Διοικητική διαίρεση της Ηγεμονίας της Σερβίας

Η πρώτη Διοικητική διαίρεση της Ηγεμονίας της Σερβίας άρχισε να υλοποιείται σταδιακά αμέσως μετά το σχηματισμό της Ηγεμονίας της Σερβίας το 1815. Παρόλο που το πριγκιπάτο ήταν μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας η διοικητική διαίρεση των Βιλαετιών ήταν παρούσα στις άλλες περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αλλά όχι στη Σερβία. Μετά το τέλος της Δεύτερης σερβικής εξέγερσης ο ηγεμόνας Μίλος Ομπρένοβιτς επέλεξε να κάνει νέα διοικητική διαίρεση με σκοπό τη δημιουργία και την ενίσχυση της σερβικής κρατικής υπόστασης. Η περίοδος από το 1815 μέχρι το 1833 σημαδεύτηκε από τη δημιουργία των αρχών της Ηγεμονίας της Σερβίας στα χωριά, στους νομούς και τις περιφέρειες, των οποίων οι αρμοδιότητες αυξάνονται βαθμιαία.

Διοικητική διαίρεση της Ηγεμονίας της Σερβίας 1819 - 1833

Η πρώτη διοικητική διαίρεση ορίστηκε το 1819. Χωρίστηκε σε 12 νεχαγιέ, 45 Κνεζίνα, 1.396 χωριά και πόλεις, 53.137 κατοικίες, 60,468 παντρεμένα άτομα και 119.854 φορολογούμενους πολίτες.

Ναχαγιέ	Κνεζίνα	Χωριά
1. Ναχαγιέ Σαμπάτσκα	4	104
2. Ναχαγιέ Βαλιέβσκα	3	189
3. Ναχαγιέ Σοκόλσκα	2	46
4. Ναχαγιέ Ούζιτσε	2	120
5. Ναχαγιέ Ποζέτσκα	8	105
6. Ναχαγιέ Ρουντνίσκα	5	111
7. Ναχαγιέ Κραγκουγιεβάτσκα	3	168
8. Ναχαγιέ Γιαγκοντίνσκα	2	145
9. Ναχαγιέ Τσούπρισκα	2	72
10. Ναχαγιέ Ποζαρέβτσκα	7	194
11. Ναχαγιέ Σμεντεράβσκα	2	125
12. Ναχαγιέ Βελιγραδίου	5	125

Διοικητική διαίρεση της Ηγεμονίας της Σερβίας 1834 - 1836

Το 1834 το σύνολο του εδάφους της Ηγεμονίας της Σερβίας χωρίστηκε σε 5 "σερντάστβο" καταργώντας τα "ναχαγιέ" που είχαν ρίζες στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Δύμφωνα με τις διατάξεις της Συνθήκης του Άκερμαν απέκτησε 6 νεχαγιέ από την Οθωμανική Αυτοκρατορία που οι Τούρκοι κατέλαβαν μετά την κατάλυση της πρώτης σερβικής εξέγερσης, αυτά ήταν τα : Ναχαγιέ Κράινα, Ναχαγιέ Τσέρνα Ρέκα, Ναχαγιέ Παρασίν, Ναχαγιέ Κρούσεβατς, Ναχαγιέ Στάρι Βλαχ, Ναχαγιέ Ζαντάρ και Ναχαγιέ Ρατζεβίνα.

Διοικητική διαίρεση της Ηγεμονίας της Σερβίας μετά το 1836

Με απόφαση της Σερβικής Εθνοσυνέλευσης ψηφίστηκε το 1836 το νέο σύνταγμα και η νέα διοικητική διαίρεση. Η Ηγεμονία της Σερβίαε διαιρείται σε 17 περιοχές. η οργάνωση αυτή παρέμεινε σε ισχύ μέχρι την ανεξαρτησία της Σερβίας και την ίδρυση του Βασιλείου της Σερβίας το 1882.

Διοικητική διαίρεση της Ηγεμονίας της Σερβίας μετά το Συνέδριο του Βερολίνου το 1878

Η Σερβία μετά το Συνέδριο του Βερολίνου το 1878 διευρύνθηκε με νέες περιοχές. Με τον νόμο της 14ης Μαίου δημιουργήθηκαν 6 νέες διοικητικές περιοχές (Οκρούγκ), και 21 κομητείες (Σρεζ). Αυτές ήταν^[1]^[2] :

Το 1879 νέα διοικητική μεταρρύθμιση στις απελευθερωμένες περιοχές δημιουργούνται νέες διοικητικές περιοχές και κατάργηση άλλων^[3].

Οκρούγκ Τοπλίτσκι

Δείτε

Παραπομπές

↑ Мирослав Свирчевић, ЛОКАЛНА УПРАВА И РАЗВОЈ МОДЕРНЕ СРПСКЕ ДРЖАВЕ ОД КНЕЖИНСКЕ ДО ОПШТИНСКЕ САМОУПРАВЕ, BELGRADE 2011, σελ 280
↑ Danilo Kocić: Leskovac i oslobođeni predeli Srbije 1877 - 1878."^{[νεκρός σύνδεσμος]}
↑ «Viši sud u Prokuplju | Историјат суда». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2014.

Πηγές

збирка Мите Петровића, Народна Библиотека

[1] Мирослав Свирчевић, ЛОКАЛНА УПРАВА И РАЗВОЈ МОДЕРНЕ СРПСКЕ ДРЖАВЕ ОД КНЕЖИНСКЕ ДО ОПШТИНСКЕ САМОУПРАВЕ, BELGRADE 2011, σελ 280

[2] Danilo Kocić: Leskovac i oslobođeni predeli Srbije 1877 - 1878."^{[νεκρός σύνδεσμος]}

[3] «Viši sud u Prokuplju | Историјат суда». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2014.

[1]

[2]

[3]