Κωνσταντίνος Καζάνας
Ο Κωνσταντίνος Καζάνας (Προύσα, 1910 - Θεσσαλονίκη, 1982) ήταν Έλληνας Μικρασιάτης δημοδιδάσκαλος με σημαντική δράση κατά την Εθνική Αντίσταση.
| Κωνσταντίνος Καζάνας | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Κωνσταντίνος Καζάνας (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1910 Ντεμιρτάς Προύσας |
| Θάνατος | 24 Απριλίου 1982 Θεσσαλονίκη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ελληνικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | δάσκαλος |
Βιογραφικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στο Δεμιρδέσιο Προύσας της Μικράς Ασίας. Μαθήτευσε στην Ελληνική Αστική Σχολή Προύσης.[1] Μετά την Μικρασιατική Καταστροφή εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Προσοτσάνη Δράμας όπως και πολλές οικογένειες Μικρασιατών από την Προύσα.[2][3] Ως απόφοιτος της Αστικής Σχολής εργάστηκε αφιλοκερδώς επί μακρόν ως δημοδιδάσκαλος στους οικισμούς της περιοχής που στερούνταν διδασκάλου. Διετέλεσε επίσης γραμματέας της Κοινότητας Πυρσούπολης-Προσοτσάνης.
Στις 4 Σεπτεμβρίου 1944 στην Προσοτσάνη, και ενώ η ευρύτερη Ανατολική Μακεδονία βρισκόταν ακόμη υπό την κατοχή των Βουλγάρων, ο δημοδιδάσκαλος Κωνσταντίνος Καζάνας μαζί με τον Αστέριο Αστεριάδη υπέστειλαν υπό το φως της ημέρας τη βουλγαρική σημαία και ύψωσαν την ελληνική, στην κεντρική πλατεία της πόλης, παρά την τρομοκρατία και τις απειλές των κατακτητών. Το γεγονός αυτό, μοναδικό για ολόκληρη την κατακτημένη Ευρώπη, καταδίκασε τον Κωνσταντίνο Καζάνα σε εξορία στις φυλακές στη Σόφια αλλά αποτέλεσε πλήγμα για τις φασιστικές βουλγαρικές δυνάμεις κατοχής και ταυτόχρονα αναπτέρωσε το ηθικό των Ελλήνων αγωνιστών και του τοπικού πληθυσμού.[2][3][4][5]
Διετέλεσε υπεύθυνος οικονομικών της Συνεταιριστικής Ένωσης Καπνοπαραγωγών Ελλάδας (ΣΕΚΕ) στη Δράμα, αλλά μετά την επιβολή της Δικτατορίας απολύθηκε λόγω των δημοκρατικών του φρονημάτων. Αργότερα, στην πόλη της Καβάλας εργάστηκε ως λογιστής των Καπνεργοστασίων της πόλης.
Το έτος 1977 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην πόλη της Θεσσαλονίκης, στη συνοικία του Ντεπώ, επιδεικνύοντας σημαντική κοινωνική δράση όπως για την απρόσκοπτη κινητικότητα των ανθρώπων με αναπηρία στο πολεοδομικό συγκρότημα αλλά και σε κρίσιμες περιστάσεις για την πόλη όπως ο σεισμός του 1978. Απεβίωσε στη Θεσσαλονίκη στις 24 Απριλίου 1982.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Γεώργιος Κ. Παπάζογλου, Παράλληλοι δρόμοι: Η παιδεία σε δύο ελληνικές κοινότητες στα ύστερα χρόνια της Οθωμανοκρατίας και ο Ελληνικός Φιλολογικός Σύλλογος της Κωνσταντινουπόλεως (1870-1880): Δεμιρδέσι - Προσοτσάνη, Κομοτηνή 2008, ISBN 978-960-92133-4-9
- ↑ 2,0 2,1 Ο Μικρασιάτης δημοδιδάσκαλος και αντιστασιακός Κώστας Καζάνας, ergasia-press.gr, 27/12/2020
- ↑ 3,0 3,1 Πρωινός Τύπος, σελ. 4, 31/07/2020
- ↑ Βουλτσιάδης, Γεώργιος (1995). Η Προσοτσάνη μέσα από την Ιστορία. Θεσσαλονίκη. σελ. 319. ISBN 9780007814404.
- ↑ Πώς ξεχάστηκε η αντιστασιακή πράξη του δάσκαλου που υπέστειλε τη βουλγαρική σημαία στη Μακεδονία εν μέσω Κατοχής, Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, 04.09.2024