Λαμπαδάριος είναι εκκλησιαστικό και πολιτικό αξίωμα. Λαμπαδάριος ήταν αυτοκρατορικός τίτλος στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και σήμαινε Μέγας Φωτοδότης: αυτός που δίνει το φως τού πολιτισμού στον κόσμο. Στα Βυζαντινά χρόνια ήταν ο υπεύθυνος για το άναμμα των φώτων θα λέγαμε της Εκκλησίας ή μίας Περιοχής. Σταδιακά περιορίστηκε να ονομάζεται ο αριστερός Ψάλτης, πρώτος του Χορού (Χορωδίας) και αντιπροσωπεύει τις γυναίκες κατά την απόδοση των ύμνων. Ο τίτλος του Λαμπαδάριου δίδεται σε άνδρες στους οποίους προηγήθηκε η χειροθεσία τους σε Αναγνώστη.

Στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, ο τίτλος είναι δεύτερος στην ιεραρχία των ψαλτών με πρώτο αυτόν τού Πρωτοψάλτη (δεξιού ψάλτη) και τρίτο τού Δομεστίκου. Άρχοντες Λαμπαδάριοι (αριστεροί ψάλτες) της Μεγάλης τού Χριστού Εκκλησίας από το 1727 ήταν οι εξής:

Ιωάννης ο Τραπεζούντιος 1727-1748
Δανιήλ ο από Τυρνάβου 1748-1765
Πέτρος ο Πελοποννήσιος 1766-1777
Πέτρος ο Βυζάντιος 1778-1801
Μανουήλ ο Βυζάντιος 1802-1804
Γρηγόριος ο Λευίτης 1805-1819
Κωνσταντίνος ο Βυζάντιος 1819-1822
Αντώνιος ο Αδριανουπολίτης 1822-1827
Ιωάννης ο Βυζάντιος 1831-1855
Στέφανος Μιχαήλ ο Βυζάντιος 1856-1862
Γεώργιος Ραιδεστηνός ο Β΄ 1863-1871
Νικόλαος Στογιάννης ο Βυζάντιος 1871-1888
Αριστείδης Νικολαΐδης 1888-1905
Ιάκωβος Ναυπλιώτης 1905-1911
Κωνσταντίνος Κλάββας 1911-1916
Ευστάθιος Βιγγόπουλος 1917-1938
Κωνσταντίνος Πρίγγος 1938-1939
Θρασύβουλος Στανίτσας 1939-1960
Νικόλαος Δανιηλίδης 1960-1965
Ελευθέριος Γεωργιάδης 1968-1978
Βασίλειος Εμμανουηλίδης 1978-1997
Ιωάννης Χαριατίδης 1997 - 2016
Στυλιανός Φλοίκος 2016 και εξής.

Αρκετοί από αυτούς προήχθησαν σε Πρωτοψάλτες.

Βιβλιογραφία

Επεξεργασία