Εκλεκτοράτο της Βαυαρίας
Το Εκλεκτοράτο της Βαυαρίας (γερμανικά: Kurfürstentum Bayern) ήταν ένα ανεξάρτητο κληρονομικό εκλεκτοράτο της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από το 1623 έως το 1806, όταν το διαδέχθηκε το Βασίλειο της Βαυαρίας.
Εκλεκτοράτο της Βαυαρίας | |||
---|---|---|---|
1623–1806 | |||
| |||
Χώρα | Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία | ||
Πρωτεύουσα | Μόναχο | ||
Ίδρυση | 1623 | ||
Γλώσσες | Γερμανικά | ||
Σχετικά πολυμέσα | |||
δεδομένα ( ) |
Ο δυναστεία των Βίττελσμπαχ που κυβέρνησε το Δουκάτο της Βαυαρίας ήταν ο νεότερος κλάδος της Οίκου που επίσης κυβερνούσε το Εκλεκτοράτο του Παλατινάτου. Ο επικεφαλής του παλαιότερου κλάδου ήταν ένας από τους επτά πρίγκιπες-εκλέκτορες της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας σύμφωνα με τον Χρυσό Ταύρο του 1356, αλλά η Βαυαρία αποκλείστηκε από το εκλεκτορικό αξίωμα.
Το 1621, ο Παλατινός Εκλέκτορας Φρειδερίκος Ε΄ τέθηκε υπό αυτοκρατορική απαγόρευση για το ρόλο του στην εξέγερση της Βοημίας εναντίον του αυτοκράτορα Φερδινάνδου Β΄ και το εκλεκτορικό αξίωμα και το έδαφος του Άνω Παλατινάτου ανατέθηκε στον πιστό ξάδελφό του, Δούκα Μαξιμιλιανό Α΄ της Βαυαρίας.
Παρόλο που η Συνθήκη της Βεστφαλίας, δημιουργούσε έναν νέο εκλεκτορικό τίτλο για τον γιο του Φρειδερίκου, με εξαίρεση μια σύντομη περίοδο κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Ισπανικής Διαδοχής, οι απόγονοι του Μαξιμιλιανού θα συνέχιζαν να κατέχουν το αρχικό εκλεκτορικό αξίωμα μέχρι την εξάλειψη της γραμμής του το 1777. Σε αυτό το σημείο οι δύο γραμμές ενώθηκαν σε προσωπική ένωση μέχρι το τέλος της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Το 1805, μετά την Ειρήνη του Πρέσμπουργκ, ο τότε εκλογέας, Μαξιμιλιανός Α΄ Ιωσήφ , ανήλθε ως Βασιλιάς της Βαυαρίας και η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία καταργήθηκε το επόμενο έτος.