Εκπαραθύρωση

Με τον όρο εκπαραθύρωση χαρακτηρίζεται γενικά η απόρριψη οτιδήποτε από παράθυρο. Ειδικότερα όμως χαρακτηρίζεται η εκούσια ρίψη ανθρώπου από παράθυρο με σκοπό τον φόνο του, που πρόκειται για εγκληματική πράξη. Αν για οποιοδήποτε λόγο δεν επέλθει τελικά φόνος του θύματος, υφίσταται η απόπειρα φόνου. Σημειώνεται, αφενός, ότι το θύμα θα πρέπει πριν την εκπαραθύρωσή του να είναι εν ζωή και αφετέρου η πράξη να είναι εκούσια, διαφορετικά, (αν είναι ακούσια) κρίνεται ως αυτοκτονία ή προσπάθεια διάσωσης λόγω κάποιου κινδύνου, χωρίς και να αποκλείεται περίπτωση έκρηξης όπου η πράξη να είναι παράγωγη ωστικού κύματος.

Ο όρος εκπαραθύρωση προήλθε μετά από επιτυχή μετάφραση στην ελληνική του γαλλικού όρου "'defenestration" που καθιερώθηκε από τρία ιστορικά γεγονότα, που συνέβησαν και τα τρία στην ίδια πόλη, την Πράγα, χαρακτηριζόμενα με το έτος του συμβάντος:

1. η Εκπαραθύρωση της Πράγας (1419),
2. η Εκπαραθύρωση της Πράγας (1618) και
3. η Εκπαραθύρωση της Πράγας (1948) η οποία και αμφισβητείται αν τελικά ήταν αυτοκτονία.

Σημειώνεται ότι στην Αθήνα στη δεκαετία του 1970 σημειώθηκε μία εκπαραθύρωση νεαρής κοπέλας από παράθυρο ξενοδοχείου κοντά στην πλατεία Ομονοίας. Από την ιατροδικαστική όμως έρευνα διαπιστώθηκε ότι ο θάνατος στο θύμα είχε επέλθει προηγουμένως συνεπεία πνιγμού που είχε υποστεί από μοιραία ερωτική στάση, γεγονός που δημιούργησε πανικό στον σύντροφό της ο οποίος και την έριξε στη συνέχεια από το παράθυρο ώστε να φανεί ως αυτοκτονία.

Πηγές

• Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια τομ.Β΄ (συμπλήρωμα), σελ.805.