Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Θεοκλύμενος είναι γνωστά τα ακόλουθα δύο διαφορετικά πρόσωπα:

  1. Μάντης, γιος του Πολυφείδη και δισέγγονος του Μελάμποδα. Γεννήθηκε στο Άργος, αλλά υποχρεώθηκε να καταφύγει στην Πύλο εξαιτίας ενός φόνου συγγενούς του που είχε διαπράξει. Στην Πύλο συνάντησε τον Τηλέμαχο, που τον πήρε μαζί του στην Ιθάκη. Εκεί ο Θεοκλύμενος πληροφόρησε την Πηνελόπη ότι ο Οδυσσέας δεν βρισκόταν μακριά. Πραγματικά, ο Οδυσσέας ήταν πάνω στο νησί και περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να δράσει, αλλά η Πηνελόπη δεν πίστεψε τον Θεοκλύμενο. Επίσης, ο Θεοκλύμενος προείπε στους μνηστήρες της Πηνελόπης την τύχη που τους επεφύλασσε το μέλλον. Ούτε και εκείνοι τον πίστεψαν τότε και τον κορόιδεψαν, παρότι θα σκοτώνονταν την ίδια εκείνη νύχτα.
  2. Αιγύπτιος βασιλιάς, στον θρόνο της Κάτω Αιγύπτου, στον οποίο διαδέχθηκε τον πατέρα του Πρωτέα. Μητέρα του ήταν η Ψαμάθη. Ο Θεοκλύμενος αυτός διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην τραγωδία «Ελένη» του Ευριπίδη. Αναφέρεται ως σκληρός και θρασύδειλος άνθρωπος, με εχθρικά αισθήματα προς τους Έλληνες. Δοκίμασε να βιάσει την Ωραία Ελένη όταν εκείνη βρέθηκε (κατά την εκδοχή που ακολουθεί ο Ευριπίδης) στην αυλή του, αλλά δεν το κατάφερε και για εκδίκηση θέλησε να σκοτώσει την αδελφή του Θεονόη ή Ειδώ, επειδή αυτή συνωμοτούσε δήθεν με την Ελένη. Η Θεονόη σώθηκε με την επέμβαση των Διοσκούρων.
  • Ο αστεροειδής 65583 Θεοκλύμενος (65583 Theoklymenos), που ανακαλύφθηκε το 1973 και ανήκει στην Τρωική Ομάδα, πήρε το όνομά του από τον μυθικό μάντη.


  • Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969