Το κρανίο (από Αρχαία Ελληνικά: τό κρανίον) είναι οστεώδης δομή η οποία σχηματίζει το κεφάλι των σπονδυλωτών. Το κρανίο υποστηρίζει τις δομές του προσώπου και λειτουργεί ως προστατευτική κοιλότητα για τον εγκέφαλο.[1] Το κρανίο αποτελείται από δύο μέρη: το κρανίο και τη γνάθο. Το κρανίο αποτελεί τμήμα του σκελετού και αποτελεί προϊόν της κεφαλοποίησης. Περικλείει τον εγκέφαλο και αρκετές αισθητικές δομές όπως τα μάτια, τα αυτιά, τη μύτη και το στόμα.[2] Στον άνθρωπο, αυτές οι αισθητικές δομές αποτελούν μέρος του σκελετού του προσώπου. Για μια αναλυτικότερη ματιά για το ανθρώπινο κρανίο, βλέπε ανθρώπινο κρανίο.

Μεταξύ άλλων, το κρανίο προστατεύει τον εγκέφαλο, καθορίζει την απόσταση ανάμεσα στα μάτια και επιτρέπει την στερεοσκοπική όραση. Καθορίζει την θέση των αυτιών για να ενεργοποιήσει τον ηχοεντοπισμό της κατεύθυνσης και της απόστασης των ήχων. Σε μερικά ζώα, όπως τα κερατοφόρα οπληφόρα, το κρανίο έχει και αμυντική λειτουργία, παρέχοντας την στερέωση (στο μετωπιαίο οστό) για τα κέρατα.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. «skull». Merriam-Webster Dictionary. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Φεβρουαρίου 2015. 
  2. «Cephalization: Biology». Encyclopædia Britannica. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2016.