρικών Τραπεζών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (1993 - 1995) κ.α.[6]

Παράλληλα με την επαγγελματική ακολούθησε και ακαδημαϊκή σταδιοδρομία. Την περίοδο 1975 - 1984 υπήρξε επίκουρος καθηγητής και στη συνέχεια αναπληρωτής καθηγητής στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης, ενώ το 1988 εκλέχθηκε καθηγητής Οικονομικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.[6] Το 2006 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών,[7] ενώ το 2017 διατέλεσε πρόεδρός της.[8]

Έχει δημοσιεύσει πολυάριθμα άρθρα για θέματα μακροοικονομικής θεωρίας, δομής και λειτουργίας των χρηματοπιστωτικών αγορών, νομισματικής ανάλυσης και πολιτικής, καθώς και για θέματα που αφορούν στην οικονομική απόδοση, τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα και την οικονομική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης.[9]

Το 2010 τοποθετήθηκε άμισθος οικονομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου. Από τη θέση αυτή διαπραγματευόταν με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για το δανεισμό της Ελλάδας, στα πλαίσια της κρίσης χρέους της χώρας. Την ίδια περίοδο δίδαξε ως επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ[2] Είναι μέλος της παγκόσμιας μη κυβερνητικής οργάνωσης Τριμερής Επιτροπή (Trilateral Commission).[10]

Συμμετείχε επίσης στην Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων υπό τον Άγγελο Αγγελόπουλο, το 1989-90 και στο Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) κατά τη δεκαετία του '80.[6]

Το 1999 του απονεμήθηκε ο Ανώτερος Ταξιάρχης του Τάγματος της Τιμής από την Ελληνική Δημοκρατία.[11]

Στις 25 Μαΐου του 2017 τραυματίστηκε έπειτα από έκρηξη παγιδευμένου φακέλου μέσα στο αυτοκίνητό του.[12][13]

Πρωθυπουργία

Επεξεργασία
Κύριο λήμμα: Κυβέρνηση Λουκά Παπαδήμου 2011
 
Ο Λουκάς Παπαδήμος μιλώντας από το βήμα της Βουλής, ως Πρωθυπουργός.

Στις 31 Οκτωβρίου 2011, ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου μιλώντας στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ, πρότεινε να τεθεί σε δημοψήφισμα η νέα Δανειακή Σύμβαση.[14] Το προτεινόμενο δημοψήφισμα συζητήθηκε στη σύνοδο των G20 στις Κάννες την 1η Νοεμβρίου 2011 με έντονες διαφωνίες και εμφανή άρνηση των υπόλοιπων αρχηγών κρατών, όπως αποκάλυψαν οι Financial Times, ενώ ο υπουργός οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, είδε στο δημοψήφισμα μία ευκαιρία εθελοντικής εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.[15][16][17][18] Στο ίδιο άρθρο οι FT αποκάλυψαν την πρόταση του Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο για την αντικατάσταση της κυβέρνησης Παπανδρέου με μία τεχνοκρατική κυβέρνηση με ηγέτη τον Λουκά Παπαδήμο.[16][17] Το δημοσίευμα των FT και οι αντιδράσεις στην Ελλάδα αφήνουν να εννοηθεί ότι όσα ακολούθησαν ήταν εξωτερική παρέμβαση στα εσωτερικά της χώρας.[17][19]

 
Ο Λουκάς Παπαδήμος, στην συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, στις 1-2 Μαρτίου 2012.

Τα ξημερώματα της 2ας Νοεμβρίου η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ και ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί ανακοίνωσαν από κοινού ότι στο επικείμενο δημοψήφισμα στην Ελλάδα αλλάζει το ερώτημα και τίθεται το εξής ερώτημα: Εαν ο λαός επιθυμεί παραμονή ή όχι στο Ευρώ,[20] ενώ λίγο αργότερα ο Γιώργος Παπανδρέου επιβεβαίωσε τη Γερμανίδα Καγκελάριο.[21] Οι αντιδράσεις στην Ελλάδα υπήρξαν ραγδαίες, οι βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας Μιλένα Αποστολάκη, Βάσω Παπανδρέου, Εύα Καϊλή, Σούλα Μερεντίνη, και Έλενα Παναρίτη ανακοίνωσαν ότι σε περίπτωση που τεθεί τέτοιο ερώτημα αποσύρουν την εμπιστοσύνη τους από την Κυβέρνηση Παπανδρέου.[22] Ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος χωρίς συνεννόηση με τον πρωθυπουργό και αγνοώντας τον δήλωσε ότι: «το ευρώ είναι κεκτημένο του λαού και δεν μπορεί να τεθεί σε δημοψήφισμα».[23]

Το βράδυ της 6ης Νοεμβρίου 2011 ο τότε αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης Αντώνης Σαμαράς συμφώνησε να στηρίξει μεταβατική κυβέρνηση «Ειδικού σκοπού και περιορισμένου χρόνου» όπως τη χαρακτήρισε.[24]

 
Ο Παπαδήμος στο Μέγαρο Μαξίμου με τον Γιώργο Παπανδρέου το 2011

Στις 10 Νοεμβρίου 2011, μετά από ένα έντονο παρασκήνιο διαβουλεύσεων 96 ωρών, ο Λουκάς Παπαδήμος κλήθηκε στο Προεδρικό Μέγαρο για να λάβει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Μετά τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια και τους τρεις πολιτικούς αρχηγούς, Γιώργο Παπανδρέου, Αντώνη Σαμαρά και Γιώργο Καρατζαφέρη, ο Λουκάς Παπαδήμος έκανε τις πρώτες του δηλώσεις έξω από το Προεδρικό Μέγαρο, όπου κάλεσε τον ελληνικό λαό σε συστράτευση για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους.[25][26]

Στις 11 Νοεμβρίου 2011 ο Λουκάς Παπαδήμος ορκίστηκε πρωθυπουργός της μεταβατικής κυβέρνησης, με αντιπροέδρους τους Θεόδωρο Πάγκαλο και Ευάγγελο Βενιζέλο, ενώ στο κυβερνητικό σχήμα προστέθηκαν εκτός αρκετών υπουργών της προηγούμενης κυβέρνησης και στελέχη των κοινοβουλευτικών κομμάτων της Νέας Δημοκρατίας και του ΛΑΟΣ.[27]

Ο σχηματισμός της νέας κυβέρνησης προκάλεσε την αντίδραση των κοινοβουλευτικών κομμάτων της Αριστεράς, του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας και του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, αλλά και των κομμάτων της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς (ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΕΚ, ΚΚΕ μλ κλπ), που θεωρούσαν ότι η νέα κυβέρνηση θα συνέχιζε την ψήφιση και την εφαρμογή μέτρων εις βάρος των Ελλήνων πολιτών. Μιλούσαν μάλιστα για «κυβέρνηση μετώπου ΠΑΣΟΚ/ΝΔ/ΛΑΟΣ ενάντια στα συμφέροντα των πολιτών».[28][29][30] Καθ' όλη τη διάρκεια του σχηματισμού της νέας κυβέρνησης ο Λουκάς Παπαδήμος πρότεινε τη συμμετοχή όλων των κομμάτων της Βουλής. Η Αριστερά αρνήθηκε να συμμετάσχει στην κυβέρνηση θεωρώντας την προϊόν κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος, ζητώντας ταυτόχρονα την ανατροπή της και εκλογές.[31][32][33][34]

Στις 16 Νοεμβρίου 2011 η κυβέρνηση έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή με 255 ψήφους υπέρ και 38 κατά.[35] Ο ίδιος αρνήθηκε την πρωθυπουργική αποζημίωσή του.[36] Ως πρωθυπουργός συνδέθηκε με το κούρεμα του PSI δημόσιου χρέους.[37]

Στις 7 Μαΐου 2012, την επομένη των βουλευτικών εκλογών, ο Λουκάς Παπαδήμος έθεσε στη διάθεση του Προέδρου της Δημοκρατίας την παραίτηση της κυβέρνησής του, η οποία συνέχισε να ασκεί τα καθήκοντά της μέχρι το διορισμό της νέας. Στις 16 Μαΐου 2012 απαλλάχθηκε των καθηκόντων του εν όψει του διορισμού ως Πρωθυπουργού του Προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας Παναγιώτη Πικραμμένου.

Δημοσιεύσεις

Επεξεργασία

Βιβλία στα οποία είναι κύριος συγγραφέας

Επεξεργασία
  • Optimal aggregate employment policy, Massachusetts Institute of Technology. Dept. of Economics. Διδακτορική Διατριβή. 1977. Ph. D
  • Efficiency, Stability and Equity: A Strategy for the Evolution of the Economic System of the European Community (με τον Padoa-Schioppa κ.α.), Oxford and New York: Oxford University Press, 1987.
  • Stabilization and Recovery of the Greek Economy, (με τον A.Angelopoulos κ.α.), Athens, 1990.
  • The European Monetary System in the 1990s (με τον Paul De Grauwe), London and New York: Longman, 1990.
  • External Constraints on Macroeconomic Policy: The European Experience, (με τους G. Alogoskoufis και R. Portes), Cambridge: Cambridge University Press, 1991.

Συλλογικά έργα και άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά

Επεξεργασία
  • "Targets for Monetary Policy in the Coming Year" (with Franco Modigliani), Brookings Papers on Economic Activity, vol. 1, 1975, pp. 141–165.
  • "Sequential Open-Loop Optimal Control of a Nonlinear Macroeconomic Model" (with M. Athans et al) in: Frontiers of Quantitative Economics, vol. III, edited by M.D. Intrilligator, North-Holland, 1976.
  • "Monetary Policy for the Coming Quarters: The Conflicting Views" (with Franco Modigliani), New England Economic Review, March/April, 1976, pp. 2–35.
  • "Optimal Demand Policies Against Stagflation" (with Franco Modigliani), Weltwirtschaftliches Archiv, vol. 114, no. 4, December 1978, pp. 736–782.
  • "The Structure of Financial Markets and the Monetary Mechanism" (with Franco Modigliani) in: Controlling Monetary Aggregates III, Federal Reserve Bank of Boston, October 1980, pp. 111–155.
  • "Maximum Employment Anti-Inflation Policy", Greek Economic Review, August 1981, vol. 3, no. 2, pp. 93–127.
  • "Inflation, the International Monetary System, and Macroeconomic Discipline" in R.E. Lombra and W.E.Witte (eds.), The Political Economy of International and Domestic Monetary Relations, Ames: Iowa State University Press, 1982, pp. 160–171.
  • Review of Rational Expectations and Economic Policy, edited by Stanley Fischer, in the Journal of Economic Literature, vol. 20, March 1982. A more extensive review article appears in Greek Economic Review, December 1981.
  • "Inflation, Financial and Fiscal Structure, and the Monetary Mechanism" (with Franco Modigliani), European Economic Review, vol. 21, 1983, pp. 203–250.
  • "Monetary and Credit Targets in an Open Economy" (with Franek Rozwadowski) in D.R. Hodgman (ed.), The Political Economy of Monetary Policy: National and International Aspects, Conference Series No. 26, Federal Reserve Bank of Boston. 1983, pp. 275–306.
  • "Money, Credit, and the Monetary Mechanism" (with Franco Modigliani), in M. De Cecco and J.P. Fitussi (eds.), Monetary Theory and Economic Institutions, London: The MacMillan Press, 1987, pp. 121–160.
  • "Monetary Policy Coordination within the EMS: Is there a Rule? A Discussion" in F. Giavazzi, S. Micossi and M. Miller (eds.), The European Monetary System, Cambridge: Cambridge University Press, 1988, pp. 356–366.
  • "Economic policy in the European Community after 1992" in 1992: Legal, Economic and Political Dimensions, University of Athens and the European Parliament, Athens, 1989.
  • "The Supply of Money and the Control of Nominal Income" (with Franco Modigliani) in B.M. Friedman and F. H. Hahn (eds.), Handbook of Monetary Economics, Amsterdam: North-Holland, 1990. pp. 399–494.
  • "Greece and the EMS: Issues, Prospects and a Framework for Analysis" in P. De Grauwe and L. Papademos (eds.), The European Monetary System in the 1990s, London and New York: Longman, 1990, pp. 251–282.
  • "The solvency constraint and fiscal policy in an open economy: Discussion" in G. Alogoskoufis, L. Papademos and R. Portes (eds.), External Constraints on Macroeconomic Policy: The European Experience, Cambridge: Cambridge University Press, 1991, pp. 68–74.
  • "Monetary Policy and Financial Markets in the 1990s" in T. S. Skouras, (ed.), The Greek Economy: Economic Policy for the 1990s, London: The Macmillan Press, 1992.
  • "Greece: monetary and financial system" in The New Palgrave Dictionary of Money and Finance, London : The Macmillan Press, 1992.
  • "European Monetary Union and Greek Economic Policy" in H.J. Psomiades and S.B. Thomadakis (eds.), Greece, the New Europe and the Changing International Order, New York: Pella Publishing Company, 1993, pp. 125–161.
  • "European Monetary Policy Coordination" in A. Bakker et al (eds.), Monetary Stability through International Cooperation, Dordrecht: Kluwer Academic Publishers, 1994.
  • "Growth with stability: The role of monetary policy", Economic Bulletin, Bank of Greece, vol. 5, March 1995, pp. 43–51.
  • "Inflation, interest rates and growth", The Greek Economy in 1996, Athens, pp. 113–120.
  • "Challenges for monetary policy on the road to EMU", Economic Bulletin, Bank of Greece, vol. 8, November 1996, pp. 63–75.
  • "The globalisation of financial markets and the conduct of economic and monetary policy", Economic Bulletin, Bank of Greece, vol. 10, December 1997, pp. 79–89.
  • "Greece and the euro" in Banking on the Euro, 9th Frankfurt European Banking Congress, November 1999.
  • "Monetary policy-making under uncertainty: central bank strategy and credibility" in: Monetary policy-making under uncertainty, European Central Bank, Frankfurt am Main, December 1999.
  • "The Greek economy in the euro area", The Annual Lecture of the Hellenic Observatory, The European Institute, London School of Economics and Political Science, May 2000.
  • "From the drachma to the euro", Economic Bulletin, Bank of Greece, vol. 15, July 2000, pp. 7–14.
  • "Why price stability?" in A.G. Herrero et al (eds.), Why price stability?, Proceedings of the First ECB Central Banking Conference, European Central Bank, Frankfurt am Main, November 2000.
  • "The euro, the Greek economy and the banking system", Bulletin of the Hellenic Banking Association, vol. 24, 2001, pp. 5–13.
  • "The Greek Economy: Performance and Policy Challenges" in R.C. Bryant et al (eds.), Greece Αs Economic Performance and Prospects, Bank of Greece and the Brookings Institution, 2001.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ 1,0 1,1 «Διοικητές Τράπεζας της Ελλαδας» (PDF). www.bankofgreece.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 28 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2016. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Eldridge, Alison (12 Ιουνίου 2015). «Lucas Papademos | prime minister of Greece». www.britannica.com. Encyclopaedia Britannica. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2016. 
  3. ↑ Παπαντωνίου, Γιάννος (2014). Στάσεις και αποστάσεις. Αθήνα: εκδ. Παπαζήση. σελ. [Χρειάζεται σελίδα]. ISBN 978-960-02-3063-5. 
  4. ↑ Παπαδήμος, Λουκάς (15 Μαΐου 1998). «Προοπτικές της οικονομίας μας από την ένταξη μας στην ΟΝΕ». Νέα Εστία (τχ. 1701): 730-732. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2022-12-06. https://web.archive.org/web/20221206134155/http://www.ekebi.gr/magazines/ShowImage.asp?file=172600&code=4060. Ανακτήθηκε στις 2016-09-21. 
  5. ↑ «Υποδιοικητές Τράπεζας της Ελλάδας» (PDF). www.bankofgreece.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2016. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 «Λουκάς Παπαδήμου: Δημοσιονομική εξυγίανση και χρηματοοικονομική σταθερότητα». www.in.gr. 20 Οκτωβρίου 2010. http://www.in.gr/entertainment/article/?aid=1300093238. Ανακτήθηκε στις 2016-09-21. 
  7. ↑ «Λουκάς Παπαδήμος - Ακαδημαϊκός». Ακαδημία Αθηνών. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2020. 
  8. ↑ «Πρόεδροι της Ακαδημίας Αθηνών από την ίδρυσή της». Ακαδημία Αθηνών. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2020. 
  9. ↑ «Lucas Papademos Curriculum Vitae (CV)». Εξπρές. 11 Νοεμβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-04-29. https://web.archive.org/web/20120429061009/http://www.express.gr/news/news-in-english/536077oz_20111111536077.php3. Ανακτήθηκε στις 29-04-2012. 
  10. ↑ «The Trilateral Commision - Membership (August 2016)» (PDF). trilateral.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 9 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2016. 
  11. ↑ «Αντιπρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών εξελέγη ο Λουκάς Παπαδήμος». Η Καθημερινή. 8 Δεκεμβρίου 2015. http://www.kathimerini.gr/841403/article/epikairothta/ellada/antiproedros-ths-akadhmias-a8hnwn-e3elegh-o-loykas-papadhmos. Ανακτήθηκε στις 2017-01-14. 
  12. ↑ Σουλιώτης, Γιάννης; Μπουλούτζα, Πέννυ (2017-05-25). «Τρομοκρατική επίθεση κατά του Λουκά Παπαδήμου - τραυματίας ο πρώην πρωθυπουργός». Καθημερινή. http://www.kathimerini.gr/911134/article/epikairothta/ellada/tromokratikh-epi8esh-kata-toy-loyka-papadhmoy---traymatias-o-prwhn-prw8ypoyrgos. Ανακτήθηκε στις 2017-05-25. 
  13. ↑ «Τρομοκρατική επίθεση στον Λουκά Παπαδήμο». Capital.gr. http://www.capital.gr/epikairotita/3214476/tromokratiki-epithesi-ston-louka-papadimo. Ανακτήθηκε στις 2017-05-25. 
  14. ↑ Κωβαίος, Άγγελος (31 Οκτωβρίου 2011). «Δημοψήφισμα: «Ναι» ή «όχι» στη νέα δανειακή σύμβαση». Το Βήμα. http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=427794. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2014. 
  15. ↑ «Θαπατέρο: Ο Σαρκοζί αποκάλεσε τον Παπανδρέου «...ψυχοπαθή» στις Κάννες». Ναυτεμπορική. 26 Νοεμβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-03-04. https://web.archive.org/web/20160304202605/http://www.naftemporiki.gr/story/734765/thapatero-o-sarkozi-apokalese-ton-papandreou-psuxopathi-stis-kannes. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2014. 
  16. ↑ 16,0 16,1 «Αποκαλύψεις F.T. για το «μαγειρείο» των Καννών». Εφημερίδα των Συντακτών. 12 Μαΐου 2014. http://www.efsyn.gr/?p=196905. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2014. 
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 «Financial Times: Το παρασκήνιο του δημοψηφίσματος και των Καννών». Η Καθημερινή. 13 Μαΐου 2014. http://www.kathimerini.gr/766734/article/epikairothta/politikh/financial-times-to-paraskhnio-toy-dhmoyhfismatos-kai-twn-kannwn. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2014. 
  18. ↑ Γκαβός, Θανάσης (12 Μαΐου 2014). «FT: Το παρασκήνιο της ευρωπαϊκής αντίδρασης στο δημοψήφισμα του Παπανδρέου». ΣΚΑΪ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-03-05. https://web.archive.org/web/20160305074918/http://www.skai.gr/news/politics/article/257717/ft-to-paraskinio-tis-europaikis-adidrasis-sto-dimopsifisma-tou-papandreou/%C2%BB. Ανακτήθηκε στις 2016-09-21. 
  19. ↑ «Φ. Πετσάλνικος: "Ωμή και εξωθεσμική παρέμβαση του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου για να αλλάξει ο Έλληνας πρωθυπουργός"». Ραδιοφωνικός Σταθμός «Στο Κόκκινο». 14 Μαΐου 2014. http://www.stokokkino.gr/article/8285/F-Petsalnikos-Omi-kai-eksothesmiki-parembasi-tou-europaikou-dieuthuntiriou-gia-na-allaksei-o-Ellinas-prothupourgos. Ανακτήθηκε στις 2016-09-21. [νεκρός σύνδεσμος]
  20. ↑ «G20 Δηλώσεις Μέρκελ και Σαρκοζί (δημοψήφισμα)». www.youtube.com. 3 Νοεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2016. 
  21. ↑ Κρουστάλλη, Δήμητρα (17 Μαΐου 2014). «Αποκάλυψη Βήμα: Ολη η αλήθεια για τις Κάννες». Το Βήμα. http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=596794. Ανακτήθηκε στις 2016-09-21. 
  22. ↑ «Δεν δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης Καϊλή, Παναρίτη, Μερεντίτη». Έθνος. 3 Νοεμβρίου 2011. http://www.ethnos.gr/politiki/arthro/den_dinoun_psifo_empistosynis_kaili_panariti_merentiti-63515275/. Ανακτήθηκε στις 2016-09-21. 
  23. ↑ «Βενιζέλος: "Το ευρώ είναι κεκτημένο του λαού και δεν μπορεί να εξαρτηθεί από τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος"». www.reporter.gr. 3 Νοεμβρίου 2011. http://www.reporter.gr/Eidhseis/Oikonomia/item/189786-Benizelos-To-eyrw-einai-kekthmeno-toy-laoy-kai-den-mporei-na-exarththei-apo-th-diexagwgh-dhmopshfismatos. Ανακτήθηκε στις 2016-09-21. 
  24. ↑ Γκουτζάνης, Σπύρος (7 Νοεμβρίου 2011). «"Ειδικού σκοπού και περιορισμένου χρόνου" η κυβέρνηση, λέει ο Σαμαράς». Πρώτο Θέμα. http://www.protothema.gr/politics/article/157556/eidikoy-skopoy-kai-periorismenoy-xronoy-h-kybernhsh_-leei-o-samaras-/. Ανακτήθηκε στις 2016-09-21. 
  25. ↑ «Ολοκληρώθηκε η σύσκεψη στο προεδρικό με συμμετοχή Παπαδήμου». iefimerida.gr. 10 Νοεμβρίου 2011, 10:50. http://www.iefimerida.gr/news/25313/%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B5%CE%B4%CF%81%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%BC%CE%AD%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%BF-%CE%BA%CE%BB%CE%AE%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%BF-%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%AC%CF%82-%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B4%CE%AE%CE%BC%CE%BF%CF%82. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2011. 
  26. ↑ Πολλάτος, Μάκης (11 Νοεμβρίου 2011). «Ποιες είναι οι προτεραιότητες του Λ. Παπαδήμου». Πρώτο Θέμα. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-11-11. https://web.archive.org/web/20111111084905/http://www.protothema.gr/politics/article/?aid=158306. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2011. 
  27. ↑ «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση Παπαδήμου Λουκά Δ. (2011)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2016. 
  28. ↑ «ΚΚΕ: Κυβέρνηση του μαύρου μετώπου». www.inewsgr.com. 11 Νοεμβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-03-12. https://web.archive.org/web/20160312030511/http://www.inewsgr.com/68/kke-kyvernisi-tou-mavrou-metopou.htm. Ανακτήθηκε στις 2016-09-21. 
  29. ↑ «ΣΥΡΙΖΑ: Επικίνδυνη η κυβέρνηση Παπαδήμου». www.newsbomb.gr. 20 Νοεμβρίου 2011. http://www.newsbomb.gr/politikh/news/story/94085/syriza-epikindyni-i-kyvernisi-papadimoy. Ανακτήθηκε στις 2016-09-21. 
  30. ↑ «Ο μαχόμενος λαός μπορεί να ανατρέψει και τη νέα κυβέρνηση των τραπεζών και των νέων μνημονίων». www.antarsya.org. 10 Νοεμβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2012. 
  31. ↑ «Επιθυμία της πλουτοκρατίας ο Παπαδήμος, κατά το ΚΚΕ». tvxs.gr. 10 Νοεμβρίου 2011. http://tvxs.gr/news/ellada/epithymia-tis-ploytokratias-o-papadimos-kata-kke. Ανακτήθηκε στις 2016-09-21. 
  32. ↑ «ΣΥΡΙΖΑ κατά ΛΑΟΣ για τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση». ΣΚΑΪ. 27 Νοεμβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-02-03. https://web.archive.org/web/20120203180555/http://www.skai.gr/news/politics/article/187538/suriza-kata-laos-gia-ti-summetohi-tou-stin-kuvernisi/. Ανακτήθηκε στις 2016-09-21. 
  33. ↑ Μπίστης, Νίκος (8 Νοεμβρίου 2011). «Δημοψήφισμα. Αριστερά. Παπαδήμος». www.protagon.gr. http://www.protagon.gr/epikairotita/politiki/dimopsifisma-aristera-papadimos-10060000000. Ανακτήθηκε στις 2016-09-21. 
  34. ↑ «Τσίπρας: Επικίνδυνη πολιτική υπηρέτησε ο Λ. Παπαδήμος». Έθνος. 15 Νοεμβρίου 2011. http://www.ethnos.gr/politiki/arthro/tsipras_epikindyni_politiki_ypiretise_o_l_papadimos-63546176/. Ανακτήθηκε στις 2016-09-21. 
  35. ↑ Κωβαίος, Άγγελος (16 Νοεμβρίου 2011). «Ψήφος εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Παπαδήμου με 255 «Ναι»». Το Βήμα. http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=430405. Ανακτήθηκε στις 2016-09-21. 
  36. ↑ «Δεν έλαβε ποτέ τη μηνιαία αποζημίωσή του ο Λουκάς Παπαδήμος». ΣΚΑΪ. 1 Μαρτίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-03-05. https://web.archive.org/web/20160305032814/http://www.skai.gr/news/politics/article/196198/paraitithike-apo-ti-miniaia-apozimiosi-tou-o-loukas-papadimos-/. Ανακτήθηκε στις 2016-09-21. 
  37. ↑ Παπαϊωάννου, Γιώργος (11 Μαρτίου 2012). «Τι κερδίζουμε, τι χάνουμε με το PSI». Το Βήμα. http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=447973. Ανακτήθηκε στις 2016-09-21. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
Ανακτήθηκε από "https://el.wiki.x.io/w/index.php?title=Λουκάς_Παπαδήμος&oldid=10799579"