Ισάκ Μπέη Κράλογλου
Ο Ισάκ μπέης Κράλογλου, τουρκ.: Ishak Bey Kraloğlu, σερβοκροατικά: Ишак-бег Краљевић/Ishak-beg Kraljević, (απεβ. μετά το 1493), αρχικά βαπτισμένος ως Σιγισμούνδος Τομάσεβιτς (Сигисмунд Томашевић), ήταν Βόσνιος πρίγκιπας, το τελευταίο γνωστό μέλος του Οίκου των Κοτρομάνιτς και Οθωμανός πολιτικός. Αιχμαλωτίστηκε κατά την κατάκτηση της Βοσνίας από τους Οθωμανούς το 1463, μετά την οποία ασπάστηκε το Ισλάμ και έγινε σύντροφος του Μωάμεθ Β΄, φτάνοντας τελικά στο αξίωμα του σαντζάκ-μπέη στο Καράσι.
| Ισάκ Μπέη Κράλογλου | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1449 Βοσνία |
| Θάνατος | 1461 |
| Τόπος ταφής | Σάντα Μαρία ιν Αρακοέλι |
| Θρησκεία | Ισλάμ |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Τόμας της Βοσνίας και Αικατερίνη Κοσάτσα της Βοσνίας |
| Αδέλφια | Στεφάν Τομάσεβιτς Αικατερίνη Τομάσεβιτς της Βοσνίας |
| Οικογένεια | Οίκος των Κοτρομάνιτς |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στον Οίκο των Κοτρομάνιτς, της Βοσνιακής βασιλικής δυναστείας, ως γιος τού Τόμας βασιλιά της Βοσνίας και της δεύτερης συζύγου του Αικατερίνης. Ο βασιλιάς ειδοποίησε τις αρχές της Δημοκρατίας της Ραγκούσας για τη γέννηση ενός γιου το 1449, πιθανότατα αναφερόμενος στον Σιγισμούνδο. Οι Ραγούσιοι έστειλαν δώρα στους γονείς, καθώς και στο βρέφος, σύμφωνα με το έθιμο. [1] Της γέννησής του ακολούθησε εκείνη μίας αδερφής, της Αικατερίνης. Ο Σιγισμούνδος είχε επίσης ετεροθαλή αδέλφια, που γεννήθηκαν από τον πρώτο γάμο του πατέρα του, γάμο που ακυρώθηκε. [2]
Η μητρική οικογένεια του Σιγισμούνδου μπορεί να ήταν έτοιμη να διεκδικήσει το στέμμα γι' αυτόν, αλλά παρόλα αυτά ήταν ο μεγαλύτερος ετεροθαλής αδελφός του Στέφαν Τομάσεβιτς που έγινε βασιλιάς της Βοσνίας μετά το τέλος τού πατέρα τους τον Ιούλιο του 1461. [2] Ο εκ μητρός πάππος τού Σιγισμούνδου, Στγιέπαν βούκσιτς Κοσάτσα, ο ισχυρότερος μεγιστάνας του βασιλείου, συνειδητοποίησε ότι η Βοσνία χρειαζόταν έναν ενήλικο μονάρχη λόγω της επικείμενης απειλής της οθωμανικής κατάκτησης και απέφυγε να πιέσει την αξίωση του Σιγισμούνδου. Αν και συχνά λέγεται, ότι διέμενε στο κάστρο του Koζόγκραντ επάνω από τη Φoγινίτσα με την αδελφή και τη μητέρα του κατά τη διάρκεια της βασιλείας του βασιλιά Στέφαν Τομάσεβιτς, φαίνεται απίθανο ο βασιλιάς να μην ήθελε τα ετεροθαλή αδέλφια του στο πλευρό του, στη βασιλική Αυλή στο Γιάγιτσε, ειδικά από τη στιγμή που ο Σιγισμούνδος εθεωρείτο πιθανώς ως διάδοχος. [3]
Αιχμαλωσία
ΕπεξεργασίαΟι Οθωμανοί εισέβαλαν στη Βοσνία τον Μάιο του 1463. Η βασιλική οικογένεια προφανώς σκόπευε να τους φέρει σε σύγχυση και να τους παραπλανήσει, έτσι σκόρπισε και διέφυγε προς την Κροατία και την ακτή σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Ο Σιγισμούνδος και η αδελφή του, χωρισμένοι από τη μητέρα τους, έπεσαν αιχμάλωτοι στην πόλη Ζβέσαγι, κοντά στο Γιάγιτσε. Ο βασιλιάς παραδόθηκε στο Kλγίουτς και εκτελέστηκε λίγο αργότερα, ενώ η βασίλισσα Αικατερίνη κατάφερε να δραπετεύσει στην ακτή. [3] Άφησε το αργυρό ξίφος τού συζύγου της στη Ραγκούσα και έδωσε εντολή στις αρχές να το παραδώσουν στον Σιγισμούνδο, σε περίπτωση που «ελευθερωνόταν από την τουρκική αιχμαλωσία». Έχοντας εγκατασταθεί στη Ρώμη, έκανε συνεχώς προσπάθειες να πληρώσει λύτρα για τον Σιγισμούνδο και την Αικατερίνη. Το 1474, η μητέρα του Σιγισμούνδου ταξίδεψε στα οθωμανικά σύνορα, πιθανώς επιθυμώντας να έρθει σε επαφή με τον ετεροθαλή αδελφό της, Χερσεκλί Αχμέτ πασά, ο οποίος είχε ασπαστεί το Ισλάμ και είχε γίνει Οθωμανός πολιτικός. Το σχέδιο όμως απέτυχε. [4]
Ο Σιγισμούνδος έλαβε μέρος στη μάχη του Oτλουκμπέλι ως μέλος της ακολουθίας του Mωάμεθ Β΄, η οποία έληξε με τη νίκη των Οθωμανών επί του Ουζούν Χασάν, το 1473. [5] Ήταν ιδιαίτερα κοντά στον σουλτάνο. Μαζί δειπνούσαν και έπαιζαν τάβλι, με τον Σιγισμούνδο να εκνευρίζεται συχνά κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού και να διασκεδάζει τον Mωάμεθ Β΄ με τα "σκληρά αστεία" του. [5] [6]
Γύρω στο 1475, όταν η τελευταία προσπάθεια τής μητέρας του να πληρώσει λύτρα γι' αυτόν απέτυχε, ο Σιγισμούνδος μεταστράφηκε από τον Ρωμαιοκαθολικισμό στο Ισλάμ και έγινε γνωστός ως Ισάκ μπέης, ο γιος του βασιλιά (τουρκικά: Kraloğlu). Ήταν σίγουρα μουσουλμάνος, τη στιγμή που οι Οθωμανοί ενθρόνισαν τον εξάδελφό του Ματίγια ως βασιλιά-μαριονέτα της Βοσνίας, την άνοιξη του 1476, διότι διαφορετικά θα λάμβανε τη θέση. [5] Λίγο πριν από το τέλος της, τον Οκτώβριο του 1478, η βασίλισσα Αικατερίνη συνέταξε διαθήκη, με την οποία ονόμαζε τον Σιγισμούνδο διάδοχο του βοσνιακού θρόνου, με την προϋπόθεση να μεταστραφεί ξανά στον Χριστιανισμό. [7]
Στρατιωτική σταδιοδρομία
ΕπεξεργασίαΟ Ισάκ μπέης υπηρέτησε υπό τον θείο του Αχμέτ πασά και η γρήγορη πρόοδός του στη στρατιωτική σταδιοδρομία συνεχίστηκε κατά τη διάρκεια της βασιλείας τού γιου και διαδόχου τού Μωάμεθ Β΄, Βαγιαζήτ Β΄. [5] Ανήλθε στη θέση του σαντζάκ-μπέη του Καράσι στη Μ. Ασία και έλαβε μέρος στον Οθωμανο-Μαμελουκικό πόλεμο (1485–91), πολεμώντας αρχικά υπό τον Χαντίμ Γιακούπ πασά και στη συνέχεια με τον θείο του κοντά στα Άδανα. Ο Χερσεκλί Αχμέτ πασάς και ο Ισάκ μπέης ηττήθηκαν και αιχμαλωτίστηκαν από τον στρατό των Μαμελούκων μαζί με άλλους Οθωμανούς σαντζάκ-μπέηδες το 1486. Ο Ισάκ ελευθερώθηκε από την Αίγυπτο στις 17 Αυγούστου 1488, όταν μετά συμμετείχε σε άλλη μία ανεπιτυχή μάχη κατά των Μαμελούκων. Έχοντας συμμετάσχει στη δεξιά πλευρά, η οποία εγκατέλειψε νωρίς το πεδίο της μάχης και συνέβαλε στην απώλεια, ο Ισάκ μπέης δικάστηκε και αθωώθηκε. [8]
Ο Ισάκ αναφέρεται για τελευταία φορά στην εξιστόρηση των γεγονότων της μάχης της Κρμπάβα, η οποία έλαβε χώρα στις 9 Σεπτεμβρίου 1493 και στην οποία ο Οθωμανικός στρατός ήταν νικητής. [9] Ο Ισάκ μπέης ήταν το τελευταίο γνωστό μέλος του Οίκου των Κοτρομάνιτς. [10]
Βιβλιογραφικές αναφορές
Επεξεργασία- ↑ Regan 2010, σελ. 17.
- ↑ 2,0 2,1 Regan 2010, σελ. 18.
- ↑ 3,0 3,1 Regan 2010, σελ. 19.
- ↑ Regan 2010, σελ. 33.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Regan 2010, σελ. 36.
- ↑ Babinger 1992, σελ. 222.
- ↑ Regan 2010, σελ. 34.
- ↑ Regan 2010, σελ. 37.
- ↑ Regan 2010, σελ. 38.
- ↑ Regan 2010, σελ. 70.