Κάρολος Γ΄ της Ισπανίας
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Κάρολος Γ΄ (ισπαν. Carlos III de Borbón, 20 Ιανουαρίου 1716 - 14 Δεκεμβρίου 1788) από τον Οίκο των Βουρβόνων-Ισπανίας ήταν βασιλιάς της Ισπανίας (1759-1788), της Νάπολης, της Σικελίας (1735-1759) και δούκας της Πάρμα (1732-1735). Ήταν οπαδός του πεφωτισμένου απολυταρχισμού.
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΟ Κάρολος Σεβαστιανός ήταν ο τρίτος γιος (1ος από τον 2ο γάμο) του Φιλίππου Ε΄ της Ισπανίας από τη 2η σύζυγό του Ελισάβετ Φαρνέζε, κόρης του Οδοάρδου Φαρνέζε, διαδόχου στο δουκάτο της Πάρμας.
Σε ηλικία 16 ετών στάλθηκε στην Πάρμα και έλαβε τον τίτλο του δούκα πάνω στα κληρονομικά δικαιώματα της μητέρας του. Εκεί δέχθηκε ισχυρή επίδραση του Διαφωτισμού και των γραμμάτων, κάτι που ήταν αδύνατο για την εποχή του να συναντήσει στην Ισπανία. Στην Ισπανία διαδέχθηκε τον άτεκνο ετεροθαλή αδελφό του Φερδινάνδο ΣΤ΄.
Εντάσεις στις σχέσεις του με την Αγγλία
ΕπεξεργασίαΤην 1 Δεκεμβρίου 1734, μετά τη νίκη του Χοσέ Καρίγιο ντε Μοντεμάρ επί των Αυστριακών στη μάχη του Μπιτόντο, ανακηρύχθηκε βασιλιάς της Νάπολης και της Σικελίας. Αλλά ο ίδιος δεν είχε στρατιωτικές ικανότητες και σπάνια φορούσε τη στρατιωτική στολή. Ο Άγγλος ναύαρχος που βρέθηκε στη Μεσόγειο, προκειμένου να επηρεάσει τον πόλεμο της Αυστριακής διαδοχής, τον πίεσε να κρατήσει ουδετερότητα, με την απειλή ότι θα βομβάρδιζε τη Νάπολη. Αυτό επηρέασε έντονα τη σκέψη του, διότι του έδωσε ένα αίσθημα εχθρότητας, που επηρέασε την πολιτική του αργότερα.
Παραχώρησε (1735) την Πάρμα στον Κάρολο ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκή Αυτοκρατορίας σε αντάλλαγμα της αναγνώρισής του ως βασιλιά της Νάπολης και της Σικελίας. Στο εσωτερικό της χώρας του άρχισε αναμόρφωση, ενώ είχε μεγάλη ικανότητα στην επιλογή υπουργών και συμβούλων. Επί της εποχής του έγιναν στην περιοχή που κυβερνούσε στην Ιταλία οι αρχαιολογικές ανακαλύψεις του Ερκολάνο (1738) και της Πομπηίας (1748). Ο ίδιος μόλις το πληροφορήθηκε, με ευχαρίστηση χρηματοδότησε τις ανακαλύψεις.
Παραιτήθηκε (1759) στην Νάπολη υπέρ του τρίτου γιου του, Φερδινάνδου. Σαν βασιλιάς της Ισπανίας η εξωτερική του πολιτική ήταν καταστροφική. Η δυσαρέσκειά του με την Αγγλία έγινε ανεξέλεγκτη μετά το τέλος της συζύγου του Μαρίας Αμαλίας της Σαξονίας και ήρθε σε συμμαχία με τη Γαλλία. Περιπλέχθηκε στον Επταετή Πόλεμο με μεγάλες απώλειες για τη χώρα του. Κατάφερε να ενώσει στην Αμερικάνικη ήπειρο τις Γαλλικές δυνάμεις με αυτές των δυσαρεστημένων αποίκων κατά της Αγγλίας. Ο ίδιος, όμως, δεν ήταν άξιος να δημιουργήσει ικανό στόλο.
Εσωτερική πολιτική
ΕπεξεργασίαΣτο εσωτερικό της χώρας του προσπάθησε να φέρει αναμορφώσεις, που συνάντησαν πολλές αντιδράσεις. Η προσπάθειά του να πείσει τους Μαδριλένους να υιοθετήσουν τα γαλλικά ενδύματα προκάλεσε ταραχές (1766) και ο ίδιος έφυγε προσωρινά από τη Μαδρίτη αφήνοντας στη διακυβέρνηση τον υπουργό του, Πέδρο Πάμπλο Αβάρκα δε Μπολέα. Οι Ιησουίτες κατηγορήθηκαν ότι συμμετείχαν στις ταραχές και εξορίστηκαν, κάτι που προκάλεσε την εχθρότητα του πάπα. Ο Κάρολος Γ΄ ανταπέδωσε και η δύναμη της εκκλησίας έπεσε σημαντικά στην χώρα του, με τους περισσότερους κληρικούς άνεργους.
Άλλαξε την εικόνα της Μαδρίτης: έφτιαξε δρόμους, υδραυλικά έργα και αναμόρφωσε την οικονομική πολιτική, περιορίζοντας την απάτη και την κατάχρηση του δημοσίου χρήματος. Δημιούργησε την Ισπανική Λοταρία και έφερε τα ναπολιτάνικα μοντέλα στον χριστουγεννιάτικο εορτασμό και στολισμό (φάτνη της Γεννήσεως).
Στην ιδιωτική του ζωή ήταν ευγενικός, με σαρκαστική γλώσσα και δεινός κυνηγός. Άφησε τη φήμη ενός βασιλιά φιλάνθρωπου και φιλόσοφου, ενώ ήταν πιστός Καθολικός, παρά τις προστριβές του με τον πάπα. Ενδιαφερόταν περισσότερο να βοηθήσει τον άνθρωπο στη σωτηρία της ψυχής του, παρά στην τήρηση των τυπικών καθηκόντων.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΑπό τον γάμο του (1738) με την Μαρία Αμαλία των Βέττιν, κόρη του Φρειδερίκου Αυγούστου Β΄ της Σαξονίας (Αυγούστου Γ΄ της Πολωνίας), παιδιά του ήταν:
- Μαρία Ισαβέλλα Αντωνία δε Πάδουα Φραγκίσκη Ιανουαρία Φραγκίσκη ντε Πάουλα Ιωάννα Νεπομύκηνα Ιωσηφίνα Ονησιφόρα (1740 - 1742).
- Μαρία Ιωσηφίνα Αντωνία (20 Ιανουαρίου - 1 Απριλίου 1742).
- Μαρία Ισαβέλλα Άννα (1743 - 1749).
- Μαρία Ιωσηφίνα (1744 - 1801).
- Μαρία Λουίζα (1745 - 1792), παντρεύτηκε τον Λεοπόλδο Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
- Φίλιππος (1747 - 1777), Δούκας της Καλαβρίας. Εξαιρέθηκε από το θρόνο λόγω της νοητικής του υστέρησης.
- Κάρολος Δ΄ (1748 - 1819), Βασιλιάς της Ισπανίας.
- Μαρία Θηρεσία Αντωνία Φραγκίσκη Ιαβερία Φραγκίσκη δε Πάουλα Σεραφίνα (1749 - 1750).
- Φερδινάνδος Α΄ (1751 - 1825), Βασιλιάς των Δύο Σικελιών.
- Γαβριήλ Αντώνιος (1752 - 1788), Πρίγκιπας της Ισπανίας.
- Μαρία Άννα (1754 - 1755).
- Αντώνιος Πασχάλιος (1755 - 1817), Πρίγκιπας της Ισπανίας.
- Φραγκίσκος Ιαβέρης (1757 - 1771).
Πρόγονοι
ΕπεξεργασίαΠηγές
Επεξεργασία- Acton, Sir Harold (1956). The Bourbons of Naples, 1734-1825. London: Methuen.
- Lynch, John (1989). Bourbon Spain, 1700-1808. Oxford: Basil Blackwell.
- Petrie, Sir Charles (1971). King Charles III of Spain: An Enlightened Despot. London: Constable
Αναφορές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 8852600. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Charles-III-king-of-Spain. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10352.htm#i103519. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 5,0 5,1 «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Royal Academy of History. 2011. 10734/carlos-iii. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «The Bourbons of Naples» (Αγγλικά) Faber & Faber. Λονδίνο. 2009. σελ. 226. ISBN-13 978-0-571-24901-5.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ LIBRIS. 25 Σεπτεμβρίου 2012. libris
.kb .se /katalogisering /0xbdfblj24jdv74. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2018. - ↑ p10352.htm#i103519. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 10,0 10,1 (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 26 Ιανουαρίου 2018. 500122380. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2021.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 11,5 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 26 Ιανουαρίου 2018. 500122380. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2021.
- ↑ tufas
.palma .cat /system /documents /attachments /000 /000 /027 /original /51ef57c395415b6dc808842654d4327368bbc4c4 .pdf. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2020.