Δραβίδες
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Με την ονομασία Δραβίδες, εκ της σανσκριτικής λέξεως Dravida, αναφέρεται κυρίως η περισσότερο μελαχρινή φυλή των Ινδών. Ο όρος αν και είναι αρκετά παλαιός (τον επινόησε ο Ροβέρτος Κάλντγουελ στο σύγγραμμά του Comparative Grammar of the Dravidian or South Indian Family of Languages το 1856), συνεχίζει να είναι σε χρήση μόνο για ιστορικούς, πολιτιστικούς και γλωσσικούς λόγους.
Οι Δραβίδες, που αποτελούν ινδική εθνική ενότητα με επιμέρους εννέα φυλές, υπολογίζονται σήμερα σε 220 εκατομμύρια. Κατά τους ερευνητές είναι οι λιγότεροι διαφοροποιημένοι, παρότι είχαν δημιουργήσει ιδιαίτερο πολιτισμό παρά τον Ινδό ποταμό, περί το 3000 έως 2000 π.Χ., αναγνωριζόμενοι ως ο ανατολικότερος κλάδος της ευρύτερης μεσογειακής φυλής, στην οποία συμπεριλαμβάνονται οι Ίβηρες, Ετρούσκοι, Χετταίοι, Αιγύπτιοι και Σουμέριοι. Μετά την εισβολή των Αρίων στην ινδική χερσόνησο οι Δραβίδες περιορίστηκαν στο οροπέδιο Ντέκκαν όπου και απομονώθηκαν γενετικά.
Κύρια εξωτερικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα αυτών είναι το σκουρόχρωμο δέρμα τους, ελάχιστα τριχωτό, η δολιχοκεφαλία, τα κατσαρά μαύρα μαλλιά, τα παχιά χείλη, όχι όμως ανεστραμμένα όπως των Αφρικανών, το μέτριο ανάστημά τους, με μέσο ύψος περί το 1,63 μέτρο, οι ψιλές κνήμες, και η αυξημένη ομάδα αίματος Β, ενώ ο παράγοντας ρέζους εντοπίζεται σε ποσοστό 5-10% του όλου πληθυσμού. Σήμερα οι Δραβίδες απαντώνται κυρίως σε τέσσερις ομόσπονδες πολιτείες της Ινδίας και στη Σρι Λάνκα.
Παραμένει σε αμφιβολία αν οι Δραβίδες είναι αυτόχθονες της Ινδίας. Στους Δραβίδες περιλαμβάνονται κατ' αλφαβητική σειρά οι: Γκοντ, Καναντίγκας, Κοντάβας, Κουρούχ, Μαλαγιάλοι, Μπραχούι, Ταμίλ, Τελούγκοι και Τουλούβας.
Τέλος σημειώνεται ότι οι Δραβίδες έχουν αναπτύξει ιδιαίτερη ομάδα γλωσσών, τις λεγόμενες δραβιδικές γλώσσες, στις οποίες περιλαμβάνονται περί τις 23 επιμέρους γλώσσες που ομιλούνται στη ΝΑ. Ινδία και στη Β. Σρι Λάνκα, σύμφωνα με σχετικές μελέτες (1969).
Πηγές
Επεξεργασία- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica, τόμ. 21ος, σσ. 302-303