Το Καριγιόν (αγγ-γαλ:Carillon) είναι μουσικό όργανο, το οποίο αποτελείται από 23 τουλάχιστον καμπάνες χορδισμένες σε σωστό τονικό ύψος (με έκταση δύο ή περισσότερες οκτάβες) και τοποθετείται κυρίως σε κωδωνοστάσια καθεδρικών ναών, αλλά και σε πύργους κάστρων.[1].

Καριγιόν σε καθεδρικό ναό στην Ολλανδία.

Το καριγιόν εμφανίστηκε αρχικά στη Γαλλία κατά τον 14ο αιώνα σαν όργανο με τέσσερις καμπάνες, απ' όπου πήρε και το όνομά του (Λατινικά: quadrilionem). Εξελίχθηκε όμως στις πόλεις τού Βελγίου και της πεδινής Ολλανδίας, όπου προστίθενται περισσότερες καμπάνες, αλλά ταυτόχρονα προστίθεται και ξύλινο κλαβιέ για την εκτέλεση ρυθμικών μελωδιών. Αυτή η καινοτομία γίνεται δημοφιλής και φθάνει στο αποκορύφωμά της τον 17ο αιώνα από τους αδελφούς Pieter and François Hemony[2].

Περιγραφή

Επεξεργασία
 
Ο Jeff Daehn (Mayo Clinic) παίζει το Καριγιόν

Θεωρείται το δεύτερο βαρύτερο όργανο στον κόσμο μετά το Εκκλησιαστικό όργανο και μπορεί να ξεπεράσει και τους 100 τόνους. Στο κλαβιέ τα κλειδιά είναι ξύλινοι μοχλοί 60 περίπου εκατοστών και ονομάζονται κλομπ, επειδή στο τέλος στρογγυλοποιούνται, ώστε να μπορούν να παιχτούν με κλειστή γροθιά. Αυτά λειτουργούν με ένα σύστημα μετάδοσης, το οποίο μεταφέρει την κίνηση στα γλωσσίδια των καμπανών με σύρματα από ανοξείδωτο χάλυβα[3]. Τα πεντάλ επιτρέπουν στον εκτελεστή να παίξει μπάσες νότες με τις κινήσεις των ποδιών. Σε πολλά καριγιόν έχουν τοποθετηθεί αυτόματοι μηχανισμοί, που αποδίδουν απλές μελωδίες.

Ηχητικό δείγμα

Επεξεργασία






 
Ανακοίνωση για κοντσέρτο Καριγιόν-Carillon

Υπάρχουν πάμπολλα μουσικά σχολεία όπου διδάσκεται το Καριγιόν. Πρώτο είναι το διεθνές σχολείο "Royal Carillon School, Jef Denyn" στο Μέχελεν του Βελγίου. Από το σχολείο αυτό προήλθε και η επιστήμη της (Campanology) Καμπανολογίας. Ακολουθούν τα πανεπιστήμια της Ολλανδίας και των Ηνωμένων Πολιτειών. Στις επίσημες θρησκευτικές εορτές των καθεδρικών ναών των πόλεων τα κονσέρτα Καριγιόν θεωρούνται δημοφιλή και έχουν μεγάλη επιτυχία, ενώ σε πανεπιστήμια διεξάγονται διαγωνισμοί συνθέσεων[4]








Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Υδρία Cambridge Ήλιος (1992). «Τόμος 6, σελίδα 1826». Καριγιόν. Αθήνα: Εκδόσεις Τέσσερα Έψιλον. σελ. 240. ISBN 960-7190-06-8. 
  2. The editors of Encyclopædia Britannica. «Carillon». Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα. 
  3. The Guild of Carillonneurs in North America. «Playing Mechanism». Συντεχνία του Τάγματος των Carillonneurs (Καλιφόρνια - ΗΠΑ). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2013. 
  4. The Guild of Carillonneurs in North America. «Events and News-Summer Recitals». Συντεχνία του Τάγματος των Carillonneurs (Καλιφόρνια - ΗΠΑ). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Αυγούστου 2016. 



Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία