Επαμεινώνδας Χαρίλαος
Ο Επαμεινώνδας Χαρίλαος ήταν Έλληνας επιχειρηματίας, βιομήχανος και τραπεζίτης του 20ού αιώνα με καταγωγή από την Αίνο της Ανατολικής Θράκης.
| Επαμεινώνδας Χαρίλαος | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Επαμεινώνδας Χαρίλαος (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1874 Γκαλάτσι |
| Θάνατος | 1943 |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Σπουδές | Ελληνικό Λύκειο |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | επιχειρηματίας τραπεζίτης |
Βιογραφικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στο Γαλάτσι της Ρουμανίας το 1874 έλκοντας την καταγωγή του από την Αίνο της Ανατολικής Θράκης[1]. Ο πατέρας του μετοίκησε στην Αθήνα το 1879. Ο Επαμεινώνδας πήγε σχολείο στην Αθήνα και φοίτησε στο λύκειο Σιμοπούλου και στο γυμνάσιο Νεαπόλεως. Σπούδασε στην Νομική Σχολή του Εθνικού Πανεπιστημίου της Αθήνας, ενώ δούλευε υπάλληλος στην Τράπεζα Βιομηχανικής Πίστεως της Ελλάδας.
Μαζί με τον Νικόλαο Κανελλόπουλο ίδρυσε το Σαπωνοποιείο και Ελαιουργείο Ελευσίνας. Το 1898 ίδρυσε την Οινοποιητική και Οινοπνευματική Εταιρία Ε. Χαρίλαος και Σια, και οχτώ χρόνια αργότερα την Ελληνική Εταιρία Οίνων και Οινοπνευμάτων Α.Ε. Τα επόμενα χρόνια επεξέτεινε τις δραστηριότητές του και σε άλλους τομείς: ίδρυσε τις επιχειρήσεις Α.Ε. Ψυγεία Θεσσαλονίκης και Α.Ε. Ψυγεία Πειραιώς, την Οικοδομική Εταιρία Θεσσαλονίκης (1919), με την οποία έκτισε κατοικίες και τις πουλούσε σε άστεγους και πρόσφυγες της Θεσσαλονίκης. Από αυτόν η περιοχή καθιερώθηκε να ονομάζεται Χαριλάου.[1][2] . Επίσης ίδρυσε την Τράπεζα Βιομηχανίας (1929), την Α.Ε. Γεωργική Εταιρία Λεσίνι (1934),[3] που προχώρησε στην αποξήρανση του έλους Λεσίνι στον Αστακό, έγινε μέτοχος των ασφαλιστικών εταιρειών "Ζωή" και "Πυρ", και για πολλά χρόνια ήταν πρόεδρος του Δ.Σ. του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών, στην ίδρυση του οποίου είχε πρωτοστατήσει. Συνέβαλε στη δημιουργία προσφυγικών συνοικισμών στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη ως πρόεδρος του Ταμείου Περιθάλψεως Προσφύγων. Το 1943 έγινε καθηγητής της Ανωτέρας Σχολής Βιομηχανικών Σπουδών (σήμερα Πανεπιστήμιο Πειραιώς). Ήταν ο πρώτος υπουργός του νεοσυσταθέντος Υπουργείου του Επισιτισμού.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 «thessmemory.gr». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ Εργασίες Πολιτιστικού Προγράμματος, "Η περιοχή Χαριλάου", 2ο Γυμνάσιο Χαριλάου
- ↑ Χουλιάρας, Σπύρος (2013). Γεωργική Εταιρεία Λεσίνι, Ανώνυμος Εταιρεία 1934-1959. (Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία). Ιωάννινα: Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Φιλοσοφική Σχολή, Τμήμα Ιστορίας Αρχαιολογίας.
Πηγές
Επεξεργασία- Επαμεινώνδας Χαρίλαος συνοπτικό βιογραφικό σημείωμα από το Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών
- Πανελλήνιον Λεύκωμα Εθνικής Εκατονταετηρίδος 1821-1921 : Η χρυσή βίβλος του ελληνισμού. Τόμος Α' Οικονομολογικά. Αθήνα: Ν. Σηφάκης και Ι. Χατζηιωάννου. 1921. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2010.
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα,τ.52
- Δεληγιάννης, Ανδρέας Θ. [και] Παπαδημητρίου, Δημήτρης Ι., Τα ψυγεία του Επαμεινώνδα Χαριλάου στη Θεσσαλονίκη, Μακεδονικά, τ. 27 (1990), σ. 156-170
- Σπύρος Χουλιάρας (2013), Γεωργική Εταιρεία Λεσίνι, Ανώνυμος Εταιρεία 1934-1959. (Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία), Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Φιλοσοφική Σχολή, Τμήμα Ιστορίας Αρχαιολογίας, Ιωάννινα.