Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 2020

Το «Τόκιο 2020» ανακατευθύνει εδώ. Για τους Θερινούς Παραολυμπιακούς Αγώνες, δείτε: Θερινοί Παραολυμπιακοί Αγώνες 2020. Για τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες Νέων στην Λωζάνη της Ελβετίας, δείτε: Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες Νέων 2020.

Οι Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 2020, επίσης γνωστοί ως Αγώνες της 32ης Ολυμπιάδας (γαλλικά: Jeux de la XXXIIe olympiade‎‎, ιαπωνικά: 第三十二回オリンピック競技大会‎‎, λατινισμός Χέπμπορν: Dai Sanjūni-kai Orinpikku Kyōgi Taikai), γνωστοί και ως «Τόκιο 2020», είναι μια διεθνής πολυ-αθλητική διοργάνωση που θα λάμβανε χώρα στο Τόκιο από τις 24 Ιουλίου έως τις 9 Αυγούστου 2020, αλλά αναβλήθηκε στις 24 Μαρτίου του 2020 λόγω της πανδημίας του κορονοϊού.[1][2][3] Οι αγώνες διεξήχθησαν από τις 23 Ιουλίου μέχρι και τις 8 Αυγούστου 2021 χωρίς μεταβολή στην ονοματατοδοσία τους.[4]

Αγώνες της 32ης Ολυμπιάδας
Διοργανώτρια Τόκιο, Ιαπωνία
Σύνθημα"Ενωμένοι με Συναίσθημα" (United by Emotion)
Χώρες205
Αθλητές11.091
Αγωνίσματα339 σε 33 αθλήματα
Τελετή έναρξης23 Ιουλίου 2021, πριν 3 έτη (2021-07-23)
Τελετή λήξης8 Αυγούστου 2021, πριν 3 έτη (2021-08-08)
Κήρυξη έναρξης Ναρουχίτο
Αυτοκράτορας της Ιαπωνίας
Κήρυξη λήξης Τόμας Μπαχ
Πρόεδρος της ΔΟΕ
Όρκος αθλητώνΓιαμαγκάτα Ριότα
Ισικάγουα Κασούμι
Όρκος κριτώνΑσούμι Τσουζάκι
Μασάτο Κάτο
Κοσέι Ινούε
Ρέικα Ουτζούκι
Όρκος προπονητώνΑσούμι Τσουζάκι
Μασάτο Κάτο
Κοσέι Ινούε
Ρέικα Ουτζούκι
Αφή της Φλόγας Ναόμι Οσάκα
ΣτάδιοΝέο Εθνικό Στάδιο
Θερινοί
Ρίο 2016 Παρίσι 2024  >
Χειμερινοί
Πιεονγκτσάνγκ 2018 Πεκίνο 2022  >

Είναι η 32η διοργάνωση Ολυμπιακών Αγώνων υπό την αιγίδα της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (ΔΟΕ).

Το Τόκιο επιλέχθηκε ως διοργανώτρια πόλη κατά την 125η Σύνοδο της ΔΟΕ στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής, στις 7 Σεπτεμβρίου 2013.[5] Οι Αγώνες αυτοί σηματοδότησαν την επιστροφή των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων στο Τόκιο για πρώτη φορά από την Ολυμπιάδα του 1964, ενώ είναι και η τέταρτη φορά που οι Ολυμπιακοί Αγώνες πραγματοποιήθηκαν εξ ολοκλήρου στην Ιαπωνία, μετά τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 1972 στο Σαπόρο και τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 1998 στο Ναγκάνο. Επίσης, ήταν οι δεύτεροι από τους τρεις διαδοχικούς αγώνες που θα έλαβαν χώρα στην Ανατολική Ασία, μετά τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 2018 στην Πιόνγκτσανγκ της Νότιας Κορέας και πριν από τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 2022 στο Πεκίνο της Κίνας.

Σε αυτούς τους αγώνες εισήχθησαν επιπλέον αθλήματα, όπως η καλαθοσφαίριση 3x3, η ποδηλασία BMX και Madison και άλλα. Με την εισαγωγή νέων πολιτικών από τη ΔΟΕ, που επιτρέπουν σε νέα αθλήματα να εισάγονται στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων ώστε να μεγαλώσει ο κύριος «κορμός» των εκδηλώσεων, αυτοί οι Ολυμπιακοί Αγώνες είδαν την πρώτη εμφάνιση του καράτε, του σέρφινγκ και του σκέιτμπορντ, αλλά και την επιστροφή του μπέιζμπολ και του σόφτμπολ (αθλήματα που αφαιρέθηκαν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες μετά το 2008).

Διαδικασία επιλογής

Επεξεργασία
 
Οι υποψήφιες πόλεις, συμπεριλαμβάνοντας και τις ακυρωμένες.[6]

Τόκιο, Κωνσταντινούπολη και Μαδρίτη ήταν οι τρεις υποψήφιες πόλεις.[7] Οι υποψηφιότητες του Μπακού και της Ντόχας δεν προήχθησαν σε καθεστώς υποψήφιας χώρας. Η υποψηφιότητα της Ρώμης αποσύρθηκε.

Επιλογή της υποψήφιας πόλης

Επεξεργασία

Η ΔΟΕ ψήφισε για την οικοδέσποινα πόλη των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 2020 στις 7 Σεπτεμβρίου 2014 στην 125η Σύνοδό της στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής. Καμιά πόλη δεν κέρδισε πάνω από το 50% των συνολικών ψήφων στον πρώτο γύρο, ενώ η Μαδρίτη και η Κωνσταντινούπολη ισοβάθμισαν στη δεύτερη θέση. Πραγματοποιήθηκε ψηφοφορία ανάμεσα σε αυτές τις δυο πόλεις, προκειμένου να αποφασιστεί ποια πόλη θα αποκλειόταν. Στην τελική ψηφοφορία, στην ψηφοφορία ανάμεσα στο Τόκιο και την Κωνσταντινούπολη, το Τόκιο επιλέχθηκε με 60 ψήφους, έναντι 36 ψήφων της Κωνσταντινούπολης[8][9] και έλαβε έτσι τουλάχιστον 49 ψήφους που απαιτούνταν για την πλειοψηφία.[10]

Ψηφοφορία ανάληψης Ολυμπιάδας 2020[11]
Πόλη Χώρα 1ος γύρος Εν. γύρος 2ος γύρος
Τόκιο   Ιαπωνία 42 60
Κωνσταντινούπολη   Τουρκία 26 49 36
Μαδρίτη   Ισπανία 26 45

Προετοιμασία και ανάπτυξη

Επεξεργασία

Η μητροπολιτική κυβέρνηση του Τόκιο συγκέντρωσε ένα κεφάλαιο 400 δις ¥ (σχεδόν 3 δις ευρώ) για να καλύψει το κόστος της διοργάνωσης των αγώνων. Η ιαπωνική κυβέρνηση εξέτασε την αύξηση της χωρητικότητας τόσο στο διεθνές αεροδρόμιο Χανέντα όσο και στο διεθνές αεροδρόμιο Ναρίτα με τη χαλάρωση των αεροπορικών κανονισμών. Μία νέα σιδηροδρομική γραμμή σχεδιάζεται να συνδέει τα δύο αεροδρόμια μέσω μιας επέκτασης του σιδηροδρομικού σταθμού του Τόκιο, ελαττώνοντας τον ταξιδιωτικό χρόνο από τον σιδηροδρομικό σταθμό του Τόκιο στο Χανέντα από τα 30 στα 18 λεπτά και από τον σιδηροδρομικό σταθμό του Τόκιο στο Ναρίτα από τα 55 στα 36 λεπτά; η γραμμή θα στοίχιζε 400 δις γιεν και θα χρηματοδοτείτο κυρίως από ιδιωτικές επενδύσεις. Ωστόσο ο Οργανισμός Σιδηροδρόμων Ανατολικής Ιαπωνίας (East JR) σχεδίασε μία νέα διαδρομή από το Ταμάτσι στο αεροδρόμιο Χανέντα. Η χρηματοδότηση για τους αγώνες αναμένεται να επιταχύνει την ολοκλήρωση της κεντρικής γραμμής, της λωρίδας ταχείας κυκλοφορίας Τόκιο Γκαϊκάν και της λεωφόρου ταχείας κυκλοφορίας Ken-Ō καθώς και την ανακαίνιση άλλων αυτοκινητοδρόμων στην περιοχή. Υπήρξαν σχέδια επέκτασης της αυτοματοποιημένης γραμμής διέλευσης Yurikamome από τον υπάρχοντα τερματικό σταθμό Τογιόσου στον νέο τερματικό σταθμό Κατσιντόκι που διασχίζει το Ολυμπιακό Χωριό, παρόλο που η γραμμή Yurikamome δεν θα μπορούσε ακόμα να εξυπηρετήσει επαρκώς σημαντικούς αγώνες στο Οντάιμπα.

Η οργανωτική επιτροπή διοικούνταν από τον πρώην πρωθυπουργό Γιοσίρο Μόρι. Ο υπεύθυνος υπουργός για τους Ολυμπιακούς και Παραολυμπιακούς Αγώνες Σουνίτσι Σουζούκι επέβλεχε τις προετοιμασίες των Ολυμπιακών Αγώνων για λογαριασμό της ιαπωνικής κυβέρνησης.

Αθλητικές εγκαταστάσεις και υποδομές

Επεξεργασία
 
Το Νέο Εθνικό Στάδιο στο Τόκιο, εκεί όπου θα πραγματοποιηθεί ο στίβος, το ποδόσφαιρο και οι τελετές λήξης κι έναρξης.[12]
 
Εθνικό Γυμναστήριο Γιογιόγκι - χάντμπολ
 
Στάδιο Γιοκοχάμαμπέιζμπολ
 
Το Γουακάσου - γκολφ

Τον Φεβρουάριο του 2012 επιβεβαιώθηκε ότι το Ολυμπιακό Στάδιο στο Τόκιο θα κατεδαφιζόταν και θα χτιζόταν από την αρχή και έτσι έλαβε 1 δις λίρες για το παγκόσμιο κύπελλο ράγκμπι το 2019 και για τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020. Ως αποτέλεσμα, ορίστηκε διαγωνισμός για τον σχεδιασμό του νέου σταδίου. Τον Νοέμβριο του 2012, το Συμβούλιο Αθλητισμού της Ιαπωνίας ανακοίνωσε ότι από τους 46 φιναλίστ, η εταιρεία Zaha Hadid Architects κέρδισε τον σχεδιασμό του νέου σταδίου. Τα σχέδια περιλάμβαναν την κατεδάφιση του υπάρχοντος σταδίου με χωρητικότητα 50,000 θεατές σε ένα σύγχρονο ολυμπιακό στάδιο με χωρητικότητα περίπου 80,000 θεατές. Ωστόσο, ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας Σίνζο Άμπε ανακοίνωσε τον Ιούλιο του 2015 ότι τα σχέδια να χτιστεί το νέο Εθνικό Στάδιο της χώρας απορρίφθηκαν και έκανε νέα προσφορά για το στάδιο προς απόλυτη δυσαρέσκεια του κοινού. Το φθινόπωρο του 2015 ένα νέο σχέδιο από τον Κένγκο Κούμα εγκρίθηκε ως το νικητήριο έργο μετά από νέο διαγωνισμό,[13] σχέδιο που μείωσε την χωρητικότητα του σταδίου μεταξύ 60,000-80,000 θεατές ανάλογα με την εκδήλωση.

Είκοσι οχτώ από τους τριάντα τρεις χώρους υποδοχής στο Τόκιο απέχουν περίπου 8 χιλιόμετρα (5 μίλια) από το Ολυμπιακό Χωριό. Είχε προγραμματιστεί να κατασκευαστούν έντεκα νέοι χώροι υποδοχής.

Τον Σεπτέμβριο του 2016 ανακοινώθηκε ότι το κόστος υποδοχής των Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών Αγώνων θα ήταν τετραπλάσιο από την αρχική εκτίμηση και ως εκ τούτου, προτάθηκε μια επανεξέταση του σχεδίου ώστε να μειωθεί το κόστος διοργάνωσης, μεταξύ των οποίων η δυνατότητα κάποιοι χώροι υποδοχής να είναι εκτός Τόκιο.

Ζώνη κληρονομιάς

Επεξεργασία

Επτά χώροι υποδοχής για εννέα αθλήματα θα βρίσκονται μέσα στα όρια της κεντρικής επιχειρηματικής περιοχής του Τόκιο, βορειοδυτικά του Ολυμπιακού Χωριού. Αρκετοί από αυτούς τους χώρους υποδοχής είχαν χρησιμοποιηθεί και για τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1964.

Εγκατάσταση Αθλήματα Χωρητικότητα Κατάσταση
Νέο Εθνικό Στάδιο τελετή έναρξης και λήξης 68.000 Ολοκληρώθηκε[14]
στίβος
ποδόσφαιρο (τελικός γυναικών)
Εθνικό Γυμναστήριο Γιογιόγκι χειροσφαίριση 13.291 Υφιστάμενο
Ριόγκοκου Κοκουγκίκαν πυγμαχία 11.098 Υφιστάμενο
Μητροπολιτικό Γυμναστήριο Τόκιου επιτραπέζια αντισφαίριση 10.000 Υφιστάμενο
Νίπον Μπουντόκαν τζούντο 14.471 Υφιστάμενο
καράτε
Διεθνές Φόρουμ Τόκιου άρση βαρών 5.012 Υφιστάμενο
Πάρκο Μουσασινονομόρι ποδηλασία δρόμου (αφετηρία) Προσωρινό

Ζώνη του Κόλπου του Τόκιο

Επεξεργασία
Εγκατάσταση Αθλήματα Χωρητικότητα Κατάσταση
Πάρκο Κασάι Ρινκάι κανόε καγιάκ (σλάλομ) 8.000 Έτοιμο, κατασκευασμένο για τους αγώνες
Στάδιο Χόκεϊ Όι χόκεϊ επί χόρτου 15.000 Υπό κατασκευή[15]
Κέντρο Υγρού Στίβου του Τόκιο υγρός στίβος (κολύμβηση, καταδύσεις, καλλιτεχνική κολύμβηση) 15.000 Υπό κατασκευή
Διεθνές Κέντρο Κολύμβησης Τόκιο Τατσούμι υδατοσφαίριση[16] 3.635 Υφιστάμενο
Πάρκο Γιουμενοσίμα τοξοβολία 7.000 Υπό κατασκευή[17]
Αρένα Αριάκε πετοσφαίριση 12.000 Έτοιμο, κατασκευασμένο για τους αγώνες
Ολυμπιακή Πίστα BMX ποδηλασία BMX 6.000 Υπό κατασκευή
σκέιτμπορντινγκ
Γυμναστικό Κέντρο Αριάκε γυμναστική (ενόργανη, ρυθμική, τραμπολίνο) 10.000 Προσωρινό
Κολόσαιο Αριάκε αντισφαίριση 20.000 = 10.000 κεντρικό γήπεδο; 5.000 γήπεδο 1; 3.000 γήπεδο 2; 2.000 γήπεδα αγώνων (8x250) Υφιστάμενο, ανακαινισμένο
Θαλάσσιο Πάρκο Ομπαΐντα τρίαθλο 5.000 καθιστοί, απεριόριστοι όρθιοι κατά μήκος της διαδρομής Υφιστάμενο με προσωρινή εξέδρα
υγρός στίβος (μαραθώνια κολύμβηση)
Πάρκο Σιοκάζε πετοσφαίριση άμμου 12.000 Προσωρινό
Κεντρικός Κυματοθραύστης και Σταθμός Θαλάσσιου Δρυμού ιππασία (τρίαθλο) 20.000 Υφιστάμενο με προσωρινή υποδομή
κωπηλασία
κανόε καγιάκ (σπριντ)
Αστική Αθλητική Εγκατάσταση Αόμι καλαθοσφαίριση 3x3 5.000 Προσωρινό
αθλητική αναρρίχηση

Απόκεντρες εγκαταστάσεις

Επεξεργασία
Εγκατάσταση Αθλήματα Χωρητικότητα Κατάσταση
Στρατόπεδο Ασάκα σκοποβολή 3.200 Υφιστάμενο, ανακαινισμένο
Αθλητική Πλατεία Μουσασίνο μοντέρνο πένταθλο (ξιφασκία) 10.000 Έτοιμο, κατασκευασμένο για τους αγώνες
αντιπτέριση[16]
Στάδιο Τόκιου ποδόσφαιρο (αγώνες εναρκτήριου γύρου) 49.970[16] Υφιστάμενο
μοντέρνο πένταθλο (εκτός της ξιφασκίας)
ράγκμπι σέβενς
Σούπερ Αρένα Σαϊτάμα καλαθοσφαίριση 22.000[18] Υφιστάμενο
Ενοσίμα ιστιοπλοΐα 10.000[16] Υφιστάμενο με προσωρινή εξέδρα
Μακουχάρι Μέσε ξιφασκία 6.000 Υφιστάμενο με προσωρινή εξέδρα
τάε κβον ντο
πάλη 8.000[16]
Μπάτζι Κόεν ιππασία (ντρεσάζ, άλματα)[19] 9.300 Υφιστάμενο με προσωρινή εξέδρα
Κρατικός Όμιλος Κασουμιγκασέκι γκολφ 30.000[20][21] Υφιστάμενο με προσωρινή εξέδρα
Ποδηλατοδρόμιο Ίζου ποδηλασία πίστας 5.000[22] Υφιστάμενο, επεκταμένο
Ιαπωνικό Ποδηλατικό Αθλητικό Κέντρο ποδηλασία βουνού[22] 11.500 Υφιστάμενο
Στάδιο Γιοκοχάμα μπέιζμπολ 30.000[23] Υφιστάμενο
σόφτμπολ
Στάδιο Μπέιζμπολ Φουκουσίμα Αζούμα μπέιζμπολ (εναρκτήριος αγώνας) 30.000 Υφιστάμενο, ανακαινισμένο
σόφτμπολ (εναρκτήριος αγώνας)[24]
Αυτοκινητόδρομος Φούτζι ποδηλασία δρόμου (τερματισμός αγώνα δρόμου, ατομική χρονομέτρηση) 22.000 Υφιστάμενο
Πάρκο Οντόρι, Σαππόρο στίβος (μαραθώνιος και βάδην) 17.300[25] Υφιστάμενο

Εγκαταστάσεις για το ποδόσφαιρο[26]

Επεξεργασία
Εγκατάσταση Τόκιο Αγωνίσματα Αγώνες Χωρητικότητα Κατάσταση
Διεθνές Στάδιο Γιοκοχάμα Γιοκοχάμα προκαταρκτικά και προημιτελικοί ανδρών και γυναικών 10 70.000 Υφιστάμενο
ημιτελικός γυναικών
τελικός ανδρών
Στάδιο Τόκιου Τόκιο εναρκτήριος γύρος ανδρών και γυναικών 4 49.000 Υφιστάμενο
Στάδιο Σαϊτάμα Σαϊτάμα προκαταρκτικά και προημιτελικοί ανδρών και γυναικών 11 62.000 Υφιστάμενο
ημιτελικός ανδρών
πλέι-οφ τρίτης θέσης ανδρών
Στάδιο Μιγιάγκι Σεντάι προκαταρκτικά και προημιτελικοί ανδρών και γυναικών 10 49.000 Υφιστάμενο
Στάδιο Κασίμα Κασίμα προκαταρκτικά, προημιτελικοί και ημιτελικοί ανδρών και γυναικών 10 40.728 Υφιστάμενο
πλέι-οφ τρίτης θέσης γυναικών
Σαππόρο Ντόμε Σαππόρο προκαταρκτικά ανδρών και γυναικών 10 42.000 Υφιστάμενο
Νέο Εθνικό Στάδιο Τόκιο τελικός γυναικών 2 60.012 Ολοκληρωμένο

Μη αθλητικές εγκαταστάσεις

Επεξεργασία
Χώρος υποδοχής Εκδηλώσεις
Imperial Hotel, Τόκιο ΔΟΕ
Harumi Futo Ολυμπιακό Χωριό
Tokyo Big Sight Κέντρο Δημοσιογραφικού Τύπου
Διεθνές Κέντρο Αναμετάδοσης

Ολυμπιακό Χωριό

Επεξεργασία

Το Ολυμπιακό Χωριό στο Τόκιο βρίσκεται στα σύνορα της Ζώνης Κληρονομιάς και της Ζώνης του Κόλπου του Τόκιο.

Η τελετή έναρξης πραγματοποιήθηκε στις 23 Ιουλίου 2021. Η συντριπτική πλειοψηφία του καλλιτεχνικού θεάματος ήταν προηχογραφημένο, με ζωντανά τμήματα να εκτελούνται με ένα μικρό VIP κοινό και ερμηνευτές να ακολουθούν κοινωνικές αποστάσεις. Το θέμα των Ολυμπιακών Τελετών είναι "Προχωρώντας", με αναφορά στην παγκόσμια πανδημία COVID-19, με θέμα την τελετή έναρξης να είναι το σύνθημα του Τόκιο 2020 United by Emotion, το οποίο οι διοργανωτές σκοπεύουν να "επιβεβαιώσουν τον ρόλο του αθλητισμού και την αξία των Ολυμπιακών Αγώνων". Για πρώτη χρονιά, στις συμμετοχές των περισσότερων χωρών δεν υπήρχε ένας, αλλά δύο σημαιοφόροι, ένας άντρας και μια γυναίκα. Ο Λευτέρης Πετρούνιας και η Άννα Κορακάκη ήταν οι σημαιοφόροι της ελληνικής αποστολής, η οποία μπήκε πρώτη στο στάδιο, όπως πάντα.[27]

Ο αυτοκράτορας της Ιαπωνίας Ναρουχίτο κήρυξε επίσημα την έναρξη των 32ων Ολυμπιακών Αγώνων.[28] Την ολυμπιακή φλόγα άναψε η παγκοσμίου φήμης τενίστρια Ναόμι Οσάκα.[29]

Η τελετή λήξης έλαβε χώρα στις 8 Αυγούστου 2021.[30]

Οι Αγώνες

Επεξεργασία

Συμμετέχουσες χώρες

Επεξεργασία
Μετέχουσες Εθνικές Ολυμπιακές Επιτροπές

Στις 9 Δεκεμβρίου 2019 ο Παγκόσµιος Οργανισµός Αντιντόπινγκ (WADA) αποφάσισε τον τετραετή αποκλεισμό της Ρωσίας από τις αθλητικές διοργανώσεις παγκοσμίως καθώς αποδείχθηκε ότι η χώρα παραποίησε καταχωρήσεις αποτελεσμάτων από ελέγχους για ντόπινγκ Ρώσων αθλητών. Η απόφαση αυτή σήμαινε ότι η Ρωσία δεν θα μπορούσε να συμμετάσχει στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020, στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 2022 στο Πεκίνο αλλά ούτε και στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 2022 που διεξήχθη στο Κατάρ.[31] Για αυτήν τη διοργάνωση, οι Ρώσοι αθλητές που ήταν καθαροί και είχαν ολοκληρώσει κάθε έλεγχο αντιντόπινγκ συμμετείχαν υπό την ολυμπιακή σημαία ως Ανεξάρτητοι Ολυμπιακοί Συμμετέχοντες (IOP)[32] με το όνομα «Ρωσική Ολυμπιακή Επιτροπή».[33]

Αθλήματα

Επεξεργασία

Το επίσημο πρόγραμμα για τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020 εγκρίθηκε από την εκτελεστική επιτροπή της ΔΟΕ στις 9 Ιουνίου 2017. Ο πρόεδρος της ΔΟΕ, Τόμας Μπαχ, δήλωσε ότι ο στόχος για τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο είναι να γίνουν "πιο νεανικοί, πιο αστικοί" και να "συμπεριλαμβάνουν περισσότερες γυναίκες".[34]

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες περιέλαβαν 339 αγώνες μεταλλίων[35] (τελικά δόθηκαν 340 χρυσά μετάλλια, καθώς μοιράστηκαν 2 χρυσά στο ύψος ανδρών[36]) σε 33 διαφορετικά αθλήματα. Πέντε νέα αθλήματα εισήχθησαν στο Τόκιο,[37][38] και υπήρξαν 15 νέοι αγώνες μεταλλίων μεταξύ των οποίων μπάσκετ 3x3, ποδηλασία BMX και Madison και νέοι αγώνες μεταλλίων σε αρκετά αθλήματα.

Αθλήματα στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 2020

Σύνοψη μεταλλίων

Επεξεργασία

   *   Διοργανώτρια χώρα ( Ιαπωνία )

Πίνακας μεταλλίων Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων 2020
ΘέσηΧώραΧρυσάΑργυράΧάλκιναΣύνολο
1  Ηνωμένες Πολιτείες 394133113
2  Κίνα 38321888
3  Ιαπωνία *27141758
4  Μεγάλη Βρετανία 22212265
5  Ρώσοι αθλητές 20282371
6  Αυστραλία 1772246
7  Ολλανδία 10121436
8  Γαλλία 10121133
9  Γερμανία 10111637
10  Ιταλία 10102040
11–93Υπόλοιπες χώρες137150206493
Σύνολο (93 χώρες)3403384021080

Πρόγραμμα

Επεξεργασία

Αυτό είναι το αυθεντικό πρόγραμμα των αθλημάτων από τις ημερομηνίες του 2020, με τη διαφορά ότι μεταφέρθηκε και επικυρώθηκε με τις νέες ημερομηνίες του 2021.[39]

[40]

ΤΕ Τελετή Έναρξης Προκριματικοί Αγωνισμάτων 1 Χρυσά Μετάλλια ΕΓ Εκθεσιακό γκαλά ΤΛ Τελετή Λήξης
Ιούλιος/Αύγουστος 21
Τετ
22
Πέμ
23
Παρ
24
Σάβ
25
Κυρ
26
Δευ
27
Τρί
28
Τετ
29
Πέμ
30
Παρ
31
Σάβ
1
Κυρ
2
Δευ
3
Τρί
4
Τετ
5
Πέμ
6
Παρ
7
Σάβ
8
Κυρ
Χρυσά Μετάλλια
  Τελετές ΤΕ ΤΛ N/A
  Αθλητική αναρρίχηση 1 1 2
  Αντιπτέριση 1 1 1 2 5
  Αντισφαίριση 1 1 3 5
  Άρση βαρών 1 2 1 2 1 2 1 2 1 1 14
  Γκολφ 1 1 2
  Γυμναστική   Ενόργανη 1 1 1 1 4 3 3 ΕΓ 18
  Ρυθμική 1 1
  Τραμπολίνο 1 1
  Επιτραπέζια αντισφαίριση 1 1 1 1 1 5
Ιππασία 1 1 2 1 1 6
  Ιστιοπλοΐα 2 2 2 2 2 10
Καλαθοσφαίριση   Ομαδικό 1 1 4
  3x3 2
  Καλλιτεχνική κολύμβηση 1 1 2
Κανόε καγιάκ   Σλάλομ 1 1 1 1 16
  Σπριντ 4 4 4
  Καράτε 3 3 2 8
  Καταδύσεις 1 1 1 1 1 1 1 1 8
  Κολύμβηση 4 4 4 5 5 4 4 5 1 1 37
  Κωπηλασία 2 4 4 4 14
  Μπέιζμπολ 1 1
  Μοντέρνο πένταθλο 1 1 2
  Ξιφασκία 2 2 2 1 1 1 1 1 1 12
  Πάλη 3 3 3 3 3 3 18
Πετοσφαίριση   Άμμου 1 1 4
  Σάλας 1 1
Ποδηλασία   Δρόμου 1 1 2 22
  Πίστας 1 2 1 2 2 1 3
  BMX 2 2
  Βουνού 1 1
  Πυγμαχία 2 1 1 1 4 4 13
  Ποδόσφαιρο 1 1 2
  Ράγκμπι σέβενς 1 1 2
  Σέρφινγκ 2 2
  Σκέιτμπορντινγκ 1 1 1 1 4
  Σκοποβολή 2 2 2 2 2 1 2 2 15
  Σόφτμπολ 1 1
  Στίβος 2 3 5 5 6 5 7 7 7 1 48
  Ταεκβοντό 2 2 2 2 8
  Τζούντο 2 2 2 2 2 2 2 1 15
  Τοξοβολία 1 1 1 1 1 5
  Τρίαθλο 1 1 1 3
  Υδατοσφαίριση 1 1 2
  Χειροσφαίριση 1 1 2
  Χόκεϊ επί χόρτου 1 1 2
Συνολικά χρυσά μετάλλια 11 18 21 22 23 17 22 19 26 22 24 17 28 22 34 13 339
Συνολικό άθροισμα 11 29 50 72 95 112 134 153 179 201 225 242 270 292 326 339
Ιούλιος/Αύγουστος 21
Τετ
22
Πέμ
23
Παρ
24
Σάβ
25
Κυρ
26
Δευ
27
Τρί
28
Τετ
29
Πέμ
30
Παρ
31
Σάβ
1
Κυρ
2
Δευ
3
Τρί
4
Τετ
5
Πέμ
6
Παρ
7
Σάβ
8
Κυρ
Χρυσά Μετάλλια


Εισιτήρια

Επεξεργασία

Τα εισιτήρια για την τελετή έναρξης θα κυμαίνονταν από 12.000 έως 300.000 γιεν, με μια μέγιστη τιμή 130.000 γιεν για τους τελικούς του στίβου. Η μέση τιμή για όλα τα εισιτήρια ήταν 7.700 γιεν. Το 50% των εισιτηρίων θα πωλούνταν 8.000 γιεν ή λιγότερο. Μια συμβολική τιμή εισιτηρίων 2.020 γιεν ήταν διαθέσιμα για οικογένειες, ομάδες που κατοικούν στην Ιαπωνία και σε συνδυασμό με σχολικά προγράμματα. Τα εισιτήρια είχαν πουληθεί σε 40.000 καταστήματα της Ιαπωνίας και μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στη χώρα. Οι επισκέπτες από το εξωτερικό χρειάστηκε να κλείσουν εισιτήρια για την Ιαπωνία κατά τη διάρκεια των προσφορών ή μέσω κάποιου τρίτου, όπως γραφεία ταξιδίων.

Με την έξαρση της πανδημίας του Covid-19 στη χώρα, η μητροπολιτική κυβέρνηση του Τόκιο αποφάσισε το σύνολο των αγώνων, για πρώτη φορά στην ιστορία, να πραγματοποιηθεί χωρίς θεατές.[41][42]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. «Ολυμπιακοί Αγώνες : Ανακοινώθηκε επισήμως η αναβολή τους για το 2021». Τα Νέα. 24 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2023. 
  2. «Κορονοϊός: Και επισήμως η αναβολή των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο». www.drive.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2023. 
  3. «Japan, International Olympic Committee agree to postpone Tokyo Games». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2020. 
  4. «IOC : IOC, IPC, Tokyo 2020 Organising Committee and Tokyo Metropolitan Government announce new dates for the Olympic and Paralympic Games Tokyo 2020». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2021. 
  5. «Στο Τόκιο θα διεξαχθούν τελικά οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2020». iefimerida.gr. 7 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2023. 
  6. «BidIndex 2020». gamesbids.com. 
  7. «Ολυμπιακοί Αγώνες 2020: οι 3 τελικές υποψήφιες πόλεις». Ypodomes.com. 8 Ιανουαρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαΐου 2023. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2023. 
  8. «2020 Olympics Vote Total Box». Associated Press. Miami Herald. 7 Σεπτεμβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2013. 
  9. «Announcement of the host city for the Games of the XXXII Olympiad in 2020». youtube.com. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2013. 
  10. «HOST CITY ELECTION FOR THE OLYMPIC SUMMER GAMES 2020». olympic.org. 
  11. «Host City Contract 2020» (PDF). tokyo2020.jp. [νεκρός σύνδεσμος]
  12. «New National Stadium for Tokyo 2020 Summer Olympics (HD)». youtube.com. Ανακτήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2013. 
  13. «Το νέο Εθνικό Στάδιο της Ιαπωνίας που σχεδίασε ο Κένγκο Κούμα δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικό». LiFO. 13 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2023. 
  14. «Olympics-Tokyo finishes building stadium for 2020». National Post (στα Αγγλικά). Reuters. 19 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020. 
  15. «Oi Hockey Stadium». 2020games.metro.tokyo.lg.jp. Γραφείο προετοιμασίας των Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών Αγώνων Τόκιο 2020. 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020. 
  16. 16,0 16,1 16,2 16,3 16,4 «東京五輪、26競技の会場決定 自転車・サッカー除き». Nihon Keizai Shimbun. 9 Ιουνίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουνίου 2015. https://web.archive.org/web/20150610030918/http://www.nikkei.com/article/DGXLSSXK10834_Y5A600C1000000/. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020. 
  17. «Yumenoshima Park Archery Field». 2020games.metro.tokyo.lg.jp. Bureau of Olympic and Paralympic Games Tokyo 2020 Preparation. 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2018. 
  18. «IOC supports Tokyo's plans to relocate Olympic venues». The Japan Times. 19 Νοεμβρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουνίου 2015. https://web.archive.org/web/20150611182341/http://www.japantimes.co.jp/news/2014/11/19/national/ioc-supports-tokyos-plans-relocate-olympic-venues/. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020.  «Moving 2020 hoops to Saitama latest blow for game». The Japan Times. 3 Μαρτίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουνίου 2015. https://web.archive.org/web/20150611143512/http://www.japantimes.co.jp/sports/2015/03/03/olympics/moving-2020-hoops-saitama-latest-blow-game/. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020. 
  19. RGR (28 Φεβρουαρίου 2015). «Change to Tokyo 2020 equestrian venue approved». inside.fei.org. FEI. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020. 
  20. «Olympic Venues». Tokyo2020.org. TOCOG. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020. 
  21. Beall, Joel (20 Μαρτίου 2017). «2020 Olympic golf course changes policy, allows women full membership». Golf Digest. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020. 
  22. 22,0 22,1 Wilson, Stephen (10 Δεκεμβρίου 2015). «IOC approves switch of cycling venues for Tokyo Olympics». Japan Today. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020. 
  23. «横浜スタジアム会場案...東京五輪に野球など追加». Yomiuri Online. 4 Αυγούστου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020. 
  24. «Fukushima Prefecture to Host Tokyo 2020 Baseball & Softball Matches, Showcasing the Power of Sport to Support Recovery» (στα αγγλικά). TOCOG. 2017-03-17. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Μαρτίου 2017. https://web.archive.org/web/20170331030335/https://tokyo2020.jp/en/news/notice/20170317-01.html. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020. 
  25. «Tokyo Olympics marathons moved 800km to Sapporo for cooler climate». The Guardian. PA Media. 16 Οκτωβρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020. 
  26. «Olympic sport football». tokyo2020.jp. 21 Νοεμβρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2016. 
  27. «Ολυμπιακοί Αγώνες: Η είσοδος της Ελλάδας ως πρώτης χώρας στην Τελετή Έναρξης». www.sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2021. 
  28. «Η επίσημη ανακήρυξη έναρξης από τον αυτοκράτορα Ναρουχίτο». www.msn.com. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2021. 
  29. «Τόκιο 2020: Η Ναόμι Οσάκα άναψε την Ολυμπιακή φλόγα [ΕΙΚΟΝΕΣ-ΒΙΝΤΕΟ] | LiFO». www.lifo.gr. 23 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2021. 
  30. «Ολυμπιακοί Αγώνες Τόκιο: Πέρασαν στην Ιστορία - Εντυπωσιακή τελετή λήξης». CNN.gr. 8 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2023. 
  31. MacInnes, Paul (2019-12-09). «Russia banned from Tokyo Olympics and football World Cup» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. https://www.theguardian.com/sport/2019/dec/09/russia-banned-from-tokyo-olympics-and-football-world-cup. Ανακτήθηκε στις 2019-12-09. 
  32. Maese, Rick (9 Δεκεμβρίου 2019). «Russia banned from 2020 Tokyo Olympics». Washington Post (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2020. 
  33. «Χωρίς τη σημαία της η Ρωσία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο». in.gr. 23 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2023. 
  34. «Οι πιο «θηλυκοί» Ολυμπιακοί Αγώνες». dw.com. 5 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2023. 
  35. «Tokyo 2020 Summer Olympics - Athletes, Medals & Results». Olympics.com (στα Αγγλικά). 23 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2022. 
  36. «Tokyo 2020 Men's High Jump Results - Olympic athletics». Olympics.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2022. 
  37. «Τα 4+1 νέα συναρπαστικά αθλήματα των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο». ΕΡΤ. 21 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2023. 
  38. «Πέντε νέα αθλήματα θα προστεθούν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο». ΑΝΤ1. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2023. 
  39. «Tokyo Olympics to start in July 2021 after coronavirus rescheduling». The Guardian. 30 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2020. 
  40. «Candidature file for the Tokyo 2020 Summer Olympics» (PDF). σελίδες 8–9. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 5 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2013. 
  41. «Χωρίς θεατές οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Τόκιο». Η Εφημερίδα των Συντακτών. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2021. 
  42. «Τόκιο 2020: Οριστικά χωρίς θεατές οι Ολυμπιακοί Αγώνες». Η Καθημερινή. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
Προκάτοχος
Ρίο ντε Τζανέιρο
Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες
Τόκιο

32η Ολυμπιάδα (2020)
Διάδοχος
Παρίσι