Ελισάβετ του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ
Η Ελισάβετ, γερμ.: Elizabet von Schleswig-Holstein-Sonderburg (24 Σεπτεμβρίου 1580 - 21 Δεκεμβρίου 1653 στο Ρύγκενβαλντε της Πομερανίας) από τον Οίκο του Όλντενμπουργκ ήταν Γερμανίδα ευγενής. Ήταν κόρη του δούκα του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ και με τον γάμο της έγινε δούκισσα της Πομερανίας-Στετίν.
.JPG)
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΉταν κόρη του Ιωάννη Β΄ δούκα του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ (1545-1622) και της πρώτης συζύγου του Ελισάβετ των Γουέλφων (1550-1586), κόρης του Ερνέστου Γ΄ δούκα του Μπράουνσβαϊγκ-Γκρούμπενχαγκεν. Οι γονείς της είχαν παντρευτεί στις 10 Αυγούστου 1568 στο Κόλντινγκ.
Η Ελισάβετ παντρεύτηκε το 1615 με τον Μπόγκισλαβ ΙΔ΄ δούκα της Πομερανίας. Έμειναν στο Ρύγκενβαλντε και μετά το 1625 στο Στετίν. Η αδελφή της Σοφία παντρεύτηκε τον Φίλιππο Β΄ δούκα της Πομερανίας-Βόλγκαστ. Η αδερφή της Άννα ήταν η δεύτερη σύζυγος τού πατέρα τού Φιλίππου Β΄, τού Μπόγκισλαβ ΙΓ΄ δούκα της Πομερανίας.
Ο γάμος της έμεινε άτεκνος. Μετά το τέλος τού αδερφού τού Μπόγκισλαβ ΙΔ΄, τού Ούλριχ, το 1622, της υποσχέθηκαν το κάστρο Ρύγκενβαλντε ως κατοικία χηρείας. Μετακόμισε εκεί μετά το τέλος του Μπόγκισλαβ ΙΔ΄ το 1637.
Το εισόδημα χηρείας (wittum) της περιλάμβανε την πόλη Ρύγκενβαλντε, με την οποία μάλωνε συχνά κατά τη διάρκεια της χηρείας της. Στο Ρύγκενβαλντε επέβλεψε την ολοκλήρωση του περίφημου «αργυρού βωμού» [4] και τον δώρισε στην εκκλησία της Αγίας Μαρίας στο Ρύγκενβαλντε, όπου παρέμεινε μέχρι τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. [5]
Απεβίωσε στο Ρύγκενβαλντε το 1653 και αρχικά τάφηκε στην εκκλησία του κάστρου Ρύγκενβαλντε. Αργότερα μεταφέρθηκε στον τάφο του Ερρίκου Ζ΄ της Δανίας στην εκκλησία της Αγίας Μαρίας.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΠαντρεύτηκε το 1625 τον Μπόγκισλαβ ΙΔ΄ δούκα της Πομερανίας. Δεν απέκτησαν απογόνους.
Δείτε επίσης
ΕπεξεργασίαΒιβλιογραφικές αναφορές
Επεξεργασία- Martin Wehrmann: Genealogie des pommerschen Herzoghauses, Saunier, Stettin 1937, σελ. 127.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
ΕπεξεργασίαΥποσημειώσεις
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p576.htm#i5751. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) Find A Grave. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2019.
- ↑ p576.htm#i5751. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Hugo Lemke: Der Rügenwalder Silberaltar, in: M. Vollack (ed.): Der Kreis Schlawe, vol. 1: Der Kreis als Ganzes, (ISBN 3-88042-239-7), p. 397-411.
- ↑ Part of the altar disappeared during the war; some parts are (as of 2008) on display in a museum in Słupsk, see the article Zum Siberaltar in the Pommersche Zeitung, nr. 7/2008, p. 8