Εμμανουήλ Εμμανουηλίδης
Ο Εμμανουήλ Εμμανουηλίδης (1867 - 1943[1]) υπήρξε Έλληνας πολιτικός του 20ού αιώνα, βουλευτής και υπουργός.
Εμμανουήλ Εμμανουηλίδης | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1867 Καισάρεια |
Θάνατος | 1939 Αθήνα |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα Οθωμανική Αυτοκρατορία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός δικηγόρος |
Πολιτική τοποθέτηση | |
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Κόμμα Φιλελευθέρων και Εθνικό Φιλελεύθερο Κόμμα |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Υπουργός Υγιεινής, Προνοίας και Αντιλήψεως της Ελλάδας μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Αθηνών) Νομάρχης Κοζάνης Νομάρχης Ροδόπης Γενική Συνέλευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας |
Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στην Καισάρεια της Μικράς Ασίας. Σπούδασε νομικά και έγινε δικηγόρος στη Σμύρνη και στην Αθήνα. Διετέλεσε πολλές φορές δημογέροντας της Σμύρνης και βουλευτής Αϊδινίου και Σμύρνης στις εκλογές του 1908, του 1912 και του 1914, στην Οθωμανική βουλή [2]. Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή κατέφυγε στην Αθήνα, όπου και εκλέχτηκε πληρεξούσιος Αθηνών - Πειραιώς στις βουλευτικές εκλογές του 1923. Υπηρέτησε ως αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων από τις 6 Νοεμβρίου 1927 ως τις 9 Ιουλίου 1928. Έγινε βουλευτής στο κόμμα του Ελευθέριου Βενιζέλου και διετέλεσε υπουργός Υγιεινής Προνοίας και Αντιλήψεως στις κυβερνήσεις Βενιζέλου του 1928 καθώς και στις κυβερνήσεις Ιουνίου 1929 και Δεκεμβρίου 1929. Υπήρξε επίσης Νομάρχης Ροδόπης και Νομάρχης Κοζάνης την περίοδο 1920-22.[3]
Απεβίωσε στην Αθήνα τον Ιούνιο του 1939. Προς τιμή του ονομάστηκε δρόμος στη Νέα Σμύρνη και στην Νέα Φιλαδέλφεια
Η χήρα του, Ελένη (1880-1980), απεβίωσε αιωνόβια τον Δεκέμβριο του 1980.[4]
Συγγράμματα
ΕπεξεργασίαΈγραψε πολλά αξιόλογα συγγράμματα. Το πιο αξιόλογο έργο του είναι
- Τελευταία έτη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας
Παραπομπές
ΕπεξεργασίαΠηγές
Επεξεργασία- Αλεξάνδρα Δεσποτοπούλου, Μαρία Φουντουλάκη (Φεβρουάριος 2004). Οδωνυμικά της Νέας Σμύρνης: οι ονομασίες των οδών. Αθήνα: Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο. σελίδες 85-86. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2012.