Ηγίας
Ο Ηγίας (Ἡγίας) ήταν νεοπλατωνικός φιλόσοφος που έζησε τον 5ο και 6ο αιώνα. Αναφέρεται εγγονός η δισεγγονός του Πλούταρχου, ιδρυτή της Νεοπλατωνικής Ακαδημίας στην Αθήνα. Ο Ηγιάς μαθήτευσε κοντά στον Πρόκλο στην Αθήνα, όταν ο Πρόκλος ήταν γέρος περίπου το 480. Ο Πρόκλος τον θεωρούσε άξιο να ακούει τις διαλέξεις του για τα Χαλδαικά μαντεία [1][2].
Ηγίας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ἡγίας (Αρχαία Ελληνικά) |
Γέννηση | 5ος αιώνας |
Θάνατος | 6ος αιώνας |
Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | αρχαία ελληνικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | φιλόσοφος |
Μετά το θάνατο του Πρίκλου το 485, ο Μαρίνος έγινε ο δάσκαλος της ακαδημίας και ο Ηγίας φαίνεται να αντιτίθενται, μαζί με τον Ισήδωρο, στον Μαρίνο σε πολλά δογματικά ζητήματα[3]. Μετά το θάνατο Μαρίνου, ο Ισίδωρος έγινε ο νέος δάσκαλος, αλλά δεν κράτησε τη θέση για πολύ γιατί αποσύρθηκε στην Αλεξάνδρεια. Τότε ο Ηγίας πιθανότατο ανέλαβε την Ακαδημία, ίσως μαζί με τον Ισήδωρο, ο Δαμάσκιος, ο οποίος ήταν μαθητής στην ακαδημία κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, παρουσιάζει Ηγία σαν ένα πολύ δυσμενές φως στη ζωή του Ισιδώρου. Ο Ηγίας τόνισε έντονα το θρησκευτικό τελετουργικό, «θέλοντας να είναι, πάνω απ 'όλα, ιερό, ... άλλαξε τον ζήλο του, πολλά από παλιά καθιερωμένα πράγματα»[2]. Η μετέπειτα ζωή του είναι άγνωστη, διάδοχος του στην ακαδημία ήταν ο Δαμάσκιος.