Κουρτ Τανκ

Γερμανός αεροναυπηγός και σχεδιαστής αεροσκαφών

Ο Κούρτ Τανκ (γερμανικά: Kurt Waldemar Tank, 24 Φεβρουαρίου 1898 - 5 Ιουνίου 1983)[4] ήταν Γερμανός μηχανικός αεροναυπηγικής και πιλότος δοκιμών που ηγήθηκε του γραφείου σχεδιασμού της εταιρείας «Φόκε-Βουλφ» (Γερμανικά: «Focke-Wulf») από το 1931 μέχρι το 1945[5]. Ήταν υπέυθυνος για τη δημιουργία αρκετών αεροσκαφών της Luftwaffe κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, συμπεριλαμβανομένων του μαχητικού «Focke-Wulf Fw 190», του αναχαιτιστικού «Focke-Wulf Ta 152» και του μεταγωγικού «Focke-Wulf Fw 200»[6][7]. Ο Κούρτ Τανκ απεβίωσε στις 5 Ιουνίου 1983 (85 ετών)[4].

Κουρτ Τανκ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Kurt Tank (Γερμανικά)
Γέννηση24  Φεβρουαρίου 1898[1][2][3]
Μπίντγκοστς
Θάνατος5  Ιουνίου 1983[1][2][3]
Μόναχο
ΥπηκοότηταΓερμανία
ΣπουδέςΠολυτεχνείο του Βερολίνου
Βραβεύσειςεπίτιμος καθηγητής και Wehrwirtschaftsführer
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέαςμηχανική
Ιδιότηταmilitary flight engineer, μηχανικός, επιστήμονας, διδάσκων πανεπιστημίου και πιλότος δοκιμών

Τα πρώτα χρόνια

Επεξεργασία

Ο Κούρτ Τανκ γεννήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 1898 στο Μπρόμπεργκ της επαρχίας Πόζεν (Γερμανικά: Bromberg, Provinz Posen) (σημερινό Μπίντγκοστς, Πολωνία) της Γερμανικής Αυτοκρατορίας. Ο παππούς του ήταν επιλοχίας στο ιππικό των Ουλάνων[8]. Ο πατέρας του, Βίλλι Τανκ (Γερμανικά: Willi Tank), ήταν γρεναδιέρος επιλοχίας της 3ης Μεραρχίας[9]. Από το 1905 μέχρι το 1914 φοίτησε στο Γυμνάσιο του Νάκελ (Γερμανικά: Nakel, Πολωνικά: Nakło). Όταν ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε, ο Κούρτ επιθυμούσε να καταταγεί στην Πολεμική αεροπορία, ή όπως ονομαζόταν τότε «Αυτοκρατορική Αεροπορική Υπηρεσία της Γερμανίας» (Γερμανικά: Die Fliegertruppen des deutschen Kaiserreiches), αλλά ο πατέρας του επέμενε να συνεχίσει και ο γιος του την οικογενειακή παράδοση και να καταταγεί στο ιππικό. Υπηρέτησε εθελοντικά στο Ανατολικό Μέτωπο από το 1914 μέχρι το 1919, έγινε αξιωματικός και όταν τελείωσε ο πόλεμος είχε αποκτήσει το βαθμό του Υπίλαρχου και αρκετές διακρίσεις ανδρείας. Από το 1918 υπηρέτησε ως Υπίλαρχος στα Φράικορπς στη Βαϊμάρη.

Όταν τελείωσε τη στρατιωτική του θητεία εργάστηκε για πρακτική άσκηση στην κατασκευαστική εταιρεία «Όρενσταϊν & Κόπελ» (Γερμανικά: «Orenstein & Koppel») στο Βερολίνο από το Μάιο μέχρι τον Νοέμβριο του 1919. Έπειτα, σπούδασε Ηλεκτρολόγος και Μηχανολόγος Μηχανικός στο «Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Βερολίνου» (Γερμανικά: «Technischen Hochschule Berlin») από το 1919 μέχρι το 1924. Στο Βερολίνο αποτέλεσε συνιδρυτής της φοιτητικής ομάδας αεροδυναμικής μηχανικής με το όνομα «Άκαφλιγκ» (Γερμανικά: Akaflieg, συντόμευση του «Akademische Fliegergruppe», που σημαίνει «Ακαδημαϊκή Ομάδα Ιπτάμενων») και συμμετείχε, σαν προκαταρκτική διπλωματική εξέταση, στην κατασκευή του ανεμόπτερου «Διαβολάκι» (Γερμανικά: «Teufelchen»)[10].

 
Focke-Wulf Fw 200 C «Condor»
 
Ο Επισμηναγός Γκίντερ Σπεχτ (αριστερά), με τον Κούρτ Τανκ (δεξιά)

Ένας μέντοράς του από το πανεπιστήμιο του εξασφάλισε την πρώτη του δουλειά, στο τμήμα σχεδιασμού της «Κατασκευαστικής μεταλλικών αεροσκαφών Ρόρμπαχ ΕΠΕ» (Γερμανικά: «Rohrbach Metall-Flugzeugbau GmbH») όπου εργάστηκε για τα υδροπλάνα και βοήθησε στο σχεδιασμό του επιβατικού αεροσκάφους «Ro VIII Roland»[5]. Εκεί εργάστηκε από τον Απρίλιο του 1924 μέχρι το Δεκέμβριο του 1929 στη θέση του Υπεύθυνου Τμήματος Αεροδυναμικής καθώς συμμετείχε και στις δοκιμαστικές πτήσεις. Το 1925 απέκτησε δίπλωμα πιλότου με «άδεια Α-2» στο Στάκεν, δυτικά του Βερολίνου. Από τον Ιανουάριο του 1930 μέχρι τον Οκτώβριο του 1931 εργάστηκε στο Γραφείο Δοκιμαστικών Πτήσεων της «Βαυαρικής Αεροκατασκευαστικής» (Γερμανικά: «Bayerische Flugzeugwerke») στο Άουγκσμπουργκ[5].

Μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο εργάστηκε σαν πιλότος δοκιμών στην τότε διάσημη «Κατασκευαστική Αεροσκαφών Άλμπατρος ΕΠΕ» (Γερμανικά: «Albatros-Flugzeugwerke GmbH»), ή εν συντομία «Άλμπατρος». Η «Άλμπατρος» πτώχευσε το 1929 και το 1931 υπό κυβερνητικής πίεσης συγχωνεύθηκε με την «Φόκε-Βουλφ» (Γερμανικά: Focke-Wulf)[5] στη Βρέμη. Αρχικά εργαζόταν μαζί με τον Χένριχ Φόκε (Γερμανικά: Henrich Focke) και από το 1933 σαν ο μοναδικός Τεχνικός Διευθυντής και Υπεύθυνος Σχεδιασμού. Μιας και οι ευθύνες του Τανκ εκτείνονταν από μηχανική πτήσης, μέχρι και πτητικές δοκιμές και σχεδιασμό, ανέπτυξε ως μηχανικός σχεδιασμού, πιλοτικές δοκιμές μια ποικιλία αεροσκαφών για την Πολεμική Αεροπορία και της πολιτικής αεροπορίας. Λίγο μετά την έναρξη του ναζιστικού καθεστώτος στην εξουσία άρχισε και ο επανεξοπλισμός της Βέρμαχτ. Δόθηκαν αρκετές διαταγές στους κατασκευαστές όπλων και αμυντικού εξοπλισμού, καθώς επίσης αυξύθηκε και η έρευνα και ανάπτυξη νέων προϊόντων και όπλων.

Ο Τανκ τότε ξεκίνησε το σχεδιασμό του «Fw 44 Stieglitz» («Χρυσοπτέρυγο»)[11], ένα διθέσιο πολιτικό διπλάνο, το οποίο αποτέλεσε και το πρώτο εμπορικά επιτυχημένο σχέδιο της εταιρείας. Η παραγωγή του ξεκίνησε το 1934. Αυτό οδήγησε σε μία έκρηξη ανάπτυξης για την εταιρεία, καθώς ο Αδόλφος Χίτλερ άρχισε να προετοιμάζει τη χώρα για πόλεμο. Το 1936 ο Τανκ σχεδίασε το «Focke-Wulf Fw 200 Condor» («Κόνδορας») βασισμένο σε χαρακτηριστικά της «Γερμανικής Λουφτχάνσα» (Γερμανικά: «Deutsche Lufthansa»)[12]. Η πρώτη του πτήση πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο του 1937, μετά από λιγότερο του ενός έτους ανάπτυξης, με τον Τανκ στα χειρισμό. Ο «Κόνδορας» έκανε μια περίφημη απευθείας πτήση από το Βερολίνο στη Νέα Υόρκη το 1938, αποδεικνύοντας την έννοια των υπερατλαντικών πτήσεων[7]. Αυτά τα αεροσκάφη αργότερα χρησιμοποιήθηκαν ως βομβαρδιστικά αεροσκάφη θαλάσσιας περιπολίας αποκτώντας υπόληψη κατά τη διάρκεια του πολέμου.

Β' Παγκόσμιος Πόλεμος

Επεξεργασία
 
Focke-Wulf Fw 44
 
Focke Wulf Fw 190

Το μονοθέσιο μαχητικό αεροσκάφος της Luftwaffe «Focke-Wulf Fw 190 Würger» («Στραγγαλιστής»)[13] έκανε την πρώτη του πτήση το 1939 και ήταν σε παραγωγή από το 1941 μέχρι το 1945 και αποτέλεσε το σχέδιο του Τανκ με την μεγαλύτερη παραγωγή και φήμη (πάνω από 20.000 αεροσκάφη)[8]. Τον Ιανουάριο του 1943 τιμήθηκε με την διάκριση του Επίτιμου Καθηγητή από το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Μπράουνσβαϊγκ, σε αναγνώριση της εργασίας του στην ανάπτυξη της αεροναυπηγικής.

Ο Κούρτ Τανκ και η σύζυγός του συχνά δειπνούσαν με τους Δρ. Λούντβιχ Ροζέλιους (Γερμανικά: Ludwig Roselius) και την Μπάρμπαρα Γκαίτε (Γερμανικά: Barbara Goette), γραμματέα του Ροζέλιους. Ο Ροζέλιους ήταν ο κύριος μέτοχος της «Focke-Wulf» μέσω της εταιρίας του «Café HAG». Η «ΙΤΤ» ήταν ο δεύτερος μεγαλύτερος μέτοχος. Σύμφωνα με μαρτυρίες της Μπάρμπαρα, ο Τανκ μιλούσε με μεγάλο ενθουσιασμό για τις τελευταίες εξελίξεις του σχεδιασμού για τα αεροσκάφη της «Focke-Wulf»[14].

Το 1944 το Υπουργείο Αεροπορίας (Γερμανικά: Reichsluftfahrtministerium) αποφάσισε ότι οι νέες ονομασίες των μαχητικών αεροσκαφών πρέπει να περιλαμβάνουν το όνομα του επικεφαλής σχεδιαστή. Ως εκ τούτου, στα νέα σχέδια του Κούρτ Τανκ δόθηκε το πρόθεμα «Ta». Το πιο αξιοσημείωτο σχέδιό του προς τα τέλη του πολέμου του ήταν το «Ta 152»[15], το οποίο αποτελούσε συνέχεια του «Fw 190».

Μετά τον πόλεμο

Επεξεργασία

Μετά τον πόλεμο ο Τανκ διαπραγματεύτηκε με το Ηνωμένο Βασίλειο, την εθνικιστική κυβέρνηση της Κίνας, καθώς και με εκπροσώπους της Σοβιετικής Ένωσης και όταν οι διαπραγματεύσεις απέβησαν άκαρπες, δέχτηκε μια προσφορά από την Αργεντινή να εργαστεί στο αεροτεχνικό ινστιτούτο, «Instituto Aerotécnico» στην Κόρδοβα[4] με το όνομα (Καθ. Δρ.) Πέδρο Ματίες (Ισπανικά: Pedro Matthies). Η βρετανική κυβέρνηση αποφάσισε να μην του προσφέρει ένα συμβόλαιο με την αιτιολογία ότι ήταν πολύ σημαντικός, και δεν μπορούσαν να δουν πώς θα μπορούσε να ενσωματωθεί ο Τανκ σε ένα υπάρχον ερευνητικό έργο ή ομάδα σχεδιασμού[16].

Μετακόμισε στην Κόρδοβα, με πολλούς από τους συναδέλφους του από την «Focke-Wulf», το 1947. Ένας από αυτούς ήταν ο Ρόναλντ Ρίχτερ (Γερμανικά: Ronald Richter), ο οποίος ήθελε να να χρησιμοποιήσει πυρηνική ενέργεια για την τροφοδοσία των αεροσκαφών, που θα αναπτύσσονταν στο «Σχέδιο Χουέμουλ» («Proyecto Huemul»), το οποίο αργότερα κάποιοι το θεώρησαν απλή απάτη και άλλοι όραμα του μέλλοντος[17][18].

Το «Instituto Aerotécnico» αργότερα έγινε το στρατιωτικό εργοστάσιο αεροπλάνων της Αργεντινής, «Fábrica de Aviones» («Εργοστάσιο Αεροσκαφών»). Εκεί[19], σχεδίασε το «IAe Pulqui II»[20] με βάση το σχέδιο του «Focke-Wulf Ta 183» που είχε σχεδόν ολοκληρώσει μέχρι το τέλος του πολέμου. Ήταν ένα σχέδιο «έργο τέχνης» της εποχής, αλλά το έργο περικόπηκε μετά την πτώση του Χουάν Περόν το 1959. Επίσης, όταν ο Πρόεδρος Χουάν Περόν έπεσε από την εξουσία το 1955 η ομάδα των πρώην-«Focke-Wulf» διασπάστηκε, με πολλούς συμπεριλαμβανομένου και του Τανκ να μετακομίζουν στην Ινδία[4]. Πρώτα εργάστηκε ως διευθυντής του «Ινστιτούτου Τεχνολογίας Μαντράς» (Αγγλικά: «Madras Institute of Technology»), όπου ένας από τους μαθητές του ήταν ο Αμπντούλ Καλάμ. Aργότερα ο Καλάμ έγινε Πρόεδρος της Ινδίας το 2002 και έχει σχεδιάσει δορυφορικού χειρισμού οχήματα και συστήματα εκτόξευσης πυραύλων. Ο Τανκ προσχώρησε αργότερα στην «Hindustan Aeronautics»[21], όπου σχεδίασε το μαχητικό-βομβαρδιστικό «Hindustan Marut», το πρώτο στρατιωτικό αεροσκάφος που κατασκευάστηκε στην Ινδία. Το πρώτο πρωτότυπο πέταξε το 1961 και αποσύρθηκε από την ενεργό υπηρεσία το 1985. Ο Τανκ άφησε την «Hindustan Aeronautics» το 1967 και από το 1970 επέστρεψε για να ζήσει στο Βερολίνο, διαμένοντας στη Γερμανία για το υπόλοιπο της ζωής του. Επίσης, εργάστηκε ως σύμβουλος για την «Μέσσερσμιτ-Μπέλκοβ-Μπλομ» (Γερμανικά: «Messerschmitt-Bölkow-Blohm») την δεκαετία του 1970[22].

Ο Κούρτ Τάνκ πέθανε στο Μόναχο το 1983[4].

Διακρίσεις και Συνεργασίες

Επεξεργασία
  • Σταυρός της Τιμής Α' και Β' Τάξης, Σταυρός της Τιμής του Σβάρτσμπουργκ-Ζόντερχαουζεν και Σταυρός της Τιμής του Μαχητή, 1914
  • Μετάλλιο Λίλιενταλ, 1939
  • Στρατιωτικός Σταυρός Ανδρείας Β' Τάξης με Ξίφη, και Στρατιωτικός Σταυρός Ανδρείας Α' Τάξης, 1941
  • Μέλος του κόμματος Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος, 1932
  • Μέλος της Γερμανικής «Ακαδημίας Αεροναυτικής Έρευνας» (Γερμανικά: «Deutschen Akademie der Luftfahrtforschung»), 1937
  • Μέλος της Σύκλητου της «Κοινότητας Λίλιενταλ για την Αεροναυτική Έρευνα» (Γερμανικά: «Lilienthal-Gesellschaft für Luftfahrtforschung»)
  • Πρόεδρος του «Ινστιτούτου Αεροναυτικής Έρευνας Χέρμαν Γκέρινγκ», (Γερμανικά: «Luftfahrtforschungsanstalt Hermann Göring») στο Μπράουνσβαϊγκ
  • Διορισμένος Καθηγητής από τον Αδόλφο Χίτλερ

Αεροσκάφη

Επεξεργασία
Τίτλος Κωδική ονομασία Έτος Κατασκευής
Focke Wulf Fw 44 Stieglitz 1932
Focke Wulf Fw 56 Stösser 1933
Focke Wulf Fw 58 Weihe 1937
Focke Wulf Fw 57 - 1936
Focke Wulf Fw 200 Condor 1937
Focke Wulf Fw 47 Höhengeier 1932
Focke Wulf Fw 55 (Albatros L102) - 1932
Focke Wulf Fw 62 - 1937
Focke Wulf Fw 189 Uhu 1941
Focke Wulf Fw 191 - 1942
Focke Wulf Fw 300 - Δεν κατασκευάστηκε
Focke Wulf Fw 187 Falke 1937
Focke Wulf Fw 190 Würger 1939
Messerschmitt Bf 109 - 1935
Focke Wulf Ta 152 Höhenjäger 1945
Focke Wulf Fw Ta-183 Huckebein Δεν κατασκευάστηκε

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Kurt-Tank. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. tank-kurt-waldemar. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 «Store norske leksikon» (Μποκμάλ, Νεονορβηγικά) Kurt_Waldemar_Tank.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 «Kurt Tank Biography». BiographyBase (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2014. 
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 John Zukowsky. «Kurt Tank». Encyclopædia Britannica (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2014. 
  6. «Old Hands, New Directions» (στα Αγγλικά). TIME. October 23, 1950. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-04-16. https://web.archive.org/web/20090416051049/http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,813605,00.html. Ανακτήθηκε στις 2008-02-24. 
  7. 7,0 7,1 Duffy, James P. (2004). Target: America: Hitler's Plan to Attack the United States (στα Αγγλικά). Guilford, CT, USA: The Lyons Press. σελ. 58. ISBN 1-59228-934-7. Tank would become one of the world's leading aircraft designers and engineers. [νεκρός σύνδεσμος]
  8. 8,0 8,1 «Kurt Tank Facts». FamousBirthdays (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2014. 
  9. Heinz Conradis (1960). DESIGN FOR FLIGHT The Kurt Tank Story (στα Αγγλικά). Macdonald. ISBN 978-1131321561. 
  10. Wolfgang Wagner (1999). The History of German Aviation: Kurt Tank: Focke-Wulf's Designer and Test Pilot (v. 2) (στα Αγγλικά) (1η έκδοση). Schiffer Publishing, Ltd. ISBN 978-0764306440. 
  11. «1937 Focke-Wulf Fw-44 Stieglitz». Fantasy of Flight (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2014. 
  12. «Focke-Wulf Fw 200 (Condor) Long-Range Maritime Reconnaissance / Bomber (1938)». Military Factory (στα Αγγλικά). 7 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2014. 
  13. «Focke Wulf 190». History Learning Site (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2014. 
  14. Leidig, Ludwig (2013), Bombshell, sbpra, ISBN 978-1-62516-346-2 
  15. Captain Jack (9 Μαρτίου 2010). «Focke-Wulf Ta 152 High-Altitude Interceptor (1945)». Military Factory (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2014. 
  16. Rathkolb, Oliver (2004). Revisiting the National Socialist Legacy (στα Αγγλικά). Aldine Transaction. σελ. 216. ISBN 0-7658-0596-0. 
  17. Pablo Podesta. «PROYECTO HUEMUL ¿UNA GRAN FARSA?». Magicas Ruinas (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2014. 
  18. Enrique Oliva. «Richter y Perón». Bolinfo De Carlos (στα Ισπανικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2014. La verdad jamás estará en los ignorantes, en los cobardes, en los cómplices, en los serviles y menos aún en los idiotas. 
  19. «ARGENTINA: Old Hands, New Directions». TIME Magazine (στα Αγγλικά). 23 Οκτωβρίου 1950. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2014. 
  20. Cutaway (14 Φεβρουαρίου 2010). «FMA IAe 33 Pulqui II». Aircraft Wiki (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2014. 
  21. «Hindustan Aeronautics Limited (HAL)» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2014. 
  22. Zukowsky, John. «Kurt Tank» (στα Αγγλικά). Encyclopedia Britannica. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2012. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία