Εκλογές στις Νήσους Μάρσαλ

Στις Νήσους Μάρσαλ διεξάγονται εκλογές για βουλή και για πρόεδρο. Τα 33 μέλη της Βουλής (μαρσαλέζικα: Nitijeļā) εξελέγησαν για θητεία τετραετή σε 19 μονοεδρικές εκλογικές περιφέρειες και σε 5 πολυεδρικές περιφέρειες που έχουν από 2 ως και 5 έδρες.[1] Επίσημα δεν εκλέγονται ανεξάρτητοι βουλευτές, ωστόσο τα περισσότερα μέλη της βουλής είναι προσκείμενα σε κάποιο από τα τέσσερα πολιτικά κόμματα των νήσων: Aelon Kein Ad (AKA), Kien Eo Am (KEA), Ενωμένο Λαϊκό Κόμμα (UPP) και Ενωμένο Δημοκρατικό Κόμμα (UDP).

Πρόσφατες εκλογές

Επεξεργασία

Οι πιο πρόσφατες εκλογές διεξήχθησαν τον Νοέμβριο του 2019.

Προεδρικές εκλογές

Επεξεργασία

Στην πιο πρόσφατη προεδρική εκλογή, πρόεδρος εξελέγη ο ανεξάρτητος Ντέιβιντ Καμπούα στις 6 Ιανουαρίου 2020.

Η έμμεση προεδρική εκλογή του 2008 έγινε στις 7 Ιανουαρίου 2008, την πρώτη ημέρα της συνεδρίασης του νέου κοινοβουλίου, που προέκυψε έπειτα από τις βουλευτικές εκλογές του 2007.[2] Ο συνασπισμός της αντιπολίτευσης εξέλεξε ως νέο πρόεδρο τον Λιτόκουα Τομέινγκ, με 18 ψήφους έναντι 15 για τον μέχρι τότε πρόεδρο, Κεσάι Νότε.[3][4]

Έπειτα από πρόταση μομφής στο κοινοβούλιο, που για πρώτη φορά στην ιστορία των νησιών, ήταν επιτυχής, κατέρρευσε η κυβέρνηση του Τομέινγκ. Ο τελευταίος αντικαταστάθηκε από τον υπηρεσιακό πρόεδρο Ρούμπεν Ζάκρας.[5] Στις 26 Οκτωβρίου 2009 το κοινοβούλιο εξέλεξε νέο πρόεδρο τον Ζεντκάια , με 17 ψήφους υπέρ έναντι 15 για τον πρώην πρόεδρο Κεσάι Νότε.[6]

Ο Κρίστοφερ Λόικ εξελέγη πρόεδρος των Νήσων Μάρσαλ στις 5 Ιανουαρίου 2012 , επικρατώντας του Τζουρελάνγκ Ζεντκάια με 21 ψήφους έναντι 11. Ο Ζεντκάια συμφώνησε να συνεργαστεί με την νέα κυβέρνηση.[7]

Ο Κάστεν Νέμρα εξελέγη πρόεδρος στις 4 Ιανουαρίου 2016 με οριακή πλειοψηφία μιας ψήφου (17-16) και έγινε ο νεότερος σε ηλικία πρόεδρος και ο δεύτερος μη αριστοκρατικής καταγωγής (commoner) στην ιστορία της χώρας.[8] Ο συνομήλικος αντίπαλος του Νέμρα, Άλβιν Τζάκλικ, έλαβε 16 ψήφους στην ψηφοφορία για την εκλογή προέδρου.

Ιστορικό γενικών εκλογών

Επεξεργασία

Οι πρώτες εκλογές έγιναν το 1977 για τα 33 μέλη της Συντακτικής Συνέλευσης με τη συμμετοχή 48 υποψηφίων. Με αυτούς ήταν και μέλη του Κογκρέσου της Μικρονησίας, του κοινοβουλίου των Μάρσαλ Νήσων και παραδοσιακοί φύλαρχοι των νησιών.[9]

Γενικές εκλογές διεξήχθησαν το 1979, το 1983, το 1987 (οι πρώτες από τότε που τα Μάρσαλ έγιναν κυρίαρχο κράτος το 1986) και τον Νοέμβριο του 1991. Η απουσία πολιτικών κομμάτων σήμαινε ότι εξελέγησαν μόνο ανεξάρτητοι. Βουλευτικές εκλογές έγιναν στις 20 Νοεμβρίου 1995. Εξελέγησαν 8 νέοι βουλευτές, ενώ οι 2 απώλεσαν τις έδρες τους. Έπειτα από τις εκλογές, η βουλή εξέλεξε πρόεδρο τον Αμάτα Καμπούα για νέα θητεία.[10]

Οι επόμενες εκλογές έγιναν στις 22 Νοεμβρίου 1999. Όλοι ο υποψήφιοι ήταν ανεξάρτητοι και εξελέγησαν 33.[11]

Στις γενικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 17 Νοεμβρίου 2003 και πάλι εξελέγησαν ανεξάρτητοι. Μέρος των μελών που εξελέγησαν ήταν προσκείμενοι στο Ενωμένο Δημοκρατικό Κόμμα ή στο Aelon Kein Ad.

Οι επόμενες εκλογές για τα 19 μέλη της βουλής έγιναν στις 19 Νοεμβρίου 2007.[12]

Εξαιτίας των καθυστερήσεων στο άνοιγμα της κάλπης σε πολλά εκλογικά τμήματα η ψηφοφορία συνεχίστηκε μέχρι αργά το βράδυ, μετά τα μεσάνυχτα.[13] Ενώ οι εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι ήταν 36.000 άτομα, ο μεγάλος αριθμός των ψήφων που εστάλησαν με το ταχυδρομείο επέφερε την καθυστέρηση στην ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, που έγιναν γνωστά όχι πριν τις 4 Δεκεμβρίου.[14]

Στις 30 Νοεμβρίου το αντιπολιτευόμενο Aelon Kein Ad ανακήρυξε τη νίκη του καθώς είχε κερδίσει ήδη τις 15 από τις συνολικά 17 έδρες που απαιτούντο για να έχει πλειοψηφία και αναμενόταν να κερδίσει γύρω στις 20-22 έδρες.[14]

Ένα από τα εκλογικά ζητήματα ήταν η άρση της αναγνώρισης ανεξαρτησίας για την Δημοκρατία της Κίνας (Ταϊβάν) και η αναγνώριση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας.[15] Ωστόσο, το Aelon Kein Ad δήλωσε στις 28 Νοεμβρίου ότι δεν θα διέλυε τους δεσμούς με τη Δημοκρατία της Κίνας σε περίπτωση που κέρδιζαν τις εκλογές.[16]

Η επίσημη και τελική καταμέτρηση των ψηφοδελτίων ξεκίνησε στις 4 Δεκεμβρίου 2007.[17] Η αντιπολίτευση κατήγγειλε ότι δεν ενημερώθηκε έγκαιρα η ιστοσελίδα με τα εκλογικά αποτελέσματα και ότι είχε η ίδια συμπληρώσει τον απαιτούμενο αριθμό των 17 γερουσιαστών.[18]

Με βάση τα αποτελέσματα της προεδρικής εκλογής του 2008 , η αντιπολίτευση (συναποτελούμενη από το Aelon Kein Ad και το UPP) φαινόταν να είχε κερδίσει 18 ή 17 έδρες συγκριτικά με τις 15 ή 16 έδρες για το πρώην κυβερνών κόμμα.[19]

Οι εκλογές του 2011 διενεργήθηκαν στις 21 Νοεμβρίου.[20] Γύρω στις 36.000 ψηφοφόροι προσήλθαν στην κάλπη. Τα τελικά αποτελέσματα δεν έγιναν γνωστά πριν τις 5 Δεκεμβρίου 2011, εξαιτίας των ταχυδρομικών ψήφων.

Γενικές εκλογές διεξήχθησαν στις 16 Νοεμβρίου 2015.[21]

Εκλογές Συντακτικής Συνέλευσης

Επεξεργασία

Οι πρώτες εκλογές για Συντακτική Συνέλευση διενεργήθηκαν τον Νοέμβριο του 1976.[22] Οι εκλογές εγκρίθηκαν με νομοσχέδιο από τη βουλή τον Αύγουστο του 1976.[23] Το αποτελούμενο από 48 μέλη σώμα είχε αποστολή να συντάξει ένα σχέδιο συντάγματος στην αγγλική και στη μαρσαλέζικη γλώσσα[23] και αποτελείτο από τρεις Μαρσαλέζους αντιπροσώπους στο Κογκρέσο του Εδάφους υπό Εντολή των Νήσων του Ειρηνικού (ένας γερουσιαστής και δύο αντιπρόσωποι), τα 8 μέλη Iroij της επαρχιακής βουλής, τα μέλη της βουλής στις ατόλες Άρνο, Μετζίτ, Ουγκελάγκ /Ενεουετάκ], ένανα ντιπρόσωπο από την ατόλη Λικιέπ και 33 εκλεγμένα μέλη.[22]

Έπειτα από τις εκλογές, η πρώτη συνεδρίαση της συνέλευσης έγινε στο Ματζούρο στις 8 Αυγούστου 1977.[22] Ο Ρούμπεν Ζάκρας εξελέγη πρόεδρος του σώματος.[24] Σε επίσημη τελετή σε ναό του Ματζούρο υπογράφηκε το νέο σύνταγμα στις 4 Ιανουαρίου 1979. Έπειτα διαλύθηκε η Συνέλευση στις 15 Ιανουαρίου και τον Μάρτιο της ίδιας χρονιάς διενξήχθη δημοψήφισμα, με το 64% των ψηφοφόρων να εγκρίνει το νέο σχέδιο συντάγματος.[25]

Στις 21 Φεβρουαρίου 2017 έγιναν εκλογές για την ανάδειξη των μελών συντακτικής συνέλευσης, με σκοπό να εξεταστούν οι προτάσεις για την αναθεώρηση του συντάγματος της χώρας. Εν συνεχεία, και εφόσον εγκριθούν, οι προτάσεις θα τεθούν προς έγκριση από το λαό σε δημοψήφισμα.[26]

Δημοψηφίσματα

Επεξεργασία

Στις 8 Ιουλίου 1975 στα νησιά του Εδάφους υπό Εντολή των Νήσων του Ειρηνικού, όπου ανήκαν και οι Μάρσαλ, έγινε δημοψήφισμα για να αποφασιστεί το μελλοντικό στάτους.[27] Τα αποτελέσματα στα Μάρσαλ έδειξαν ότι οι ψηφοφόροι των νήσων τάχθηκαν υπέρ της ανεξαρτησίας, με ποσοστό 94,8%.

Επιλογή Υπέρ Κατά Άκυρα/
λευκά ψηφοδέλτια
Σύνολο Εγγεγραμμένοι
ψηφοφόροι
Συμμετοχή
Ψήφοι % Ψήφοι %
Ανεξαρτησία 119 5,2 2.175 94,8 943 3.237 9.203 35,2
Κοινοπολιτεία 409 15,1 2.300 84,9 528 3.237 9.203 35,2
Ελεύθερη Σύνδεση 826 30,0 1.926 70,0 485 3.237 9.203 35,2
Κρατική υπόσταση 199 8,0 2.302 92,0 736 3.237 9.203 35,2
Να παραμείνει το υπάρχον στάτους 2.317 77,1 687 22,9 233 3.237 9.203 35,2
Άλλο στάτους 129 6,0 2.011 94,0 1.097 3.237 9.203 35,2
Πηγή: Nohlen et al.

Τον Αύγουστο του 1977 διεξήχθη νέο δημοψήφισμα στα νησιά για να διεξαχθούν περαιτέρω συνομιλίες προκειμένου να αποφασιστεί το μελλοντικό στάτους των νήσων, οι οποίες τότε ήταν μέρος του Εδάφους υπό Εντολή των Νήσων του Ειρηνικού.[28] Η πρόταση έλαβε την έγκριση του 63% των ψηφοφόρων.[28]

Την επόμενη χρονιά (12 Ιουλίου 1978) έγινε δημοψήφισμα στα ίδια νησιά, προκειμένου να υιοθετηθεί σύνταγμα. Οι Μάρσαλ και το Παλάου απέρριψαν την πρόταση, σε αντίθεση με τα 4 νησιά που συναποτέλεσαν τις Ομόσπονδες Πολιτείες της Μικρονησίας.[29]

Το δημοψήφισμα του 1979 οδήγησε στην έγκριση συντάγματος. Το νέο σύνταγμα εγκρίθηκε από το 63,8% των ψηφοφόρων.[27]

Ακολούθησε η έγκριση της ελεύθερης σύνδεσης των Μάρσαλ με τις ΗΠΑ, με ειδική συνθήκη. Το δημοψήφισμα έγινε στις 7 Σεπτεμβρίου 1983. Το 58% των ψηφοφόρων ενέκριναν τη συνθήκη.[27]

Στις 11 Δεκεμβρίου 1990 διεξήχθησαν πολλά δημοψηφίσματα για τον ορισμό των Μάρσαλ. Έτσι, οι ψηφοφόροι ενέκριναν την ανακήρυξη των νησιών σε Δημοκρατία[30] και σε αρχιπέλαγος.[31] Επίσης, υπερψηφίστηκαν οι αναθεωρήσεις που εξασφαλίζουν την εγκυρότητα του συντάγματος και η διαδικασία με την οποία αυτές τίθενται σε ισχύ.[32]

Τον Απρίλιο του 1995 εγκρίθηκε σειρά μεταρρυθμίσεων που προτάθηκαν από το Συνταγματικό Συμβούλιο. Με απόφαση της Βουλής το 1994 συστάθηκε το Συνταγματικό Συμβούλιο, που έθεσε προς ψήφιση διάφορες προτάσεις για αλλαγές στο σύνταγμα και μεταρρυθμίσεις. Συνολικά υποβλήθηκαν 35 προτάσεις.[33] Η συμμετοχή ήταν πολύ χαμηλή (33%) και εγκρίθηκε μόνο το μέτρο να γραφτεί το σύνταγμα και στη μαρσαλέζικη γλώσσα.[34] Όλες οι υπόλοιπες προτάσεις δεν κατάφεραν να συγκεντρώσουν την απαιτούμενη πλειοψηφία των δύο τρίτων, με αποτέλεσμα να αποτύχουν.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Electoral system IPU
  2. Angus Reid page on the Marshall Islands Αρχειοθετήθηκε 2007-10-06 στο Wayback Machine..
  3. Rulers Αρχειοθετήθηκε 2008-01-04 στο Wayback Machine., Ιανουάριος 2008
  4. Radio New Zealand
  5. «The Marshall Islands parliament has elected the Speaker, Jurelang Zedkaia, as its fifth President». RNZI (Islands Business). 2009-10-26. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-02-23. https://web.archive.org/web/20120223221323/http://www.islandsbusiness.com/news/index_dynamic/containerNameToReplace=MiddleMiddle/focusModuleID=130/focusContentID=17163/tableName=mediaRelease/overideSkinName=newsArticle-full.tpl. Ανακτήθηκε στις 2009-10-27. 
  6. «Marshall Island parliament elects new President». Radio New Zealand International. 2009-10-26. http://www.rnzi.com/pages/news.php?op=read&id=49903. Ανακτήθηκε στις 2009-10-27. 
  7. «Loeak elected new Marshall Islands President». Radio New Zealand. 2012-01-03. http://www.rnzi.com/pages/news.php?op=read&id=65333. Ανακτήθηκε στις 2012-01-03. 
  8. [Casten Nemra elected new RMI President Casten Nemra elected new RMI President], The Marshall Island Journal, 4 Ιανουαρίου 2016.
  9. Nohlen, D, Grotz, F & Hartmann, C (2001) Elections in Asia: A data handbook, Volume II, p695 ISBN 0-19-924959-8
  10. Marshall Islands: Elections held in 1995 Inter-Parliamentary Union
  11. Marshall Islands: Elections held in 1999 Inter-Parliamentary Union
  12. «Early election results from Marshall Islands indicate a possible change of government». Radio New Zealand International. 22 Νοεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2011. 
  13. «Chaos during Marshall Islands elections». Radio New Zealand International. 19 Νοεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2011. 
  14. 14,0 14,1 «Opposition declares win in Marshalls Election». Xinhua. 30 Νοεμβρίου 2007. 
  15. «Marshall Islands votes». ABC Radio Australia. 19 Νοεμβρίου 2007. 
  16. «Marshall Islands election: likely to retain Taiwan ties». Radio Taiwan International. 28 Νοεμβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2015. 
  17. Johnson, Giff (2 Δεκεμβρίου 2007). «Final Domestic Vote Count Still Not Available». Pacific Magazine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουνίου 2007. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2015. 
  18. «Marshall Islands Opposition question election count». ABC Radio Australia. 9 Δεκεμβρίου 2007. 
  19. Aenet Rowa (6 Ιανουαρίου 2008). «Marshall Islands Has New President and Parliament Leaders». Yokwe Online. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2015. 
  20. «Vote counting in Marshall Islands shows three incumbents may retain seats». Radio New Zealand International. 2011-11-21. http://www.rnzi.com/pages/news.php?op=read&id=64562. Ανακτήθηκε στις 2011-11-23. 
  21. Johnson, Giff (19 Νοεμβρίου 2015). «Marshall Islands voters send 'change' message to leaders». Marianas Variety. [νεκρός σύνδεσμος]
  22. 22,0 22,1 22,2 Marshalls Con Con Opened Highlights, 15 Αυγούστου 1977, p5
  23. 23,0 23,1 Marshall Legislature Passes ConCon Bill Highlights, 1 Σεπτεμβρίου 1977
  24. Marshalls Con Con Elects Officers Highlights, 1 Σεπτεμβρίου 1977, σελ. 3
  25. Marshalls Constitution Signed Highlights, 15 Ιανουαρίου 1979, σελ. 3
  26. «Marshalls candidates gear for Con-Con election». Marianas Variety. 23 Δεκεμβρίου 2016. [νεκρός σύνδεσμος]
  27. 27,0 27,1 27,2 Nohlen, D, Grotz, F & Hartmann, C (2001) Elections in Asia: A data handbook, Volume II, p693 ISBN 0-19-924959-8
  28. 28,0 28,1 Marshall Islands, ? August 1977: Separate negotiations on the future status Direct Democracy (Γερμανικά)
  29. Nohlen, D, Grotz, F & Hartmann, C (2001) Elections in Asia: A data handbook, Volume II, p634 ISBN 0-19-924959-8
  30. «Marshall-Inseln, 11. Dezember 1990 : Umbenennung in "Republik der Marshall-Inseln"». 
  31. «Marshall-Inseln, 11. Dezember 1990 : Bezeichnung als Archipel». 
  32. «Marshall-Inseln, 11. Dezember 1990 : Verfassungsänderung 3 von 14». 
  33. «Search result for "Marshall-Inseln"». 
  34. «Marshall-Inseln, ??. April 1995 : Vorrang der marshallesischen Version der Verfassung».