Η Εσμεράλδα, γεννημένη Αγνή, είναι φανταστικός χαρακτήρας του μυθιστορήματος του Βίκτωρ Ουγκώ, Η Παναγία των Παρισίων, το 1831. Είναι μια νεαρή Γαλλίδα τσιγγάνα (στο τέλος του βιβλίου αποκαλύπτεται ότι η βιολογική της μητέρα ήταν Γαλλίδα). Συχνά ελκύει άνδρες με τους δελεαστικούς χορούς της, και σπάνια εκθειάζεται χωρίς την έξυπνη κατσίκα της Τζαλί. Είναι περίπου 16 ετών και έχει αγνή και γενναιόδωρη καρδιά.

Εσμεράλδα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Esmeralda (Γαλλικά)
Γέννηση1466[1]
Ρενς
Θάνατος1482
Πλατεία Οτέλ ντε Βιλ
Αιτία θανάτουαπαγχονισμός
Συνθήκες θανάτουθανατική ποινή
ΚατοικίαΠαρίσι
ΕθνικότηταΡομά
ΠαρατσούκλιLa Esmeralda
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταχορεύτρια
Ποινική κατάσταση
Κατηγορίες εγκλήματοςδολοφονία (θανατική ποινή)
μαγγανεία (θανατική ποινή)
Οικογένεια
ΣύζυγοςPierre Gringoire (1482)
ΓονείςSister Gudule
Commons page Σχετικά πολυμέσα
"Η Εσμεράλδα και η Κατσίκα, Τζαλί", 1865, από τον Αντόνιο Τζ. Ροσέτι ( 1870)
Για άλλες χρήσεις, δείτε: Εσμεράλδα (αποσαφήνιση).

Ιστορικό του χαρακτήρα

Επεξεργασία

Το όνομα γέννησης της Εσμεράλδα ήταν Αγνή. Είναι το αγαπημένο παιδί της Πακέτ Γκουϊμπερτό, ορφανή κόρη μιας πλανόδιας καλλιτέχνιδας που ζει στη Ρενς. Η Πακέτ έγινε πόρνη αφότου την παραπλάνησε ένας νεαρός ευγενής, και ζει μια μίζερη ζωή μέσα στην πείνα και τη μοναξιά. Η γέννηση της Αγνής κάνει την Πακέτ ξανά χαρούμενη, και επιδίδει προσοχή και φροντίδα στο πολυαγαπημένο της παιδί: ακόμη και οι γείτονες συγχωρούν την Πακέτ για την παρελθοντική συμπεριφορά της όταν τις βλέπουν μαζί. Πάντως η τραγωδία ξεσπά, όταν οι τσιγγάνοι απαγάγουν το μωρό, και αφήνουν ένα αποκρουστικά παραμορφωμένο παιδί (ο Κουασιμόδος μωρό) στη θέση του. Οι κάτοικοι βγάζουν το συμπέρασμα ότι οι τσιγγάνοι έχουν κανιβαλίσει την Αγνή: η μητέρα το σκάει απεγνωσμένη από τη Ρενς, και το παραμορφωμένο παιδί εξορκίζεται και στέλνεται στο Παρίσι, για να αφεθεί σε ένα εγκαταλελειμένο κρεβάτι στην Παναγία των Παρισίων.

Δεκαπέντε χρόνια αργότερα, η Αγνή-πλέον ονόματι Εσμεράλδα, το οποίο αναφέρεται στον πολύτιμο λίθο σμαράγδι (emerald) που φοράει στο λαιμό-ζει ευτυχισμένη ανάμεσα στους τσιγγάνους στο Παρίσι. Εργάζεται ως δημόσια χορεύτρια. Το κατοικίδιό της, η κατσίκα Τζαλί, παρουσιάζει διάφορα κόλπα με ντέφι, ένα μαγικό τρικ το οποίο θα χρησιμοποιηθεί ως απόδειξη δικαστηρίου ότι η Εσμεράλδα είναι μάγισσα.

Ο Κλαύδιος Φρολό στέλνει τον υιοθετημένο γιο του Κουασιμόδο να απαγάγει την Εσμεράλδα από τους δρόμους. Η Εσμεράλδα σώζεται από τον αξιωματικό Φοίβο ντε Σατοπέρ, με τον οποίον απευθείας ερωτεύεται σε σημείο ψύχωσης. Αργότερα εκείνη τη νύχτα, ο Κλοπέν Τρουϊγιεφού, ο βασιλιάς των Τρουάντ, ετοιμάζεται να εκτελέσει έναν ποιητή ονόματι Πιερ Γκρενγκουάρ για την παραβίαση της επικράτειας των Τρουάντ, που είναι γνωστή ως Το Δικαστήριο των Θαυμάτων. Όντας συμπονετική η Εσμεράλδα, δέχεται να τον παντρευτεί, για να του σώσει τη ζωή.

Όταν ο Κουασιμόδος καταδικάζεται στον κυφώνα για την απόπειρα απαγωγής, το άτομο που τον λυπάται και του σερβίρει νερό είναι το θύμα του, η Εσμεράλδα. Λόγω αυτού, την ερωτεύεται βαθιά, ακόμη και αν αηδιάζεται και εκείνη από την ασχήμια του, τον αφήνει να της φιλήσει το χέρι. Εκεί, η Πακέτ, πλέον γνωστή ως Αδελφή Γκιουντούλ, αναχωρήτρια, καταριέται την Εσμεράλδα, λέγοντας ότι εκείνη και οι υπόλοιποι τσιγγάνοι έφαγαν το χαμένο της παιδί.

Δύο μήνες αργότερα, η Εσμεράλδα περπατά στο δρόμο όταν η Φλερ-ντε-Λι, η αρραβωνιαστικιά του Φοίβου, και οι πλούσιες αριστοκράτισσες φίλες της, εντοπίζουν την τσιγγάνα από το σπίτι Γκοντελοριέ. Η Φλερ-ντε-Λι ζηλεύει την ομορφιά της Εσμεράλδα και παριστάνει ότι δεν τη βλέπει, αλλά οι φίλες της Φλερ καλούν την Εσμεράλδα από περιέργεια. Όταν η Εσμεράλδα μπαίνει στο δωμάτιο, εμφανίζεται ταραχή-οι πλούσιες νεαρές γυναίκες, οι οποίες όλες φαίνονται ισοδύναμα όμορφες όταν συγκρίνονται μεταξύ τους, είναι άχαρες συγκριτικά με την Εσμεράλδα. Ξέροντας ότι η ομορφιά της Εσμεράλδα ξεπερνά κατά πολύ τη δική τους ομορφιά, οι αριστοκράτισσες κοροϊδεύουν τα ρούχα της αντ' αυτού. Ο Φοίβος προσπαθεί να κάνει την Εσμεράλδα να νιώσει καλύτερα, αλλά η Φλερ τραβάει την τσάντα της Εσμεράλδα και την ανοίγει. Κομμάτια ξύλου με γράμματα γραμμένα πάνω πέφτουν κάτω, και η Τζαλί μετακινεί τα γράμματα, για να σχηματίσει τη λέξη "Φοίβος". Η Φλερ, συνειδητοποιώντας ότι έχει ανταγωνισμό, αποκαλεί την Εσμεράλδα μάγισσα και λιποθυμά. Η Εσμεράλδα το βάζει στα πόδια, και ο Φοίβος την ακολουθεί.

Αργότερα τον ίδιο μήνα, η Εσμεράλδα συναντιέται με το Φοίβο και του δηλώνει τον έρωτά της για εκείνον. Ο Φοίβος βρίσκει την ευκαιρία να τη φιλήσει ενώ μιλάει, και παριστάνει ότι την αγαπά. Ρωτά την Εσμεράλδα ποιο είναι το νόημα του γάμου (δεν έχει καμία πρόθεση να αφήσει την αρραβωνιαστικιά του Φλερ-ντε-Λι, απλώς θέλει να κάνει σεξ με την Εσμεράλδα), το οποίο πληγώνει την κοπέλα. Ο Φοίβος βλέποντας την αντίδραση του κοριτσιού, παριστάνει τον λυπημένο και λέει στην Εσμεράλδα ότι πρέπει να σταματήσει να τον αγαπά. Έπειτα η Εσμεράλδα λέει ότι τον αγαπά πραγματικά και ότι θα κάνει ό, τι της ζητήσει. Ο Φοίβος αρχίζει να ξεκουμπώνει την μπλούζα της Εσμεράλδα και την φιλά ξανά. Ο Φρολό, ο οποίος παρακολουθούσε πίσω από μία πόρτα, εισβάλλει μέσα στο δωμάτιο σε έκρηξη ζήλειας, μαχαιρώνει το Φοίβο, και το σκάει. Η Εσμεράλδα λιποθυμά με το που βλέπει το Φρολό, και όταν επανέρχεται, βρίσκει τον εαυτό της κατηγορούμενο για φόνο, λόγω κακής επικοινωνίας κάνει την επιτροπή να πιστέψει ότι ο Φοίβος είναι στ' αλήθεια νεκρός. Η Εσμεράλδα υποστηρίζει την αθωότητά της, αλλά όταν απειλείται ότι θα της συνθλίψουν το πόδι με μέγγενη, ομολογεί. Το δικαστήριο την καταδικάζει σε θάνατο για δολοφονία και μαγεία (το δικαστήριο είδε το μαγικό κόλπο της Τζαλί), και φυλακίζεται σε κελί. Ο Φρολό την επισκέπτεται, και η Εσμεράλδα κρύβεται στη γωνία (πριν από αυτό το κομμάτι του βιβλίου, οι αναγνώστες γνωρίζουν ότι λάγνα ψύχωση του Φρολό με το κορίτσι τον οδήγησαν στη δημόσια καταγγελία και στο να την παρακολουθεί κρυφά). Ο Φρολό λέει στην Εσμεράλδα για την εσωτερική του διαμάχη, και της δίνει ένα τελεσίγραφο: να του δωθεί ολοκληρωτικά ή να αντιμετωπίσει το θάνατο. Η Εσμεράλδα, απωθείται από το γεγονός ότι ο Φρολό θα την έβλαπτε σε τέτοιο βαθμό για τον εγωισμό του, αρνείται. Ο Φρολό, βαθιά εκνευρισμένος, εγκαταλείπει την πόλη. Την επόμενη μέρα, λεπτά αργότερα προτού κρεμαστεί, ο Κουασιμόδος φτάνει δραματικά από την Παναγία των Παρισίων, αρπάζει την Εσμεράλδα, και τρέχει πίσω φωνάζοντας "Άσυλο!".

Ενώ μένει στο κελί της Παναγίας των Παρισίων, σιγά-σιγά γίνεται φιλική με τον Κουασιμόδο και είναι ικανή να κοιτάξει πέρα από τη δύσμορφη εμφάνισή του. Ο Κουασιμόδος της κάνει ένα δυνατό σφύριγμα, ένα από τα λίγα πράγματα που μπορεί πλέον να ακούσει, και της λέει να το χρησιμοποιήσει όποτε χρειαστεί βοήθεια. Μια ημέρα, η Εσμεράλδα εντοπίζει τον Φοίβο να περνάει μπροστά από τον καθεδρικό ναό. Ζητάει από τον Κουασιμόδο να ακολουθήσει τον αξιωματικό, αλλά όταν ο Κουασιμόδος βρίσκει που είναι ο Φοίβος, βλέπει τον Φοίβο να φεύγει από το σπίτι της αρραβωνιαστικιάς του. Ο Κουασιμόδος του λέει ότι η Εσμεράλδα θέλει να τον δει: Ο Φοίβος, νομίζοντας ότι η Εσμεράλδα είναι νεκρή, πιστεύει ότι ο Κουασιμόδος είναι ο διάβολος που τον καλεί στην Εσμεράλδα στην Κόλαση, και φεύγει τρομοκρατημένος. Ο Κουασιμόδος επιστρέφει και της λέει ότι δε βρήκε το Φοίβο.

Για εβδομάδες η Εσμεράλδα και ο Κουασιμόδος ζουν μια ήσυχη ζωή, παρόλο που ο Φρολό κρύβεται σε μία από τις ιδιωτικές του κάμαρες σκεπτόμενος για το τι να κάνει μετά. Το κορίτσι ξυπνάει έντρομο μέχρι που ο Φρολό την ακινητοποιεί στο κρεβάτι με το κορμί του και προσπαθεί να τη βιάσει. Ανήμπορη να τον αντιμετωπίσει, η Εσμεράλδα αρπάζει τη σφυρίχτρα και τη φυσάει. Προτού ο Φρολό συνειδητοποιήσει την κίνησή της, ο Κουασιμόδος τον αρπάζει, τον ρίχνει στον τοίχο, και τον χτυπάει με σκοπό να τον σκοτώσει. Προτού ο Κουασιμόδος τελειώσει, ο Φρολό σκοντάφτει στο σεληνόφως που χύνεται από ένα μακρινό παράθυρο. Ο Κουασιμόδος βλέπει τον επιτιθέμενο της Εσμεράλδα, και τον αφήνει κατ' έκπληξη. Ο Φρολό αφρίζει από οργή, και λέει στην Εσμεράλδα ότι αν δεν την έχει αυτός, τότε κανείς δεν μπορεί, προτού αφήσει τον καθεδρικό ναό.

Ο Φρολό βρίσκει τον Γκρενγκουάρ και τον πληροφορεί ότι το γαλλικό κοινοβούλιο ψήφισε να διαγράψουν την Εσμεράλδα από το άσυλο, και προτίθεται να διατάξει τους στρατιώτες να επιτευχθεί δια της βίας το έργο. Ο Γκρενγκουάρ απρόθυμα συμφωνεί να σώσει το κορίτσι και διατυπώνει ένα σχέδιο με το Φρολό. Την επόμενη νύχτα ο Γκρενγκουάρ οδηγεί όλους τους παριζιάνους τσιγγάνους στην Παναγία των Παρισίων, για να σώσουν την Εσμεράλδα. Αντιδρώντας εσφαλμένα σε αυτήν την επίθεση, ο Κουασιμόδος αντεπιτίθεται και χρησιμοποιεί την άμυνα της Παναγίας των Παρισίων, για να πολεμήσει τους τσιγγάνους, πιστεύοντας ότι αυτοί οι άνθρωποι θέλουν να καταδώσουν την Εσμεράλδα. Τα νέα φτάνουν σύντομα στον Λουδοβίκος ΙΑ΄ της Γαλλίας, και στέλνει στρατιώτες (συμπεριλαμβανομένου του Φοίβου) να δώσουν ένα τέλος στα επεισόδια και να κρεμάσουν την Εσμεράλδα. Φτάνουν στην Παναγία των Παρισίων, για να σώσουν τον Κουασιμόδο, ο οποίος είναι μόνος και αδυνατεί να αποτρέψει τους τσιγγάνους από την καταστροφή της Γκαλερί των Βασιλέων. Οι τσιγγάνοι σφάζονται από τους άνδρες του βασιλιά, ενώ ο Κουασιμόδος (που δεν έχει αντιληφθεί ότι οι στρατιώτες θέλουν να κρεμάσουν την Εσμεράλδα) τρέχει στο δωμάτιο της Εσμεράλδα. Πανικοβάλλεται όταν δεν τη βρίσκει πουθενά.

Κατά τη διάρκεια της επίθεσης, ο Γκρενγκουάρ και ένας άγνωστος με μανδύα μπαίνουν μέσα στην Παναγία των Παρισίων και βρίσκουν την Εσμεράλδα να προσπαθεί να το σκάσει από τον καθεδρικό ναό (φοβόταν ότι οι στρατιώτες προσπαθούσαν να την πάρουν όταν άκουσε τη μάχη). Όταν ο Γκρενγκουάρ προσφέρεται να σώσει το κορίτσι, συμφωνεί και πηγαίνει με τους δύο άνδρες. Οι τρεις τους μπαίνουν σε μια γειτονική βάρκα και πηγαίνουν κάτω από το Σηκουάνα, και λιποθυμά όταν ακούει πολλούς ανθρώπους να εύχονται το θάνατό της.

Όταν η Εσμεράλδα ξυπνά, βλέπει ότι ο Γκρενγκουάρ λείπει, και ο άγνωστος είναι ο Φρολό. Ο Φρολό για μια ακόμη φορά θέτει στην Εσμεράλδα δίλημμα: να μείνει μαζί του ή να οδηγηθεί στους στρατιώτες. Το κορίτσι ζητά να εκτελεσθεί. Θυμωμένος, ο Φρολό την οδηγεί στα χέρια της Γκιουντούλ (Πακέτ). Εκεί, οι δύο γυναίκες συνειδητοποιούν ότι η Εσμεράλδα είναι η χαμένη κόρη της Γκιουντούλ. Οι φύλακες φτάνουν και η Γκιουντούλ τους εκλιπαρεί να δείξουν και στις δύο ελεημοσύνη. Η Γκιουντούλ ακολουθεί τους φύλακες στο ικρίωμα, κλωτσώντας τους και δαγκώνοντάς τους κατά τη διάρκεια της διαδρομής. Ένας φύλακας ρίχνει την Γκιουντούλ στο έδαφος: τη χτυπά στο κεφάλι και πεθαίνει.

Πίσω στην Παναγία των Παρισίων, ο Κουασιμόδος ψάχνει μανιωδών τη φίλη του. Πηγαίνει στην κορυφή του βόρειου πύργου και βρίσκει το Φρολό εκεί. Ο Κουασιμόδος παρατηρεί την παραφροσύνη του Φρολό και ακολουθεί το βλέμμα του, όπου βλέπει την Εσμεράλδα με ένα λευκό φόρεμα, να κρέμεται από το ικρίωμα ενώ πεθαίνει.

Προσαρμογές

Επεξεργασία

Πολλές κινηματογραφικές προσαρμογές της Παναγίας των Παρισίων έχουν εκτελεσθεί, που παίρνουν διάφορους βαθμούς ελευθερίας με το μυθιστόρημα και το χαρακτήρα. Για παράδειγμα, στις περισσότερες ταινίες, η σεξουαλική σκηνή μεταξύ του Φοίβου και της Εσμεράλδα δεν παρουσιάζεται τόσο έντονη, αν όχι καθόλου.

Στην εκδοχή της Disney, η Εσμεράλδα παρουσιάζεται ευγενική, συμπονετική, ανεξάρτητη και έξυπνη τσιγγάνα, που προτίθεται να βοηθήσει όσους χρειάζονται. Η μεγαλύτερη ευχή της Εσμεράλδα είναι να δει άτομα στο περιθώριο όπως ο Κουασιμόδος και άλλοι τσιγγάνοι να τους αποδεχτεί η κοινωνία και να τους συμπεριφέρονται σαν άνθρωποι.

Ζωντανή κινηματογραφική μορφή της Εσμεράλδα είναι σε ανάπτυξη.[2]

Συνήθως, κάθε προσαρμογή παρουσιάζει την Εσμεράλδα ως νέα, αλλά μεγαλύτερη γυναίκα, και όχι ως μια δεκαεξάχρονη όπως στο μυθιστόρημα του Βίκτωρ Ουγκώ. Ανάμεσα στις ηθοποιούς που την υποδύθηκαν με τα χρόνια είναι:

Ηθοποιός Εκδοχή
Ντενίζ Μπέκερ 1905, κινηματογραφική ταινία
Στάσια Ναπιερκόφσκα 1911, κινηματογραφική ταινία
Θέντα Μπάρα 1917, κινηματογραφική ταινία
Σίμπιλ Θορντάικ 1922, κινηματογραφική ταινία
Πάτσι Ρουθ Μίλερ 1923, κινηματογραφική ταινία
Μορίν Ο'Χάρα 1939, κινηματογραφική ταινία
Τζίνα Λολομπριτζίντα 1956, κινηματογραφική ταινία
Γκέι Χάμιλτον 1966, κινούμενη τηλεοπτική σειρά
Μισέλ Νιούελ 1997, τηλεοπτική ταινία
Λέσλι-Αν Ντάουν 1982, κινηματογραφική ταινία
Άντζελα Παντς ΜακΓκρέγκορ 1986, κινούμενο σχέδιο
Έλεανορ Νομπλ 1996, κινούμενη τηλεοπτική σειρά
Ντέμι Μουρ 1996, κινούμενο σχέδιο και η συνέχειά του το 2002
Χάιντι Μολενχάουερ 1996, κινούμενο σχέδιο
Σάλμα Χάγιεκ 1997, τηλεοπτικη ταινία
Ελέν Σεγάρα 1997-2002, μιούζικαλ
Μελανί Τιερί 1999, παρωδία
Σιάρα Ρενέ 2014-2015, μιούζικαλ

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία