Κατάλογος ανθολογιών επιγραμμάτων ελληνικής γραμματείας
κατάλογος εγχειρήματος Wikimedia
Ήδη από τον τρίτο αιώνα π.Χ. εμφανίστηκαν ανθολογίες, συλλογές ποιημάτων και επιγραμμάτων από την ελληνική γραμματεία. Αρκετές από αυτές επεκτάθηκαν σταδιακά με επιγράμματα από παλαιούς αλλά και νεότερους ποιητές.
Ακολουθεί κατάλογος ορισμένων από αυτά τα έργα[1][2][3][4][5] είτε αυτά έχουν αναφερθεί σε άλλες πηγές και δεν έχουν σωθεί, είτε έχουν σωθεί σε χειρόγραφα (κυρίως παπύρους):
- Αττικές επιγραφές του Φιλοχόρου, 3ος αιώνας π.Χ.
- Σωρός, 3ος αιώνας π.Χ., συλλογή στην οποία υπήρχαν επιγράμματα του Ποσείδιππου του επιγραμματογράφου[6]
- Επιγράμματα, 3ος αιώνας π.Χ., συλλογή επιγραμμάτων που αποδίδεται στον ίδιο τον Ποσείδιππο, της ίδιας εποχής με τον Σωρό, αλλά μεταγενέστερη[6]
- P. Brit. Mus. inv. 589, Σύμμικτα Επιγράμματα Ποσειδ(ίππου) (και άλλων ποιητών - αναφέρονται τα ονόματα των Λεωνίδου, Ανύτης, Ηδύλου), 3ος αιώνας π.Χ.
- Oxford, Bodleian Library MS. Gr. class. e. 33 (P), 3ος αιώνας π.Χ. (P. Petrie II 49 b.)
- P. Berol. inv. 9812, τρία αναθηματικά επιγράμματα με τέσσερις στίχους το καθένα, 3ος αιώνας π.Χ.
- P. Vindob. G. 40611, πάπυρος της Βιέννης, του τρίτου αιώνα π.Χ., περιέχει περίπου 240 πρώτα τμήματα από επιγράμματα. Ένα από αυτά βρίσκεται στην Παλατινή Ανθολογία, αποδιδόμενο στον Ασκληπιάδη (AP 12.46). Τα τμήματα αυτά των επιγραμμάτων προέρχονται από τέσσερα βιβλία.
- Πάπυρος του Μιλάνου (P. Mil. Vogl. VIII 309), 112 επιγράμματα, 606 στίχοι, που αποδίδονται στον Ποσείδιππο τον Πελλαίο. Στον πάπυρο υπάρχουν δυο επιγράμματα τα οποία βρίσκονται στην Παλατινή Ανθολογία. Τέλος του τρίτου αιώνα π.Χ.
- Περί των κατά πόλεις επιγραμμάτων (Βικιθήκη), του Πολέμωνος, 2ος αιώνας π.Χ.
- Περί των εν Δελφοίς αναθημάτων, του Αλκέτα
- Εν των περί αναθημάτων, του Μενέστωρος
- Θηβαϊκά επιγράμματα του Αριστόδημου του Θηβαίου
- Περί επιγραμμάτων του Νεοπτολέμου του Παριανού
- Στέφανος του Μελεάγρου, Μελέαγρος, ανθολογία του 1ου αιώνα μ.Χ.
- Στέφανος του Φιλίππου του Θεσσαλονικέως από τον Φίλιππο τον Θεσσαλονικέα, μέσα του 1ου αιώνα
- Sylloge Rufiniana, πιθανολογούμενη συλλογή επιγραμμάτων του Ρουφίνου και ίσως άλλων ποιητών[7][8]
- Επιγραμμάτων ανθολόγιον περί ποταμών λιμνών κρηνών ορών ακρωρειών του Διογενιανού
- Μούσα Παιδική, ανθολογία του Στράτωνος από τις Σάρδεις, του 2ου αιώνα, με παιδεραστικό περιεχόμενο
- Η Πάμμετρος του Διογένη Λαέρτιου, 3ος αιώνας
- Συλλογή του Παλλαδά, (4ος αιώνας)[9]
- Κύκλος των νέων επιγραμμάτων του Αγαθία (6ος αιώνας)
- Ανακρεόντεια, συλλογή που αρχικά αποδόθηκε στον Ανακρέοντα. Έχει διασωθεί στην Παλατινή Ανθολογία (ποιήματα από τον 1ο μέχρι τον 6ο αιώνα)
- Παρισινή συλλογή (Sylloge Parisina)
- Ευφημιανή συλλογή (περίπου 890)[10]
- Syllogae minores («μικρότερες συλλογές»), μια σειρά από συλλογές μικρού αριθμού επιγραμμάτων/ποιημάτων ανάμεσα στις οποίες είναι και η Παρισινή και η Ευφημιανή που αναφέρονται παραπάνω
- Ανθολογία του Κεφαλά (περιείχε του Στέφανου του Μελεάγρου, του Φιλίππου του Θεσσαλονικέως και αυτήν του Αγαθία), Κωνσταντίνος ο Κεφαλάς, 10ος αιώνας (δεν έχει σωθεί - αλλά σε αυτήν βασίζεται η Παλατινή Ανθολογία και αυτή του Πλανούδη - βλ. παρακάτω)
- Παλατινή Ανθολογία Anthologia Palatina (χειρόγραφο που βρέθηκε το 1606 στην Παλατινή Βιβλιοθήκη της Χαϊδελβέργης, το οποίο θεωρείται ότι βασίζεται στην Ανθολογία του Κεφαλά), 980 περίπου
- Ανθολογία του Πλανούδη (Anthologia Graeca Planudea) Μάξιμος Πλανούδης, 1299
- Ελληνική Ανθολογία (Anthologia Graeca): Όρος που χρησιμοποιείται για νεώτερες συλλογές επιγραμμάτων και ποιημάτων βασισμένη κυρίως στην Παλατινή Ανθολογία και στην Πλανούδεια Ανθολογία, αλλά και σε μικρότερο ποσοστό σε άλλα υλικό[11]
Αναφορές
Επεξεργασία- ↑ William Smith, επιμ. (1867). «Dictionary of Greek and Roman Antiquities». Vol 1. Little, Brown and company, Boston. σελίδες 385–391. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2011., τμήμα με τίτλο: Literary History of the Greek Anthology
- ↑ J. W. Mackail (1890). «Select Epigrams from the Greek Anthology». Longmans, Green, and Co. σελίδες Introduction, III. Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2011.
- ↑ Cameron, Alan (1993). «The Greek anthology : from Meleager to Planudes». Oxford : Clarendon Press ; New York : Oxford University Press. σελ. 405. ISBN 0198140231. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2011.
- ↑ A manual of Greek literature:from the earliest authentic periods to the close of the Byzantine era, Charles Anthon, Harper, 1853, σελ. 81
- ↑ Francisca Pordomingo (1994). «Sur des Premieres Anthologies d'Epigrammes sur Papyrus (Κατάλογος ανθολογιών επιγραμμάτων σε παπύρους και όστρακα)». Στο: Adam Bülow-Jacobsen. Proceedings of the 20th International Congress of Papyrologists, Copenhagen, 23-29 August, 1992. Museum Tusculanum Press. σελ. 327. ISBN 9788772892641.
- ↑ 6,0 6,1 The New Posidippus: A Hellenistic Poetry Book, Kathryn J. Gutzwiller, Oxford University Press, 2005, σελ. 7, ISBN 0199267812, 9780199267811
- ↑ Die sylloge Rufiniana, Markus Boas, 1920
- ↑ Chapter Three: Anthologies and Anthologists page 104-105
- ↑ M. D. Lauxtermann, «The Palladas Sylloge», Mnemosyne IV.50 (1997) 329–337
- ↑ Lauxtermann, Marc D. (2003). «Byzantine Poetry from Pisides to Geometres» (PDF). Chapter Three: Anthologies anf Anthologists. VÖAW. σελ. 83. ISBN 3-7001-3150-X. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2011.
- ↑ Anthony Grafton· Glenn W. Most· Salvatore Settis (2010). «The Classical Tradition». Harvard University Press. σελ. 410. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2011.
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |