Κομμουνιστικό Κόμμα Ρωσικής Ομοσπονδίας
Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ρωσικής Ομοσπονδίας (ΚΚΡΟ, ρωσικά: Коммунистическая Партия Российской Федерации, КПРФ, Kommunisticheskaya Partiya Rossiyskoy Federatsii, KPRF) είναι ένα κομμουνιστικό και μαρξιστικό-λενινιστικό πολιτικό κόμμα στη Ρωσία.
Κομμουνιστικό Κόμμα της Ρωσικής Ομοσπονδίας | |
|---|---|
 | |
| Ηγέτης | Γκενάντι Ζιουγκάνοφ |
| Αναπληρωτής | Ιβάν Μελινκόφ |
| Ίδρυση | 14 Φεβρουαρίου 1993 |
| Έδρα | Μόσχα, Ρωσία |
| Εφημερίδα | Πράβντα |
| Πτέρυγα νεολαίας | Λενινιστική Νεανική Κομμουνιστική Ένωση Μέλη:40,000 |
| Μέλη | 570.000[1] |
| Ιδεολογία | Κομμουνισμός[2] Δημοκρατικός σοσιαλισμός Μαρξισμός-Λενινισμός Σοβιετικός πατριωτισμός Κοινωνικός συντηρητισμός |
| Πολιτικό φάσμα | Αριστερά Ακροαριστερά |
| Διεθνής προσχώρηση | Διεθνές Μίτινγκ Κομμουνιστικών και Εργατικών κομμάτων |
| Έδρες στην Κρατική Δούμα | 42 / 450
|
| Έδρες στα τοπικά κοινοβούλια της Ρωσίας | 460 / 3.980
|
| Ιστότοπος | |
| http://kprf.ru/ | |
| Πολιτικό σύστημα Ρωσίας Πολιτικά κόμματα Εκλογές | |
Θεωρείται ως ο άμεσος διάδοχος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης, το οποίο είχε απαγορευτεί το 1991 από τον τότε πρόεδρο της Ρωσίας Μπόρις Γέλτσιν. Είναι το δεύτερο μεγαλύτερο πολιτικό κόμμα στη Ρωσική Ομοσπονδία, μετά από την Ενωμένη Ρωσία. Η οργάνωση νεολαίας του κόμματος είναι η Λενινιστική Νεανική Κομμουνιστική Ένωση. Το κόμμα διοικείται από την Κεντρική Επιτροπή.
Το ΚΚΡΟ ιδρύθηκε στη Δεύτερη Έκτακτη Συνεδρίαση των Ρώσων Κομμουνιστών στις 14 Φεβρουαρίου 1993, ως διάδοχη οργάνωση του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ρωσικής Σοβιετικής Ομοσπονδιακής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας. Από το 2015, το κόμμα έχει 570.000 μέλη.[1]
Ο δηλωμένος στόχος του κόμματος είναι να δημιουργήσει μια νέα, εκσυγχρονισμένη μορφή σοσιαλισμού στη Ρωσία.[3] Άμεσοι στόχοι του κόμματος είναι η εθνικοποίηση των φυσικών πόρων, της γεωργίας και των μεγάλων βιομηχανιών στο πλαίσιο μιας μικτής οικονομίας που επιτρέπει την ανάπτυξη των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στον ιδιωτικό τομέα.[4]
Το κόμμα διαφέρει πολύ από το κομμουνιστικό κόμμα της ΕΣΣΔ, καθώς πολλές φορές επιδίδεται σε εθνικιστικές δηλώσεις, τάσσεται κατά της φιλελευθεροποίησης των ηθών της κοινωνίας, έχει άριστες σχέσεις με την Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, ενώ τα περισσότερα μέλη του δηλώνουν θρησκευόμενοι.
Κριτική
ΕπεξεργασίαΟ Μαρξιστής θεωρητικός Μπόρις Καγκαρλίσκυ γράφει: «Αρκεί να υπενθυμίσουμε ότι στο ίδιο το κομμουνιστικό κίνημα το κόμμα του Ζιουγκάνοφ δεν ήταν αρχικά ούτε η μοναδική ούτε η μεγαλύτερη οργάνωση. Σιγά σιγά, όμως, όλες οι άλλες κομμουνιστικές οργανώσεις αναγκάστηκαν να βγουν από την πολιτική ζωή. Αυτό συνέβη όχι επειδή οι εν λόγω οργανώσεις ήταν αδύναμες, αλλά επειδή ήταν το ΚΚΡΟ που είχε λάβει την επίσημη έγκριση του Κρεμλίνου ως η μόνη αναγνωρισμένη αντιπολίτευση».[5] Ο Αντρέι Μπρέζνιεφ, εγγονός του σοβιετικού ηγέτη Λεονίντ Μπρέζνιεφ, έχει επικρίνει την προσέγγιση του Ζιουγκάνοφ του ΚΚΡΟ με την Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία.[6]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2017.
- ↑ Bozóki, A & Ishiyama, J (2002) The Communist Successor Parties of Central and Eastern Europe, p241
- ↑ Rapoza, Kenneth (6 December 2011). «Can Russia's Communist Party Make A Comeback?». Forbes. http://www.forbes.com/sites/kenrapoza/2011/12/06/can-russias-communist-party-make-a-comeback/2/. Ανακτήθηκε στις 2013-08-11.
- ↑ «Socialism may be waning, but not for young Russians». 22 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2013.
- ↑ Kagarlitsky, Boris (17 Ιανουαρίου 2001). «RUSSIA: Is there life for KPRF after Yeltsin?». Green Left Weekly. Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2011.
- ↑ «THE SATURDAY PROFILE; A Different Kind of Brezhnev in the Making». The New York Times. 2002-08-10. https://www.nytimes.com/2002/08/10/world/the-saturday-profile-a-different-kind-of-brezhnev-in-the-making.html?pagewanted=all. Ανακτήθηκε στις 2010-03-28.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Κομμουνιστικό κόμμα της Ρωσικής Ομοσπονδίας Επίσημη Ιστοσελίδα