Λαφρία
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Στην ελληνική μυθολογία η Λαφρία ήταν μια αυτοτελής θεότητα που αργότερα ταυτίσθηκε με τη θεά Άρτεμη. Για μερικούς μελετητές το όνομα μαρτυρεί προελληνική καταγωγή. Για τη λατρεία της «Λαφρίας Αρτέμιδος» σε ορισμένους τόπους έχουμε άμεσες μαρτυρίες, ενώ για άλλους τόπους αυτή η λατρεία συμπεραίνεται από την ύπαρξη του Λαφριαίου ή Λαφρίου μήνα, καθώς και από νομίσματα: ο αναφερόμενος στην Ήλιδα και στην Κνίδο μήνας Ελάφιος και Ελάφριος παραπέμπει στο όνομα Λαφρία. Ο Παυσανίας περιγράφει λεπτομερώς την εορτή Λάφρια που γινόταν ετησίως στην Πάτρα. Κατά τον περιηγητή, η λατρεία της Λαφρίας Αρτέμιδος είχε έρθει εκεί από την Καλυδώνα, πράγμα πιθανό, καθώς η Λαφρία επονομαζόταν και «Αιτωλή» ή «Αιτωλίς». Η εορτή Λάφρια χαρακτηρίζει τη θεά ως μία μορφή της παλαιότερης «Ποτνίας θηρών», δηλαδή της αφέντρας των άγριων ζώων, η οποία λατρευόταν από τα πολύ παλιά χρόνια σε ολόκληρη την Ελλάδα και πολύ αργότερα την παρομοίασαν με την Άρτεμι. Λατρεία της Λαφρίας συναντάμε και στην Κεφαλληνία, όπου η θεά ταυτίζεται με τη Βριτομάρτιδα. Φαίνεται επίσης ότι τη λάτρευαν και στους Δελφούς, όπου υπήρχε και γένος που ονομαζόταν Λαφριάδαι.
Πηγή
Επεξεργασία- Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969