Ο ερυθρός ή κόκκινος τόνος του Ατλαντικού (επιστημονική ονομασία: Thunnus thynnus) είναι το μεγαλύτερο είδος τόνου και ένα από τα μεγαλύτερα ψάρια με οστέινο σκελετό (οστεϊχθύες). Είναι γνωστός επίσης ως τόνος με γαλάζια πτερύγια ή κυανόπτερος και επίσης κόπανος, όρκυνος, ορτσίνι, μαγιάτικο, γλουπέας, γοφός ή γόφος ή απλά τόνος.[1] Στο παρελθόν σε αυτό το είδος συμπεριλαμβανόταν και ο ερυθρός τόνος του Ειρηνικού (Thunnus orientalis). Ο ερυθρός τόνος του Ατλαντικού απαντάται σε όλο τον Ατλαντικό, συμπεριλαμβανομένης της Μεσογείου.

Ερυθρός τόνος

Κατάσταση διατήρησης
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Ζώα (Animalia)
Συνομοταξία: Χορδωτά (Chordata)
Ομοταξία: Ακτινοπτερύγιοι (Actinopterygii)
Τάξη: Περκόμορφα (Perciformes)
Οικογένεια: Σκομβρίδες (Scombridae)
Γένος: Θύννος (Thunnus)
Είδος: T. thynnus
Διώνυμο
Thunnus thynnus
Λινναίος, 1758

Με βάρος που φτάνει τα 450 κιλά, ο ερυθρός τόνος ανταγωνίζεται τα είδη μαύρη και γαλάζια μακάιρα (ή μάρλιν) και τον ξιφία ως το μεγαλύτερο είδος στη τάξη των περκόμορφων. Είναι ένα γρήγορο και δυνατό ψάρι, το οποίο κατατάσσεται στους κορυφαίους θηρευτές του ωκεανού. Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του είναι ότι οι μύες του παράγουν αρκετή θερμότητα ώστε να έχει υψηλότερη θερμοκρασία σώματος από αυτή του περιβάλλοντος.

Σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας, ο ερυθρός τόνος χαίρει μεγάλης εκτίμησης ως τροφή, ιδιαίτερα στην Ιαπωνία, όπου χρησιμοποιείται ωμός στο σούσι. Η μεγάλη εμπορική αξία (ένας τόνος έχει πουληθεί για περισσότερο από ένα εκατομμύριο δολλάρια) έχει οδηγήσει στην υπεράλιευση του είδους. Τα αποθέματα των τόνων στο δυτικό Ατλαντικό έχουν μειωθεί κατά 82% και στον ανατολικό κατά 72% από τη δεκαετία του 1970 μέχρι σήμερα.

Παραπομπές

Επεξεργασία