Η Επιτροπή Όβερμαν (αγγλικά:Overman Committee) ήταν ειδική υποεπιτροπή της Επιτροπής της Γερουσίας των Ηνωμένων Πολιτειών για τη Δικαιοσύνη, της οποίας προήδρευε ο Γερουσιαστής των Δημοκρατικών από τη Βόρεια Καρολίνα, Λι Σλέιτερ Όβερμαν. Μεταξύ Σεπτεμβρίου 1918 και Ιουνίου 1919, ερεύνησε γερμανικά και μπολσεβίκικα στοιχεία στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ήταν ένας πρώιμος πρόδρομος της πιο γνωστής Επιτροπής Αντιαμερικανικών Δραστηριοτήτων της Βουλής των Αντιπροσώπων και αντιπροσώπευε την πρώτη έρευνα επιτροπής του Κογκρέσου για τον κομμουνισμό.

Three white men in suits sitting at a table, with a chandelier hanging and a mirror in the background
Τρία από τα πέντε μέλη της Επιτροπής Όβερμαν το 1919 κατά τη διάρκεια ακροάσεων: Γερουσιαστής Τζόσαια Όλιβερ Γουόλκοτ (D - Ντέλαγουερ), Πρόεδρος Λι Σλέιτερ Όβερμαν (D - Βόρεια Καρολίνα), Γερουσιαστής Κνουτ Νέλσον (R - Μινεσότα)

Η τελική έκθεση της επιτροπής κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 1919. Ανέφερε για τη γερμανική προπαγάνδα, τον μπολσεβικισμό και άλλες «αντιαμερικανικές δραστηριότητες» στις Ηνωμένες Πολιτείες και για πιθανές επιπτώσεις της εφαρμογής του κομμουνισμού στις Ηνωμένες Πολιτείες. Περιέγραφε γερμανικές, αλλά όχι κομμουνιστικές προσπάθειες προπαγάνδας. Η έκθεση και οι ακροάσεις της επιτροπής συνέβαλαν καθοριστικά στην ενίσχυση της αντιμπολσεβίκικης γνώμης.

Υπόβαθρο

Επεξεργασία
 
Μια πολιτική γελοιογραφία που προειδοποιεί για τον κίνδυνο των ξένων, Ιούλιος 1919.

Ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος, στον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους πολέμησαν - μεταξύ άλλων Κεντρικών Δυνάμεων - τη Γερμανική Αυτοκρατορία, προκάλεσε ανησυχία για τη γερμανική απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο νόμος περί κατασκοπείας του 1917 και ο νόμος περί στασιασμού του 1918 ψηφίστηκαν ως απάντηση.[1]

Στην Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917 το Μπολσεβίκικο Κόμμα, υπό την ηγεσία του Βλαντίμιρ Λένιν, ίδρυσε τον Μαρξισμό-Λενινισμό. Πολλοί Αμερικανοί ανησυχούσαν για τις ιδέες της επανάστασης που διείσδυσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, ένα φαινόμενο που αργότερα ονομάστηκε Κόκκινος Τρόμος του 1919–20.[2]

Η Επιτροπή Όβερμαν ήταν επίσημα μια ad hoc υποεπιτροπή της Επιτροπής Δικαιοσύνης της Γερουσίας, αλλά δεν είχε επίσημο όνομα. Προήδρευσε ο γερουσιαστής Λι Σλέιτερ Όβερμαν και περιλάμβανε επίσης τους γερουσιαστές Κνουτ Νέλσον της Μινεσότα, Τόμας Στέρλινγκ της Νότια Ντακότα, Γουίλιαμ Κινγκ της Γιούτα και Τζόσαια Όλιβερ Γουόλκοτ του Ντέλαγουερ.[3]

Αρχική έρευνα

Επεξεργασία
 
Ο Α. Μίτσελ Πάλμερ

Η επιτροπή εξουσιοδοτήθηκε με το ψήφισμα 307 της Γερουσίας στις 19 Σεπτεμβρίου 1918, να διερευνήσει κατηγορίες εναντίον της Ένωσης Ζυθοποιών των Ηνωμένων Πολιτειών (USBA) και συμμαχικών συμφερόντων. Οι επιχειρήσεις ζυθοποιίας είχαν ιδρυθεί σε μεγάλο βαθμό από Γερμανούς μετανάστες στα μέσα του 19ου αιώνα, οι οποίοι έφεραν μαζί τους γνώσεις και τεχνικές για την παρασκευή μπύρας.[4][5] Η επιτροπή ερμήνευσε αυτή την αποστολή ως γενική έρευνα για τη γερμανική προπαγάνδα και τις φιλογερμανικές δραστηριότητες στις Ηνωμένες Πολιτείες.[6] Οι ακροάσεις ανατέθηκαν αφού ο Α. Μίτσελ Πάλμερ, ο θεματοφύλακας ιδιοκτησίας αλλοδαπών της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, και υπεύθυνος για γερμανική ιδιοκτησία στις ΗΠΑ, κατέθεσε τον Σεπτέμβριο του 1918 ότι η USBA και η υπόλοιπη συντριπτικά γερμανική[7] βιομηχανία ποτών έτρεφαν φιλογερμανικά αισθήματα.[8] Δήλωσε ότι οι Γερμανοί ζυθοποιοί της Αμερικής, σε συνεργασία με την Ένωση Ζυθοποιών των Ηνωμένων Πολιτειών προσπάθησαν να αγοράσουν μια μεγάλη εφημερίδα και να ελέγξουν την κυβέρνηση του κράτους και του έθνους, ήταν γενικά αντιπατριώτες και είχαν υπέρ -Γερμανικές συμπάθειες.[5]

Οι ακροάσεις ξεκίνησαν στις 27 Σεπτεμβρίου 1918, λίγο πριν από το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου[5] Σχεδόν τέσσερις δωδεκάδες μάρτυρες κατέθεσαν.[9] Πολλοί ήταν πράκτορες του Bureau of Investigations (BOI), του προκατόχου του FBI. Οι πράκτορες, αμφιλεγόμενα[10][11] και συνήθως λανθασμένα,[10] ενέπλεξαν Αμερικανούς πολίτες υψηλού προφίλ ως φιλογερμανούς, χρησιμοποιώντας την πλάνη της ενοχής από την ένωση .[12] Για παράδειγμα, ο προϊστάμενος του Γραφείου χαρακτήρισε κάποιους φιλογερμανούς επειδή είχαν ανεπίσημη και μη ιδεολογική[13] γνωριμία με Γερμανούς πράκτορες.[10] Άλλοι κατηγορήθηκαν επειδή τα ονόματά τους ανακαλύφθηκαν στα τετράδια ύποπτων Γερμανών πρακτόρων, για τους οποίους δεν είχαν ακούσει ποτέ.[10]

Πολλοί επιτέθηκαν στις ενέργειες του BOI. Η επιτροπή άκουσε τη μαρτυρία ότι δεν είχε πραγματοποιήσει βασικούς ελέγχους ιστορικού των κατηγορουμένων και ότι δεν είχε διαβάσει το υλικό πηγής που παρουσίασε στην επιτροπή.[13] Τα μέλη της επιτροπής επέκριναν τη μαρτυρία της ως «καθαρά φήμες».[11][14]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Venzon, Anne Cipriano· Paul L. Miles (1999). The United States in the First World War. Taylor & Francis. σελ. 536. ISBN 9780815333531. 
  2. Murray, 15-7
  3. United States Congress, Bolshevik Propaganda, σελ. 2
  4. «Overman Report Accuses Brewers». The New York Times. June 15, 1919. https://query.nytimes.com/gst/abstract.html?res=9803E5D71F39E13ABC4D52DFB0668382609EDE. Ανακτήθηκε στις May 21, 2010. 
  5. 5,0 5,1 5,2 Congress, Brewing and Liquor Interests, volume 1, σελ. 3
  6. Hagedorn, σελ. 53
  7. Mittelman, σελ. 83
  8. Congress, Brewing and Liquor Interests, volume 1, pσελ. 3–4
  9. Congress, Brewing and Liquor Interests, volume 1, σελ. 1387 and volume 2, σελ. 1385
  10. 10,0 10,1 10,2 10,3 Lowenthal, σελ. 37
  11. 11,0 11,1 Lowenthal, σελ. 40
  12. Lowenthal, σελ. 39
  13. 13,0 13,1 Lowenthal, σελ. 38
  14. Congress, Brewing and Liquor Interests, volume 2, σελ. 2453