Θέμα Μυλάσσης και Μελανουδίου

θέμα (διοικητική διαίρεση) της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας

Το Θέμα Μυλάσσης και Μελανουδίου ήταν διοικητική διαίρεση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, μικρό Θέμα, στην νοτιοδυτική Μικρά Ασία κατά τον 12ο και 13ο αιώνα.

Πρώτη μαρτυρία για το θέμα μαρτυρείται το 1127/1128, και δημιουργήθηκε πιθανότατα λίγο μετά το 1110, είτε από τον Αλέξιο Α΄ Κομνηνό (1081 - 1118), ή από τον γιο και διάδοχό του Ιωάννη Β΄ Κομνηνό (1118-1.143), στην περιοχή που ανέκτησε από τους Σελτζούκους Τούρκους κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1090. Αρχικά ονομάστηκε θέμα των Μυλάσων, έπειτα μετονομάστηκε και μεταφέρθηκε η έδρα του από τα Μύλασσα στην πόλη του Μελανουδίου, άγνωστο που ακριβώς βρισκόταν, νότια της Μιλήτου περίπου ανάμεσα στα 1150 και 1175.

Το θέμα αποτελούσε το μεγαλύτερο μέρος της περιοχής της Καρίας, από τον Μαίανδρο ποταμό, στα βόρεια, έως την κοιλάδα του ποταμού Μορσύνου στα ανατολικά. Η ακτή όμως ανήκε στο Θέμα Κιβυρραιωτών και, μετά την διάλυση του τελευταίου κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Μανουήλ Α΄ Κομνηνού (1143-1180), ενώθηκε με τα κοντινά νησιά των Δωδεκανήσων, κυρίως την Κω. Μερικοί από τους δούκες των Μυλάσων και Μελανουδίου φαίνεται να έχουν ασκήσει εξουσία και στην ακτή και τα παράκτια νησιά.

Η περιοχή παρέμεινε στο βυζαντινό έλεγχο έως ότου κατακτήθηκε από τους Τούρκους κατά την αρχή της βασιλείας του Ανδρόνικου Β΄ Παλαιολόγου (1282-1328). Είναι αξιοσημείωτο για τον αριθμό των Βυζαντινών οχυρώσεων που σώζονται, καθώς και για την ακμάζουσα μοναστική κοινότητα στο Όρος Λάτρος.

Το Θέμα υποδιαιρούνταν σε καπετανίκια, γνωστά είναι της Σμύρνης, Αβύδου, Αναίας και Υλλαρίμων[1]

Γνωστοί διοικητές ήταν οι[2] :

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Ραγιά 2005, σελ. 225
  2. Ραγιά 2004, σελ. 235 και 236
  3. Λάππας, Νικόλαος (2007, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ)), Πολιτική ιστορία του κράτους της Ηπείρου κατά τον 13ο αι., σελ 58