Ερνστ Λάνγκλοτζ
Ο Ερνστ Λάνγκλοτζ (γερμανικά: Ernst Langlotz), (Ρόνεμπουργκ, 6 Ιουλίου 1895–4 Ιουνίου 1978, Βόννη), ήταν Γερμανός κλασικός αρχαιολόγος και ιστορικός της τέχνης, ο οποίος είχε ειδικευτεί στην ελληνική γλυπτική του 6ου και 5ου αιώνα π.Χ.
| Ερνστ Λάνγκλοτζ | |
|---|---|
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ernst Langlotz (Γερμανικά) |
| Γέννηση | 6 Ιουλίου 1895[1][2] Ρόνεμπουργκ[3] |
| Θάνατος | 4 Ιουνίου 1978[1][2] Βόννη[4] |
| Υπηκοότητα | Γερμανία |
| Επιστημονική σταδιοδρομία | |
| Ιδιότητα | ιστορικός της τέχνης, αρχαιολόγος και διδάσκων πανεπιστημίου |
| δεδομένα () | |
Βιογραφικό - εκπαίδευση
ΕπεξεργασίαΟ Ερνστ Λάνγκλοτζ ήταν γιος ιδιοκτήτη ελαιοτριβείου. Μετά την ολοκλήρωση των βασικών του σπουδών, από το 1906 ως το 1914, στο Γυμνάσιο Βασιλιά Αλβέρτου (γερμανικά: König-Albert-Gymnasium), στη Λειψία,[5] σπούδασε κλασική αρχαιολογία, φιλολογία και ιστορία της τέχνης στα Πανεπιστήμια της Λειψίας και του Μονάχου. Το 1921 έλαβε στη Λειψία, το διδακτορικό του, υπό τον καθηγητή Φραντς Στουντνίτσκα (γερμανικά: Franz Studniczka, 1860–1929), με τον τίτλο: Zur Zeitbestimmung der strengrotfigurigen Vasenmalerei und der gleichzeitigen Plastik.
Ως φοιτητής, οι επιρροές του προέρχονταν εκτός από τον αρχαιολόγο Φραντς Στουντνίτσκα, στη Λειψία, και από τον ιστορικό τέχνης Χάινριχ Βούλφλιν (γερμανικά: Heinrich Wölfflin, 1864 –1945), στο Μόναχο.
Αρχαιολογικό ταξίδι σε Ιταλία και Ελλάδα
ΕπεξεργασίαΜετά την αποφοίτησή του, έγινε έκτακτος βοηθός του Λούντβιγκ Κούρτιους (γερμανικά: Ludwig Michael Curtius, 1874–1954) στη Χαϊδελβέργη. Το 1923/1924, χάρη σε μια υποτροφία–επιχορήγηση ταξιδιού από το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο (γερμανικά: Deutsches Archäologisches Institut), πραγματοποίησε εκπαιδευτικό–ερευνητικό ταξίδι στην Ιταλία και την Ελλάδα, όπου συναντήθηκε με τον Ερνστ Μπούσορ (γερμανικά: Ernst Heinrich Buschor, 1886 - 1961) στην Αθήνα και συνδέθηκε με τον «Κύκλο George-Kreis».
Πανεπιστημιακή προσφορά
ΕπεξεργασίαΤο 1925 ανέλαβε ως λέκτορας στο Πανεπιστήμιο του Βύρτσμπουργκ (γερμανικά: Julius-Maximilians-Universität Würzburg) και στη συνέχεια εργάστηκε ως συντηρητής-επιμελητής της συλλογής αρχαιοτήτων του Μουσείου Μάρτιν φον Βάγκνερ (γερμανικά: Martin von Wagner Museum).[6][7][8] Το 1931, εξελέγη αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Ιένας (γερμανικά: Friedrich-Schiller-Universität Jena), για το θερινό εξάμηνο του 1933, στη συνέχεια μετακόμισε στη Φρανκφούρτη και δύο χρόνια αργότερα, αναλαμβάνει έδρα ως τακτικός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης (γερμανικά: Johann Wolfgang Goethe-Universität Frankfurt am Main). Από το 1941-1963 διετέλεσε καθηγητής της Κλασικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βόννης (γερμανικά: Rheinische Friedrich-Wilhelms-Universität Bonn), ενώ υπηρέτησε επίσης και ως διευθυντής του Μουσείου Ακαδημαϊκών Τεχνών Akademisches Kunstmuseum (γερμανικά: Akademisches Kunstmuseum).[6][7][8]
Εργογραφία
ΕπεξεργασίαΟ Ερνστ Λάνγκλοτζ, εκτός από την εκτεταμένη αρθρογραφία του σε εξειδικευμένα περιοδικά και τη συμμετοχή του σε διάφορα επιστημονικά συνέδρια, δημοσιεύσε και πολλά βιβλία. Αναφέρονται παρακάτω μερικά από τα πλέον σημαντικά βιβλία του:
- Zur Zeitbestimmung der Strengrotfigurigen Vasenmalerei und der gleichzeitigen Plastik, 1920.
- Griechische Vasenbilder, 1922.
- Die archaischen Marmorbildwerke der Akropolis (συμμετοχή Hans Schrader και Walter-Herwig Schuchhardt), 1939.
- Archaische Plastik auf der Akropolis, 1941.
- Griechische Klassik, 1946.
- Phidiasprobleme, 1947.
- Die Darstellung des Menschen in der griechischen Kunst, 1948.
- Alkamenes-Probleme, 1952.
- Antike Klassik in heutiger Sicht, 1956.
- Die Kunst der Westgriechen in Sizilien und Unteritalien, 1963.
- Ancient Greek sculpture of South Italy and Sicily, (φωτογραφίες: Max Hirmer, μετάφραση: Audrey Hicks), 1965.
- The art of Magna Graecia: Greek art in southern Italy and Sicily, (φωτογραφίες: Max Hirmer, μετάφραση: Audrey Hicks), 1965.
- Studien zur nordostgriechischen Kunst, 1975, (Studies of northeastern Greek art).[9]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 13178055d. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2015.
- ↑ Jahresbericht des König-Albert-Gymnasiums in Leipzig über das Schuljahr Ostern 1914 bis Ostern 1915, Leipzig 1915, S. 24. (γερμανικά) - "Ετήσια έκθεση του Γυμνασίου Βασιλιά Αλβέρτου της Λειψίας, κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς: Πάσχα 1914 ως Πάσχα 1915", Λειψία 1915, σ. 24.
- ↑ 6,0 6,1 Langlotz, Ernst In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 13, Duncker & Humblot, Berlin 1982, ISBN 3-428-00194-X, S. 607 f.
- ↑ 7,0 7,1 Kraatz - Menges / edited by Rudolf Vierhaus Deutsche Biographische Enzyklopaedie
- ↑ 8,0 8,1 Encyclopedia of the History of Classical Archaeology by Nancy Thomson de Grummond
- ↑ HathiTrust Digital Library (published works)
Βιβλιογραφία-πηγές
Επεξεργασία- Bibliographie Ernst Langlotz 1895–1978, zusammengestellt von Peter Noelke und Doris Pinkwart, Berlin 1981
- Helga Dittmers-Herdejürgen: Langlotz, Ernst. In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 13, Duncker & Humblot, Berlin 1982, ISBN 3-428-00194-X, S. 607 f. (ηλεκτρονικό αρχείο).
- Adolf H. Borbein: Ernst Langlotz 1895–1978. In: Reinhard Lullies, Wolfgang Schiering (Hrsg.): Archäologenbildnisse. Porträts und Kurzbiographien von Klassischen Archäologen deutscher Sprache. Mainz 1988, ISBN 3-8053-0971-6, S. 268–269.
- Heidi Bode, Caterina Maderna-Lauter: Ernst Langlotz in Frankfurt (1933–1940). In: Begegnungen. Frankfurt und die Antike, Frankfurt a. M. 1994, S. 347–357.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Nachlass von Ernst Langlotz in der ULB Bonn Αρχειοθετήθηκε 2016-06-18 στο Wayback Machine., (στα γερμανικά)
- Literatur von und über Ernst Langlotz, im Katalog der "Deutschen Nationalbibliothek" (στα γερμανικά-αγγλικά)