Ιωάννης του Ηνωμένου Βασιλείου

Ο Ιωάννης του Ηνωμένου Βασιλείου (John of the United Kingdom, 12 Ιουλίου 190518 Ιανουαρίου 1919) ήταν ο πέμπτος γιος και το νεότερο παιδί του Γεωργίου Ε΄ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Μαρίας του Τεκ.[1] Έπασχε από επιληψία και, σύμφωνα με πολλούς, από αυτισμό και νοητική υστέρηση.[2] Έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην Οικία Σάντριγχαμ, όπου και απεβίωσε σε ηλικία 13 ετών.[3]

Ιωάννης
Ο πρίγκιπας Ιωάννης σε φωτογραφία του Έρνεστ Μπρουκς (1913).
Γέννηση12 Ιουλίου 1905
Οικία Γιορκ, Οικία Σάντριγχαμ
Θάνατος18 Ιανουαρίου 1919 (13 ετών)
Γουντ Φαρμ, Οικία Σάντριγχαμ
Τόπος ταφήςΕκκλησία της Αγίας Μαρίας Μαγδαληνής, Οικία Σάντριγχαμ
Πλήρες όνομα
   Ιωάννης Κάρολος Φραγκίσκος
ΟίκοςΟυίνδσορ
(ως το 1917)
Σάξεν-Κόμπουργκ και Γκότα
(από το 1917)
ΠατέραςΓεώργιος Ε΄ του Ηνωμένου Βασιλείου
ΜητέραΜαρία του Τεκ
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Βιογραφία

Επεξεργασία

Ο Ιωάννης Κάρολος Φραγκίσκος γεννήθηκε στην Οικία Γιόρκ του Σάντριγχαμ στις 12 Ιουλίου 1905.[4] Κατά τη γέννησή του ήταν έκτος στη γραμμή διαδοχής για το βρετανικό θρόνο, πίσω από τον πατέρα του και τους τέσσερις μεγαλύτερους αδελφούς του. Η βάπτισή του έγινε στις 3 Αυγούστου του ίδιου έτους στην Εκκλησία της Αγίας Μαρίας Μαγδαληνής της Οικίας Σάντριγχαμ και τελέστηκε από τον κληρικό Τζον Νηλ Ντάλτον. Ανάδοχοί του ήταν ο Κάρολος Α΄ της Πορτογαλίας, ο Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας, ο Χάακον Ζ´ της Νορβηγίας, ο Ιωάννης του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Γκλύξμπουργκ, o Αλεξάντερ Νταφ, Δούκας του Φάιφ, η Σοφία, Βασίλισσα της Ελλάδας, και η Αλίκη, Κόμισσα του Αθλόουν. Για τους παραπάνω ορίστηκαν ως πληρεξούσιοι στη βάπτιση ο πατέρας του Ιωάννη, Γεώργιος, και η θεία του, Βικτωρία του Ηνωμένου Βασιλείου.[5]

Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του ο Ιωάννης το πέρασε στο Σάντριγχαμ μαζί με τα αδέλφια του Εδουάρδο, Αλβέρτο, Ερρίκο, Γεώργιο και Μαρία, υπό την επίβλεψη της γκουβερνάντας Σάρλοτ "Λάλλα" Μπιλ.

Στην ηλικία των τεσσάρων ετών ο Ιωάννης υπέστη την πρώτη επιληπτική κρίση και παρουσίασε σημάδια νοητικής υστέρησης και πιθανώς αυτισμού. Όταν ο πατέρας του ανήλθε στο θρόνο, μετά το θάνατο του παππού του, το 1910, ο Ιωάννης απέκτησε τον τίτλο «Αυτού Βασιλική Υψηλότητα ο Πρίγκιπας Ιωάννης». Ωστόσο, δεν ήταν δυνατόν να παραβρεθεί στην τελετή ενθρόνισης των γονέων του, που έγινε στις 22 Ιουνίου 1911, καθώς αυτό θεωρήθηκε επικίνδυνο για την υγεία του.

Παρά το γεγονός ότι πολλοί θεώρησαν ότι ο Ιωάννης κρυβόταν από τους πολίτες, εκείνος είχε συχνές δημόσιες εμφανίσεις, τουλάχιστον μέχρι τα ενδέκατα γενέθλιά του. Μετά το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ο Ιωάννης έβλεπε σπάνια τους γονείς του, οι οποίοι απασχολούνταν με τα δημόσια καθήκοντά τους, ενώ απομακρύνθηκε και από τα αδέλφια του, τα οποία είτε είχαν εισαχθεί σε κάποιο οικοτροφείο, είτε υπηρετούσαν στο στράτευμα. Έτσι, απομακρύνθηκε από τη δημοσιότητα, ενώ κανένα επίσημο πορτραίτο του δεν δημοσιεύθηκε μετά το 1913.

Το 1916, καθώς οι κρίσεις του γίνονταν όλο και πιο συχνές και σοβαρές, εστάλη στο Γουντ Φαρμ του Σάντριγχαμ, με την Μπιλ να συνεχίζει να έχει την επίβλεψή του. Η γιαγιά του Αλεξάνδρα είχε φτιάξει έναν κήπο στην Οικία Σάντριγχαμ ειδικά για τον εγγονό της, προκειμένου να βρίσκει εκεί ενδιαφέρον.[6] Η Αλεξάνδρα είχε γράψει ότι ο Ιωάννης «ήταν περήφανος για το σπίτι του, ωστόσο λαχταρούσε να έχει συντροφιά».[7]

Ο Ιωάννης πέρασε την ημέρα των Χριστουγέννων του 1918 μαζί με την οικογένειά του στην Οικία Σάντριγχαμ, αλλά οδηγήθηκε πίσω στο Γουντ Φαρμ τη νύχτα της ίδιας ημέρας. Στις 18 Ιανουαρίου 1919, μετά από μια σοβαρή επιληπτική κρίση, πέθανε στον ύπνο του, σε ηλικία 13 ετών.[8] Η μητέρα του, Μαρία, έγραψε στο ημερολόγιό της ότι η είδηση ήταν «ένας μεγάλος κλονισμός, όμως για την ανήσυχη ψυχή του φτωχού μικρού παιδιού, ο θάνατος έφθασε ως μεγάλη ανακούφιση». Η κηδεία του έγινε στις 21 Ιανουαρίου στην Εκκλησία της Αγίας Μαρίας Μαγδαληνής του Σάντριγχαμ και τελέστηκε από τον ιερέα που τον είχε βαπτίσει, τον Τζον Νηλ Ντάλτον.[9]

Πρόγονοι

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία