Ευρυλεωνίς

Ολυμπιονίκης

Η Ευρυλεωνίς (ακμή περ. 370 π.Χ.) από την Αρχαία Σπάρτη ήταν Ολυμπιονίκης στο ιππικό αγώνισμα Συνωρίς (άμαξα 2 ίππων) στους Ολυμπιακούς αγώνες το 368 π.Χ. Συχνά αναφέρεται ως πριγκίπισσα, πλούσια και εκτροφέας ίππων.[1][2]

Ευρυλεωνίς
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση5ος αιώνας π.Χ.
Αρχαία Σπάρτη
Θάνατος4ος αιώνας π.Χ.
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Σπάρτη
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταεκτροφέας αλόγων
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΟλυμπιονίκης στο αγώνισμα της συνωρίδος (368 π.Χ.)

Η Ευρυλεωνίς ήταν η δεύτερη γυναίκα που στέφθηκε νικήτρια στη μακρά ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων. Είκοσι τέσσερα χρόνια νωρίτερα, η επίσης Σπαρτιάτισσα προκάτοχός της, πριγκίπισσα Κυνίσκα, είχε κερδίσει στο Τέθριππο (άμαξα 4 ίππων) το 396 π.Χ. και το 392 π.Χ., η πρώτη γυναίκα που νίκησε σε Ολυμπιακούς Αγώνες.[3] Είναι πιθανόν ότι αυτές οι γυναίκες είχαν πατέρες που δεν είχαν αρσενικούς κληρονόμους κάτι που εξηγεί το πως ήταν σε θέση να κατέχουν εκτάσεις γης.[4]

Χάλκινο άγαλμα

Επεξεργασία

Σύμφωνα με τον γεωγράφο και περιηγητή Παυσανία, περίπου το 368 π.Χ. στήθηκε στη Σπάρτη ένα άγαλμα της Ευρυλεωνίδος.[5] Είναι ένα από τα λίγα χάλκινα αγάλματα της Σπάρτης που διασώθηκε και όπως λέγεται δεν υπήρξαν άλλα αγάλματα αθλητών και στρατιωτικών πριν από το άγαλμα της Ευρυλεωνίδος.[5] Σύμφωνα με τους Λακεδαιμονίους, το άγαλμα της Ευρυλεωνίδος βρισκόταν κοντά σε σκήνωμα.[6] Ένας άλλος συγγραφέας περιέγραψε επίσης το άγαλμα κοντά σε ένα σκήνωμα, το οποίο πιστεύται ότι ήταν το μικρό κτίριο που αναφέρθηκε από τον Θουκυδίδη ως ο τόπος όπου κατέφυγε ο βασιλιάς Παυσανίας της Σπάρτης.[7] Λέγεται ακόμη ότι το άγαλμα βρισκόταν στον ναό της Αφροδίτης στη Σπάρτη.[8]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Harder, Annette (2010). Callimachus: Aetia. Oxford [u.a.]: Oxford Univ. Press. σελ. 389. ISBN 9780199581016. 
  2. Smith, James Reuel (1922). Springs and wells in Greek and Roman literature, their legends and locations. New York: G.P. Putnam's sons. σελ. 78. 
  3. Women's History Month: Filling In the Blanks - Warren.
  4. Hodkinson, Stephen (1986). «Land Tenure and Inheritance in Classical Sparta». The Classical Quarterly 36 (2): 402. doi:10.1017/s0009838800012143. https://archive.org/details/sim_classical-quarterly_1986_36_2/page/402. 
  5. 5,0 5,1 Hodkinson, Stephen (1998). «Patterns of bronze dedications at Spartan sanctuaries, c. 650—350 BC: towards a quantified database of material and religious investment». British School at Athens Studies (London) 4 (SPARTA IN LACONIA: Proceedings of the 19th British Museum Classical Colloquium held with the British School at Athens and King's and University Colleges): 62. 
  6. Crosby, Nicholas E. (Jul–Sep 1893). «The Topography of Sparta». The American Journal of Archaeology and of the History of the Fine Arts 8 (3): 367–368. 
  7. Hyde, Walter Woodburn (1921). Olympic victor monuments and Greek athletic art. Washington: Carnegie Institution of Washington. σελ. 367. 
  8. Lightman, Marjorie· Lightman, Benjamin (2008). A to Z of ancient Greek and Roman women (Αναθεωρημένη έκδοση). New York: Facts On File. σελ. 129. ISBN 9780816067107.