Κροπιβνίτσκι
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Συντεταγμένες: 48°30′37″N 32°16′0″E / 48.51028°N 32.26667°E
Το Κροπιβνίτσκι (ουκρανικά: Кропивницький) είναι πόλη στην κεντρική Ουκρανία επί του ποταμού Ινχούλ και διοικητικό κέντρο της περιφέρειας του Κιροβογκράντ με πληθυσμό 232.052 (εκτίμηση του 2015) κατοίκους.[1]
| Κροπιβνίτσκι | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
  Κροπιβνίτσκι | |||
 | |||
| Χώρα | Ουκρανία | ||
| Διοικητική υπαγωγή | Kropyvnytskyi urban hromada | ||
| Ίδρυση | 1754 | ||
| Έκταση | 103 km² | ||
| Υψόμετρο | 124 μέτρα | ||
| Πληθυσμός | 227.413 (2019) | ||
| Ταχ. κωδ. | 25000-490 | ||
| Τηλ. κωδ. | 522 | ||
| Ζώνη ώρας | UTC+02:00 (επίσημη ώρα) UTC+03:00 (θερινή ώρα) | ||
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
Μεταξύ 1939 και το 2016 ονομαζόταν Κιροβογκράντ (ουκρανικά: Кіровогра́д) κατόπιν του Πρώτου Γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρωσίας (Μπολσεβίκοι) της Επιτροπής της Πόλης του Λένινγκραντ, Σεργκέι Κίροφ. Νωρίτερα ονόματα της πόλης είναι Γιελισάβετγκραντ (ουκρανικά: Єлисаветград) και Ζινόβιεφσκ (ουκρανικά: Зінов'євськ).
Η πόλη είναι γενέτειρα σημαντικών προσωπικοτήτων όπως οι Γκριγκόρι Ζινόβιεφ, Volodymyr Vynnychenko, Arseny Tarkovsky, African Spir και άλλοι.
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΤον 16ο και το πρώτο μισό του 18ου αιώνα, αυτά τα εδάφη ανήκαν στους Ουκρανούς Κοζάκους, ίδρυσαν οικισμούς στην επικράτεια της σύγχρονης πόλης, που αργότερα έγιναν αστικές μικροπεριοχές [2] [3].
Η ιστορία της πόλης ξεκινά το 1754, όταν χτίστηκε το φρούριο της Αγίας Ελισάβετ [4].
Έχει την ιδιότητα της πόλης από το 1784.
Το 1882, ο Μάρκο Κροπιβνίτσκι ίδρυσε εδώ το πρώτο επαγγελματικό ουκρανικό θέατρο
Κατά τον πόλεμο του 1917-1921, η πόλη ήταν υπό τον έλεγχο της Λαϊκή Δημοκρατία της Ουκρανίας, αλλά το 1920 καταλήφθηκε για τρίτη φορά από τον σοβιετικό στρατό [5].
Κατά τη διάρκεια του Γολοντομόρ και της σοβιετικής καταστολής, 2.238 κάτοικοι της πόλης πέθαναν [6][7].
Από τις 5 Αυγούστου 1941 έως τις 8 Ιανουαρίου 1944, η πόλη καταλήφθηκε από τους Ναζί.
Το 2016, η πόλη μετονομάστηκε προς τιμή του Ουκρανού θεατρικού ηθοποιού Μάρκο Κροπιβνίτσκι.
Κατά τη διάρκεια της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, η πόλη βομβαρδίστηκε τακτικά από τους Ρώσους [8].
θελγήτρα
Επεξεργασία-
τοιχογραφία «Η Ουκρανία είναι ελευθερία» που δημιουργήθηκε από έναν μετανάστη από τα νοτιοανατολικά της χώρας -
κεντρική πλατεία -
Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία -
ανάχωμα -
το θέατρο των φωτιστών -
φωτογραφίες πεσόντων στρατιωτών στο κέντρο της πόλης -
σπιτικό μνημείο «Να είσαι γενναίος σαν την Ουκρανία -
περιφερειακή κρατική διοίκηση -
μνημείο για τα θύματα του Γολοντομόρ (εγκαταστάθηκε το 2016) -
μνημείο στα θύματα των πολιτικών καταστολών -
μνημείο για τους ήρωες του Μαϊντάν -
κέντρο της πόλης (πανόραμα) -
ταχυδρομείο -
κεντρικός δρόμος -
Δημαρχείο -
Ποταμός Ινγκούλ -
ανάχωμα στο κέντρο της πόλης
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ State Statistics Service of Ukraine, 1 July 2016.
- ↑ Поселення задніпрських місць до утворення Нової Сербії в документах середини XVIII століття / А. В. Пивовар. – К.: Академперіодика, 2003. – 336 с.
- ↑ Матівос Ю. М. Місто на сивому Інгулі. – Історико-публіцистичний нарис. – Кіровоград. ТОВ «Діаграма», 2004 р. – c. 26.
- ↑ на доповіді Сената «Генваря 4 дня 1752 года подписано Ея императорского Величества рукою тако: быть по сему, а данную генерал майору Глебову инструкцию велено оной крепости учинить наперед план и для рассмотрения прислать в военную коллегию». Центральний державний військово-історичний архів Росії Ф.349, інв.№ 9, спр.1445, стор.2-4
- ↑ Пилипчук, Ростислав. Історія українського театру (від витоків до кінця ХІХ ст.). Лвов, Наукова думка, 2019. ISBN ISBN 978–617–10–0507–5.
- ↑ Загальноукраїнський том Національної книги пам'яті жертв Голодомору 1932–1933 років в Україні.
- ↑ Національна книга пам'яті жертв Голодомору 1932–1933 років в Україні. Кіровоградська область.
- ↑ ОКУПАНТИ ВГАТИЛИ РАКЕТАМИ ПО КРОПИВНИЦЬКОМУ: 8 ЛЮДЕЙ ТРАВМОВАНІ, ОДНА – ЗАГИНУЛА