Διοίκηση Κατεχόμενων Εχθρικών Εδαφών

Η Διοίκηση Κατεχόμενων Εχθρικών Εδαφών (αγγλικά: Occupied Enemy Territory Administration, OETA) ήταν μια κοινή βρετανική και γαλλική στρατιωτική διοίκηση για τις επαρχίες της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μεταξύ 1918–20, που δημιουργήθηκαν μετά την εκστρατεία στο Σινά και την Παλαιστίνη κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η διοίκηση τερματίστηκε μετά την αποστολή της Γαλλικής Εντολής για τη Συρία και τον Λίβανο και της Βρετανικής Εντολής για την Παλαιστίνη στη Διάσκεψη του Σαν Ρέμο στις 19-26 Απριλίου 1920.

Ιστορία

Μετά τη βρετανική και γαλλική κατοχή, η περιοχή χωρίστηκε σε τρεις διοικητικές υπομονάδες, οι οποίες διέφεραν ελάχιστα από τα προηγούμενα οθωμανικά τμήματα. Η Νότια Διοίκηση (OETA South), αποτελούμενη από τα οθωμανικά σαντζάκια της Ιερουσαλήμ, της Ναμπλούς και της Άκρας και η Βόρεια Διοίκηση (OETA North, που αργότερα μετονομάστηκε σε Δυτική Διοίκηση, OETA West) αποτελούμενη από τα οθωμανικά σαντζάκια της Βηρυτού, του Λιβάνου, της Λατάκιας και αρκετούς υποτομείς, όπως και η Ανατολική Διοίκηση (OETA East) αποτελούμενη από τα οθωμανικά βιλαέτια της Συρίας και της Χετζάζης. Όμως με την επιτυχία του τουρκικού πολέμου της ανεξαρτησίας, τα σαντζάκια του Μαράς, του Αντέπ και της Ούρφα του πρώην εγιαλετίου του Χαλεπίου παρέμειναν στην Τουρκία μετά το 1921. Επίσης, οι καζάδες της Αντιόχειας και της Αλεξανδρέττας στο σαντζάκι του Χαλεπίου ενοποιήθηκαν ως Δημοκρατία του Χατάι το 1938. Η δημοκρατία εντάχθηκε στην Τουρκία το 1939.

Όταν οι βρετανικές δυνάμεις κατέλαβαν την Αιθιοπία, τη Λιβύη και άλλες ιταλικές αποικίες κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αναβίωσε η ΟΕΤΑ ως διοικητική δομή με την οποία οι Βρετανοί διοιηκούσαν αυτά τα εδάφη. Στην Αιθιοπία, ο αυτοκράτορας Χαϊλέ Σελασιέ επετράπη να επιστρέψει και να διεκδικήσει τον θρόνο του, αλλά οι αρχές της ΟΕΤΑ κυβερνούσαν τη χώρα για αρκετό καιρό πριν αποκατασταθεί η πλήρης κυριαρχία στην Αιθιοπία.