Διοκαισάρεια Κιλικίας

Η Διοκαισάρεια Κιλικίας ήταν μία από τις δύο ομώνυμες Αρχαίες Ελληνικές πόλεις που αναπτύχθηκαν στην αρχαιότητα. Την συγκεκριμένη της Κιλικίας, που βρίσκεται δυτικά της σύγχρονης Μερσίνης, σύμφωνα με την παράδοση φέρεται να την ίδρυσε ο μυθικός ήρωας του Τρωικού πολέμου ο Αίας ο Τελαμώνιος αδελφός του Τεύκρου.

Γενικά

Αρχικά η πόλη αυτή δημιουργήθηκε γύρω από ένα αρχαίο ιερό της Όλβας, κάποιας παλαιότερης τοπικής θεότητας όπου στη συνέχεια ταυτίσθηκε με τον Δία τον Όλβιο ή Όλμπιο που αναγάγει στον Ολύμπιο και έτσι η πόλη ν΄ απαντάται επίσης και με το όνομα Ολβανόπολη .
Με το όνομα Διοκαισάρεια φέρεται πόλη παρά το ιερό του Ολβίου Διός από το έτος 72 μ.Χ. όταν ο τότε Αυτοκράτορας Βεσπασιανός οργάνωσε την Κιλικία σε ρωμαϊκή επαρχία. Κατά τους βυζαντινούς χρόνους αποτελούσε ιδιαίτερη επισκοπική περιφέρεια.

Η Διοκαισάρεια ήταν κτισμένη σε πεδιάδα (λεκανοπέδιο) μεταξύ λόφων επί της κεντρικής ρωμαϊκής οδού που οδηγούσε στη Σελεύκεια Ισαυρίας. Ο δε ναός και το ιερό προστατευόταν από ισχυρό οχυρό με πύργους. Είναι αδιευκρίνιστο πως χωρίζονταν οι δύο πόλεις Όλβα και Διοκαισάρεια, του χώρου που αναπτυσσόταν η κάθε μία, καθώς και οι υπ΄ αυτών υπαγόμενες περιοχές, με συνέπεια πολλοί να τις ταυτίζουν. Σήμερα στην περιοχή αυτής σώζεται τμήμα του περίλαμπρου ναού του Ολβίου Διός που πρόκειται για περίπτερο ναό με υψηλούς κίονες που φέρουν κιονόκρανα κορινθιακού ρυθμού που χρονολογείται από τον 3ο αιώνα π.Χ., καθώς και ένας ελληνιστικός πύργος της ίδιας εποχής στα βόρεια της πόλης. Επίσης σώζονται λείψανα αρχαίου Νυμφαίου, ενός ναού αφιερωμένου στη θεά Τύχη του 1ου αιώνα, τμήματα αρχαίου θεάτρου, του 2ου αιώνα (μ.Χ.), ρωμαϊκού υδραγωγείου και της ρωμαϊκής οδού. Εκτός των τειχών της πόλης εντοπίστηκε από την αρχαιολογική έρευνα μεγάλη νεκρόπολη με λαξευτούς τάφους και σαρκοφάγους των ρωμαϊκών και των πρώτων χριστιανικών χρόνων, καθώς και αρχαία νομίσματα με το όνομα της πόλης. Εκ των αναφορών αυτών διαφαίνεται ότι η πόλη είχε ιδιαίτερη ανάπτυξη και ευημερία κόβοντας δικά της νομίσματα.

Την Διοκαισάρεια μνημονεύουν οι Στράβων, Πτολεμαίος, καθώς και νεότεροι όπως ο Θεοφάνης κ.ά.

Λεύκωμα

• 
  Ρωμαϊκό υδραγωγείο
• 
  Νυμφαίο Διοκαισάρειας
• 
  Βόρεια Πύλη της πόλης
• 
  Το Τυχαίο Διοκαισάρειας

Πηγές

• "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica" τομ. 21ος, σελ.123.

Βιβλιογραφία

• Ekrem Akurgal: Griechische und römische Kunst in der Türkei. 1987, S. 441.
• Y. Boysal: Uzuncaburç ve Ura Kilavuzu Istanbul. 1963.
• T. S. MacKay: Olba in Rough Cilicia. 1968.
• T. S. MacKay in: Aufstieg und Niedergang der römischen Welt II 18,3. 1990, S. 2083 ff.
• Ralf Schenk: Der korinthische Tempel bis zum Ende des Prinzipats des Augustus. Internationale Archäologie Bd. 45, 1997, S. 24-28. Rahden:Leidorf. ISBN 978-3-89646-317-3
• Detlev Wannagat: Neue Forschungen in Diokaisareia / Uzuncaburç, Bericht über die Arbeiten 2001-2004. In: Archäologischer Anzeiger. 2005, S. 117-166.
• N. Kramer: Keramik und Kleinfunde aus Diokaisareia. Diokaisareia in Kilikien Bd. 1, 2012. Berlin: De Gruyter. ISBN 978-3-11-022215-9
• M. Spanu: The Theatre of Diokaisareia. Diokaisareia in Kilikien Bd. 2, 2011. Berlin: De Gruyter. ISBN 978-3-11-022221-0

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Νέες αρχαιολογικές έρευνες στη Διοκαισάρεια Αρχειοθετήθηκε 2011-08-09 στο Wayback Machine.
• DAI Η Διοκαισάρεια κατά τους βυζαντινούς χρόνους