Ερωτική ταινία

Μια Ερωτική ταινία (αγγλικά:Erotic film) είναι συνήθως μια ταινία που προκαλεί τη δημιουργία σεξουαλικών συναισθημάτων, καθώς και μια φιλοσοφική σκέψη σχετικά με την αισθητική της σεξουαλικής επιθυμίας, του αισθησιασμού και της ρομαντικής αγάπης. Οι ερωτικές σκηνές είναι η παρουσία της σεξουαλικότητας σε μια ταινία. Από την ανάπτυξη του μέσου, η παρουσία σε ταινίες οποιασδήποτε μορφής σεξουαλικότητας ήταν αμφιλεγόμενη. Ορισμένες ταινίες που περιέχουν ερωτικές σκηνές έχουν επικριθεί από θρησκευτικές ομάδες ή έχουν απαγορευτεί ή αποτελούν αντικείμενο λογοκρισίας από κυβερνήσεις ή και τα δύο. Σε χώρες με σύστημα αξιολόγησης κινηματογραφικών ταινιών, οι ταινίες που περιέχουν ερωτικές σκηνές τυπικά λαμβάνουν περιορισμένη ταξινόμηση. Το γυμνό σε μια ταινία μπορεί να θεωρηθεί σεξουαλικό ή μη σεξουαλικό.

Η ταινία Kiss (1896) περιείχε την πρώτη σεξουαλική σκηνή στην ταινία, τραβώντας τη γενική οργή των κινηματογραφιστών, των πολιτικών ηγετών και των θρησκευτικών ηγετών, ως εντελώς συγκλονιστική, άσεμνη και εντελώς ανήθικη.

Ερωτικές σκηνές ή όχι, υπήρχαν σε ταινίες από την εποχή του βωβού κινηματογράφου. Μια πορνογραφική ταινία, από την άλλη πλευρά, είναι μια ερωτική ταινία που συνήθως δεν αξιώνει κάποια καλλιτεχνική αξία. Οι ερωτικές σκηνές έχουν παρουσιαστεί σε πολλά είδη ταινιών, αν και υπάρχουν κάποιες που είναι σπάνιες. Πολλοί ηθοποιοί και ηθοποιοί έχουν πραγματοποιήσει γυμνές ή μερικώς γυμνές σκηνές, ή έχουν ντυθεί και συμπεριφερθεί με τρόπους που θεωρούνται σεξουαλικά προκλητικές από τα σύγχρονα πρότυπα σε κάποιο σημείο της καριέρας τους.

Ορολογία

Το σεξ στην ταινία μπορεί να διακριθεί από μια ερωτική ταινία, η οποία συνήθως αναφέρεται σε μια πορνογραφική ταινία και μερικές φορές σε μια ταινία σεξουαλικής εκπαίδευσης. Θα πρέπει επίσης να διακρίνεται από το γυμνό στην ταινία, αν και το γυμνό μπορεί να παρουσιαστεί σε σεξουαλικό πλαίσιο. Για παράδειγμα, το γυμνό στο πλαίσιο του γυμνισμού θα θεωρείται κανονικά ως μη σεξουαλικό. Μερικοί άνθρωποι κάνουν διάκριση ανάμεσα σε "άσεμνο σεξ" και ερωτικές σκηνές που παρουσιάζονται ως αναπόσπαστο μέρος της πλοκής μιας ταινίας ή ως μέρος της ανάπτυξης χαρακτήρων.

Οι σεξουαλικές σκηνές είναι το κύριο χαρακτηριστικό των πορνογραφικών ταινιών. Στις ταινίες μαλακού πορνό, η σεξουαλικότητα είναι λιγότερο σαφής. Οι ερωτικές ταινίες υπονοούν τη σεξουαλικότητα, αλλά δεν πρέπει να περιέχουν γυμνό.

Παραγωγή

Ο Ισπανός σκηνοθέτης Πέδρο Αλμοδόβαρ έχει συμπεριλάβει τον ερωτισμό σε πολλές από τις ταινίες του. Ο Ιταλός Τίντο Μπρας έχει αφιερώσει την καριέρα του για να φέρει την σεξουαλικότητα στην επικρατούσα τάση του κινηματογράφου. Οι ταινίες του είναι επίσης αξιοσημείωτες για τον φεμινιστικό φιλικό ερωτισμό. Η Γαλλίδα σκηνοθέτης Catherine Breillat προκάλεσε διαμάχη με ερωτικές σκηνές στις ταινίες της Romance (1999) και Anatomy of Hell (2004). Στην Ιταλία, το γυμνό και τα έντονα σεξουαλικά θέματα υπάρχουν από την εποχή του βωβού κινηματογράφου με ταινίες όπως η The Last Days of Pompeii (1926). Ο Δανός σκηνοθέτης Λαρς φον Τρίερς έχει συμπεριλάβει σεξουαλικές σκηνές σε από πολλές ταινίες του, όπως Breaking the Waves (1996), The Idiots (1998), Manderlay (2005), Antichrist (2009) και Nymphomaniac (2013). Είναι επίσης συνιδρυτής της κινηματογραφικής εταιρείας Puzzy Power, θυγατρικής της Zentropa, με στόχο την παραγωγή σκληρών πορνογραφικών ταινιών για γυναίκες. Η ταινία Το μπλε είναι το πιο ζεστό χρώμα (2013) πυροδότησε μια διεθνή καταιγίδα λόγω της ειλικρινής απεικόνισης της σεξουαλικότητας μεταξύ δύο νεαρών γυναικών, αλλά κατάφερε να κερδίσει τον Χρυσό Φοίνικα, το υψηλότερο βραβείο που απονεμήθηκε στο διάσημο Φεστιβάλ των Καννών τον Μάιο του 2013.

Το Blue Movie (1969), σε σκηνοθεσία Άντι Γουώρχολ, ήταν η πρώτη ερωτική ταινία για ενήλικες που απεικονίζε άσεμνο σεξ που έλαβε ευρεία κυκλοφορία στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το Blue Movie είναι μια ταινία της χρυσής εποχής του πορνό και, σύμφωνα με τον Warhol, είχε σημαντική επιρροή στη δημιουργία του Το τελευταίο τανγκό στο Παρίσι (1972), μιας διεθνούς αμφιλεγόμενης ερωτικής δραματικής ταινίας. Μια άλλη ερωτική ταινία για ενήλικες εκείνης της περιόδου ήταν η Μόνα η Παρθένος Νύμφη (1970) που περιείχε έναν αριθμό ερωτικών σκηνών. Σε αντίθεση με την Blue Movie, ωστόσο, η Μόνα είχε μια πλοκή. Για την πρόληψη νομικών προβλημάτων, η ταινία προβλήθηκε χωρίς αναφορά στους συντελεστές της. Ο παραγωγός της Mona, Bill Osco, συνέχισε να παράγει άλλες ταινίες για ενηλίκες, όπως το Flesh Gordon (1974), το Harlot (1971) και η Alice in Wonderland (1976).

Άλλα είδη ταινιών

Οι ταινίες μυστηρίου, τα θρίλερ, οι δράσεις και οι ταινίες τρόμου τείνουν να έχουν αρκετές ερωτικές σκηνές, όπως το Προετοιμασία για Έγκλημα (1980), Έξαψη (1981), 9 ½ εβδομάδες (1986), Δαιμονισμένος άγγελος (1987), Βασικό Ένστικτο (1992), Νέα γυναίκα, μόνη, ψάχνει... (1992), Το χρώμα της νύχτας (1994), Showgirls (1995), Αφήνοντας το Λας Βέγκας (1995), Total Eclipse (1995), Different Strokes (1997), Wild Things (1998), Μάτια Ερμητικά Κλειστά (1999) και In the Cut (2003). Άλλες ταινίες, όπως About Last Night ... (1986), Monster's Ball (2001), Chloe (2009), Love & Other Drugs (2010), Blue Valentine (2010), Shame (2011), Compliance (2012) και The Sessions (2012) συνδυάζουν τόσο δυνατές πλοκές όσο και χαρακτήρες.

Υποείδη

Τα ερωτικά θρίλερ είναι ένα δημοφιλές ερωτικό αμερικανικό υποείδοςς, με ταινίες όπως το Προετοιμασία για Έγκλημα (1980), Δαιμονισμένος άγγελος (1987), Βασικό Ένστικτο (1992), Νέα γυναίκα, μόνη, ψάχνει... (1992), Το χρώμα της νύχτας (1994), The Maddening (1995),Wild Things (1998), Μάτια Ερμητικά Κλειστά (1999), In the Cut (2003), Chloe (2009), Compliance (2012) και The Boy Next Door (2015). Σε ορισμένες ταινίες, η ανάπτυξη μιας σεξουαλικής σχέσης χρησιμοποιείται συχνά για να δημιουργήσει ένταση στην ιστορία, ειδικά αν τα άτομα που εμπλέκονται δεν πρέπει να κοιμούνται μαζί, όπως στο Out of Sight (1998).

Βιβλιογραφία

• Andrews, David (2006) Soft in the Middle: the contemporary softcore feature in its contexts. Ohio State University Press, (ISBN 9780814210222)
• Brusendorff, Ove & Henningsen, Poul (1960) Erotica for the Millions. Los Angeles: the Book Mart
• Durgnat, Raymond (1966) Eros in the Cinema. London: Calder & Boyars
• Jahraus, Oliver & Neuhaus, Stefan (2003) Der erotische Film: Zur medialen Codierung von Ästhetik, Sexualität und Gewalt. Königshausen & Neumann, (ISBN 3826025822)
• Keesey, Douglas; Duncan, Paul (ed.) (2005) Erotic Cinema. Cologne: Taschen (ISBN 3-8228-2546-8)
• Kyrou, Ado (1957) Amour-Érotisme au Cinéma. Le Terrain Vague
• --do.-- (1963) Le Surréalisme au Cinéma. Le Terrain Vague
• Lo Duca (1958, 1960, 1962) L'Érotisme au Cinéma. 3 vols. Paris: Pauvert
• McDonagh, Maitland (1996) The Fifty Most Erotic Films of All Time: from "Pandora's Box" to "Basic Instinct". New York: Carol Publishing Group (ISBN 0-8065-1697-6)
• Tohill, Cathal & Tombs, Pete (1994) Immoral Tales: sex and horror cinema in Europe, 1956-1984. London: Primitive Press (ISBN 0-9524141-0-4)
• Tyler, Parker (1969) Sex Psyche Etcetera in the Film. Horizon Books
  • --do.--(1971) --do.-- (Pelican Book A1302.) Harmondsworth: Penguin Books (ISBN 0-14-021302-3)
• Walker, Alexander (1966) The Celluloid Sacrifice. London: Michael Joseph
  • --do.--(1968) Sex in the Movies: the celluloid sacrifice. (Pelican Book A989.) Harmondsworth: Penguin Books
• Williams, Linda (2005) The Erotic Thriller in Contemporary Cinema. Edinburgh University Press, (ISBN 9780748611485)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Sex in Cinema: The Greatest and Most Influential Erotic or Sexual Films and Scenes
• «Sexuality in the Mass Media: How to View the Media Critically». SexInfo. 6 Απριλίου 2003. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2011. 
• Lundin, Leigh (25 Ιουλίου 2010). «Erotic Mystery Thrillers». Sex-n-violence. Criminal Brief. A movie plot with gaping holes isn't a mystery and not even a good movie.