Καρολίνα Αυγούστα της Βαυαρίας

Η Καρολίνα Αυγούστα (γερμ. Karoline Auguste von Bayern, 8 Φεβρουαρίου 17929 Φεβρουαρίου 1873) ήταν πριγκίπισσα της Βαυαρίας, πριγκίπισσα της Βυρτεμβέργης και μετέπειτα αυτοκράτειρα της Αυστρίας.

Καρολίνα Αυγούστα
Αυτοκράτειρα της Αυστρίας
Η αυτοκράτειρα Καρολίνα Αυγούστα σε πίνακα του 1836.
Γέννηση8 Φεβρουαρίου 1792
Μάνχαϊμ, Παλατινάτο
Θάνατος9 Φεβρουαρίου 1873 (81 ετών)
Βιέννη, Αυστροουγγαρία
ΣύζυγοςΓουλιέλμος Α΄ της Βυρτεμβέργης
Φραγκίσκος Α´ της Αυστρίας
Πλήρες όνομα
   Καρολίνα Καρλόττα Αυγούστα
ΟίκοςΒίττελσμπαχ
ΠατέραςΜαξιμιλιανός Α΄ Ιωσήφ της Βαυαρίας
ΜητέραΑυγούστα Βιλελμίνη της Έσσης-Ντάρμστατ
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολικισμός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Βιογραφία

Επεξεργασία

Η Καρολίνα Καρλόττα Αυγούστα ήταν κόρη του Μαξιμιλιανού Α΄ Ιωσήφ της Βαυαρίας, και της συζύγου του, Αυγούστας Βιλελμίνης της Έσσης-Ντάρμστατ, καθώς και μέλος Οίκου των Βίττελσμπαχ.[1]

Παντρεύτηκε τον, τότε διάδοχο, Γουλιέλμο της Βυρτεμβέργης, με τον οποίο χώρισε, και τον Φραγκίσκο Α΄ της Αυστρίας. [1]Εξαιτίας του δεύτερου γάμου της, από το 1816 ως το 1835, έφερε τον τίτλο της Αυτοκράτειρας της Αυστρίας.[2] Ο γάμος της Καρολίνας Αυγούστας με τον Διάδοχο της Βυρτεμβέργης έγινε στις 8 Ιουνίου 1808, στο Μόναχο.[1] Το ζευγάρι δεν απέκτησε κανένα παιδί και χώρισε στις 31 Αυγούστου 1814.[1] Εκείνος ο γάμος πραγματοποιήθηκε προκειμένου να αποφευχθεί ένας άλλος αναγκαστικός γάμος, που πιθανόν να επιβαλλόταν από τον Ναπολέοντα.[1]

Μετά από την ακύρωση του πρώτου γάμου της, η Καρολίνα Αυγούστα θεωρήθηκε ως ιδανική νύφη τόσο για τον αυτοκράτορα Φραγκίσκο, όσο και για το μικρότερο αδελφό του, Φερδινάνδο.[1] Έτσι, στις 29 Οκτωβρίου 1816, πραγματοποιείται ο δεύτερος γάμος της, αυτή τη φορά με τον Φραγκίσκο.[1] Η Καρολίνα Αυγούστα ήταν η τέταρτη στη σειρά σύζυγος του αυτοκράτορα.[1] Αυτός ο γάμος, που διάρκεσε σχεδόν είκοσι έτη, ως το θάνατο του Αυτοκράτορα, ήταν αρμονικός, αλλά χωρίς το ζευγάρι να αποκτήσει τέκνα.[1] Η Καρολίνα Αυγούστα ήταν μια δημοφιλής αυτοκράτειρα και δραστηριοποιήθηκε στο κοινωνικό έργο, όπως με την ίδρυση νοσοκομείων και κατοικιών για φτωχούς.[3]

Μετά από το θάνατο του συζύγου της, το 1835, μετακόμισε στο Σάλτσμπουργκ και έζησε εκεί τις επόμενες δεκαετίες της ζωής της, μέχρι το θάνατό της στις 9 Φεβρουαρίου 1873, μία ημέρα μετά από τα 81α γενέθλιά της.[1][4]

Παραπομπές

Επεξεργασία