Ο Ιόν Ιλιέσκου (Ion Iliescu [iˈon iliˈesku]3 Μαρτίου 1930) είναι Ρουμάνος πολιτικός και αξιωματούχος, ο οποίος διετέλεσε πρόεδρος της Ρουμανίας από το 1989 μέχρι το 1996, και από το 2000 έως το 2004. Από το 1996 έως το 2000 και από το 2004 μέχρι τη συνταξιοδότησή του το 2008, ο Ιλιέσκου ήταν γερουσιαστής του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (PSD), του οποίου παραμένει επίτιμος πρόεδρος.

Ιόν Ιλιέσκου
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ion Iliescu (Ρουμανικά)
Γέννηση3  Μαρτίου 1930[1][2][3]
Ολτένιτσα[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΡουμανία
Θρησκείαfreethought[5]
αθεϊσμός[5]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΡωσικά
Αγγλικά
Ρουμανικά[6]
ΣπουδέςMoscow Power Engineering Institute
Πολυτεχνικό Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου
Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας[7]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμηχανικός
πολιτικός
επαναστάτης
μη μυθοπλαστικός συγγραφέας
προπαγανδιστής
ακτιβιστής
κυβερνητικός υπάλληλος
βίντεο μπλόγκερ
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΚομμουνιστικό Κόμμα Ρουμανίας, Εθνικό Μέτωπο Σωτηρίας, Democratic National Salvation Front και Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα Ρουμανίας
Πολιτική ιδεολογίαευρωπαϊσμός, Ατλαντισμός, δημοκρατικός σοσιαλισμός, Σοσιαλδημοκρατία, Αριστερός λαϊκισμός και Αριστερός εθνικισμός
Οικογένεια
ΣύζυγοςNina Iliescu (από 1951)[8]
ΓονείςAlexandru Iliescu
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρόεδρος της Ρουμανίας (2000–2004)
μέλος της Γερουσίας της Ρουμανίας (2004–2008, εκλογική περιφέρεια αρ. 42 Βουκουρέστι)[9][10]
μέλος της Γερουσίας της Ρουμανίας (1996–2000, εκλογική περιφέρεια αρ. 42 Βουκουρέστι)[11]
Πρόεδρος της Ρουμανίας (1990–1996)
ΒραβεύσειςΤάγμα του Λευκού Αετού (Πολωνία)
Περιδέραιο του Τάγματος του Αστέρα της Ρουμανίας
Order of Faithful Service
Grand Cross of the National Order For Merit
Μεγάλο Τάγμα του Βασιλιά Τόμισλαβ
Τάγμα της Φιλίας τάξης Α
τάγμα του Ελέφαντα (16  Μαρτίου 2004)[12]
Τάγμα του Γιουγκοσλαβικού Μεγάλου Αστέρα
Βασιλικό Τάγμα των Σεραφείμ
Independence Order
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος Λευκού Διπλού Σταυρού (9  Σεπτεμβρίου 2002)[13]
Ιππότης του Μεγαλόσταυρου με Κολλάρο του Τάγματος της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας (15  Οκτωβρίου 2003)[14]
Περιδέραιο του Τάγματος του Σταυρού της Τέρρα Μαριάνα
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αξίας της Δημοκρατίας της Πολωνίας
τάγμα του Σικατούνα
Collar of the Spanish Order of the Civil Merit (2003)[15]
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Βυτάουτας του Μέγα
Τάγμα της Ελευθερίας
Μετάλλιο της Ανατολικής Δημοκρατίας της Ουρουγουάης (28  Μαΐου 1996)[16]
Αστέρας της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Ρουμανίας
Τάγμα της 23ης Αυγούστου
National Order of Merit
Τάγμα του Αστέρα της Ρουμανίας
Τάγμα της Αξίας της Δημοκρατίας της Ουγγαρίας
Αστέρας της Δημοκρατίας της Ινδονησίας
Τάγμα της Πολιτικής Αξίας (Ισπανία)
Τάγμα του Βύταουτας του Μέγα
National Maltese Order of Merit
Τάγμα της Αξίας της Δημοκρατίας της Πολωνίας
Τάγμα του Γιουγκοσλαβικού Αστέρα
Τάγμα του Λευκού Διπλού Σταυρού (Σλοβακία)
Τάγμα του Σταυρού της Τέρρα Μαριάνα
Τάγμα του Μουγκούνγουα
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Εντάχθηκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα το 1953 και έγινε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του το 1965, ωστόσο, από το 1971 σταδιακά περιθωριοποιούνταν από τον Νικολάι Τσαουσέσκου. Είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στη Ρουμανική Επανάσταση και έγινε πρόεδρος της χώρας το Δεκέμβριο του 1989. Τον Μάιο του 1990, έγινε ο πρώτος ελεύθερα εκλεγμένος αρχηγός κράτους της Ρουμανίας. Αφότου ένα νέο σύνταγμα εγκρίθηκε με δημοψήφισμα, διετέλεσε ακόμη δύο θητείες ως πρόεδρος από το 1992 έως το 1996, ενώ από το 2000 έως το 2004, με ενδιάμεση την προεδρία του Εμίλ Κονσταντινέσκου, ο οποίος τον νίκησε το 1996.

Ο Ιλιέσκου αναγνωρίζεται ευρέως ως μια κυρίαρχη μορφή της πολιτικής στα πρώτα δεκαπέντε χρόνια μετά την επανάσταση. Κατά τη διάρκεια της θητείας του η Ρουμανία εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Ion-Iliescu. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. iliescu-ion.
  3. 3,0 3,1 «Proleksis enciklopedija» (Κροατικά) 27681.
  4. «Encyklopedie Kroměříže». (Τσεχικά) d:Q115101618. 1  Μαΐου 2020. Ανακτήθηκε στις 2  Μαΐου 2024.
  5. 5,0 5,1 www.libertatea.ro/detalii/articol/la-80-de-ani-ion-iliescu-este-in-continuare-un-ateu-convins-iisus-a-fost-un-rebel-290773.html.
  6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb122078449. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  7. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2019.
  8. Ανακτήθηκε στις 1  Νοεμβρίου 2021.
  9. Οίκος των Αντιπροσώπων. www.cdep.ro/pls/steno/steno2015.stenograma?ids=5784&idm=1&idl=1. Ανακτήθηκε στις 23  Αυγούστου 2020.
  10. Οίκος των Αντιπροσώπων. www.cdep.ro/pls/parlam/structura2015.mp?idm=50&leg=2004&cam=1&idl=1. Ανακτήθηκε στις 23  Αυγούστου 2020.
  11. Οίκος των Αντιπροσώπων. www.cdep.ro/pls/parlam/structura2015.mp?idm=1068&leg=1996&cam=1&idl=1. Ανακτήθηκε στις 23  Αυγούστου 2020.
  12. kongehuset.dk/modtagere-af-danske-dekorationer.
  13. (Σλοβακικά) archiv.prezident.sk/schuster/index24b1.html?372. Ανακτήθηκε στις 22  Οκτωβρίου 2021.
  14. «Iliescu S.E. Ion decorato di Gran Cordone». (Ιταλικά) quirinale.it.
  15. BOE-A-2003-11674.
  16. «Resolución N° 446/996. ENTREGA DE MEDALLA DE LA REPUBLICA ORIENTAL DEL URUGUAY. ION ILIESCU. RUMANIA». National Directorate of Official Printings and Publications. 6  Ιουνίου 1996. Ανακτήθηκε στις 11  Ιουλίου 2020.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
  •   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Ion Iliescu στο Wikimedia Commons